2011 Mart Anneleri Doğum Hikayeleri

bugün olabilecek en tembel günümdeyim ve şansım varki kızım bugün uyuyo bende bütün gün en ufak bir iş yapmayıp canımın istediği gibi takılıyorum küçük bir kaçamak

ARYA GELDİ HOŞ GELDİ
25 temmuzda öğrendim hamile olduğumu aslında adetim geçikince hemen anlamıştım bişey olduğunu hiç günü şaşmazdı ama böyle bir niyetimiz yoktu henüz 5 yıllık evliydik ve hep aynı yöntemle korunmuştuk nasıl olsun felan diyordum test bile yapmak istemiyordum sonra bir sabah eşimi işe geçirdikten sonra tekrar yattım ve öyle bir rüya gördümki gözümü açınca kendime kesin hamileyim dedim bisikletimi aldım ve eczaneye gittim test aldım dönüşte arkadaşımı aradım evdeysen kahveye geliyorum dedim gittim geciktircem ya nolcaksa artık eve geldim ve testi yaptım sonuç iki çizgi çok ağladım ogün çok ağladım sonra çok ağladım şimdi ise ağladığıma yanıyorum allahım affetsin diyorum çok zor alıştım bu fikre anne olmak nasıl olcaktım bilemedim...eşimi aradım hemen eve geldi şaşkın şaşkın bakındık belki yanlıştır gidelim kan testi yaptıralım yaptırdık pozitif hamileydim işte bir bebeğimiz olacaktı
hamileleğim çok zor geçti önce dostlarım çok üzdüler beni gerçi şimdi bilemiyorum belkide ben çok hassastım ama hep buna hakkım var dedim bu kadar olmalı dedim o yüzden kaldıramadm belki olanları ki bence hala böyle ve daha başka şeyler ama bu güzel bir hikaye bunları anlatmıcam sadece hamileler hassastır dikkat etmek lazım bunu anlamadım 18 haftalık hamileydim içimde bişey süzüldü 21 haftalık hamileydim kızım elime minicik bir tekme attı belli belirsiz halbuki elimi karnımda tuttuğumun farkında bile değildim ve ilk kez bu kadar heycanlanmış hamile olduğumu anlamıştım 25 haftalıktık kızım olucağanı öğrendik ve ilk cicisini aldık aynı gün şimdi üstünde onu görmek ayrı bir mutluluk veriyor
kızımız olucaktı ve ismi ARYA olucaktı böyle geçti günlerimiz yenilikler değişiklikler getirdi kızım bize babasına yeni bir iş ama uzaktaydı bu iş çok değil ama uzak uzaktır işte kızımız gelcekti ama biz ailemizden uzaklaşmalıydık değer dedik ona daha iyi imkanlar sunmak için şimdiden fedakarlık etmeliydik topladık çantamızı geldik çerkezköye karnım burnumda 7.5 aylık hamileyim ozaman annem ve ablam canlarım elimi sürmedim hiç bi işe zaten bidaha hamile kalmadan taşınmam heralde:KK1:ama bu kadar zamandan sonra doğumu evde ailemin yanında kendi doktorumla yapmalıydım bu yüzden 37 haftalıkken döndüm bursaya ve başladık beklemeye hep normal doğum istedim o kadar gönülden diledim bunu ve nasip oldu çok şükür hemde çok güzel haftalık kontröllere gitmeye başladım hiç işaret yok bu arada ben deli gibi geziyorum özellikle yürüyüş hayatımda yürümediğim kada belki son 3 hafta yürüdüm son haftaya kadar böyle geçti ve artık beklemek hamilelikten daha zor gelmeye başladı en son kontrole gittik artık 40 haftamız dolmuştu açılma aynı son iki hafta olduğu gibi 1cm nst de ki çizgi cetvelle çizilmiş gibi tık yok eşim dalga geçiyor bi doğurmayı beceremedin bidaha bebek yok sana felan ve karar verdik ertesi gün suni sancıyla doğumu başlatıcaz 29 mart günü kızımız kollarımızda olucaktı doktordan çıktık ve ben son hamile günüm olarak şımarmaya başladım gezdik dolaştık yiyebileceğim hatta bir insanın bir günde yiyemeyeceği ne kadar şey varsa yedim akşam 10.45 te eve geldik bu arada ben ailemin yanında kalıyorum ablam evde oturuyoruz ama arya okadar hareketliki inanamazsınız karşıdan hareketleri görülüyor bu haftada bu kadar hareketli olması ilginçti gece 12 de yattık veeeee benden hafif bir akıntı oldu kalktım kanlıydı çamaşırımı değiştirdim yattım yarın doğurcam yaa sancımda var kasıklarımda ama çok gezdim yaa:KK1:yattım veee tekrar kalktım değiştirdim yattım veee tekrar anca anladım bişeyler olduğunu bir süre oturdum sancıları takip etiim 10 dk da bir düzenli olarak geliyorlar ablamı uyandırdım önce odasına girip abla dedim zaten bismillah diye fırladı yerinden ben hala farkında değilim biraz bekledik sancılarım var ama ablam bile şaşıriyo nasıl var yüzünün rengi bile değişmiyor valla var abla diyorum sonra eşimi uyandırdık hazırlandık sancılar gittikçe şiddetleniyor ama biz hala geyik yapıyoruz gecenin 2.30 da dörtler yanık korna çalarak hastaneye gitmeler felan hastaneye gittik hemen muayene 6 cm açılma nst bağladılar sancılar var doktorumu aradılar hemen geldi bu arada her seferinde daha şiddetli sancılar artı tavan yapıyo geyik yapcak hal kalmadı yani iş ciddi doğuruyorum allahım inanamıyorum ve gururla söylüyorum epiduralsiz normal doğum yaptım sancılar sırasında gık etmedim bir kere bile sesim çıkmadı doktor ve hemşireler tebrik etti keşke herkez böyle olsa dediler sancı odasında çok kustum ama ve sancı aralarında hep kendimden geçmişim uyumak değilde sanki baygınlık gibi sancı girince hemen eşimin elini sıkıyormuşum ve ayaklarımı topluyormuşum her sancı anında hep dua ettim dudakların hep mırıl mırıldı dediler saat 4 gibi beni doğumhaneye aldılar ve 4.30 da kızım kollarımdaydı 3.550 ve 50 cm bembeyaz tenli kapkara saçlı bir bebek doğum an çok güzel pek bişey anlamıyosun çıkarken sancı zor ha birde itiraf edeyim hemşire karnıma bastırdı çok fazla bi ara nefesim kesildi resmen son gücümü toplayıp bi çığlık attım döndü baktı biraz hafifletti sonra onun dışında herşey çok güzeldi kızım doğar doğmaz çığlığı bastı karnım baln gibi puffff diye söndü kızımı gördüm uzattılar öptüm hazırlamaya götürdüler sonra sıra beni dikmeye geldi ama herşey o anda bitmişte biz bu sırada atamalardan havadan sudan konuşup gülüşüyoruz bile doktorum adını anmadan edemicem EVRİM AYDIN harika bir insan resmen insanın elini tutuyo öyle güven veriyo insana ordaki herkez öyleydi hemşire ben hala çataldayken hadi geçmiş olsun iki sene sonra yine bekleriz dedi ben oldu canım tabi deyincede hep öyle derler ama yine gelirler dedi 2. istiyormuyum evet istiyorum kızım şimdi yanımda uyuyor çok mutluyuz allahım dileyen herkeze bu güzel duyguyu tattırsın...
 
mrb kızlar daha yeni fırsat bulabildim
9 agustos günü öyrendim hamile oldugumu memlekette tatile gelmiştik hiç beklemiyodum bi oglum var ama bi kızımın olmasını cok istedim bunada şükür
14 subat günü kayınvalidemin durumunun kötü oldugu hemen memlekete gelmemizi istediler bizi son kez görmek istiyomuş hemen toparlandık cıktık yola gider gitmez öbür günü vefat etti
taziyeden sonra annem gilde kalacam dedim eşime oda tamam dedi burda annenler ilgilenir senle cocugada iyi bakarlar dedi eşim gitti annemde hergün beni yürüyüşe cıkarıyordu hayatımda yürümediyim kadar yürüdüm dogum tarihim yaklaşmıştı eşimde hergün soruyodu daha dogurmadın mı hiç sancın yokmu hadi dogsun artık diyodu 28 mart akşamı son kez yürüyüşe cıktık eve geldim yorgunluktan gözlerimi bile acamıyordum satt 12.30 sancılarım yavaş yavaş başlıyo omu deyilmi derken tamam dedim anneme söylemedim uyudum oglumla satt 04,00 uyandım artık şiddetleniyodu sancılar
tv actım seyrettim satt 06.00 oldu eşimi aradım ne yapıyosun aşkım dedim zavalım
bu satte ne yapılır dedi hayırdır yoksa oglummu geliyo dedi evet dedim dua etti bana kaşke yanında olabilseydim dedi kısmet deyilmiş dedik sat 07.00 babam nöbeten geldi annem kapıyı actı sonra tv sesini duyunca yanıma geldi ne oldu sabahın köründe kakmışsıın bişen mi var sancım var dedim gidelimmi hastaneye dedi yok daha erken sen git uyu dedim bişe olunca seni uyandırırım banyoya girdim duşumu aldım giyindim oglum uyandı onuda giydirdim tabi sancılarım cook fena wc gittim nişanımda gelmişti annem hazırlandı hadi gidelim dedi hastaneye gittiyimizde acılmam 4cm hemşire damar yolunu actı taktı serumu allahım sancılarım cok sık ölücem sat 11 geliyo hadi dedim dogumum başlamadımı masaya aldılar tamam dediler acılma 10 cm doktor geldi dogum hazır dedi sancım var bu seferde gücüm yok ıkınmaya öyle böyle herkes başımda hadi hadi olmuyo diyorum yapamıyorum aglama başladım neyseki doktor beni sakinleştirmeye calıştı 10 saniye sonra bebeyini sesini duacaksın dedi biraz zorla kendini bütün gücümü toplayıp son kez ıkındım içimdem bişeyin akıp gittiyini hissetim sonrada oglumun sesi ohbe dünya varmış ebeler dikp odama yolladılar sonrada oglum geldi yanıma hemşireler biz böyle bebek görmedik sanki sütle yıkanmış tertemiz bembeyaz bi teni vardı oglunun memeyi verdim agzına hemen tuttu ogluşum maşa.
ondan sonra zor günler bekliyomuşta haberim yokmuş oglum ilk iki gün çişini yapmadı doktora götürdük tahlil felan yapıldı iki sat sonra cıkacak dedi babam aradı böbrek yetmezliyi ,vucudu susuz kalmış ,kanında mikrop cıkmış bisürü sey yogun bakıma alınacak dediler en az bi hafta yatacak dendi ama nasıl aglıyorum hastane yolunda yine herşey yolundayken böyle oldu
bunada şükür dedim ciddi ve kalıcı bişe deyil dedik sayılı gün gecer her iki satte bir emzirmeye gidiyordum hastane uzak evimize gidip gelemiyordum
dogum yapalı üç gün olmuş daha dikiş yerlerim iyileşmedi oturamıyodum bile yollar dahada kötü oldum doktorumla konuştum bize bi oda vermesini istedim özel hastane bide küçük sizi 3 gün idare edebilirim dedi acil bi hasta gelirse taburcu ederim neyse üç gün üç gündür
bi hafta gecti yedinci dün sabahı tahlilleri temiz cıktı herşey yoluna girdi allahıma binlerce şükür bütün hastalara acil şifalar diliyorum allahım dermanlarını veriri inş
 
2 temmuzda çok olaylı ve belirsizliklerle dolu bi şekilde öğrendim hamileliğimi.adet tarihim geçmişti evde test yaptım ikinci çizgi çok silik çıktı emin olamadım.bikaç gün sonra yani 2 temmuzda dr.a gitmeye karar verdik.önce test yaptırdık,öğlden sonra alırsınız dediler,biz de hem sonucu alırız hem de olumlu veya olumsuz sonuç ne olursa olsun dr.a muayene olurum diye muayene sırası da aldık.o birkaç saat geçmedi bi türlü,öğleden sonra gittik laboratuardaki kız sonucun yazılı olduğu zarfı verirken sırıtıyodu.zarfı aldım laboratuardan çıktım ve hemen açtım eşim de yanımdaydı,değerlerim hamile olduğumu gösteriyodu.içim bi garipti,anlamlı anlamsız gülüp duruyodum,eşim de öyle:)
sonucu aldıktan sonra muayene sıramızı beklemeye başladık.beklerken dr.kapıya çıktı bi ara,ben sonuç göstericektim dedim aldı zarfa baktı,"hadi hayırlı olsun,gel muayeneni yapalım"dedi.sıramız gelince muayeneye hazırlandım dr.muayeneye alttan usg ile bakıyodu ama nedense surat ifadesi çok sevimsizdi ve bakması çok uzun sürdü ,sonra " bu bizim hiç sevmediğimiz bi tablo,sen de çok şanssızmışsın be" dedi ve usg odasından çıkıp kendi odasına geçti" gel konuşalım" dedi.o anda beynimden bin tane soru geçiyodu.neyse üzerimi giyindim ve içeri geçtim"bu dış gebelik .."diye başladı ve dış gebeliğin ne olduğundan girdi acilen ameliyat olmam gerektiğinden çıktı.yarım saat içinde ameliyata girmezsem o geceyi çıkaramayabilirmişim.tüpteki kanama artarsa tüpümü de alabilirmiş,yok bana zaten tek tüp de yetermiş.......bunları anlatırken kafamdan aşağı kaynar sular dökülüyodu,allak bullak olmuştum.o şaşkınlıkla,eve gidip hazırlanmam gerekiyo dedim.çabuk ol vakit kaybetmememiz lazım dedi.odadan çıktık eşimin yüzünü ilk kez öyle görmüştüm kireç gibi olmuştu,ben hüngür hüngür ağlıyorum,bi yandan annemleri aradım(o ara annem ve ablamlar bizde kalıyolardı,teyzem de o gün ziyarete gelmişti) şok oldular tabii,sonra teyzem dedi başka dr.a da görün ben de burdaki doktor durumun acil olduğunu söylüyo dedim ama her şeyi ağlayarak anlatıyorum.neyse arabaya bindik eve dönüyoruz o anki ruh halimi unutamıyorum"Allah ım neden böyle oldu Allah ım ben ne yapıcam şimdi" deyip duruyodum.daha hiç doğum yapmadan sezaryen olucaktım ve belki de tüpüm alınıcaktı,başıma gelenlere inanamıyodum eşimin ağzını bıçak açmıyodu arada beni teselli etmeye çalışıyodu ama o da ço kötü bi haldeydi
eve geldik.ben eve gelene kadar ablam kendi kadın doğum dr.unu aramış ve durumu anlatmış.o da "eğer dış gebelikse bile sezaryenle değil laparoskopiyle veya ilaçla müdahale ediyoruz,isterseniz getirin bakalım" demiş.eve geldiğimde ablam bana durumu anlattı ben de o zaman ona gidelim dedim.bu arada saat akşam üstü 6-6.30 civarıydı.ablam tekrar aradı dr.unu hala orda mı veya kaça kadar orda diye bu sefer de dr.a ulaşamadık bayağı bi süre ben yine kuzu kuzu bi yandan da ağlaya ağlaya hazırlanıyorum ameliyata gitmek için.habire arıyolar zaten ameliyathane hazır sizi bekliyoruz nerdesiniz diye.tam işim bitti çıkmak üzereyiz ablam dr.una,uğur beye ulaştı.son dakika karaıyla uğur beye çevirdik rotamızı,biz çıkarken tekrar eşimi öbür hastaneden aradılar eşim de biz vageçtik gelmiyoruz dedi onlara.
uğur beye gittik hemen alttan usg ile baktı ve bu dış gebeliğe benzemiyor normal gebelik kesesi gibi görünüyor dedi hatta o hastaneden başka bi kadın doğumcuyu daha çağırdı ona da gösterdi o da aynı şeyi söyledi.uğur bey biz yine de seni hastaneye yatırıp takibe alalım,ola ki acil bi şey olur(kanama gibi)burad olman daha iyi olur ama ben bi şey olucağını sanmıyorum dedi 2 gün hastanede kaldım 2 boyunca habşre kan değerlerime bakıldı ve kanamam olmadı.son kontrolde dr.artık "evet bu normal gebelik kesesi" dedi.derin bi ohhhhhhhh çekme dedikleri işte buydu.Allah a şükür sezaryensiz laparoskopisiz evime döndüm.hamileydim...ama bizim öğrenme şeklimiz çok karmaşık olduğu için klasik hamilelik öğrenme senaryolarına hiç uymadı.öğrendikten 1 hafta sonra kanamam oldu.dr.a gittik hemen düşük riskim varmış progestan ve yatak istirahati süreci başladı.o yaz sıcağında progestanın iğrenç yan etkileri ve bulantıyla günler çok zor geçiyodu.Allah a şükür 3 ay sonra düşük riskimiz de azaldı.klasik hamileik şikayetleriyle 3-4 ay geçti.ve çoğunuzun bildiği kısma geldik.sata göre 32.haftada bi gece aniden sancılandım.kasılıp duruyodum önce önemsemedim 1-2 saat öyle geçti sonra baktım 2-3 dk .da bir kasılıyorum eşime söyledim,bi kararsızlık sürecinin ardından hastaneye gittik.nst de düzenli doğum sancıları çıktı.ikinci şokumuzu yaşıyoduk.hemen yatış yapıldı,nidilata başlandı kasılmalar uzun süre geçmedi 1 hafta falan sonra bebeğin gelişiminin çok yavaşladığını öğrendik.bebek 28 haftalık görünüyodu.onu besleyelen damardaki kan akışında direnç vardı sebebi de belli değildi.bu sorun nedeniyle sancılarım utuyomuşiçerde bi problem varken bebek dışarı çıkmak istermiş.eğer sorun devam ederse bebeği orda tutmamızın bianlamı yok alırız diyodu dr.her an doğuma gidebilirim tedirginliğini yaşadım hep,nasıl bi doğum olucak sağ salim kurtulabilecek mi bebeğim yine kabus günler başladı sürekli hastane ve ne olacak tedirginliği,bebeğimi kucağıma alabilecek miydim?bu korkuyla ona bi şeyler almak da içimden gelmiyodu alırken korkuyodum,içim acıyodu,her usg kontrolü günü elimiz yüreğimizde gidiyoduk.her gün nst ye gidiyodum hatta bi ara günde iki kere.evde hep yatıyodum ayağı kalktığım gibi kasılıyodum ve yanımda hiç kimse yoktu.sadece eşim ve ben.bu da Allah ın bize bi sınavı dedik dualarla geçirdik her günümüzü.ite kaka sürükleye sürükleye 38. haftaya geldik Allah a şükürler olsun.uğur bey bebeğin yaşadığı sıkıntılardan dolayı normal doğumu kaldıramayabileceğini söyledi ama kararı bana bıraktı tabii ki riske atmak istemedik ve 24 şubata gün aldık.23 şubatta kayınvalidem geldi ankaradan yanımda kalıcaktı.annemle aynı şehirdeyiz bu arada ama annem gelemiyodu.
23 şubat gecesi hepinizin tahmin edeceği gibi heyecan,korku gibi karmaşık duygularla ve uykusuz geçti,uykusuz gecelerimin başlangıcıydı:)
sabah ezanından önce ayaklandım eşim ve kayınvalidem uyuyodu.uyku tutmuyodu ben de kalktım abdest aldım.yasin ve meryem suresini okudum dua ettim namaz kıldım .eşim ve kayınvalidem de uyandılar onlar da hazırlıklarını yaptılar ve evden çıktık,gidip annemle babamı aldık evden.hep beraber hastaneye gittik.yatış yapıldı,becerikli (!) bi hemşire damar yolumu hemencecik (!) açtı.kadın doğum katında ayer yoktu başka bi kata yatış yapıldı pek hoşlanmadım bu durumdan ama o korkuyl üsteleyemdim de.mavi ameliyat elbisesini verdiler giydim,biraz serum ilerledikten sonra tekerlekli sandalye geldi odaya ve ameliyathaneye indik.aşağı inerken annemlere çok korkuyorum deyip duruyodum.elim ayapım korkudan buz kesmişti.hepimiz gözünde hem heyecan hem korku vardı bebeğin durumunu bilmiyoduk nasıl gelicekti iyi miydi bilmiyoduk ama aynı zamanda doğuma gitmenin heyecanı vardı.ameliyathaneye gierken " anne ben çok korkuyorum" dedim :)bi adam beni içeri aldı.ona da " çok korkuyorum ben" dedim :)sonra ameliyat masasına oturttular beni arkadan belimi anestesiye hazırlıyolardı bi adam ve bi bebek hemşiresi vardı yanımda ,konulturdular beni onlara dedim sihirli iki sözcüğü " çok korkuyorum":)))
sonra anestezist geldi dr.dan haber bekliyodu dr. gelmeye yakın anestezi yapıcaktı dr.um da yan tarafta başka bi sezaryendeydi.bekle bekle bekle.bitmiyo,meğer yan taraftaki kadındaki kistleri de alıyomuş.ben zaten fazlasıyla korkuyorum her şey bi an önce olup bitsin sitiyorum bi de demezler mi sizi dışarı almamız lazım başka bi dr.un ameliyatı var sizin dr.un işi bitince tekrar alıcaz.serumumlave muhteşem halimle çıktım ordan hemşirelerin giyindiği bi oda vardı yanda orada oturdum kesilmeyi bekleyen kurbanlıklar gibi beklemeye başladım.yine bekle bekle bekle benim heyecanım bana yetmiyomuş gibi.neyse, sonra nihayet aldılar ameliyathaneye bu sefer başka bi bebek hemşiresi vardı.şimdi de dr.umun yukarıda normal doğuma girdiğini öğrendik yine beklemeye başladık.annem dışarıda kıymaeti koparmış bu ne böyle diye haklı olarak tabii tartışmışlar biraz.içerde de beni sohbetlerle sakşnleştirmeye çalışıyolar.
ve nihayet ameliyat başlıcaktı.başımda duran teknikere sondayı uyuşturduktan sonra takın dedim zaten öyle olucak dedi :)anestezi dr.u belden iğnemi yaptı.bacaklarım ısınmaya başladı.uzattılar beni.dr.um geldi handan nasılsın dedi sizce ne cevap verdim?????
"çok korkuyorum" :))))))))
korkma korkma bi şey yok dedi,tabii adam günde onlarca taneyi kesiyodu:)
kesime başlandı:)ağrıyı hissetmiyodum ama hareketleri hissediyodum,yani sarsılıp duruyodum bi hemşire bebek çıkarken sarsılıcaksın derin nefes al o sırada dedi.ben de şiddetli sarsılıcağım anı beklemeye başladım:)vee....evet o sarsıntı...gözün aydın bebeğin geldi dediler.ama bebeğimin sesini duyamadım.bikaç saniye sonra bi melek sesi duydum.yavrumun ağzındaki sudan ağlaması boğuk boğuk geliyodu.o anı tarifini yapmama imkan yok.doğruanlar bilir doğurmayanlara Rabbim tattırsın.gözümden istem dışı yaşlar akıyodu sesi duydukça.öyle zorlu bi süreçten sonra bu sesi duymak paha biçilemezdi.
bebeğimi giydirdiler kontrolünü aşısını yaptılar çocuk dr.u bebeğiniz 2200 gr. dedi benim ilk sorum "sağlığı nasıl?" oldu iyi dediler Allah ım sana şükürler olsun dedim.dr.uma son usg.de 2600 dediniz niye böyle oldu diye de hafif çıkıştım:)sonra başım dönmeye ve midem bulanmaya başladı.bi adam tansiyonunuz düştü korkmayın serumunza bi ilaç yaptım dedi.bebek hemşiresi yavrumu bana gösterdi minnacık bisurat yanağıma dokundu Allah ım bundan daha yumuşak bi şey var mıydı.hemen götürdü yavrumu benimde gözlerim yavaş yavaş gidiyodu ilacın etkisiyle.bi ara uyumulum uyandığımda dr.um çıkmıştı pansumanım yapılıyodu.amelyathaneden çıktım kapıda eşim bekliyodu.göz göze geldik.ikimizden de şükür okunuyodu benimki biraz baygın baygındı ama:))odaya gittim gözüm bebeğimi aradı getirdiler yanıma ilk tepkim " çok minikkk" oldu,sonra Allah ım bu benim mi diye bakıp durdum gözümden yaşlar aka aka.
ardından gelen bikaç sağlık sorunu oldu ufak çaplı bebeğim küçük diye ememedi, gücü yoktu
bu arada bebeği ameliyathaneden çıkardıktan sonra herkes bebekle birlikte yukarı çıkmaya yeltenmiş,ben, unutmuşlar.ordan bi adam eşime bari sen bekle demiş,gülsem mi ağlasam mı
Allahıma ne kadar şükretsem az Allah hepimizin evladını bağışlasın bizlere acılarını göstermesin ve isteyen herkese bu duyguyu yaşatsın.
 
bir çırpıda okudum handancım..neredeyse seni bebeğinden edecek olan doktoru allaha havale ediyorum..kimbiilir kaç kişi kesip biçiyorlar dış gebelik diye...Allah yavrunu sana ve babasına bağışlasın..
 
calimero0 .!.:
bir çırpıda okudum handancım..neredeyse seni bebeğinden edecek olan doktoru allaha havale ediyorum..kimbiilir kaç kişi kesip biçiyorlar dış gebelik diye...Allah yavrunu sana ve babasına bağışlasın..
Genişletmek için tıkla...

biz de öyle yapıyoruz canım bi ara şikaeytçi olmayı da düşündük basit bi olay değil çünkü normal gebeliği sonlandırıcaktı ama delil yoktu elimizde sonra o doktorun bunu çok kişiye yaptığını duydum.verilmiş sadakamız varmış
Allah hepimizin yavrusunu bağışlasın canım
 
Son düzenleme:
Hndn2010 .!.:
2 temmuzda çok olaylı ve belirsizliklerle dolu bi şekilde öğrendim hamileliğimi.adet tarihim geçmişti evde test yaptım ikinci çizgi çok silik çıktı emin olamadım.bikaç gün sonra yani 2 temmuzda dr.a gitmeye karar verdik.önce test yaptırdık,öğlden sonra alırsınız dediler,biz de hem sonucu alırız hem de olumlu veya olumsuz sonuç ne olursa olsun dr.a muayene olurum diye muayene sırası da aldık.o birkaç saat geçmedi bi türlü,öğleden sonra gittik laboratuardaki kız sonucun yazılı olduğu zarfı verirken sırıtıyodu.zarfı aldım laboratuardan çıktım ve hemen açtım eşim de yanımdaydı,değerlerim hamile olduğumu gösteriyodu.içim bi garipti,anlamlı anlamsız gülüp duruyodum,eşim de öyle:)
sonucu aldıktan sonra muayene sıramızı beklemeye başladık.beklerken dr.kapıya çıktı bi ara,ben sonuç göstericektim dedim aldı zarfa baktı,"hadi hayırlı olsun,gel muayeneni yapalım"dedi.sıramız gelince muayeneye hazırlandım dr.muayeneye alttan usg ile bakıyodu ama nedense surat ifadesi çok sevimsizdi ve bakması çok uzun sürdü ,sonra " bu bizim hiç sevmediğimiz bi tablo,sen de çok şanssızmışsın be" dedi ve usg odasından çıkıp kendi odasına geçti" gel konuşalım" dedi.o anda beynimden bin tane soru geçiyodu.neyse üzerimi giyindim ve içeri geçtim"bu dış gebelik .."diye başladı ve dış gebeliğin ne olduğundan girdi acilen ameliyat olmam gerektiğinden çıktı.yarım saat içinde ameliyata girmezsem o geceyi çıkaramayabilirmişim.tüpteki kanama artarsa tüpümü de alabilirmiş,yok bana zaten tek tüp de yetermiş.......bunları anlatırken kafamdan aşağı kaynar sular dökülüyodu,allak bullak olmuştum.o şaşkınlıkla,eve gidip hazırlanmam gerekiyo dedim.çabuk ol vakit kaybetmememiz lazım dedi.odadan çıktık eşimin yüzünü ilk kez öyle görmüştüm kireç gibi olmuştu,ben hüngür hüngür ağlıyorum,bi yandan annemleri aradım(o ara annem ve ablamlar bizde kalıyolardı,teyzem de o gün ziyarete gelmişti) şok oldular tabii,sonra teyzem dedi başka dr.a da görün ben de burdaki doktor durumun acil olduğunu söylüyo dedim ama her şeyi ağlayarak anlatıyorum.neyse arabaya bindik eve dönüyoruz o anki ruh halimi unutamıyorum"Allah ım neden böyle oldu Allah ım ben ne yapıcam şimdi" deyip duruyodum.daha hiç doğum yapmadan sezaryen olucaktım ve belki de tüpüm alınıcaktı,başıma gelenlere inanamıyodum eşimin ağzını bıçak açmıyodu arada beni teselli etmeye çalışıyodu ama o da ço kötü bi haldeydi
eve geldik.ben eve gelene kadar ablam kendi kadın doğum dr.unu aramış ve durumu anlatmış.o da "eğer dış gebelikse bile sezaryenle değil laparoskopiyle veya ilaçla müdahale ediyoruz,isterseniz getirin bakalım" demiş.eve geldiğimde ablam bana durumu anlattı ben de o zaman ona gidelim dedim.bu arada saat akşam üstü 6-6.30 civarıydı.ablam tekrar aradı dr.unu hala orda mı veya kaça kadar orda diye bu sefer de dr.a ulaşamadık bayağı bi süre ben yine kuzu kuzu bi yandan da ağlaya ağlaya hazırlanıyorum ameliyata gitmek için.habire arıyolar zaten ameliyathane hazır sizi bekliyoruz nerdesiniz diye.tam işim bitti çıkmak üzereyiz ablam dr.una,uğur beye ulaştı.son dakika karaıyla uğur beye çevirdik rotamızı,biz çıkarken tekrar eşimi öbür hastaneden aradılar eşim de biz vageçtik gelmiyoruz dedi onlara.
uğur beye gittik hemen alttan usg ile baktı ve bu dış gebeliğe benzemiyor normal gebelik kesesi gibi görünüyor dedi hatta o hastaneden başka bi kadın doğumcuyu daha çağırdı ona da gösterdi o da aynı şeyi söyledi.uğur bey biz yine de seni hastaneye yatırıp takibe alalım,ola ki acil bi şey olur(kanama gibi)burad olman daha iyi olur ama ben bi şey olucağını sanmıyorum dedi 2 gün hastanede kaldım 2 boyunca habşre kan değerlerime bakıldı ve kanamam olmadı.son kontrolde dr.artık "evet bu normal gebelik kesesi" dedi.derin bi ohhhhhhhh çekme dedikleri işte buydu.Allah a şükür sezaryensiz laparoskopisiz evime döndüm.hamileydim...ama bizim öğrenme şeklimiz çok karmaşık olduğu için klasik hamilelik öğrenme senaryolarına hiç uymadı.öğrendikten 1 hafta sonra kanamam oldu.dr.a gittik hemen düşük riskim varmış progestan ve yatak istirahati süreci başladı.o yaz sıcağında progestanın iğrenç yan etkileri ve bulantıyla günler çok zor geçiyodu.Allah a şükür 3 ay sonra düşük riskimiz de azaldı.klasik hamileik şikayetleriyle 3-4 ay geçti.ve çoğunuzun bildiği kısma geldik.sata göre 32.haftada bi gece aniden sancılandım.kasılıp duruyodum önce önemsemedim 1-2 saat öyle geçti sonra baktım 2-3 dk .da bir kasılıyorum eşime söyledim,bi kararsızlık sürecinin ardından hastaneye gittik.nst de düzenli doğum sancıları çıktı.ikinci şokumuzu yaşıyoduk.hemen yatış yapıldı,nidilata başlandı kasılmalar uzun süre geçmedi 1 hafta falan sonra bebeğin gelişiminin çok yavaşladığını öğrendik.bebek 28 haftalık görünüyodu.onu besleyelen damardaki kan akışında direnç vardı sebebi de belli değildi.bu sorun nedeniyle sancılarım utuyomuşiçerde bi problem varken bebek dışarı çıkmak istermiş.eğer sorun devam ederse bebeği orda tutmamızın bianlamı yok alırız diyodu dr.her an doğuma gidebilirim tedirginliğini yaşadım hep,nasıl bi doğum olucak sağ salim kurtulabilecek mi bebeğim yine kabus günler başladı sürekli hastane ve ne olacak tedirginliği,bebeğimi kucağıma alabilecek miydim?bu korkuyla ona bi şeyler almak da içimden gelmiyodu alırken korkuyodum,içim acıyodu,her usg kontrolü günü elimiz yüreğimizde gidiyoduk.her gün nst ye gidiyodum hatta bi ara günde iki kere.evde hep yatıyodum ayağı kalktığım gibi kasılıyodum ve yanımda hiç kimse yoktu.sadece eşim ve ben.bu da Allah ın bize bi sınavı dedik dualarla geçirdik her günümüzü.ite kaka sürükleye sürükleye 38. haftaya geldik Allah a şükürler olsun.uğur bey bebeğin yaşadığı sıkıntılardan dolayı normal doğumu kaldıramayabileceğini söyledi ama kararı bana bıraktı tabii ki riske atmak istemedik ve 24 şubata gün aldık.23 şubatta kayınvalidem geldi ankaradan yanımda kalıcaktı.annemle aynı şehirdeyiz bu arada ama annem gelemiyodu.
23 şubat gecesi hepinizin tahmin edeceği gibi heyecan,korku gibi karmaşık duygularla ve uykusuz geçti,uykusuz gecelerimin başlangıcıydı:)
sabah ezanından önce ayaklandım eşim ve kayınvalidem uyuyodu.uyku tutmuyodu ben de kalktım abdest aldım.yasin ve meryem suresini okudum dua ettim namaz kıldım .eşim ve kayınvalidem de uyandılar onlar da hazırlıklarını yaptılar ve evden çıktık,gidip annemle babamı aldık evden.hep beraber hastaneye gittik.yatış yapıldı,becerikli (!) bi hemşire damar yolumu hemencecik (!) açtı.kadın doğum katında ayer yoktu başka bi kata yatış yapıldı pek hoşlanmadım bu durumdan ama o korkuyl üsteleyemdim de.mavi ameliyat elbisesini verdiler giydim,biraz serum ilerledikten sonra tekerlekli sandalye geldi odaya ve ameliyathaneye indik.aşağı inerken annemlere çok korkuyorum deyip duruyodum.elim ayapım korkudan buz kesmişti.hepimiz gözünde hem heyecan hem korku vardı bebeğin durumunu bilmiyoduk nasıl gelicekti iyi miydi bilmiyoduk ama aynı zamanda doğuma gitmenin heyecanı vardı.ameliyathaneye gierken " anne ben çok korkuyorum" dedim :)bi adam beni içeri aldı.ona da " çok korkuyorum ben" dedim :)sonra ameliyat masasına oturttular beni arkadan belimi anestesiye hazırlıyolardı bi adam ve bi bebek hemşiresi vardı yanımda ,konulturdular beni onlara dedim sihirli iki sözcüğü " çok korkuyorum":)))
sonra anestezist geldi dr.dan haber bekliyodu dr. gelmeye yakın anestezi yapıcaktı dr.um da yan tarafta başka bi sezaryendeydi.bekle bekle bekle.bitmiyo,meğer yan taraftaki kadındaki kistleri de alıyomuş.ben zaten fazlasıyla korkuyorum her şey bi an önce olup bitsin sitiyorum bi de demezler mi sizi dışarı almamız lazım başka bi dr.un ameliyatı var sizin dr.un işi bitince tekrar alıcaz.serumumlave muhteşem halimle çıktım ordan hemşirelerin giyindiği bi oda vardı yanda orada oturdum kesilmeyi bekleyen kurbanlıklar gibi beklemeye başladım.yine bekle bekle bekle benim heyecanım bana yetmiyomuş gibi.neyse, sonra nihayet aldılar ameliyathaneye bu sefer başka bi bebek hemşiresi vardı.şimdi de dr.umun yukarıda normal doğuma girdiğini öğrendik yine beklemeye başladık.annem dışarıda kıymaeti koparmış bu ne böyle diye haklı olarak tabii tartışmışlar biraz.içerde de beni sohbetlerle sakşnleştirmeye çalışıyolar.
ve nihayet ameliyat başlıcaktı.başımda duran teknikere sondayı uyuşturduktan sonra takın dedim zaten öyle olucak dedi :)anestezi dr.u belden iğnemi yaptı.bacaklarım ısınmaya başladı.uzattılar beni.dr.um geldi handan nasılsın dedi sizce ne cevap verdim?????
"çok korkuyorum" :))))))))
korkma korkma bi şey yok dedi,tabii adam günde onlarca taneyi kesiyodu:)
kesime başlandı:)ağrıyı hissetmiyodum ama hareketleri hissediyodum,yani sarsılıp duruyodum bi hemşire bebek çıkarken sarsılıcaksın derin nefes al o sırada dedi.ben de şiddetli sarsılıcağım anı beklemeye başladım:)vee....evet o sarsıntı...gözün aydın bebeğin geldi dediler.ama bebeğimin sesini duyamadım.bikaç saniye sonra bi melek sesi duydum.yavrumun ağzındaki sudan ağlaması boğuk boğuk geliyodu.o anı tarifini yapmama imkan yok.doğruanlar bilir doğurmayanlara Rabbim tattırsın.gözümden istem dışı yaşlar akıyodu sesi duydukça.öyle zorlu bi süreçten sonra bu sesi duymak paha biçilemezdi.
bebeğimi giydirdiler kontrolünü aşısını yaptılar çocuk dr.u bebeğiniz 2200 gr. dedi benim ilk sorum "sağlığı nasıl?" oldu iyi dediler Allah ım sana şükürler olsun dedim.dr.uma son usg.de 2600 dediniz niye böyle oldu diye de hafif çıkıştım:)sonra başım dönmeye ve midem bulanmaya başladı.bi adam tansiyonunuz düştü korkmayın serumunza bi ilaç yaptım dedi.bebek hemşiresi yavrumu bana gösterdi minnacık bisurat yanağıma dokundu Allah ım bundan daha yumuşak bi şey var mıydı.hemen götürdü yavrumu benimde gözlerim yavaş yavaş gidiyodu ilacın etkisiyle.bi ara uyumulum uyandığımda dr.um çıkmıştı pansumanım yapılıyodu.amelyathaneden çıktım kapıda eşim bekliyodu.göz göze geldik.ikimizden de şükür okunuyodu benimki biraz baygın baygındı ama:))odaya gittim gözüm bebeğimi aradı getirdiler yanıma ilk tepkim " çok minikkk" oldu,sonra Allah ım bu benim mi diye bakıp durdum gözümden yaşlar aka aka.
ardından gelen bikaç sağlık sorunu oldu ufak çaplı bebeğim küçük diye ememedi, gücü yoktu
bu arada bebeği ameliyathaneden çıkardıktan sonra herkes bebekle birlikte yukarı çıkmaya yeltenmiş,ben, unutmuşlar.ordan bi adam eşime bari sen bekle demiş,gülsem mi ağlasam mı
Allahıma ne kadar şükretsem az Allah hepimizin evladını bağışlasın bizlere acılarını göstermesin ve isteyen herkese bu duyguyu yaşatsın.
Genişletmek için tıkla...

canım handancım rabbim bu zorluklardan sonra güzel yavrunu sana bağışlasın güle güle büyüt bebeğini:nazar::nazar::nazar:
 
haticesu .!.:
canım handancım rabbim bu zorluklardan sonra güzel yavrunu sana bağışlasın güle güle büyüt bebeğini:nazar::nazar::nazar:
Genişletmek için tıkla...

amin inşallah haticecim Allah senin de yavrunu tez vakitte kavuştursun inşallah

viyole .!.:
handancım Allah yavrunu sana bağışlasın sağlıkla büyütmeyi nasip etsin inş....
Genişletmek için tıkla...

amin sağol canım,Allah hepimizin yavrusunu bağışlasın inşallah
 
13 martta eşimle çok güzel bir pazar sabah sabahına uyandık, tv karşısında saatlerce süren kahvaltımızı yapıp kahvelerimizi içtik paşamı bekliyorduk sürekli ne zaman gelecek diye söylenip duran kocam bugünde sancın yok mu bir şey hissetmiyor musun aşkım derken sanki oğlum bugün gelmek istiyorum babacım der gibi kasıklarıma baskı yapıyordu derken saat 14:00 de belime ağrılar girmeye başladı çok nadir şekilde devam ediyordu eşime bir şey belli etmeden kalkıp ortalığı toparlamaya başladım, eşim hadi yürüyüşe götüreyim seni diye ısrar edip duruyordu saat 16:00 olmuştu sancılar hiç kesilmeden aralıklarla geliyordu gitmeyelim dedim galiba oğlum gelecek onunla çıkarız yürüyüşe deliler gibi napacağını bilemeden oradan oraya gezinip durdu sürekli hastaneye gidelim diyordu ama ben korkuyordum hem daha sancılarım beni rahatsız etmiyordu bekledik çantamı kontrol ettim bebeğimin hiç birşeyi eksik olsun istemiyordum, duşumu aldım, saat 18:00 de artık ne yatabiliyor ne doğrulabiliyordum kayınvalidem üst katta oturuyor onu çağırdık anlattık oda hadi gidelim hastaneye daha ne bekliyorsunuz dedi ve herşeyimizi alıp arabaya bindik annem hissetmiş gibi beni aradı konuştuk hafif ağrım var dedim hastaneye gittiğimizi söylemedim muayene olup öyle haber verecektim gelmesi en fazla 15 dk dı çünkü neyse telefonu kapattım tutamadım kendimi eşime sarılıp ağladım hastaneye vardık o an sanki o bina üstüme üstüme geldi ama oğlumuda kucaklamak istiyordum eşime çok korkuyorum diye sarıldım sürekli beni teselli etti hadi bebeğimizi kucağımıza alıp öpücez kokusunu içimize çekebilicez bunu anı bekliyorduk aylarca geldı dedı...kapıdan içeri girdik herkeste bir telaş ben yürüyebiliyordum ama hemşireler tekerlekli sandalye falan getirdiler gülmeye başladım herkes bana bakıp hem ağlıyor hem gülüyordu doktorumu aradılar nöbetçi dr muayene olup duruma göre gelecekti neyse muayene olup nst ye bağladı nöbetçi dr sancılarım vardı ama daha sadece 1 cm açılmam vardı dr bu kadar çok hissetmen iyi değil doğum sabahı bulur ama seni eve gönderemem dedi, annemi aradı eşim anne dileğin yatışını yapıyorlar gel dedi ama canım annem zaten birşeyler olduğunu anlamış çoktan hastaneye gelmiş nst odasının kapısındaydı, yatışım yapıldı odama geçtim sancılarım şiddetle devam ediyordu annem kayınvalidem eşim yanımdaydı saat 01:00 de sancılarım baya şiddetlendi ama açılmam hala yoktu, saat 03:00 dayanamaz hale geldim artık sancılar hiç gitmiyordu açılmam 4 cm olmuştu seviniyordum eşim hiç elimi bırakmadan nefes almaktan kuruyan dudaklarımı pamukla ıslatıyordu annem odadan çıktı artık benim sancı çekmeme dayanamıyordu saat 09:00 a kadar bu şekilde devam etti açılmam 7 cm olmuştu doktorum geldi suyumu patlattı bacaklarım titriyordu resmen sancıdan inliyordum doğumhaneye aldılar artık hiç gücüm kalmamıştı bırakın ıkınmayı nefes bile alamıyordum doktorum hadi dilek saçlarına dokunuyorum biraz güçlü ol diye beni teselli etmeye çalışıyordu ama gelmiyordu oğlum defalarca ıkındım sonra bayılmışım gözlerimi açtığımda doğumhanede annem ve eşim vardı oksijen veriyorlardı bana ben artık sezeryan istiyorum yapamadım doğuramadım diye ağlıyordum doktorum artık tehlikeli çok az kaldı biraz daha desede ben kesinlikle kararlıydım bebeğime bir şey olmasından çok korkuyordum sezeryan istiyorum dedim dr eşime dönüp sezeryan tehlikeli olabilir az kaldı bebeğin gelmesine dedi eşimde ne kadar sürer normal doğumu beklesek diye sorunca doktorum yarım saatte sürebilir 2 saatte deyince ben asla dayanamam hemen sezeryan istiyorum dedim ve sedyeyi getirdiler ameliyathaneye eşim ve hemşirelerle gittim konuşamıyordum bile ameliyathanenin girişinde doktorum hazırlanmış beni bekliyordu lütfen hemen uyutun beni bayıltın dıye resmen yalvardım ellerimi tuttu dilek hadı ayaklarını karnına çek belki gelir dedi aman bebeğim kaplumbağa gibi kafasını çıkarmıyordu :))ve saat 12:22 uyandığımda odama doğru yola çıkmıştım eşim yanımdaydı bana çok yakışıklı bir oğlumuz var bayılacaksın görünce dedi gülümsedim cevap bile veremedim yatağıma yattım hemşire kucağında oğlumu getirdi gözlerini açmış bana bakıyordu sanki anne üzülme artık der gibi kokladım Allah ım o koku o an anlatılmaz sarıldım ona yumuşacıktı emzirdim o an işte her şeyin bebeğim için olduğunu düşündüm...
 
Son düzenleme:
2010 haziran ayında eşim kızım ve en yakın arkadaşımla memleketim olan Bilecik'e gitmiştik.son reglimi orada olmuştum 3 haziran:KK34: 10 gün sonra evimize döndük.ben 5 yıl doğum kontrol hapı kullandığım için regl dönemim 28 günlük periyotla devam ediyordu.mayıs ayında hap kullanmayı bırakmıştım.28 günü tamamladım regl olmadım arkadaşımla aynı gün olduğumuz için hemen onu aradım o da olmamıştı:KK1: sonra 10 gün boyunca o bana ben ona oldun mu diye sorduk durduk :KK60: arkadaşımda olmadığı için aklıma hamilelik hiç gelmiyordu.sanırım açıkçası birazda korkuyordum iremin daha küçük olduğunu düşünüyordum.hem eşimde o ara işten ayrılmıştı bu da beni ürkütüyordu hamileliği aklıma bile getirmek istememiştim.en sonunda test alıp yapmaya karar verdim ama heyecandan biraz da korkudan ellerim titriyordu:18::18:en sonunda yaptım ve beklemeye koyuldum 5 dk sonunda birde ne göreyim POZİTİF :26: o an çok karmaşık oldum bi anda sevinsem mi üzülsem mi bilemedim içim kıpır kıpırdı boğazım düğümlendi gözlerim doldu :KK43:sonra eşim geldi hiçbişe söylemeden koydum önüne 1 dk öylece kalakaldı bi teste bakıyordu bi bana şaşkın balığım benim:KK69:sonra ayağa kalktı sarıldı bana tabi ben o arada hüngür hüngür ağlıyorum gülümseyerek niye ağlıyorsun aşkım tamam biraz zamansız oldu ama sonuçta istiyorduk 2.çocuğu üzülme hakkımızda hayırlısı diyerek teselli etti beni.o gün akşama kadar ben ağlamaklı eşim sırıtan bi suratla öylece oturduk evde..kayınvalidemler daha taşınmamıştı o zaman birlikte onun yanına gittik ben başladım yine ağlamaya :KK1: eşim anne gamze hamile dedi aa ne güzel işte iremde büyüdü zamanı gelmişti dedi bana niye ağlıyosun kızım böyle bişe için ağlanırmı dedi.zaten tam olarak niye ağladığımı bende bilmiyordum:KK60:ilk doktora 5 haftalıkken gittim sadece keseyi gösterdi doktor.2 hafta sonra gel kalp atışını dinletelim dedi 2 hafta sonra gittim kalp atışı yoktu çok korktum bi anda kendimi suçlamaya başladım o kadar ağladım falan allahın gücüne mi gitti bebeğime bişey mi oldu dedim.1 hafta sonra tekrar gel dedi gittik 8haftalıkken bebişimin kalp atışlarını duydum derin bi nefes aldım :KK66: 10 haftalık olduğumda mide bulantılarım başladı yemek yiyemiyor herşeyden midem bulanıyordu.o ara kayınvalidemlerde taşındı ve ben o halde üst kata taşındım .ve eşim iş buldu çok sevinmiştim bebeğimiz kısmetiyle gelmişti. eşim o aralar aşırı bir şekilde üstüme düşüyor hatta bazen bunaltıyordu beni ama çok da hoşuma gidiyordu:KK69:sonraaa bu şekilde günler aylar birbirini kovaladı:KK37: 20 haftalık olmuştu hamileliğim doktorum hala cinsiyetini söylemiyordu .ikimiz içinde aslında pek bi önemi yoktu ama tabi erkek diye geçirdim içimden eşim söylemese de o da düşünmüştür mutlaka.1 hafta sonra gelin tekrar bakalım dedi gittk gamzecimm kzı bu dedi:KK53: tamam dedim bi cadı daha geliyo:KK52:ondan sonraki kontrollerin hepsinde eşim doktora kız mı diye sorup durdu:KK60::KK60: ve orası neresi burası neresi ben göremiyom sen nasıl anlıyon diye söylendi durdu:KK47: tekrar günler aylar birbirini kovaladı:KK1: artık 36 haftalık olmuştum hamilelik çok bunaltmıştı artık beni ne uyuyabiliyor nede yürüyebiliyordum. doğum tarihi olarak doktor bana 3 mart demişti.bende eşim 28 şubat doğumlu olduğu için o tarihi istedim ilk başlarda olmaz dedi sonra ikna ettim:KK66: ve beklemeye başladık ama eşim çok sabırsızdı doğsa da artık sevsek deyip duruyordu.en son 21 şubat kontrole gittim herşey yolunda kilosu da iyi 28 şubatta alıcaz dedi:KK53:ertesi gün sancı gelmeye başlamıştı ama doğum sancısı değildi.tekrar ertesi gün kasıklarım belim çok ağrıdı öğlen saatlerinde pedime kahverengi pembe arası krem kıvamında bişeler akmıştı.çok korktum hemen annemi aradım geldi baktı nişan bu dedi :18: ben hemen doğurucam sandım :KK1:eşimin gelmesini bekledim gelince doktora götürdü beni ebe alttan muayene etti açılma yok nts de sancı yoktu:26: ama nişanın gelmiş gece çok sancın olursa gel dedi.ama ben bilgilerini doktoruna ileticem sabah kontrole gel dedi.heyecandan sabahı zor ettik eşim o gün izinliydi.o gün ne olur ne olmaz diye sadece bir bardak süt içtim.saat 11 gibi çıktık evden eşim beni hastanenin önünde bıraktı arabayı park etmeye gitti.giderken de aşkım söle de bugün alsın bebeğimizi bekleyemiyorum daha dedi:63: sanki benim istememle oluyo bu işler.doktorun yanına gittim baktı kilosu gayet iyi nişanında gelmiş bugün alalım demez mi:KK53: eşim de ne temiz kalpliymiş:KK69: saat 1-2 gibi yapalım sezeryanı dedi.çıktım odadan ne yapacağımı bilemedim kalbim sanki boğazımda atıyordu.bu arada eşim hala arabayı park edip de gelememişti :KK47:hemen aradım söyledim sevinçten delirmiş gibiydi :KK1: geldi beni aldı eve geldik ama ben bu arada telefon elimde herkesi arıyorum :18: annemde geldi saat 12 de eşyalarımı aldım even çıktık.yatış işlemlerim yapıldı asansöre bindik odaya gidiyoruz bi anda aklıma kızıma hala isim koymadığımız geldi:KK53: bi kaç seçeneğimiz vardı asansörde yağmur ismine karar verdik:KK53: odama geçtim ameliyat önlüğümü giydim nts ye bağlandım bekliyorum ama ne bekleme heyecandan kalbim duracak.hemşire geldi sonda vs.halletti sedyeye yatırıldım ve yolculuk başladı:KK55: eşimi gördüm baktım gözleri dolu dolu :KK14: ben zorlada olsa gülmeye çalışıyorum.ameliyathanenin kapısından girerken eşim hadi bakalım aşkım kızımızı yolla sonrada sen sağ salim gel ikinizi de bekliyorum burda dedi.ameliyat masasına yattım anestezi uzmanı h.geldin kızını merak ediyomusun bakalım derken ben küüüt gittim.:KK37: uyandığımda odamdaydım herkes başımda eşim elimi tutuyo annem başımı okşuyo tabi ben oksijene bağlı olduğum için konuşamıyor gözlerimi bi açıp bi kapıyordum.10 dk sonra tam olarak kendime geldim başımda arkadaşım vardı kızım iyi mi dedim ilk olarak evet çok iyi çok da tatlı dedi.eşimi göremedim ortalıkta nerde dedim çiçek yaptırmaya gitmiş:KK53: hemşire kızımı çıkartırken size gülmeyen kızı getiriyorum demiş :KK1: çatık kaşlı kuzum benim:KK69: eşim gördüğünde çok ağlamış kıyamammm çok duygusaldır benim bitanem:KK16: veeee sonra hemşire bebişimi getirdi:emir_bebek: aman allahım bu siyah saçlı kara kız da kim der gibi bakakaldım:KK62:koynuma yatırdılar öptüm o mis gibi kokusunu içime çektim .baktım meme arıyo benim kızzz:KK1: hemşire emzirmeme yardım etti nasıl da emdi yavrummm.annelik 2.kez de olsa ilk defa gibi yaşanırmış bunu o gün anladım.iyiki varsın iyiki benimlesin canım kızım huysuz prensesim:KK69:
 
fafuel .!.:
2010 haziran ayında eşim kızım ve en yakın arkadaşımla memleketim olan Bilecik'e gitmiştik.son reglimi orada olmuştum 3 haziran:KK34: 10 gün sonra evimize döndük.ben 5 yıl doğum kontrol hapı kullandığım için regl dönemim 28 günlük periyotla devam ediyordu.mayıs ayında hap kullanmayı bırakmıştım.28 günü tamamladım regl olmadım arkadaşımla aynı gün olduğumuz için hemen onu aradım o da olmamıştı:KK1: sonra 10 gün boyunca o bana ben ona oldun mu diye sorduk durduk :KK60: arkadaşımda olmadığı için aklıma hamilelik hiç gelmiyordu.sanırım açıkçası birazda korkuyordum iremin daha küçük olduğunu düşünüyordum.hem eşimde o ara işten ayrılmıştı bu da beni ürkütüyordu hamileliği aklıma bile getirmek istememiştim.en sonunda test alıp yapmaya karar verdim ama heyecandan biraz da korkudan ellerim titriyordu:18::18:en sonunda yaptım ve beklemeye koyuldum 5 dk sonunda birde ne göreyim POZİTİF :26: o an çok karmaşık oldum bi anda sevinsem mi üzülsem mi bilemedim içim kıpır kıpırdı boğazım düğümlendi gözlerim doldu :KK43:sonra eşim geldi hiçbişe söylemeden koydum önüne 1 dk öylece kalakaldı bi teste bakıyordu bi bana şaşkın balığım benim:KK69:sonra ayağa kalktı sarıldı bana tabi ben o arada hüngür hüngür ağlıyorum gülümseyerek niye ağlıyorsun aşkım tamam biraz zamansız oldu ama sonuçta istiyorduk 2.çocuğu üzülme hakkımızda hayırlısı diyerek teselli etti beni.o gün akşama kadar ben ağlamaklı eşim sırıtan bi suratla öylece oturduk evde..kayınvalidemler daha taşınmamıştı o zaman birlikte onun yanına gittik ben başladım yine ağlamaya :KK1: eşim anne gamze hamile dedi aa ne güzel işte iremde büyüdü zamanı gelmişti dedi bana niye ağlıyosun kızım böyle bişe için ağlanırmı dedi.zaten tam olarak niye ağladığımı bende bilmiyordum:KK60:ilk doktora 5 haftalıkken gittim sadece keseyi gösterdi doktor.2 hafta sonra gel kalp atışını dinletelim dedi 2 hafta sonra gittim kalp atışı yoktu çok korktum bi anda kendimi suçlamaya başladım o kadar ağladım falan allahın gücüne mi gitti bebeğime bişey mi oldu dedim.1 hafta sonra tekrar gel dedi gittik 8haftalıkken bebişimin kalp atışlarını duydum derin bi nefes aldım :KK66: 10 haftalık olduğumda mide bulantılarım başladı yemek yiyemiyor herşeyden midem bulanıyordu.o ara kayınvalidemlerde taşındı ve ben o halde üst kata taşındım .ve eşim iş buldu çok sevinmiştim bebeğimiz kısmetiyle gelmişti. eşim o aralar aşırı bir şekilde üstüme düşüyor hatta bazen bunaltıyordu beni ama çok da hoşuma gidiyordu:KK69:sonraaa bu şekilde günler aylar birbirini kovaladı:KK37: 20 haftalık olmuştu hamileliğim doktorum hala cinsiyetini söylemiyordu .ikimiz içinde aslında pek bi önemi yoktu ama tabi erkek diye geçirdim içimden eşim söylemese de o da düşünmüştür mutlaka.1 hafta sonra gelin tekrar bakalım dedi gittk gamzecimm kzı bu dedi:KK53: tamam dedim bi cadı daha geliyo:KK52:ondan sonraki kontrollerin hepsinde eşim doktora kız mı diye sorup durdu:KK60::KK60: ve orası neresi burası neresi ben göremiyom sen nasıl anlıyon diye söylendi durdu:KK47: tekrar günler aylar birbirini kovaladı:KK1: artık 36 haftalık olmuştum hamilelik çok bunaltmıştı artık beni ne uyuyabiliyor nede yürüyebiliyordum. doğum tarihi olarak doktor bana 3 mart demişti.bende eşim 28 şubat doğumlu olduğu için o tarihi istedim ilk başlarda olmaz dedi sonra ikna ettim:KK66: ve beklemeye başladık ama eşim çok sabırsızdı doğsa da artık sevsek deyip duruyordu.en son 21 şubat kontrole gittim herşey yolunda kilosu da iyi 28 şubatta alıcaz dedi:KK53:ertesi gün sancı gelmeye başlamıştı ama doğum sancısı değildi.tekrar ertesi gün kasıklarım belim çok ağrıdı öğlen saatlerinde pedime kahverengi pembe arası krem kıvamında bişeler akmıştı.çok korktum hemen annemi aradım geldi baktı nişan bu dedi :18: ben hemen doğurucam sandım :KK1:eşimin gelmesini bekledim gelince doktora götürdü beni ebe alttan muayene etti açılma yok nts de sancı yoktu:26: ama nişanın gelmiş gece çok sancın olursa gel dedi.ama ben bilgilerini doktoruna ileticem sabah kontrole gel dedi.heyecandan sabahı zor ettik eşim o gün izinliydi.o gün ne olur ne olmaz diye sadece bir bardak süt içtim.saat 11 gibi çıktık evden eşim beni hastanenin önünde bıraktı arabayı park etmeye gitti.giderken de aşkım söle de bugün alsın bebeğimizi bekleyemiyorum daha dedi:63: sanki benim istememle oluyo bu işler.doktorun yanına gittim baktı kilosu gayet iyi nişanında gelmiş bugün alalım demez mi:KK53: eşim de ne temiz kalpliymiş:KK69: saat 1-2 gibi yapalım sezeryanı dedi.çıktım odadan ne yapacağımı bilemedim kalbim sanki boğazımda atıyordu.bu arada eşim hala arabayı park edip de gelememişti :KK47:hemen aradım söyledim sevinçten delirmiş gibiydi :KK1: geldi beni aldı eve geldik ama ben bu arada telefon elimde herkesi arıyorum :18: annemde geldi saat 12 de eşyalarımı aldım even çıktık.yatış işlemlerim yapıldı asansöre bindik odaya gidiyoruz bi anda aklıma kızıma hala isim koymadığımız geldi:KK53: bi kaç seçeneğimiz vardı asansörde yağmur ismine karar verdik:KK53: odama geçtim ameliyat önlüğümü giydim nts ye bağlandım bekliyorum ama ne bekleme heyecandan kalbim duracak.hemşire geldi sonda vs.halletti sedyeye yatırıldım ve yolculuk başladı:KK55: eşimi gördüm baktım gözleri dolu dolu :KK14: ben zorlada olsa gülmeye çalışıyorum.ameliyathanenin kapısından girerken eşim hadi bakalım aşkım kızımızı yolla sonrada sen sağ salim gel ikinizi de bekliyorum burda dedi.ameliyat masasına yattım anestezi uzmanı h.geldin kızını merak ediyomusun bakalım derken ben küüüt gittim.:KK37: uyandığımda odamdaydım herkes başımda eşim elimi tutuyo annem başımı okşuyo tabi ben oksijene bağlı olduğum için konuşamıyor gözlerimi bi açıp bi kapıyordum.10 dk sonra tam olarak kendime geldim başımda arkadaşım vardı kızım iyi mi dedim ilk olarak evet çok iyi çok da tatlı dedi.eşimi göremedim ortalıkta nerde dedim çiçek yaptırmaya gitmiş:KK53: hemşire kızımı çıkartırken size gülmeyen kızı getiriyorum demiş :KK1: çatık kaşlı kuzum benim:KK69: eşim gördüğünde çok ağlamış kıyamammm çok duygusaldır benim bitanem:KK16: veeee sonra hemşire bebişimi getirdi:emir_bebek: aman allahım bu siyah saçlı kara kız da kim der gibi bakakaldım:KK62:koynuma yatırdılar öptüm o mis gibi kokusunu içime çektim .baktım meme arıyo benim kızzz:KK1: hemşire emzirmeme yardım etti nasıl da emdi yavrummm.annelik 2.kez de olsa ilk defa gibi yaşanırmış bunu o gün anladım.iyiki varsın iyiki benimlesin canım kızım huysuz prensesim:KK69:
Genişletmek için tıkla...

:nazar::nazar::nazar::nazar:
 
AY YÜZLÜM GÖZÜMÜN NURU BAL OĞLUM'un doğum hikayesi:KK69::KK69:


2008 yılında eşimle çok zor bir şekilde evlendik sonrasında borçlar eşimin masterını tamamlaması benim master'a başlamam faln derken bir yıl geçmek üzereydi ve benle aynı zamanda evlenen herkes hamileydi:26:annem kızım oku oku nereye kadar okumanın sonu yok bak herkes hamile güzel güzel bebişlerini büyütecekler hem istediğinde Rabbiim verecek mi niye böyle yapıyorsun dedi ve benim içimde anne olamama korkusu başladı...öyle çok üzüldüm ki anlatamam.sonra hamile kalan arkadaşımın evine oturmaya gittik hep beraber ve bana ayyy sen kısırı az ye sonra kısır kalırsın dedi:KK25:ve bana tedaviye ne zaman başlıyosunuz eşinde mi sorun var sende mi demez mi:KK25:öyle çok ağrıma gitti ki bu laf sadece biz henüz düşünmnüyoruz ben master yapıcam dedim kız imalı imalı tabi tabi dedi....neyse o gün bitti eve geldik ve ben ilk kez olmayan bebeğime mektup yazdım...hiç kimseye okutmadım bunları ilk kez sizinle paylaşıyorum tabi bir kısmını:nazar:

"""hamile olmak istiyorum ....... miğdemin bulanmasını başımın dönmesini canımın turşu çekmesini istiyorum.baban turşuyu getirince yemeden daha başka bişeye aşermek nazlanmak istiyorum...... sonra ilk tekmelerini hissetmek ve babanın ellerini karnıma götürüp onunda bu mucizeyi hissetmesini istiyorum.kocaman karnımla dolaşmak ve bu halimle gurur duymak istiyorum.... seni bağıra bağıra doğurmak ve aramızdaki o bağın göbek bağının kesildiğini gözlerimle görmek ve seni kucağıma alıp sıcaklığını duymak istiyorum.o güzel cennet kokunu doya doya içime çekmek istiyorum.geceleri senin için tatlı uykumdan kalkmak ateşini kontrol etmek ,dışarı çıkarken sen üşümeyesin diye havayı kontrol etmek istiyorum.... evet istiyorum ve Allahımdan seni diliyorum geleceksin değil mi bitanem meleğim seni çok ama çokkkkkkkkkk sevecek olan annen.........."""

işte bu mektupla benim bebiş isteğim tavan yaptı eşim hala zamanı var deyip durdu ve ben burdan günaşırı olması hamile kalma ihtimalini kolaylaştırıyormuş diye okudum ve giymediğim gecelik yapmadığım ilginçlik kalmadı eşime :kk77::kk77:vee ben tabi ilk seferde hamile kalınmaz diye düşünüp üzüyorum kendimi derken tatil oldu ve erkek kardeşim evlenecekti düğün hazırlıkları için erkenden gittim ben...annemle halı yıkadık ev sildik eşyaları başka bir odaya taşıdık ki bizim orda ev düğünü makbuldür..3 gün düğün yapıcaktık..annemle baklavalar mantılar yaptık...akşam yatağa öyle yorgun giriyordum ki edebildiğim tek dua Allahım dr dr gezdirmeden bana meleğimi gönder hayırlısıyla oluyordu....bu arada bizim gelin evlenmeden triplere girdi ve birgün yine bitmek bilmeyen istekleri için çarşıdaydık..öyle kötü oldum ki anlatamam heryer dönüyo üstüme üstüme geliyo herşey :94:anında eczanye gittik tansiyonumu ölçtürdü babam eczacı acıkmış dedi :KK39:canım babam hemen karnımı doyurdu:KK39:eve geldik babam fenalaştığımı anlattı zaten adet günlerimi bir bir sayan annem hemen kız hadi bakalım inşallah hamilesindir dedi ve beni gülme tuttu bir an yok artık dedim ama içimde öyle bir sıcaklık hissettimki hemen elimi karnıma koydum inşallah ordasındır bebeğim diyebildim ama dışardan ben bebek istemiyorum diyordum:KK1: ertesi gün düğünümüz başladı ben nasıl oynuyorum ama yerimde durmuyorum bir ara baktım kimse yok annem ortada gözükmüyo babamın arabası da yok allah allah dedim misafirlerle ilgilenmeye başladım annemle babam geldiler çarşıya gitmişler annem babama kına almayı unutmuşum demiş babam kınayı alırken eczaneden test almış eve gedi kolumdan tuttuğu gibi beni banyoya attı anne napıyon dememe kalmadı elime testi uzattı tabi bizi bir hışımla içeri girdiğimizi gören teyzemler halamlar ve diğer akraba kadınlar eve doldu..ben utana sıkıla dışarı çıktım annem elimden testi aldı ve bir çığlık koptu hamilesinnn kızım nasıl olur ya dedim çubuğu aldım bakıyorum inanamadım yok ya yanlıştır inanmayın dedim annem kolumu çimdikledi suss Allah korusun de dedi..herkes bir anda üstüme titremeye başladı öyle ki halay çekmek için halay alayına katılınca birdenbire halay duruyordu bebek vaarr diyolardı:KK1::KK1::KK1:vay be dedim acayip güzel bişey Allah'ım yüzümü kara çıkarma diye dualar ediyorum.....ertesi gün acilde kan tahlili yaptırdık ve sonuçkesinleşti çok şükür artık hamileydim..herkes yeni gelini unutmuştu bu nedenle hala düğünümü mahvettin der durur:KK1:bizim öyle romantik bir haber verme durumumuz olmadı annem hemen belli etti eşime bir söylemediği kaldı neyse onuda ben yapayım bari dedim der demez eşim ağlamaya başladı öyle çok sevindi ki annemle babamın yanında beni öptü:kk77::kk77:sonra çok şükür dedi ve şükür namazı kıldı....böylelikle artık güzel olan evliliğimiz muhteşem bir hal aldı..

evimize geldik prensesler gibiyim valla bir elim yağda öteki balda:21:yatağa bile eşim kucağında götürüyo:KK1:artık ciddi ciddi dr arayışına girdik ve bir özel hastaneye gittik kadın baktı 4 tane kese görüyorum dedi ben bişey anlamadım o anda sonra dördüz bu deyince şok oldum:KK53::KK53:dört tane bebek ne demek diye düşünmeye başladım kadın bana 2 tanesi aşağıda düşer onlar zaten 2 tanesi kalır dedi ben ilk şoku atlatmadan ikinci bir şok bebeklerimi kaybedecektim hemen dışarı çıktım eşime sarıldım öyle çok ağlıyordum ki eşim kötü bişey olduğunu sanmış ve bana ne oldu diye bile sormadı sadece Allah büyük dedi...yolda hep ağladım eve gelince ağlamaktan yoruldum ve eşime biliyo musun bizim 4 tane bebeğimiz olacakmış dedim eşim bunun için mi ağlıyosun dedi yok 2 tanesi ölecekmiş onlar için ağlıyorum dedim olayı anlattım hemen başka bir dra gidelim dedi tabi benim cesaret etmem 3 haftayı buldu sanki dra gidince o alttaki 2 bebeği alacakmış gibi zannediyordum..anneme söyledim kadın zil takıp oynamadığı kaldı hatta babamla konuşmuş doğumdan önce istanbula taşınmayı bile düşünmüşler:KK1::KK1:biz arkadaşların tavsiyesiyle medicanaya düzgün beye gittik dedim ben hamileyim dördüz olacakmış hemde :KK1::KK1:dur hele bir bakayım ben eğer öyleyse çok güzel şeyler yaşarız dedi bebekleri almaktan bahsetmedi:KK9:baktı baktı ben herhalde sayıyo kaçtane var derken kız yok burda bir tane var bak bu da kalp atışı dedi ve sesi açtı güm güm güm.....sağlıklı mı dedim koç gibi hemde dedi :KK43::KK43::KK43:evimize geldik artık herşey güzeldi aylık kontroller bir yıl gibiydi fakat drda usgde zaman su gibi çabuk geçiyordu:KK45:hatta bir hafta öyle çok özlemiştim ki kuzumu sancım varmış gibi numara yapmıştım:KK1::KK1:herkes neyin olacak diye sorunca ben hep kız diyordum kızım olacak ama eşim erkek diyordu oğlumuz olacak :KK49::KK49:vee cinsiyet öğrenme haftası yani 5.5 aylık hamileyim veee dr hadi gözün aydın kalk bakıyım oğlun olacak dedi bir an nee oldum sonra kendimi toparladım eşim dra sarıldı nasıl seviniyo:KK31:sonraki tüm muayenelerde erkek dimi dedi:KK1:dr evet erkek ve hatta biraz iri bir erkek diyordu

sonra 37.haftadayız ve ben artık izin alıp evde dinlenme dönemine geçtim 1 hafta evde dinlendim sonra bir ptesi sabahı misafirlerimiz gelecek diye hazırlık yapıyordum ve bacaklarımdan aşağı bişey akıyo..vay be epey terlemişim azıcık oturayım dedim ama baktım hala akıyo banyoya gittim kanamam var bebeğim oğlum geliyo:KK52::KK52:korktum önce sonra üzüldüm sonra heyecanlandım sevinmeyi en sona bıraktım..eşime dedim ki bu sabah işe gitme istersen her an hastaneye gidebilirz eşim önce anlamadı sonra bir çığlık attı ve evin içinde koşuşturmaya başladı hatta bir ara sıcak su sıcak su nerde bu kettle diye bağırıyordu aşkım sıcak suyu napıcan dedim doğumda hani hep derler ya sıcak suyu hazırlayın diye su hazırlıyca dedi :KK60::KK60:bende aşkım o filmlerde olur biz hastaneye gidicez dedim aslında birsürü araştırma yapmıştı ve kitap okumuştuk ama hepsini unuttu şaşkın herifim benim:KK69:sonra çantamızı alalım hadi çıkalım dedim tamam dedi ben sancı hissetmiyorum ya ayakkabımı falan bağladım eşimi bekliyorum içerden ilk yardım çantası ve bebeğin hastane çantasını almış ilk yardım çantasını bıraktırıncaya kadar ne dil döktüm bilemezsiniz sonra baktım herif acayip bişekil oldu hemen taksiyi aradım eşime asansörü çağır dedim kapıyı kilitledim çıktık.taksiye benden önce bindi eşim taksici elimden tuttu oturdum eşim derin derin nefes alıp veriyo sakin ol diyorum yok anlayan...hastaneye az kala sen nefes almıyosun nefes al nefes al diye bağırıyo bana hastaneye vardık dra bu nefes almıyo dedi dr tabi tabi dedi beni odaya aldılar...
hemşireler geldi yaa ben nasıl doğuracam hiç bir yerim ağrımıyo diyorum ebe geldi baktı açılma yok drum suni sancı verin dedi tam 8 saat suni sancı verdiler gıkım çıkmadı bağırırsam normal olmaz diye korkuyordum sancılar 160ı bulunca ben artık kendimden geçtim dr geldi tekrar muayene ve hala 1 cm açıklık dedi nstye bağlayın yavrumun kalp atışları yavaşlamış dr artık normali bekleyemeyiz dedi acilen ameliyathaneyi hazırlayın ben başladım ağlamaya ama nasıl çok ağlıyorum gözümdeki yaşlardan hiçbişey göremiyorum...sedye geldi ben hayır diyorum olmaz beni kesmeyin....eşim herşey mükemmel olacak hiçbiryerin ağrımayacak söz ben hep seni bekliycem hadi artık oğluşumuzu görelim sevelim öpelim annesi dedi ve ben tamam dedim...aşağı indik bir kadın geldi dedi otur nasıl oturayım sancıdan kıvranıyorum 2 tane adam beni tuttu birine öyle çok sarılmışım ki adam kendini zor kurtardı benden:KK1:eşim doğuma girmek istedi dr um zizn vermedi:KK45::KK45:neyse bizde kamerayı soktuk içeri bir hasta bakıcı beni çekti:93:ben hep hala bacaklarımı hissediyorum dedim :KK1:hatta 8.hissediyorum dediğimde dr az kaldı birazdan tambik oğlun kollarında olacak dedi aaaa ne zaman kestin beni dr bak canımı sakın acıtma acıtırsan seni babama derim o seni döver demişim:KK1::KK1: cümlemi bitirir bitirmez bir ses öyle ince öyle tatlı öyel muhteşem ki anlatamam....hemen baktım sesin geldiği yöne ama bebeğim yok nerde oğlum diyorum bak orda dediler jkafamı çevirdim mosmor bir bebek gözleri kapalı öyleee duruyo dr oksijensiz kalmış biraz dedi ömrümden ömür gitti ben normal doğurma hevesine yavrumun canını yakmıştım kahrettim kendime dr iyi iyi merak etme dedi yanıma yakşatırdı biri öptüm ellerini gördüm morarmıştı...çok ağladım yukarı çıkardılar eşim geldi ne kadar yakışıklı bir oğlumuz var dimi aşkım bak işte burda oğlumuz demesini bekliyorudum ama o başka bir drun yanındaymış daha ayrıntılı kontrol edeceklermiş..10 dakika sonra geldi benim yanıma o 10 dakika Allah'ım yavrumu bana bağışla deyip ağladım sonra bebeğim gelince hemen emzir dediler annem oğlumu yanıma yaklaştırdı tosunum aç doğmuş hemen emmeye başladı öyle güzel bir duygu ki kadın olduğumla ilk kez bbu kadar gurur duydum öncesinde hep bende şans olsa erkek doğardım derdim..meğerse ne boş bir sözmüş..dünyanın en şanslı insanıydımm....oğlum gözünü açıyo bana bakıyo gülümsüyo tekrar uyuyordu..rengi biraz daha açılmaya başladı nurdan yaratılmış oğlumun vee ne kadar yakışıklı olduğu ortaya çıkmıştı ve artık eve gitme zamanı geldi hastaneden çıktım yan basa basa..niye diyeceksiiniz çünkü kar yağıyordu ayağım kaymasın diye :KK1:evimize girer girmez ışığıyla nuruyla aydınlattı evimizi yavrum...Rabbim o ışığı istenildiği tüm evlere nasip etsinn....7 mart 2011 de bal oğlum Talha'm dünyamıza geldi....HOŞGELDİN YAVRUM İYİ Kİ GELDİN İYİ Kİ BENİMSİN OĞLUMSUN....





epey uzun olmuş dimi beni bıraksanız sayfalarca yazarım hem oğluş da uyuyo:KK1::KK1:neyse bu kadar yeter..15 gün sonra tüm ağrılarımm geçti ve ben o gün nasıl bir ağrı olduğunu unuttum şimdi ne suni sancıyı ne de sezaryen ağrısını hiç birşeyi hatırlamıyorum:KK76::KK76:
 
Posedion .!.:
AY YÜZLÜM GÖZÜMÜN NURU BAL OĞLUM'un doğum hikayesi:KK69::KK69:


2008 yılında eşimle çok zor bir şekilde evlendik sonrasında borçlar eşimin masterını tamamlaması benim master'a başlamam faln derken bir yıl geçmek üzereydi ve benle aynı zamanda evlenen herkes hamileydi:26:annem kızım oku oku nereye kadar okumanın sonu yok bak herkes hamile güzel güzel bebişlerini büyütecekler hem istediğinde Rabbiim verecek mi niye böyle yapıyorsun dedi ve benim içimde anne olamama korkusu başladı...öyle çok üzüldüm ki anlatamam.sonra hamile kalan arkadaşımın evine oturmaya gittik hep beraber ve bana ayyy sen kısırı az ye sonra kısır kalırsın dedi:KK25:ve bana tedaviye ne zaman başlıyosunuz eşinde mi sorun var sende mi demez mi:KK25:öyle çok ağrıma gitti ki bu laf sadece biz henüz düşünmnüyoruz ben master yapıcam dedim kız imalı imalı tabi tabi dedi....neyse o gün bitti eve geldik ve ben ilk kez olmayan bebeğime mektup yazdım...hiç kimseye okutmadım bunları ilk kez sizinle paylaşıyorum tabi bir kısmını:nazar:

"""hamile olmak istiyorum ....... miğdemin bulanmasını başımın dönmesini canımın turşu çekmesini istiyorum.baban turşuyu getirince yemeden daha başka bişeye aşermek nazlanmak istiyorum...... sonra ilk tekmelerini hissetmek ve babanın ellerini karnıma götürüp onunda bu mucizeyi hissetmesini istiyorum.kocaman karnımla dolaşmak ve bu halimle gurur duymak istiyorum.... seni bağıra bağıra doğurmak ve aramızdaki o bağın göbek bağının kesildiğini gözlerimle görmek ve seni kucağıma alıp sıcaklığını duymak istiyorum.o güzel cennet kokunu doya doya içime çekmek istiyorum.geceleri senin için tatlı uykumdan kalkmak ateşini kontrol etmek ,dışarı çıkarken sen üşümeyesin diye havayı kontrol etmek istiyorum.... evet istiyorum ve Allahımdan seni diliyorum geleceksin değil mi bitanem meleğim seni çok ama çokkkkkkkkkk sevecek olan annen.........."""

işte bu mektupla benim bebiş isteğim tavan yaptı eşim hala zamanı var deyip durdu ve ben burdan günaşırı olması hamile kalma ihtimalini kolaylaştırıyormuş diye okudum ve giymediğim gecelik yapmadığım ilginçlik kalmadı eşime :kk77::kk77:vee ben tabi ilk seferde hamile kalınmaz diye düşünüp üzüyorum kendimi derken tatil oldu ve erkek kardeşim evlenecekti düğün hazırlıkları için erkenden gittim ben...annemle halı yıkadık ev sildik eşyaları başka bir odaya taşıdık ki bizim orda ev düğünü makbuldür..3 gün düğün yapıcaktık..annemle baklavalar mantılar yaptık...akşam yatağa öyle yorgun giriyordum ki edebildiğim tek dua Allahım dr dr gezdirmeden bana meleğimi gönder hayırlısıyla oluyordu....bu arada bizim gelin evlenmeden triplere girdi ve birgün yine bitmek bilmeyen istekleri için çarşıdaydık..öyle kötü oldum ki anlatamam heryer dönüyo üstüme üstüme geliyo herşey :94:anında eczanye gittik tansiyonumu ölçtürdü babam eczacı acıkmış dedi :KK39:canım babam hemen karnımı doyurdu:KK39:eve geldik babam fenalaştığımı anlattı zaten adet günlerimi bir bir sayan annem hemen kız hadi bakalım inşallah hamilesindir dedi ve beni gülme tuttu bir an yok artık dedim ama içimde öyle bir sıcaklık hissettimki hemen elimi karnıma koydum inşallah ordasındır bebeğim diyebildim ama dışardan ben bebek istemiyorum diyordum:KK1: ertesi gün düğünümüz başladı ben nasıl oynuyorum ama yerimde durmuyorum bir ara baktım kimse yok annem ortada gözükmüyo babamın arabası da yok allah allah dedim misafirlerle ilgilenmeye başladım annemle babam geldiler çarşıya gitmişler annem babama kına almayı unutmuşum demiş babam kınayı alırken eczaneden test almış eve gedi kolumdan tuttuğu gibi beni banyoya attı anne napıyon dememe kalmadı elime testi uzattı tabi bizi bir hışımla içeri girdiğimizi gören teyzemler halamlar ve diğer akraba kadınlar eve doldu..ben utana sıkıla dışarı çıktım annem elimden testi aldı ve bir çığlık koptu hamilesinnn kızım nasıl olur ya dedim çubuğu aldım bakıyorum inanamadım yok ya yanlıştır inanmayın dedim annem kolumu çimdikledi suss Allah korusun de dedi..herkes bir anda üstüme titremeye başladı öyle ki halay çekmek için halay alayına katılınca birdenbire halay duruyordu bebek vaarr diyolardı:KK1::KK1::KK1:vay be dedim acayip güzel bişey Allah'ım yüzümü kara çıkarma diye dualar ediyorum.....ertesi gün acilde kan tahlili yaptırdık ve sonuçkesinleşti çok şükür artık hamileydim..herkes yeni gelini unutmuştu bu nedenle hala düğünümü mahvettin der durur:KK1:bizim öyle romantik bir haber verme durumumuz olmadı annem hemen belli etti eşime bir söylemediği kaldı neyse onuda ben yapayım bari dedim der demez eşim ağlamaya başladı öyle çok sevindi ki annemle babamın yanında beni öptü:kk77::kk77:sonra çok şükür dedi ve şükür namazı kıldı....böylelikle artık güzel olan evliliğimiz muhteşem bir hal aldı..

evimize geldik prensesler gibiyim valla bir elim yağda öteki balda:21:yatağa bile eşim kucağında götürüyo:KK1:artık ciddi ciddi dr arayışına girdik ve bir özel hastaneye gittik kadın baktı 4 tane kese görüyorum dedi ben bişey anlamadım o anda sonra dördüz bu deyince şok oldum:KK53::KK53:dört tane bebek ne demek diye düşünmeye başladım kadın bana 2 tanesi aşağıda düşer onlar zaten 2 tanesi kalır dedi ben ilk şoku atlatmadan ikinci bir şok bebeklerimi kaybedecektim hemen dışarı çıktım eşime sarıldım öyle çok ağlıyordum ki eşim kötü bişey olduğunu sanmış ve bana ne oldu diye bile sormadı sadece Allah büyük dedi...yolda hep ağladım eve gelince ağlamaktan yoruldum ve eşime biliyo musun bizim 4 tane bebeğimiz olacakmış dedim eşim bunun için mi ağlıyosun dedi yok 2 tanesi ölecekmiş onlar için ağlıyorum dedim olayı anlattım hemen başka bir dra gidelim dedi tabi benim cesaret etmem 3 haftayı buldu sanki dra gidince o alttaki 2 bebeği alacakmış gibi zannediyordum..anneme söyledim kadın zil takıp oynamadığı kaldı hatta babamla konuşmuş doğumdan önce istanbula taşınmayı bile düşünmüşler:KK1::KK1:biz arkadaşların tavsiyesiyle medicanaya düzgün beye gittik dedim ben hamileyim dördüz olacakmış hemde :KK1::KK1:dur hele bir bakayım ben eğer öyleyse çok güzel şeyler yaşarız dedi bebekleri almaktan bahsetmedi:KK9:baktı baktı ben herhalde sayıyo kaçtane var derken kız yok burda bir tane var bak bu da kalp atışı dedi ve sesi açtı güm güm güm.....sağlıklı mı dedim koç gibi hemde dedi :KK43::KK43::KK43:evimize geldik artık herşey güzeldi aylık kontroller bir yıl gibiydi fakat drda usgde zaman su gibi çabuk geçiyordu:KK45:hatta bir hafta öyle çok özlemiştim ki kuzumu sancım varmış gibi numara yapmıştım:KK1::KK1:herkes neyin olacak diye sorunca ben hep kız diyordum kızım olacak ama eşim erkek diyordu oğlumuz olacak :KK49::KK49:vee cinsiyet öğrenme haftası yani 5.5 aylık hamileyim veee dr hadi gözün aydın kalk bakıyım oğlun olacak dedi bir an nee oldum sonra kendimi toparladım eşim dra sarıldı nasıl seviniyo:KK31:sonraki tüm muayenelerde erkek dimi dedi:KK1:dr evet erkek ve hatta biraz iri bir erkek diyordu

sonra 37.haftadayız ve ben artık izin alıp evde dinlenme dönemine geçtim 1 hafta evde dinlendim sonra bir ptesi sabahı misafirlerimiz gelecek diye hazırlık yapıyordum ve bacaklarımdan aşağı bişey akıyo..vay be epey terlemişim azıcık oturayım dedim ama baktım hala akıyo banyoya gittim kanamam var bebeğim oğlum geliyo:KK52::KK52:korktum önce sonra üzüldüm sonra heyecanlandım sevinmeyi en sona bıraktım..eşime dedim ki bu sabah işe gitme istersen her an hastaneye gidebilirz eşim önce anlamadı sonra bir çığlık attı ve evin içinde koşuşturmaya başladı hatta bir ara sıcak su sıcak su nerde bu kettle diye bağırıyordu aşkım sıcak suyu napıcan dedim doğumda hani hep derler ya sıcak suyu hazırlayın diye su hazırlıyca dedi :KK60::KK60:bende aşkım o filmlerde olur biz hastaneye gidicez dedim aslında birsürü araştırma yapmıştı ve kitap okumuştuk ama hepsini unuttu şaşkın herifim benim:KK69:sonra çantamızı alalım hadi çıkalım dedim tamam dedi ben sancı hissetmiyorum ya ayakkabımı falan bağladım eşimi bekliyorum içerden ilk yardım çantası ve bebeğin hastane çantasını almış ilk yardım çantasını bıraktırıncaya kadar ne dil döktüm bilemezsiniz sonra baktım herif acayip bişekil oldu hemen taksiyi aradım eşime asansörü çağır dedim kapıyı kilitledim çıktık.taksiye benden önce bindi eşim taksici elimden tuttu oturdum eşim derin derin nefes alıp veriyo sakin ol diyorum yok anlayan...hastaneye az kala sen nefes almıyosun nefes al nefes al diye bağırıyo bana hastaneye vardık dra bu nefes almıyo dedi dr tabi tabi dedi beni odaya aldılar...
hemşireler geldi yaa ben nasıl doğuracam hiç bir yerim ağrımıyo diyorum ebe geldi baktı açılma yok drum suni sancı verin dedi tam 8 saat suni sancı verdiler gıkım çıkmadı bağırırsam normal olmaz diye korkuyordum sancılar 160ı bulunca ben artık kendimden geçtim dr geldi tekrar muayene ve hala 1 cm açıklık dedi nstye bağlayın yavrumun kalp atışları yavaşlamış dr artık normali bekleyemeyiz dedi acilen ameliyathaneyi hazırlayın ben başladım ağlamaya ama nasıl çok ağlıyorum gözümdeki yaşlardan hiçbişey göremiyorum...sedye geldi ben hayır diyorum olmaz beni kesmeyin....eşim herşey mükemmel olacak hiçbiryerin ağrımayacak söz ben hep seni bekliycem hadi artık oğluşumuzu görelim sevelim öpelim annesi dedi ve ben tamam dedim...aşağı indik bir kadın geldi dedi otur nasıl oturayım sancıdan kıvranıyorum 2 tane adam beni tuttu birine öyle çok sarılmışım ki adam kendini zor kurtardı benden:KK1:eşim doğuma girmek istedi dr um zizn vermedi:KK45::KK45:neyse bizde kamerayı soktuk içeri bir hasta bakıcı beni çekti:93:ben hep hala bacaklarımı hissediyorum dedim :KK1:hatta 8.hissediyorum dediğimde dr az kaldı birazdan tambik oğlun kollarında olacak dedi aaaa ne zaman kestin beni dr bak canımı sakın acıtma acıtırsan seni babama derim o seni döver demişim:KK1::KK1: cümlemi bitirir bitirmez bir ses öyle ince öyle tatlı öyel muhteşem ki anlatamam....hemen baktım sesin geldiği yöne ama bebeğim yok nerde oğlum diyorum bak orda dediler jkafamı çevirdim mosmor bir bebek gözleri kapalı öyleee duruyo dr oksijensiz kalmış biraz dedi ömrümden ömür gitti ben normal doğurma hevesine yavrumun canını yakmıştım kahrettim kendime dr iyi iyi merak etme dedi yanıma yakşatırdı biri öptüm ellerini gördüm morarmıştı...çok ağladım yukarı çıkardılar eşim geldi ne kadar yakışıklı bir oğlumuz var dimi aşkım bak işte burda oğlumuz demesini bekliyorudum ama o başka bir drun yanındaymış daha ayrıntılı kontrol edeceklermiş..10 dakika sonra geldi benim yanıma o 10 dakika Allah'ım yavrumu bana bağışla deyip ağladım sonra bebeğim gelince hemen emzir dediler annem oğlumu yanıma yaklaştırdı tosunum aç doğmuş hemen emmeye başladı öyle güzel bir duygu ki kadın olduğumla ilk kez bbu kadar gurur duydum öncesinde hep bende şans olsa erkek doğardım derdim..meğerse ne boş bir sözmüş..dünyanın en şanslı insanıydımm....oğlum gözünü açıyo bana bakıyo gülümsüyo tekrar uyuyordu..rengi biraz daha açılmaya başladı nurdan yaratılmış oğlumun vee ne kadar yakışıklı olduğu ortaya çıkmıştı ve artık eve gitme zamanı geldi hastaneden çıktım yan basa basa..niye diyeceksiiniz çünkü kar yağıyordu ayağım kaymasın diye :KK1:evimize girer girmez ışığıyla nuruyla aydınlattı evimizi yavrum...Rabbim o ışığı istenildiği tüm evlere nasip etsinn....7 mart 2011 de bal oğlum Talha'm dünyamıza geldi....HOŞGELDİN YAVRUM İYİ Kİ GELDİN İYİ Kİ BENİMSİN OĞLUMSUN....





epey uzun olmuş dimi beni bıraksanız sayfalarca yazarım hem oğluş da uyuyo:KK1::KK1:neyse bu kadar yeter..15 gün sonra tüm ağrılarımm geçti ve ben o gün nasıl bir ağrı olduğunu unuttum şimdi ne suni sancıyı ne de sezaryen ağrısını hiç birşeyi hatırlamıyorum:KK76::KK76:
Genişletmek için tıkla...

öncelikle oglunu sana we eşine bagıslasın rabbim...hikayeni aglayarak okudum allahım bi mucıze istiorum bnmde bebegım olsun artık die :KK43:
 
merhaba arkadaşlar;biraz geç oldu ama bende doğum hikayemi anlatmak istiyorum.20.07.2008 te evlendim,eşimle karar vermiştik 2-3 sene çocuk istemiyorduk.evliliğimizin 2 yılı bitmek üzereyken ben artık yavaş yavaş çocuk demeye başladım:) beninle yaşıt aynı zamanda evlenen arkadaşlarımın çocukları da olunca isteğim daha da arttı,eşimde artık etrafında çok fazla çocuk görünce artık zamanı geldi artık sanırım demeye başladı.5 haziran 2010 da son reglimi oldum,benim adetim hep 1 hafta önce gelirdi temmuzun ilk haftası da adet olmayınca ben şüphelendim hemen her tuvalete geittiğimde acaba mı deyip durdum hep.4 temmuz günü annemlerdeydik eşimle evimize dönerken eczaneden test aldık.eve gelene kadar zaman hiç geçmedi,eve varır varmaz hemen testi yaptım birde ne göreyim 2 çizgi hamileyim......müthiş bir duygu eşimle sarıldık birbirimize çok mutluyduk.hemen kimseye söylemedik bir kaçgün.eşim o günlerde yurt dışına gidecekti seminere..o geldikten sonra doktora gitmeye karar verdik.ama ben dayanamadım eşim yokken doktora gidip bebişimi görmek istedim daha 4 haftalıktı keseyi gördüm sadece..çok güzel bir şey yaaa.eşim döndükten sonra doktorumuza gittik ve kalp atışlarını duyduk bebişimizin eşimin gözleri doldu,o kadar hızlı atıyordu ki..zaman gittikçe ilerliyordu ayda bir kontrollere gidiyorduk bebişimiz gün geçtikçe büyüyordu içimde cinsiyetini çok merak ediyorudm hep kızım olacak diye geçiridm içimden tabiki eşim erkek istiyordu..13 haftalıkken doktorumuz erkek geliyor dedi ben hemen yaaaaa... dedim eşim çok sevindi tabiki..hemen ailelerimize haber verdik erkek torun geliyor diye..doktor biraz erken söylediği için cinsiyetini bende hala kız olma umudu vardı :))ama %100 erkekmiş doktor yanılmamış.neyse yavaş yavaş testler yapılmaya başlandı çok şükür hiç bir sorun yaşanmadı çok güzel bir hamilelik geçiriyordum bulantım,kusmam,aşermem hiç olmadı..sen nasıl hamilesin diye soruyorlardı bana..
Hamileliğimde toplam 18 kilo aldım,herşeyden yedim bebişim sağlıklı olsun diye.Doktorumla doğumumun 3 mart olmasına karar verdik,spinal sezeryan olacaktım,1 ay öncesinden randevumuzu aldık ilk ameliyat ta benim olacaktı.doğumuma 3 hafta kala okula devam ettim hiç bir zorluk yaşamadım,evde işlerimi yavaş yavaş yapabiliyordum..doğumdan 1 hafta önce hastane çantamı hazırladık,herşey hazırdı artık günümüzün gelmesini bekliyorduk..3 mart sabahı eşimle valizlerimizi arabamıza koyduk hastaneye doğru gitmek için hazırlandık ben tabi çok heyecanlıyım birkaç saat sonra bebişimin kucağımda olacak olması beni heyecanlandırıyordu.eşim arabayı çalıştırmak için uğraşıyordu araba çalışmıyordu hiç bozulmayan araba o sabah çalışmıyordu ben bir panikledim niye çalışmıyor diye o kadar uğraşmasına rağmen araba çalışmadı ,yarım saat geçmişti 08.30 da hastanede olmak zorundaydık ve saat 8 e geliyordu hastanede 40 dk.uzaklıkta bu arada neyse eşimin babası yardım ageldi bize aküsü bitmiş meğer arabamızın tam d agününde :)) neyse hemen yaptılar ve yola çıktık hastaneye vardığımızda işlemler de uzun sürdü odaya geldiğimizde hemşireler nerde kaldınız diye sordular..benden sonraki hastayı almışlar meğer ameliyata tabi geç kalınca sıramı kaptırdım :)) yarım saat bekledikten sonra sedyeyle beni almaya geldiler ve yolculuk başladı kalbim kütü küt atmaya başladı eşim asansöre kadar elimi hiç bırakmadı ve ikimizinde gözleri dolu doluydu...ameliyathane de hemşireler çok güzel karşıladılar müzik çalıyor çok rahat herkes konuşuyordu beni rahatlattılar hep sorular sordular..ben tabi bir an önce bebişime kavuşma heyecanı içindeyim bir an önce doktorum gelsin istiyorum..sonunda doktorum geldi anestezi uzmanı beni uyuşturmuştu belden aşağısını hissetmiyordum,doktorum geldi ben karnımı falan kontrol ediyor sanıyorum meğer kesmiş çocuğun çıkmasına çok az kala ben ne zaman kesecek diye yanımdaki hemşireye sorarken birden ağlama sesi duydum...bebişim doğmuştu doktor hemen bana gösterdi çoooook harika bir duygu bebişim çok ama çok tatlıydı,hemen götürdüler yıkamaya.benimde ameliyathanede işim bitince odaya aldılar beni,annemler,akrabalar hep beişimizin başındaydı bebişim ağlıyordu yanıma yatırdılar hemen sustu sıcaklığımı istemiş meğer.annelik çok güzel bir duygu.herkesin bu duyguyu tatması lazım...


Bebeğim şimdi 4 ayını dolduracak şu an ananesinde ben birazdan okuluma gideceğim ,adınıda ozan koyduk.şimdiden özledim oğluşumu..onu çok ama çoooook seviyorum..canım oğlum benim..o benim herşeyim,bitanem..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

B
Şişli Echomar anestezili HGS filmi deneyimim
Yorumlar
19
Görüntüleme
703
bubukz
B
asliyann
pcos ile hamile kalmaya çalışmak
2
Yorumlar
34
Görüntüleme
3K
asliyann
asliyann
Mavidensonra
Lohusalık ve Kaynana terörü (fikrinize ihtiyacım var) biraz uzun hakkınızı helal edin 😔
2 3
Yorumlar
58
Görüntüleme
6K
masumprenses35
M
O
  • Kilitli
Kocam annesi yüzünden benden uzaklaştı
2 3
Yorumlar
44
Görüntüleme
4K
Oahsjuxjehduej
O
I
Tüp bebek asamam Yusuf aytac tohma
2
Yorumlar
20
Görüntüleme
3K
incisuyum
I
X