Aile evini nekadar sık ziyaret ediyorsunuz?

LeylaSultan93

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
16 Ocak 2014
2.738
4.378
Merhaba kızlar,

Ailenizi nekadar sık ziyaret edip görüşüyorsunuz?

Ailemle aramda hiçbir sorun yok.

Annemle babamla abi ablalarımla aram iyidir.
Hatta en küçük olmama rağmen hepsi bana fikir danışır. Düşüncelerime kıymet verir.
Evin biraz küçük bebeği gibiyim.

Evlenmeden öncede şimdide ailemin bütün pratik işlerini ben hallederim.
Kağıt kürek, randevu, resmi daireler vs.
Elimden geldiğince maddi destektede bulunuyorum.

Ablam ve abim azda olsa engelli olduğu için kendi ailelerini zar zor idare ediyorlar.
Onların bir çok pratik işinede ben koşuyorum ve ufak tefekte olsa maddi yardımda bulunuyorum.


Daha önceleri çalıştığım için annemlere haftada bir gidiyordum. Telefondada iki günde bir konuşuyorduk.

Bir senedir ben işi bıraktım biraz kafamı toparlamak için.

Gelelim asıl meseleye.
Annemler beni hergün arar ve gerçekten kapatmasam bir saat konuşurlar.
Hergün gitsem gelme demezler.

Ama son dönemler hergün böyle konuşmak, sürekli beni çağırmaları beni aşırı bunaltıyor.

Standart haftada bir gidiyorum zaten kahvaltıya.

Ama onlara kalsa hergün onlarda olmamı bekliyorlar.
Gitmesemde arıyorlar ve tatlı sitem ediyorlar.
Geçiştiriyorum ama sonradan içime dert oluyor.

Sizdede bu durum varmı?
Kendimi suçlu hissetmekte haksızmıyım?

Birde ben kendi ablamın abimin derdini kendime aşırı dert edinip bazen bunalım haline getiriyorum.

Bilmiyorum hem içimi dökmek hemde fikir almak istedim🥹
 
Merhaba kızlar,

Ailenizi nekadar sık ziyaret edip görüşüyorsunuz?

Ailemle aramda hiçbir sorun yok.

Annemle babamla abi ablalarımla aram iyidir.
Hatta en küçük olmama rağmen hepsi bana fikir danışır. Düşüncelerime kıymet verir.
Evin biraz küçük bebeği gibiyim.

Evlenmeden öncede şimdide ailemin bütün pratik işlerini ben hallederim.
Kağıt kürek, randevu, resmi daireler vs.
Elimden geldiğince maddi destektede bulunuyorum.

Ablam ve abim azda olsa engelli olduğu için kendi ailelerini zar zor idare ediyorlar.
Onların bir çok pratik işinede ben koşuyorum ve ufak tefekte olsa maddi yardımda bulunuyorum.


Daha önceleri çalıştığım için annemlere haftada bir gidiyordum. Telefondada iki günde bir konuşuyorduk.

Bir senedir ben işi bıraktım biraz kafamı toparlamak için.

Gelelim asıl meseleye.
Annemler beni hergün arar ve gerçekten kapatmasam bir saat konuşurlar.
Hergün gitsem gelme demezler.

Ama son dönemler hergün böyle konuşmak, sürekli beni çağırmaları beni aşırı bunaltıyor.

Standart haftada bir gidiyorum zaten kahvaltıya.

Ama onlara kalsa hergün onlarda olmamı bekliyorlar.
Gitmesemde arıyorlar ve tatlı sitem ediyorlar.
Geçiştiriyorum ama sonradan içime dert oluyor.

Sizdede bu durum varmı?
Kendimi suçlu hissetmekte haksızmıyım?

Birde ben kendi ablamın abimin derdini kendime aşırı dert edinip bazen bunalım haline getiriyorum.

Bilmiyorum hem içimi dökmek hemde fikir almak istedim🥹
Ben haftada bir ya da iki gidiyorum. Hergun konusuyoruz ama en fazla on dakika konusuruz. Kendinizi suclu hissetmeyin. Sizinde bir hayatiniz var sonucta. Sizi bunaltmamalarini tatli dille soyleyin sizde.
 
Ben haftada bir ya da iki gidiyorum. Hergun konusuyoruz ama en fazla on dakika konusuruz. Kendinizi suclu hissetmeyin. Sizinde bir hayatiniz var sonucta. Sizi bunaltmamalarini tatli dille soyleyin sizde.

Haklısınız ama kırmaktan korkuyorum çok.
Ne bileyim belki ben abartıyorum kafamda.
 
X