Anne psikolojisini düzeltme yöntemleri

colpanhan

Yeni Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
6 Mayıs 2023
18
6
31
Tecrübeli annelere sormak istiyorum;
Birer yas arası olan iki kız annesiyim. Büyük kızım 3 yaşında. İkiz değiller ama ikiz kadar zorlar. Birisi doğduğundan beri her şeye ağlayan bir çocuk. Ama heeeer şeye.. Birisi de büyüdükçe ablayı kıskanmaya başladı. Uyku deseniz hiç yok. Gece 1 de uyuyorlar 3 de birisi uyanıyor onu uyutuyorum 4 te oburu kalkıyor. Yardım eden kimsem de yok. Geçenlerde annemlerle 3 4 saatliğine mantar toplamaya gittik kızlara eşim baktı, düşündüm 4 senedir ilk defa kendi kendime bir 4 saat geçirdim. Okadar bunaldım ki artık. Bu cocuklara da yansımayan başladı. Çok sabırlı birisi olmama rağmen artık tahammül seviyem de düştü. Ne yapsam bilemedim. Psikoloji filan kalmadı..
 
Arka arkaya iki aynı konu açmanıza gerek yok. Öncelikle mutlaka psikolojinizin etkilendiğinden dolayı bir psikolog desteği almalısınız ayrıca gün içinde ya da haftada bi kaç kez gelip iki saatte olsa çocuklarla ilgilenebilecek kimse yok mu? Anneniz, kayınvalideniz, kardeş vs.
 
Arka arkaya iki aynı konu açmanıza gerek yok. Öncelikle mutlaka psikolojinizin etkilendiğinden dolayı bir psikolog desteği almalısınız ayrıca gün içinde ya da haftada bi kaç kez gelip iki saatte olsa çocuklarla ilgilenebilecek kimse yok mu? Anneniz, kayınvalideniz, kardeş vs.
Arka arkaya iki üç dört konu acmamin kime ne zararı var anlayamadım??
 
Arka arkaya iki üç dört konu acmamin kime ne zararı var anlayamadım??
O kadar cümle içinden takıla takıla buna mı takıldınız cidden? Amacınız çözüm aramak mı yoksa burada ters yapmak mı? Arka arkaya aynı konuyu açmak yasak.
 
Son düzenleme:
Tecrübeli annelere sormak istiyorum;
Birer yas arası olan iki kız annesiyim. Büyük kızım 3 yaşında. İkiz değiller ama ikiz kadar zorlar. Birisi doğduğundan beri her şeye ağlayan bir çocuk. Ama heeeer şeye.. Birisi de büyüdükçe ablayı kıskanmaya başladı. Uyku deseniz hiç yok. Gece 1 de uyuyorlar 3 de birisi uyanıyor onu uyutuyorum 4 te oburu kalkıyor. Yardım eden kimsem de yok. Geçenlerde annemlerle 3 4 saatliğine mantar toplamaya gittik kızlara eşim baktı, düşündüm 4 senedir ilk defa kendi kendime bir 4 saat geçirdim. Okadar bunaldım ki artık. Bu cocuklara da yansımayan başladı. Çok sabırlı birisi olmama rağmen artık tahammül seviyem de düştü. Ne yapsam bilemedim. Psikoloji filan kalmadı..
Uykusuzluktan bayılmak üzere olan bi anne olarak soruyorum.. Bu kadar gece uyumamaya nasıl dayanıyorsunuz? Kreşe gittiklerinde rahat edersiniz. 3 yaşta da alan kresler var bence gönderin çünkü gerçekten zor
 
Uykusuzluktan bayılmak üzere olan bi anne olarak soruyorum.. Bu kadar gece uyumamaya nasıl dayanıyorsunuz? Kreşe gittiklerinde rahat edersiniz. 3 yaşta da alan kresler var bence gönderin çünkü gerçekten zor
Valla insan ölmediği sürece her şeye dayanıyor sanırım. Ben çocuklar olmadan önce akşam en geç 11 de yatıp sabah 8 de zor uyanan 9 10 saat uyumayınca kendine gelemeyen bir insandım. Şu son iki haftada günlük 2 saat uykuyla duruyorum. İnşallah bu dönemler de geçer ben de "aah ah küçükken hiç uyumazdiniz cadılar " diye anlatirim büyüyünce 😇 Umut güzel şey..
 
O kadar cümle içinden takıla takıla buna mı takıldınız cidden? Amacınız çözüm aramak mı yoksa burada ters yapmak mı? Arka arkaya aynı konuyu açmak yasak.
İyi niyetli yapmadığınız için sanırım herkesi kendiniz gibi zannediyorsunuz. Okadar cümle kurmadan önce negatif bir yargıyla konuya giriş yaptığınız için merak ettim. Ayrıca bu platforma yeni dahil olduğum için sordum bir sıkıntı mı oluyor diye. Anladığım kadarıyla burada isteyen istediği konuya dahil olup karşısındakine yardımcı olmaya çalışıyor. Sizin çözüm sağlamak için burada olmadığınız aşikar. Yazmayın ozaman. Zaten sıkıntı içinde olan bir insanın canını daha fazla sıkmayın!
 
Uykusuzluktan bayılmak üzere olan bi anne olarak soruyorum.. Bu kadar gece uyumamaya nasıl dayanıyorsunuz? Kreşe gittiklerinde rahat edersiniz. 3 yaşta da alan kresler var bence gönderin çünkü gerçekten zor
Bir de bu aralar vitamin desteği alıyorum. D vitamini filan o da biraz iyi geliyor
 
İyi niyetli yapmadığınız için sanırım herkesi kendiniz gibi zannediyorsunuz. Okadar cümle kurmadan önce negatif bir yargıyla konuya giriş yaptığınız için merak ettim. Ayrıca bu platforma yeni dahil olduğum için sordum bir sıkıntı mı oluyor diye. Anladığım kadarıyla burada isteyen istediği konuya dahil olup karşısındakine yardımcı olmaya çalışıyor. Sizin çözüm sağlamak için burada olmadığınız aşikar. Yazmayın ozaman. Zaten sıkıntı içinde olan bir insanın canını daha fazla sıkmayın!
Aynen ben art niyetliyim canım. Siz bence her şeyi şu anki durumunuzdan yanlış anlar olmuşsunuz. Size yazdığımı iyi okumanızı tavsiye ederim.
 
Çocuklarınızın uyku saatlerini düzenleyebilirseniz normal saatlerde uyudukları için hormonlarıda normal salgılanacak ve sizede zaman kalacak( eğer bırakabileceğiniz kimse yoksa) o vakitlerdede ev işi vs yapmaktansa kendinize vakit ayırmalısınız. Ne yapmayı seviyorsanız. Aynı zamanda oyun terapisi desteği alarak çocuklarınızın sizi bu zorlayıcı davranışları altında nelerin yattığını öğrenebilirsiniz.
 
Benim tek çocuk ve maşallah çok zor Bi çocuk da değil şuan 28 aylık ama evde sürekli onunla vakit geçirip her boş anımda yemek ve ev işi yapmak, sosyal hayattan çok kopmuş olmak beni de çok bunaltıyor. Zaman zaman eşime söyleniyorum sebepsiz ağlamalarım, çocuğa eşime tahammülsüz davranışlarım da çoğalınca artık kendim için bişeyler yapmalıyım diye düşündüm. Herkesin imkanı ölçüsünde eğer anne kv yakında değilse pazar günleri eşinize çocukları bırakıp Bi yürüyüş yapmak parkta kafede Bi çay içip kitap okumak gibi ufak şeylerle başlayabilirsiniz. Gerçekten evde 7/24 bakım veren olmak çok zor. Benim komşum falan da pek yok zorlanıyorum sosyal anlamda. Biraz da mecburuz kendimize yatırım yapmaya çünkü kendimize yaptığımız ufak tefek her iyilik yine çocuğumuz ve aile huzurumuz için şart...
 
Çocuklarınızın uyku saatlerini düzenleyebilirseniz normal saatlerde uyudukları için hormonlarıda normal salgılanacak ve sizede zaman kalacak( eğer bırakabileceğiniz kimse yoksa) o vakitlerdede ev işi vs yapmaktansa kendinize vakit ayırmalısınız. Ne yapmayı seviyorsanız. Aynı zamanda oyun terapisi desteği alarak çocuklarınızın sizi bu zorlayıcı davranışları altında nelerin yattığını öğrenebilirsiniz.
Ay evet ya çocuklar uyusa evin isi yemek temizlik derken insana vakit kalmıyor. Hayır artık kendimden de geçtim çocuklara da kötü yansıtıyorum. Her anne sorguluyor mu kendini bilmiyorum ama iyi bir anne olamıyorum galiba kızlarım için. En çok buna üzülüyorum. Elimden başka birsey de gelmiyor. Şuan hastalar normale bir dönsünler ilk işim sabah erken uyandırmak olacak belki bir rutin olusturabiliriz. Teşekkür ederim
 
Benim tek çocuk ve maşallah çok zor Bi çocuk da değil şuan 28 aylık ama evde sürekli onunla vakit geçirip her boş anımda yemek ve ev işi yapmak, sosyal hayattan çok kopmuş olmak beni de çok bunaltıyor. Zaman zaman eşime söyleniyorum sebepsiz ağlamalarım, çocuğa eşime tahammülsüz davranışlarım da çoğalınca artık kendim için bişeyler yapmalıyım diye düşündüm. Herkesin imkanı ölçüsünde eğer anne kv yakında değilse pazar günleri eşinize çocukları bırakıp Bi yürüyüş yapmak parkta kafede Bi çay içip kitap okumak gibi ufak şeylerle başlayabilirsiniz. Gerçekten evde 7/24 bakım veren olmak çok zor. Benim komşum falan da pek yok zorlanıyorum sosyal anlamda. Biraz da mecburuz kendimize yatırım yapmaya çünkü kendimize yaptığımız ufak tefek her iyilik yine çocuğumuz ve aile huzurumuz için şart...
Biz de çocuklarımız için İstanbul'dan daha küçük bir şehre taşındık. Aynı sıkıntı bende de var. Komşum, arkadaşım tanıdıklarım cok az. Bir de hayatım boyunca çalıştım birden eve kapanınca çok zorlandım. 4 yıldır asagi yukarı evdeyim. İnsan gerçekten bunalıyor. Üzerine bir de iyi anne olamıyorum vicdan azabı gelince iyice yoruldum.
 
Aynen ben art niyetliyim canım. Siz bence her şeyi şu anki durumunuzdan yanlış anlar olmuşsunuz. Size yazdığımı iyi okumanızı tavsiye ederim.
Kusura bakmayın belki haklısınızdır bu aralar algilamakta sıkıntı yaşıyor olabilirim. Sadece iki konu acmaniza gerek yok diye başlayınca ben de daha negatif bir yanıt olarak değerlendirdim. Ve gerçekten iki konu açtığımin farkında bile değilim biraz fikir almak için yeni dahil oldum bu platforma.
 
Biz de çocuklarımız için İstanbul'dan daha küçük bir şehre taşındık. Aynı sıkıntı bende de var. Komşum, arkadaşım tanıdıklarım cok az. Bir de hayatım boyunca çalıştım birden eve kapanınca çok zorlandım. 4 yıldır asagi yukarı evdeyim. İnsan gerçekten bunalıyor. Üzerine bir de iyi anne olamıyorum vicdan azabı gelince iyice yoruldum.
O vicdan azabı hep olacak inanın. Annelik=vicdan azabı malesef. Ben de hep kendimi telkin etmeye çalışıyorum çocuğa sesimi yükselttikce kendime çok kızıyorum ama bunların da az olması için küçük molalar vermemiz lazım. Ben kimle dertleştiysem bunu söyledi. İnstagramda çok psikolog takip ediyorum onlar da bunalan yetmediğini düşünen annelere bunları tavsiye ediyor hep. Bir bildikleri vardır mutlaka
 
Kusura bakmayın belki haklısınızdır bu aralar algilamakta sıkıntı yaşıyor olabilirim. Sadece iki konu acmaniza gerek yok diye başlayınca ben de daha negatif bir yanıt olarak değerlendirdim. Ve gerçekten iki konu açtığımin farkında bile değilim biraz fikir almak için yeni dahil oldum bu platforma.
sorun değil umarım bir an önce bu problem çözülür ve artık sizde rahat bir nefes alırsınız.
 
X