Herkese merhabalar. Ben ameliyat olalı 35 gün oldu, henüz çok yeni ama yine de bir çok tecrübe edindiğimi düşünüyorum ve bunları sizlerle paylaşmak istedim. Çünkü bu süreçte en büyük yardımı buradan aldım hatta doktorumun adını bile ilk buradan buldum, o yüzden benim de sizlere yardımım dokunursa çok mutlu olurum.
Öncelikle size ilk tavsiyem doktor araştırması yaparken bakacağınız ilk şey doktorun işleri, yazıları, varsa videoları, ona burnunu yaptıran ve reklam olmadığına emin olduğunuz insanların video ve paylaşımları olsun. Olumlu ve olumsuz yorumları dikkate alın çok fazla olumsuz yorum olanlardan kaçın. Bu şekilde kendi tarzınıza en uygun burnu yapan doktorlardan bir liste oluşturun. Ve bu listeyi yapana kadar lütfen fiyat araştırması yapmayın. Çünkü insanın kafasını en çok karıştıran şey bu oluyor. En pahalı doktor en iyi burnu yapıyor ya da en ucuz doktor en kötü burnu yapıyor diye bir şey yok. Tabii ki belli bir bütçeniz var. Diyelim ki listenizdeki en beğendiğiniz doktor bütçenizin çok çok üstünde. Bu durumda şunu sakın unutmayın ki eğer bu sebeple daha uygun fiyatlı ve işleri içinize sinmeyen bir doktoru seçerseniz ve sonuçta mutlu olmadığınız bir burnunuz olursa bu sizin psikolojinize ve sağlığınıza zarar vereceği gibi ikinci ameliyatta size daha fazla maddi ve manevi kayıp yaratacaktır. Ya da tam tersi listenizdeki doktorun fiyatını düşük bulup ön yargıyla yaklaşırsanız ve daha yüksek fiyatlı ama işlerini beğenmediğiniz bir doktora yönlenirseniz yine aynı sorunlarla karşı karşıya kalırsınız. Asla acele kararlar vermeyin, olsun bitsin demeyin içinize sinen kişiyi bulana kadar bekleyin.
Gelelim benim ameliyatıma. Kapalı teknikle ameliyat oldum. Ben ilk kez narkoz alacaktım ve tek korktuğum şey buydu. Doktoruma çok güveniyordum ve burnum hakkında bir endişem yoktu. Ama en az korkulacak ve en kolay süreç ameliyat ve narkoz süreciymiş :) Ameliyatım 3 saat kadar sürdü. Ayıldığımda odama çıkmamıştım. Nefes almakta çok zorlanıyordum boğulacakmış gibi hissediyordum çünkü burnumda tampon vardı ve ağzımdan nefes almayı düşünemiyordum ayılmadığım için. Oksijen verdiler biraz kendime geldim ağzımdan nefes almayı akıl ettim :) Ameliyata girmeden ağzımdan nefes almalıyım düşüncesini kendinize empoze edin bu da ikinci tavsiyem :) Daha sonra odama çıkmak isteyip istemediğimi sordular tamamen bilinçsizce kabul ettim keşke etmeseydim henüz kendime gelmemiştim ve odama çıktığımda çok fena saçmalamışım denmemesi gereken şeyler söylemişim :) İlk gün ağrım olmadı çok hafif bir şişliğim oldu ve tüm gün uyudum diyebilirim. Narkoz beni çok kötü etkiledi en az 10 kere kan kustum ve asla ayağa kalkamadım. Ertesi gün baya şişmiştim morarmıştım ve ağrılarım başladı. İlk 4 günüm bu şekilde gittikçe şişip nefes alamayıp uyuyamayarak geçti. Ameliyatın en kötü süreci de bu kısım zaten. 4 gün sonunda tamponlarım çıktı. Slikon tamponlarım vardı çıkarken acımadı diyemem ama bu acının birkaç saniye sürdüğüne garanti verebilirim :) Çıktılar çıkmasına ama ben hala nefes alamıyordum bu beni çok korkutmuştu çünkü ameliyat öncesinde nefes promlemi olmayan bir burnum vardı. İnsan gerçekten bazı şeyler başına geldiğinde geçeceğini bilse de hep öyle kalacakmış gibi hissedip paniğe kapılıyor. Şiş, mor ve nefessiz kalmayacağımı 9 günün sonunda anlayabildim :) 10. gün atelim çıktı. Bu kesinlikle hiç acıtmadı. Atel varken devasa gözüktüğü için burnum ben atel çıktığında büyük bir değişim beklemiyordum. Ve bu yüzden de burnumu görünce şok oldum. Gerçekten çok değişmiştim. Çok çok fazla şişti evet ama o hali bile beni ilk şokumun ardından mutlu etmeye yetmişti. Yüzüm hala şişti, gözümün altında hafif sarılık kalmıştı, dudaklarım oynamıyordu, burnumu hissetmekte zorlanıyordum ama bütün bunları unutmuştum. Bu arada sanmayın ki burnum aşırı güzel bir şekilde çıktı tampondan aksine şiş içindeydi, ama artık bunun geçeceğini biliyordum. Eski burnumdan güzel olması bile yetti. Size son tavsiyem de şu ki lütfen psikolojinizi bozmayın. Benim burnum gün geldi şişti, gün geldi indi, gün geldi çok mutsuz oldum psikolojime zarar verdim, ordan burdan okuyunca acaba benimki de mi yamuk acaba kemerim tekrar çıkacak mı acaba nefesim tıkanacak, çökecek mi diye diye kendime eziyette ettim. Hatta bir ara kemer bölgemde şişlik oldu ve karalara bağladım. Ama lütfen siz bunların hiçbirini yapmayın. 6 ay geçene kadar kendinize yaptığınız tüm eziyetler gerçekten faydasız, sadece kendinizi yıpratıp psikolojinizi bozarsınız ama çözümsüz, gereksiz ve boş. 6 ay sonra sorun çıkarsa da çözümü var bunu o zaman düşünürsünüz çok iyi biliyorum kolay değil ama çözümsüz de değil. Psikolojinizi her şeye hazırlayıp öyle ameliyat olmalısınız. Yoksa en ufak şey bile sizi çok kötü etkiler.
Şu an çok şükür çok mutluyum, hala şiş evet ama gittikçe iniyor daha da güzel olacağını biliyorum, umuyorum. Olmasa bile şu halinden bile çok mutluyum. Şunu da söyleyeyim burnumun en çok şiştiği zaman sigaraya başlayıp eskisi gibi içtiğim zaman oldu onu azaltıp sürekli ananas yiyince şişliklerim çok fazla indi hepinize öneriyorum bunu da. Sorularınız olursa yardımcı olmayı çok isterim. umarım hepiniz bu süreci çok rahat atlatır ve sonunda ise çok mutlu olursunuz :)
Öncelikle size ilk tavsiyem doktor araştırması yaparken bakacağınız ilk şey doktorun işleri, yazıları, varsa videoları, ona burnunu yaptıran ve reklam olmadığına emin olduğunuz insanların video ve paylaşımları olsun. Olumlu ve olumsuz yorumları dikkate alın çok fazla olumsuz yorum olanlardan kaçın. Bu şekilde kendi tarzınıza en uygun burnu yapan doktorlardan bir liste oluşturun. Ve bu listeyi yapana kadar lütfen fiyat araştırması yapmayın. Çünkü insanın kafasını en çok karıştıran şey bu oluyor. En pahalı doktor en iyi burnu yapıyor ya da en ucuz doktor en kötü burnu yapıyor diye bir şey yok. Tabii ki belli bir bütçeniz var. Diyelim ki listenizdeki en beğendiğiniz doktor bütçenizin çok çok üstünde. Bu durumda şunu sakın unutmayın ki eğer bu sebeple daha uygun fiyatlı ve işleri içinize sinmeyen bir doktoru seçerseniz ve sonuçta mutlu olmadığınız bir burnunuz olursa bu sizin psikolojinize ve sağlığınıza zarar vereceği gibi ikinci ameliyatta size daha fazla maddi ve manevi kayıp yaratacaktır. Ya da tam tersi listenizdeki doktorun fiyatını düşük bulup ön yargıyla yaklaşırsanız ve daha yüksek fiyatlı ama işlerini beğenmediğiniz bir doktora yönlenirseniz yine aynı sorunlarla karşı karşıya kalırsınız. Asla acele kararlar vermeyin, olsun bitsin demeyin içinize sinen kişiyi bulana kadar bekleyin.
Gelelim benim ameliyatıma. Kapalı teknikle ameliyat oldum. Ben ilk kez narkoz alacaktım ve tek korktuğum şey buydu. Doktoruma çok güveniyordum ve burnum hakkında bir endişem yoktu. Ama en az korkulacak ve en kolay süreç ameliyat ve narkoz süreciymiş :) Ameliyatım 3 saat kadar sürdü. Ayıldığımda odama çıkmamıştım. Nefes almakta çok zorlanıyordum boğulacakmış gibi hissediyordum çünkü burnumda tampon vardı ve ağzımdan nefes almayı düşünemiyordum ayılmadığım için. Oksijen verdiler biraz kendime geldim ağzımdan nefes almayı akıl ettim :) Ameliyata girmeden ağzımdan nefes almalıyım düşüncesini kendinize empoze edin bu da ikinci tavsiyem :) Daha sonra odama çıkmak isteyip istemediğimi sordular tamamen bilinçsizce kabul ettim keşke etmeseydim henüz kendime gelmemiştim ve odama çıktığımda çok fena saçmalamışım denmemesi gereken şeyler söylemişim :) İlk gün ağrım olmadı çok hafif bir şişliğim oldu ve tüm gün uyudum diyebilirim. Narkoz beni çok kötü etkiledi en az 10 kere kan kustum ve asla ayağa kalkamadım. Ertesi gün baya şişmiştim morarmıştım ve ağrılarım başladı. İlk 4 günüm bu şekilde gittikçe şişip nefes alamayıp uyuyamayarak geçti. Ameliyatın en kötü süreci de bu kısım zaten. 4 gün sonunda tamponlarım çıktı. Slikon tamponlarım vardı çıkarken acımadı diyemem ama bu acının birkaç saniye sürdüğüne garanti verebilirim :) Çıktılar çıkmasına ama ben hala nefes alamıyordum bu beni çok korkutmuştu çünkü ameliyat öncesinde nefes promlemi olmayan bir burnum vardı. İnsan gerçekten bazı şeyler başına geldiğinde geçeceğini bilse de hep öyle kalacakmış gibi hissedip paniğe kapılıyor. Şiş, mor ve nefessiz kalmayacağımı 9 günün sonunda anlayabildim :) 10. gün atelim çıktı. Bu kesinlikle hiç acıtmadı. Atel varken devasa gözüktüğü için burnum ben atel çıktığında büyük bir değişim beklemiyordum. Ve bu yüzden de burnumu görünce şok oldum. Gerçekten çok değişmiştim. Çok çok fazla şişti evet ama o hali bile beni ilk şokumun ardından mutlu etmeye yetmişti. Yüzüm hala şişti, gözümün altında hafif sarılık kalmıştı, dudaklarım oynamıyordu, burnumu hissetmekte zorlanıyordum ama bütün bunları unutmuştum. Bu arada sanmayın ki burnum aşırı güzel bir şekilde çıktı tampondan aksine şiş içindeydi, ama artık bunun geçeceğini biliyordum. Eski burnumdan güzel olması bile yetti. Size son tavsiyem de şu ki lütfen psikolojinizi bozmayın. Benim burnum gün geldi şişti, gün geldi indi, gün geldi çok mutsuz oldum psikolojime zarar verdim, ordan burdan okuyunca acaba benimki de mi yamuk acaba kemerim tekrar çıkacak mı acaba nefesim tıkanacak, çökecek mi diye diye kendime eziyette ettim. Hatta bir ara kemer bölgemde şişlik oldu ve karalara bağladım. Ama lütfen siz bunların hiçbirini yapmayın. 6 ay geçene kadar kendinize yaptığınız tüm eziyetler gerçekten faydasız, sadece kendinizi yıpratıp psikolojinizi bozarsınız ama çözümsüz, gereksiz ve boş. 6 ay sonra sorun çıkarsa da çözümü var bunu o zaman düşünürsünüz çok iyi biliyorum kolay değil ama çözümsüz de değil. Psikolojinizi her şeye hazırlayıp öyle ameliyat olmalısınız. Yoksa en ufak şey bile sizi çok kötü etkiler.
Şu an çok şükür çok mutluyum, hala şiş evet ama gittikçe iniyor daha da güzel olacağını biliyorum, umuyorum. Olmasa bile şu halinden bile çok mutluyum. Şunu da söyleyeyim burnumun en çok şiştiği zaman sigaraya başlayıp eskisi gibi içtiğim zaman oldu onu azaltıp sürekli ananas yiyince şişliklerim çok fazla indi hepinize öneriyorum bunu da. Sorularınız olursa yardımcı olmayı çok isterim. umarım hepiniz bu süreci çok rahat atlatır ve sonunda ise çok mutlu olursunuz :)
