- 30 Nisan 2008
- 45.783
- 24.646
Öncelikle gerçekten bu yazımı bebeğini kaybetmiş herkezin okumasını istiyorum ve ne biliyorlarsa yazmalarını rica ediyorum
Ben 26 yaşındayım bir tane Allah bağışlasın oğlum var 4 yaşında , oğluma hamileliğimde 3 tüp bebek denemesiyle gerçekleşti erken doğum yaptım suyum geldiği için , hamilelik boyunca vajinamda ağrım oldu ve 22 haftaya kadar coraspin içtim tabiki ne kadar söylesemde yetmez güzel bir klinikte iyi doktorlar elindeydim başta beri ağrılarım vardı bunların doğum habercisi olduğunu bilmeden hayatıma devam ettim evde tek bir iş yapmadım yağtığım tek şey 32 haftada bebeğimin kıyafetlerini sandalyede oturarak ütülemek ve dolabını yerleştirmek oldu bu kadar
sürekli yatarak dinlerek çok seyrek banyo yaparak bu süreci tamamladım ve 6 günlük hastane macerasından sonrada onca yılın ödülü yanıma alarak evime döndüm
aradan yıllar geçti çok talihsiz bir durumda korunurken hamile kaldım ve kesinlikle istemediğim için aldırdım 4 gün içinde , nereden tahmin ederdim ki bir gün bu duygularla yüreğim dolu dolu bu yazıyı yazabilecek şeyler yaşayacğaımı
açıkcası bebeğim doğdugunda bu defteri kapatmıştım böyle düşünmüştüm çok yorulmuş çok emek vermiş bütün hamilelik boyunca insanlardan ve sosyal hayattan koparak bir yaşantım olmuştu fakat sonra herşeyi sıfırlayan şeyler oldu eski eşimle boşandık bunuda acayım önce nasıl olurda tüp bebekle bile hamile kalamayn ben sonradan korunurken nasıl hamile kaldığımı okuyorsunuz soru işareti kalsın istemem ,
bu yaz temmuz ayında olsunmu olmasınmı derken artık bır ayda 2 kere sanıyorum oluşan korunmasız ilişkiden sonra içimi o derin korku kapladı ya hamileysem diye korunmaya devam ettik temmuzun sonunda hamile olduğumu öğrendim o anda mutlu olmakla pişman olmak arasında gidip gelsemde bunu kendime itiraf edemesemde evet hamileydim çok kolay olmuştu ama nasıl gidecekti, dediğim gibi o duyguyu veremediysemde size oğlumun varoluş hikayesi beni 4 senedir gururlandırır hiç utanmam tüp bebek annesi olduğumdan kendimi ayrı tutarım bir çok anneden
görünürde herşey iyi gidiyor gibiydi ama çok tedirgindim ve isteklerim vardı cokta doğal diğer hamilelerden daha farklı bişey yaşamıştım kendime bakamamış hem kilo almış hemde dilediğimce dünyaya göstere göstere dolaşamamıştım ortalıkta , hayatımda hiç idrar yolu enf geçirmemiştim nasıl olduğunuda bilmiyordum ama zamanla benden iğrenc kokular gelmeye başladı kaşınma olmasada günler geçiyor bu koku geçmiyordu ama inanın genede anlayamadım camasırları ıkı kere yıkattım ve pantolonlarıma kadar geçti
doktorada gitmiyorum keseydi kalp atışıydı beni yormasın kafa olarak tek seferde cıksın dıye ılk kontrolumu 6+4 oldum sonrasında bu kokuları doktora soylemeıdm sonra devam ettı ve 8 haftalıkken kanama oldu kanama derken bır damla hatta kaasıntıdanmı oldu neden anlayamadım 2-3 gn boyle sallandıta gectı ıhmal ettım bır doktora gıdıp 7 tl'lık bır ıdrar ornegıne bakıyormus bu durum bilemedim
sonrasında rapora ayrıldım damla olan kanamlar önce turuncu sonra kahve rengı git gide miktarı arttı bu arada idrar yollarımda enf cıktı ama cok onemli değildi ama doktor benım sıkayetlerım uzunca bır zamandır devam ettiğini söylediğimde beni ilaca başlattı
günler geçiyor geçiyor ben düzeleceğime kötüleşiyordum acıkcası çok net hatırlamıyıorum ama bir gün evde oturuyorum bu arada yorgan dosek bakılıyorum ve bu durum ınanılmaz cnaımı sıkıyor bırılerıne muhtac olmak benı gerıyor sonra kendımı de cok uzdum oglumu kucaklayamıyordum bıle gercekten bu kondua kendımı cok uzdum her gun bır posta aglamısımdır bnların ısıgında neyse ılk buyuk kanamayı yasadım oyle bır kankı sankı buyuk bas hayvan kesmısınızde oluk oluk kanıyor yasadıgım duyguları yazmak ıstemıyorum sadece cığlık cığlığa bagırıyorum oldugu gıbı battanıyeler ıcınde hastaneye gıdıyoruz bıze soylenen tek sey dusuk tehlıkesı .
sonrasında buna benzer 5-6 kanama daha yasadım her defasında 1 gün ve 1.5 gün hastanede yattım ve kanama durdugunda eve donduk
doktorumun durumuma yeterlı geldıgını dusunmuyorum ancak oyle kotu gıdıyordu hersey para durumu kotuydu calısmadıgım ıcın zaten ıcerden gıdıyoruz bırde hastaneler 2 gunde bır doktor kontrollerı bızı bızden alıyordu belkı bunların ezıklıgıyle ve gecmıstede aılemın haddınden fazla destek olmasıdnan oturu ben daha ıyıb ır doktora gıdıcem dıyemedım ama eskı doktorumu hep andım bu doktor bana yetmıyor yetmıyor dıyıp durdum.
kımsede o doktora gıtm demedı henuz yanı
en son artık 30 kusur gun olmus ben kotulesıyorum yuzumden renk alınmıs basım donuyor surkelı bu haldeyım hersey tavan bende hatat o donem bır konu acmıstım okumanızı ısterım buarada tek doktorla kalmamıstım cunku genelde gece yarıları hastanelık olduguman bır cok nobetcı doktorda gormustu benı düşük riski düşük riski başkada bişey demiyorlar öyle rezil bir durumki beni kapıda gördüklerinde yine bu ifadesiydi hastane çalışanları tarafından
buarada bu kanamaların birinde artık hakketten cok fazlaydı bacaklarımdan oluk oluk ınıyordu yerlere sonunda biri beni aman allahım dıye karsılayarak elle muayne ettı ve acılmam yoktu
son 10 veya 15 gun plesanta priva oldugumu soyledı doktorum plesanta asagıdaydı ve o yuzden kanamam oluyordu hatta bebek buyudukce baskı artıkca kanama dahada artacakmıs
sonrasında artık gercekten bu durum ıcınden cıkılmaz bır hal almıstı psıkolojık olarak sürekli ağlıyorum öleceğimi düşünüyor kahroluyordum oğlum için derken artık kendi babamla konuşarak ilk bebeğimdeki doktora gitmeye karar verdik randevu alındı randevudan 2 gun once banyo olmayı ıstedım gunlerdır banyo olmuyordum hem saclarım hemde vucut olarak sureklı kanamadan oturu kokuyordum ( bu arada 18 eylulde kanamalarım basladı 22 ekımde gebelık sonlandırıldı ve kanamam hıc kesılmedi - günde 3-4 ped mutlaka) banyo oldum bırılerı gozetımınde ama cıkar cıkmaz sacımı dahı tarayamadan o kanamalar yıne basladı yatıtm bekledım 1 saat cok pardon cok acık yazıyorumkı cıdden ben ne yasadım bılınsın ve yol gosterılsın ıstıyorum popomun oldugu yer gol oluyordu artık esım benı hastaeney goturmeye karar verdı ve yıne battaıye eslıgınde hastaneye gırıs yaptık korkudan agrılarım vardı artık ben bu bebeğimi istemiyorum alın yeter artık dayanıcak gücüm kalmadı diye diye beni odaya götürdüler bebek sıkıntıdaydı zaten 10 hafatdan sınra onu bır butun halınde goremıyorduk suyum azdı ama gıt gıde azalacakmıydı cogalacakmıydı bılmıyorduk su bıtmek uzere oldugunu soyledı.
doktor esımıde kapı onune cıkararak bak evladım kız cok genc bu gebelık bır yere goturmez sızı ya cocuk ölür ya anne ölür ya ikisi ölür yada birinden biri sakat kalır bu kadar kanamaya bebek beslenemez bri tanede cocugunuz varmış sizin yernizde olsam b u defteri kapatırım dedi nöbetci doktor yattığım yerden konusmaları dinledim o gece eve geldık sonrakı gun bu nobetcı doktora daha gıttık bebek yasam kosullarını kaybetmek uzere kendı doktorunuza gıdın dedı ve olan bıtenı kendı doktoruma anlattım oda bana bu kanamalarım kesılmedıgınde yanı akan kan damlaya donmezse hayatı rıskınolur alırız dıyordu ama buyuk kanamalar hep kesılıyor damlaya donuyordu evet dedı buraya kadar zaten 1 ay daha muallakta hersey demıstı cınsıyetıde soylemedıler o gun yatıs yaptırmak ıstedı ama korktum yaptırmadık sonrakı gun sunı sancı ıle 8.5 saat sancı cektıkten sonra vakumla bebegı aldılar
plesanta priva totalis dendi bana ama kendi doktorum bunu kabul etmedi hemde totaliste vajinal yol kapalı oluyor sanırım benim gebelik tahliyem sezeryan değilde vajinal oalrak yapıldı 10 gun sonra kontrole gıttım
halıyle neden ben diye sordum hiç bir acıklama duyamadım bundan sonra başıam gelecekmi gelmicekmi bilmiyorum neler yapmam gerek bilmiyorum durumla yüzleşemiyorum ama eşimle konuştuk ben 30 yasına gelene kadar erteleyeceğiz bu durumu o zamanlarda bır daha cocuk yapmam dıyordum ıcımden ama sımdı resmen 2 tane cocugum olsa dunyada cok mutlu olacagımı dusunuyorum :26: resmen eski ilk bebeğimdeki depresyon günlerine geri dönücemde kendimi bırakmıyor gibiyim direniyorum
halbuki bütün hayallerim yıkıldı çocukla ilgili bitmek bilmeyen imtihanım ve yaşadıklarım önümü göremiyorum
Neler yapmalıyım?
dip not :ilk bebeğimdeki doktora gidemeden gebelik sonlandırıldı
Ben 26 yaşındayım bir tane Allah bağışlasın oğlum var 4 yaşında , oğluma hamileliğimde 3 tüp bebek denemesiyle gerçekleşti erken doğum yaptım suyum geldiği için , hamilelik boyunca vajinamda ağrım oldu ve 22 haftaya kadar coraspin içtim tabiki ne kadar söylesemde yetmez güzel bir klinikte iyi doktorlar elindeydim başta beri ağrılarım vardı bunların doğum habercisi olduğunu bilmeden hayatıma devam ettim evde tek bir iş yapmadım yağtığım tek şey 32 haftada bebeğimin kıyafetlerini sandalyede oturarak ütülemek ve dolabını yerleştirmek oldu bu kadar
sürekli yatarak dinlerek çok seyrek banyo yaparak bu süreci tamamladım ve 6 günlük hastane macerasından sonrada onca yılın ödülü yanıma alarak evime döndüm
aradan yıllar geçti çok talihsiz bir durumda korunurken hamile kaldım ve kesinlikle istemediğim için aldırdım 4 gün içinde , nereden tahmin ederdim ki bir gün bu duygularla yüreğim dolu dolu bu yazıyı yazabilecek şeyler yaşayacğaımı
açıkcası bebeğim doğdugunda bu defteri kapatmıştım böyle düşünmüştüm çok yorulmuş çok emek vermiş bütün hamilelik boyunca insanlardan ve sosyal hayattan koparak bir yaşantım olmuştu fakat sonra herşeyi sıfırlayan şeyler oldu eski eşimle boşandık bunuda acayım önce nasıl olurda tüp bebekle bile hamile kalamayn ben sonradan korunurken nasıl hamile kaldığımı okuyorsunuz soru işareti kalsın istemem ,
bu yaz temmuz ayında olsunmu olmasınmı derken artık bır ayda 2 kere sanıyorum oluşan korunmasız ilişkiden sonra içimi o derin korku kapladı ya hamileysem diye korunmaya devam ettik temmuzun sonunda hamile olduğumu öğrendim o anda mutlu olmakla pişman olmak arasında gidip gelsemde bunu kendime itiraf edemesemde evet hamileydim çok kolay olmuştu ama nasıl gidecekti, dediğim gibi o duyguyu veremediysemde size oğlumun varoluş hikayesi beni 4 senedir gururlandırır hiç utanmam tüp bebek annesi olduğumdan kendimi ayrı tutarım bir çok anneden
görünürde herşey iyi gidiyor gibiydi ama çok tedirgindim ve isteklerim vardı cokta doğal diğer hamilelerden daha farklı bişey yaşamıştım kendime bakamamış hem kilo almış hemde dilediğimce dünyaya göstere göstere dolaşamamıştım ortalıkta , hayatımda hiç idrar yolu enf geçirmemiştim nasıl olduğunuda bilmiyordum ama zamanla benden iğrenc kokular gelmeye başladı kaşınma olmasada günler geçiyor bu koku geçmiyordu ama inanın genede anlayamadım camasırları ıkı kere yıkattım ve pantolonlarıma kadar geçti
doktorada gitmiyorum keseydi kalp atışıydı beni yormasın kafa olarak tek seferde cıksın dıye ılk kontrolumu 6+4 oldum sonrasında bu kokuları doktora soylemeıdm sonra devam ettı ve 8 haftalıkken kanama oldu kanama derken bır damla hatta kaasıntıdanmı oldu neden anlayamadım 2-3 gn boyle sallandıta gectı ıhmal ettım bır doktora gıdıp 7 tl'lık bır ıdrar ornegıne bakıyormus bu durum bilemedim
sonrasında rapora ayrıldım damla olan kanamlar önce turuncu sonra kahve rengı git gide miktarı arttı bu arada idrar yollarımda enf cıktı ama cok onemli değildi ama doktor benım sıkayetlerım uzunca bır zamandır devam ettiğini söylediğimde beni ilaca başlattı
günler geçiyor geçiyor ben düzeleceğime kötüleşiyordum acıkcası çok net hatırlamıyıorum ama bir gün evde oturuyorum bu arada yorgan dosek bakılıyorum ve bu durum ınanılmaz cnaımı sıkıyor bırılerıne muhtac olmak benı gerıyor sonra kendımı de cok uzdum oglumu kucaklayamıyordum bıle gercekten bu kondua kendımı cok uzdum her gun bır posta aglamısımdır bnların ısıgında neyse ılk buyuk kanamayı yasadım oyle bır kankı sankı buyuk bas hayvan kesmısınızde oluk oluk kanıyor yasadıgım duyguları yazmak ıstemıyorum sadece cığlık cığlığa bagırıyorum oldugu gıbı battanıyeler ıcınde hastaneye gıdıyoruz bıze soylenen tek sey dusuk tehlıkesı .
sonrasında buna benzer 5-6 kanama daha yasadım her defasında 1 gün ve 1.5 gün hastanede yattım ve kanama durdugunda eve donduk
doktorumun durumuma yeterlı geldıgını dusunmuyorum ancak oyle kotu gıdıyordu hersey para durumu kotuydu calısmadıgım ıcın zaten ıcerden gıdıyoruz bırde hastaneler 2 gunde bır doktor kontrollerı bızı bızden alıyordu belkı bunların ezıklıgıyle ve gecmıstede aılemın haddınden fazla destek olmasıdnan oturu ben daha ıyıb ır doktora gıdıcem dıyemedım ama eskı doktorumu hep andım bu doktor bana yetmıyor yetmıyor dıyıp durdum.
kımsede o doktora gıtm demedı henuz yanı
en son artık 30 kusur gun olmus ben kotulesıyorum yuzumden renk alınmıs basım donuyor surkelı bu haldeyım hersey tavan bende hatat o donem bır konu acmıstım okumanızı ısterım buarada tek doktorla kalmamıstım cunku genelde gece yarıları hastanelık olduguman bır cok nobetcı doktorda gormustu benı düşük riski düşük riski başkada bişey demiyorlar öyle rezil bir durumki beni kapıda gördüklerinde yine bu ifadesiydi hastane çalışanları tarafından
buarada bu kanamaların birinde artık hakketten cok fazlaydı bacaklarımdan oluk oluk ınıyordu yerlere sonunda biri beni aman allahım dıye karsılayarak elle muayne ettı ve acılmam yoktu
son 10 veya 15 gun plesanta priva oldugumu soyledı doktorum plesanta asagıdaydı ve o yuzden kanamam oluyordu hatta bebek buyudukce baskı artıkca kanama dahada artacakmıs
sonrasında artık gercekten bu durum ıcınden cıkılmaz bır hal almıstı psıkolojık olarak sürekli ağlıyorum öleceğimi düşünüyor kahroluyordum oğlum için derken artık kendi babamla konuşarak ilk bebeğimdeki doktora gitmeye karar verdik randevu alındı randevudan 2 gun once banyo olmayı ıstedım gunlerdır banyo olmuyordum hem saclarım hemde vucut olarak sureklı kanamadan oturu kokuyordum ( bu arada 18 eylulde kanamalarım basladı 22 ekımde gebelık sonlandırıldı ve kanamam hıc kesılmedi - günde 3-4 ped mutlaka) banyo oldum bırılerı gozetımınde ama cıkar cıkmaz sacımı dahı tarayamadan o kanamalar yıne basladı yatıtm bekledım 1 saat cok pardon cok acık yazıyorumkı cıdden ben ne yasadım bılınsın ve yol gosterılsın ıstıyorum popomun oldugu yer gol oluyordu artık esım benı hastaeney goturmeye karar verdı ve yıne battaıye eslıgınde hastaneye gırıs yaptık korkudan agrılarım vardı artık ben bu bebeğimi istemiyorum alın yeter artık dayanıcak gücüm kalmadı diye diye beni odaya götürdüler bebek sıkıntıdaydı zaten 10 hafatdan sınra onu bır butun halınde goremıyorduk suyum azdı ama gıt gıde azalacakmıydı cogalacakmıydı bılmıyorduk su bıtmek uzere oldugunu soyledı.
doktor esımıde kapı onune cıkararak bak evladım kız cok genc bu gebelık bır yere goturmez sızı ya cocuk ölür ya anne ölür ya ikisi ölür yada birinden biri sakat kalır bu kadar kanamaya bebek beslenemez bri tanede cocugunuz varmış sizin yernizde olsam b u defteri kapatırım dedi nöbetci doktor yattığım yerden konusmaları dinledim o gece eve geldık sonrakı gun bu nobetcı doktora daha gıttık bebek yasam kosullarını kaybetmek uzere kendı doktorunuza gıdın dedı ve olan bıtenı kendı doktoruma anlattım oda bana bu kanamalarım kesılmedıgınde yanı akan kan damlaya donmezse hayatı rıskınolur alırız dıyordu ama buyuk kanamalar hep kesılıyor damlaya donuyordu evet dedı buraya kadar zaten 1 ay daha muallakta hersey demıstı cınsıyetıde soylemedıler o gun yatıs yaptırmak ıstedı ama korktum yaptırmadık sonrakı gun sunı sancı ıle 8.5 saat sancı cektıkten sonra vakumla bebegı aldılar
plesanta priva totalis dendi bana ama kendi doktorum bunu kabul etmedi hemde totaliste vajinal yol kapalı oluyor sanırım benim gebelik tahliyem sezeryan değilde vajinal oalrak yapıldı 10 gun sonra kontrole gıttım
halıyle neden ben diye sordum hiç bir acıklama duyamadım bundan sonra başıam gelecekmi gelmicekmi bilmiyorum neler yapmam gerek bilmiyorum durumla yüzleşemiyorum ama eşimle konuştuk ben 30 yasına gelene kadar erteleyeceğiz bu durumu o zamanlarda bır daha cocuk yapmam dıyordum ıcımden ama sımdı resmen 2 tane cocugum olsa dunyada cok mutlu olacagımı dusunuyorum :26: resmen eski ilk bebeğimdeki depresyon günlerine geri dönücemde kendimi bırakmıyor gibiyim direniyorum
halbuki bütün hayallerim yıkıldı çocukla ilgili bitmek bilmeyen imtihanım ve yaşadıklarım önümü göremiyorum
Neler yapmalıyım?
dip not :ilk bebeğimdeki doktora gidemeden gebelik sonlandırıldı
insan söyleyecek hiçbir şey bulamıyor inan..
