Ayrılmaya Cesaret Edememek

Izabelya

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
15 Aralık 2016
212
184
10 aylık bir ilişkim var. Çok sevdiğim, çok beğendiğim biri ile beraberim.
Sevildiğimi hissettiğim, sürekli merak edildiğim bir ilişki ama aşamadığım bazı problemler var.
Mesela ilişkideki problemleri konuşamıyoruz. Kendisi hiç ama hiçbir şeyi sorun etmediği için benden de aynı tavrı bekliyor sanırım.
Seni değiştirmeye çalışmıyorum, sorunu söyleyip seni üzmektense kabul edip devam ediyorum diyor. Ama ben öyle biri değilim.
Çok yoğun çalışıyor diye gün içinde yazmıyorum, akşam da erkek arkadaşlarıyla olursa yine rahatsız etmek için yazmıyorum. O yazarsa cevap veriyorum ararsa açıyorum. Ki mulaka en kötü 2 saatte 1 beni yoklardı. Şimdi o süreler 4-5 saate çıktı.
Dün akşam otururken hiç mi aklına gelmiyorum o 5 saatte dedim. Tabii geliyorsun ama o an yazmıyorum neden bilmiyorum gibi bahaneler sundu. Sonra boş ver konuşmayalım çözemeyeceğiz dedi ( her zaman yarım bırakır ) gitti yattı.
Yanına yatasım gelmedi. İlk defa ayrı uyudum. Sabah gelip öperek hadi kalk hayatım geç kalacaksın dedi giyindi gitti.
Belki kiminin hoşuna gider uzatmıyor gibi ama sorun çözülmüyor. Her sorunu öylece boşluk bırakıyoruz. Ve bu beni çok yoruyor.
7-8 tane mesaj atmış sabahtan bu yana. Bakasım gelmiyor.
Ben istiyorum ki ya bu kız yanımda da yatmamış demek ki kırıldı dur konuşalım çözelim desin. Ama yok.
Açıkcası ayrılmak istiyorum ama o kadar hazır hissetmiyorum ki o yas sürecine. Ayrılalım desem tamam hayatım sen mutlu ol yeter ki deyip kestirip atar :)) öyle bi adam.
Ya onun gibi umursamaz olacağım, ya da ayrılacağım başka yol göremiyorum.
 
10 aylık bir ilişkim var. Çok sevdiğim, çok beğendiğim biri ile beraberim.
Sevildiğimi hissettiğim, sürekli merak edildiğim bir ilişki ama aşamadığım bazı problemler var.
Mesela ilişkideki problemleri konuşamıyoruz. Kendisi hiç ama hiçbir şeyi sorun etmediği için benden de aynı tavrı bekliyor sanırım.
Seni değiştirmeye çalışmıyorum, sorunu söyleyip seni üzmektense kabul edip devam ediyorum diyor. Ama ben öyle biri değilim.
Çok yoğun çalışıyor diye gün içinde yazmıyorum, akşam da erkek arkadaşlarıyla olursa yine rahatsız etmek için yazmıyorum. O yazarsa cevap veriyorum ararsa açıyorum. Ki mulaka en kötü 2 saatte 1 beni yoklardı. Şimdi o süreler 4-5 saate çıktı.
Dün akşam otururken hiç mi aklına gelmiyorum o 5 saatte dedim. Tabii geliyorsun ama o an yazmıyorum neden bilmiyorum gibi bahaneler sundu. Sonra boş ver konuşmayalım çözemeyeceğiz dedi ( her zaman yarım bırakır ) gitti yattı.
Yanına yatasım gelmedi. İlk defa ayrı uyudum. Sabah gelip öperek hadi kalk hayatım geç kalacaksın dedi giyindi gitti.
Belki kiminin hoşuna gider uzatmıyor gibi ama sorun çözülmüyor. Her sorunu öylece boşluk bırakıyoruz. Ve bu beni çok yoruyor.
7-8 tane mesaj atmış sabahtan bu yana. Bakasım gelmiyor.
Ben istiyorum ki ya bu kız yanımda da yatmamış demek ki kırıldı dur konuşalım çözelim desin. Ama yok.
Açıkcası ayrılmak istiyorum ama o kadar hazır hissetmiyorum ki o yas sürecine. Ayrılalım desem tamam hayatım sen mutlu ol yeter ki deyip kestirip atar :)) öyle bi adam.
Ya onun gibi umursamaz olacağım, ya da ayrılacağım başka yol göremiyorum.
Yeni bir iş kolu açacağım Böyle ayrılmak isteyen ama ayrılamayan kadınlarımız için telefonları elinden alıp,onlar adına ayrılıp 1 ay boyunca kapalı bir ortamda sadece kız arkadaş muhabbeti sağlayarak ayrılık evresini atlatma evi 😃 sevgililikte ilk 1-2 sene aşkın dorukları zamanıdır erkek arkadaşlarına ayıracak zamanınlar da size yoksa maalesef sevilmediğinzi düşünüyorum. 12 yıllık kocam bile hiç olmasa günde 2-3 yazar çeşitli sebeplerden. 10 ayda aşka nasıl doydu da adam ilgiyi alakayı kesti
 
10 aylık bir ilişkim var. Çok sevdiğim, çok beğendiğim biri ile beraberim.
Sevildiğimi hissettiğim, sürekli merak edildiğim bir ilişki ama aşamadığım bazı problemler var.
Mesela ilişkideki problemleri konuşamıyoruz. Kendisi hiç ama hiçbir şeyi sorun etmediği için benden de aynı tavrı bekliyor sanırım.
Seni değiştirmeye çalışmıyorum, sorunu söyleyip seni üzmektense kabul edip devam ediyorum diyor. Ama ben öyle biri değilim.
Çok yoğun çalışıyor diye gün içinde yazmıyorum, akşam da erkek arkadaşlarıyla olursa yine rahatsız etmek için yazmıyorum. O yazarsa cevap veriyorum ararsa açıyorum. Ki mulaka en kötü 2 saatte 1 beni yoklardı. Şimdi o süreler 4-5 saate çıktı.
Dün akşam otururken hiç mi aklına gelmiyorum o 5 saatte dedim. Tabii geliyorsun ama o an yazmıyorum neden bilmiyorum gibi bahaneler sundu. Sonra boş ver konuşmayalım çözemeyeceğiz dedi ( her zaman yarım bırakır ) gitti yattı.
Yanına yatasım gelmedi. İlk defa ayrı uyudum. Sabah gelip öperek hadi kalk hayatım geç kalacaksın dedi giyindi gitti.
Belki kiminin hoşuna gider uzatmıyor gibi ama sorun çözülmüyor. Her sorunu öylece boşluk bırakıyoruz. Ve bu beni çok yoruyor.
7-8 tane mesaj atmış sabahtan bu yana. Bakasım gelmiyor.
Ben istiyorum ki ya bu kız yanımda da yatmamış demek ki kırıldı dur konuşalım çözelim desin. Ama yok.
Açıkcası ayrılmak istiyorum ama o kadar hazır hissetmiyorum ki o yas sürecine. Ayrılalım desem tamam hayatım sen mutlu ol yeter ki deyip kestirip atar :)) öyle bi adam.
Ya onun gibi umursamaz olacağım, ya da ayrılacağım başka yol göremiyorum.
Yani bu cinselliğin olduğu ev arkadaşlığına dönmüş. İkili ortaklık gibi 😅 Bilemedim
 
kendimi düşünüyorum
yazmak istediğim, aklıma geldiği halde yazmadığım mesaj atmadığım ilişkilerimi düşünüyorum
o ilişkilerde sevgimden daha ağır bazı şeylerim vardı
gurur gibi ego gibi veya ne bileyim
ama sevgim, aşkım, özlem duygum asla 1. planda olmazdı bunu yaptığım zamanlarda
ya karşımdakiyle ilgili oluyordu, ya ilişkideki sorunlarla ilgili oluyordu
yani beni yazmaktan alıkoyan şey bişeyler olurdu o insanla ilgili
gördüğüm ilgi yetersiz kalırsa yaparım mesela böyle şeyler
yazmak istediğim halde yazmam falan
ilişkiden umudu kesmeye başlamışsam da yaparım bu hareketi
adam eğer umursamaz bi tip değilse altında bu saydığım gibi sebepler olabilir
 
10 aylık bir ilişkim var. Çok sevdiğim, çok beğendiğim biri ile beraberim.
Sevildiğimi hissettiğim, sürekli merak edildiğim bir ilişki ama aşamadığım bazı problemler var.
Mesela ilişkideki problemleri konuşamıyoruz. Kendisi hiç ama hiçbir şeyi sorun etmediği için benden de aynı tavrı bekliyor sanırım.
Seni değiştirmeye çalışmıyorum, sorunu söyleyip seni üzmektense kabul edip devam ediyorum diyor. Ama ben öyle biri değilim.
Çok yoğun çalışıyor diye gün içinde yazmıyorum, akşam da erkek arkadaşlarıyla olursa yine rahatsız etmek için yazmıyorum. O yazarsa cevap veriyorum ararsa açıyorum. Ki mulaka en kötü 2 saatte 1 beni yoklardı. Şimdi o süreler 4-5 saate çıktı.
Dün akşam otururken hiç mi aklına gelmiyorum o 5 saatte dedim. Tabii geliyorsun ama o an yazmıyorum neden bilmiyorum gibi bahaneler sundu. Sonra boş ver konuşmayalım çözemeyeceğiz dedi ( her zaman yarım bırakır ) gitti yattı.
Yanına yatasım gelmedi. İlk defa ayrı uyudum. Sabah gelip öperek hadi kalk hayatım geç kalacaksın dedi giyindi gitti.
Belki kiminin hoşuna gider uzatmıyor gibi ama sorun çözülmüyor. Her sorunu öylece boşluk bırakıyoruz. Ve bu beni çok yoruyor.
7-8 tane mesaj atmış sabahtan bu yana. Bakasım gelmiyor.
Ben istiyorum ki ya bu kız yanımda da yatmamış demek ki kırıldı dur konuşalım çözelim desin. Ama yok.
Açıkcası ayrılmak istiyorum ama o kadar hazır hissetmiyorum ki o yas sürecine. Ayrılalım desem tamam hayatım sen mutlu ol yeter ki deyip kestirip atar :)) öyle bi adam.
Ya onun gibi umursamaz olacağım, ya da ayrılacağım başka yol göremiyorum.
10 aylık bir ilişkide aynı evde kalıyorsunuz. Erkek arkadaşınızın gözünden bakıyorum (sizin anlattığınızla beraber)
Gezeyim tozayım, akşam eve gittiğimde yemeğim hazır, cinsel ihtiyacımı görüyorum. Ohh ne güzel bu olmazsa başkası olur yeaa ne olacak ki, beni bağlayan bir şeyde yok.
Sen yeterki mutlu ol diyerek kestirip atabilecek bir adamdan da uzak durmak gerek bence.
 
10 aylık bir ilişkim var. Çok sevdiğim, çok beğendiğim biri ile beraberim.
Sevildiğimi hissettiğim, sürekli merak edildiğim bir ilişki ama aşamadığım bazı problemler var.
Mesela ilişkideki problemleri konuşamıyoruz. Kendisi hiç ama hiçbir şeyi sorun etmediği için benden de aynı tavrı bekliyor sanırım.
Seni değiştirmeye çalışmıyorum, sorunu söyleyip seni üzmektense kabul edip devam ediyorum diyor. Ama ben öyle biri değilim.
Çok yoğun çalışıyor diye gün içinde yazmıyorum, akşam da erkek arkadaşlarıyla olursa yine rahatsız etmek için yazmıyorum. O yazarsa cevap veriyorum ararsa açıyorum. Ki mulaka en kötü 2 saatte 1 beni yoklardı. Şimdi o süreler 4-5 saate çıktı.
Dün akşam otururken hiç mi aklına gelmiyorum o 5 saatte dedim. Tabii geliyorsun ama o an yazmıyorum neden bilmiyorum gibi bahaneler sundu. Sonra boş ver konuşmayalım çözemeyeceğiz dedi ( her zaman yarım bırakır ) gitti yattı.
Yanına yatasım gelmedi. İlk defa ayrı uyudum. Sabah gelip öperek hadi kalk hayatım geç kalacaksın dedi giyindi gitti.
Belki kiminin hoşuna gider uzatmıyor gibi ama sorun çözülmüyor. Her sorunu öylece boşluk bırakıyoruz. Ve bu beni çok yoruyor.
7-8 tane mesaj atmış sabahtan bu yana. Bakasım gelmiyor.
Ben istiyorum ki ya bu kız yanımda da yatmamış demek ki kırıldı dur konuşalım çözelim desin. Ama yok.
Açıkcası ayrılmak istiyorum ama o kadar hazır hissetmiyorum ki o yas sürecine. Ayrılalım desem tamam hayatım sen mutlu ol yeter ki deyip kestirip atar :)) öyle bi adam.
Ya onun gibi umursamaz olacağım, ya da ayrılacağım başka yol göremiyorum.
Umursamaz bir adamı sevmek çok ama çok zor yakında sinir sisteminiz çökecek ALLAH yâr ve yardımcınız olsun
 
10 aylık bir ilişkide aynı evde kalıyorsunuz. Erkek arkadaşınızın gözünden bakıyorum (sizin anlattığınızla beraber)
Gezeyim tozayım, akşam eve gittiğimde yemeğim hazır, cinsel ihtiyacımı görüyorum. Ohh ne güzel bu olmazsa başkası olur yeaa ne olacak ki, beni bağlayan bir şeyde yok.
Sen yeterki mutlu ol diyerek kestirip atabilecek bir adamdan da uzak durmak gerek bence.
İşte bu ülkede, bu ilkel zihniyetin asla değişmemiş ve sonsuza dek de değişmeyecek olmasının tek sebebi; sizin gibi "bakan" kadınlar.
 
Zaten akşam aynı evdesiniz niye her gün mesaj atsın demek istiyorum.
Çünkü ben de uzak mesafe ilişkisi gibi bir şey yaşıyorum ve üç günde bir mesaj atar haftada iki kere görüntülü arar, bu kadar.
Umarım benimki normaldir
 
10 aylık bir ilişkim var. Çok sevdiğim, çok beğendiğim biri ile beraberim.
Sevildiğimi hissettiğim, sürekli merak edildiğim bir ilişki ama aşamadığım bazı problemler var.
Mesela ilişkideki problemleri konuşamıyoruz. Kendisi hiç ama hiçbir şeyi sorun etmediği için benden de aynı tavrı bekliyor sanırım.
Seni değiştirmeye çalışmıyorum, sorunu söyleyip seni üzmektense kabul edip devam ediyorum diyor. Ama ben öyle biri değilim.
Çok yoğun çalışıyor diye gün içinde yazmıyorum, akşam da erkek arkadaşlarıyla olursa yine rahatsız etmek için yazmıyorum. O yazarsa cevap veriyorum ararsa açıyorum. Ki mulaka en kötü 2 saatte 1 beni yoklardı. Şimdi o süreler 4-5 saate çıktı.
Dün akşam otururken hiç mi aklına gelmiyorum o 5 saatte dedim. Tabii geliyorsun ama o an yazmıyorum neden bilmiyorum gibi bahaneler sundu. Sonra boş ver konuşmayalım çözemeyeceğiz dedi ( her zaman yarım bırakır ) gitti yattı.
Yanına yatasım gelmedi. İlk defa ayrı uyudum. Sabah gelip öperek hadi kalk hayatım geç kalacaksın dedi giyindi gitti.
Belki kiminin hoşuna gider uzatmıyor gibi ama sorun çözülmüyor. Her sorunu öylece boşluk bırakıyoruz. Ve bu beni çok yoruyor.
7-8 tane mesaj atmış sabahtan bu yana. Bakasım gelmiyor.
Ben istiyorum ki ya bu kız yanımda da yatmamış demek ki kırıldı dur konuşalım çözelim desin. Ama yok.
Açıkcası ayrılmak istiyorum ama o kadar hazır hissetmiyorum ki o yas sürecine. Ayrılalım desem tamam hayatım sen mutlu ol yeter ki deyip kestirip atar :)) öyle bi adam.
Ya onun gibi umursamaz olacağım, ya da ayrılacağım başka yol göremiyorum.
sende ilgisiz davran böylece soğuşulur ve ayrılık hızlanır arama sorma ne hali varsa görsün
 
Tam olarak şurası.
Yazı dilinde yanlış anlaşılmışım o zaman. Çünkü vurgulamak istediğim, aynı evde kalmasının ahlak boyutu değildi, beni ilgilendirmez orası. Aynı evde kalmanın erkek arkadaşına verdiği rahatlık kısmıydı ima etmek istediğim.
 
Yazı dilinde yanlış anlaşılmışım o zaman. Çünkü vurgulamak istediğim, aynı evde kalmasının ahlak boyutu değildi, beni ilgilendirmez orası. Aynı evde kalmanın erkek arkadaşına verdiği rahatlık kısmıydı ima etmek istediğim.
Yoo yanlış anlaşılmadınız aslında, ben de ahlaki boyutundan değil erkeğe verdiği/verdiği düşünülen rahatlıktan bahsetmiştim tam olarak. Yani birlikte yaşamak erkeğe sizin tahmin ettiğiniz anlamda bi rahatlık vermez aslında. Yani modern toplumlarda bu böyledir en azından öyle söyliim. Sizin bakış açınızla o zaman evliliklerin de aynı evde yaşanılmasından mütevellit o rahatlığı veriyor olması lazım yanlış mıyım? Yani aynı evde yaşayarak vermediğimiz rahatlığı evlendiğimizde vereceksek mutsuzluğun altına imzamızı çakıyoruz desenize :KK66:
 
10 aylık bir ilişkide aynı evde kalıyorsunuz. Erkek arkadaşınızın gözünden bakıyorum (sizin anlattığınızla beraber)
Gezeyim tozayım, akşam eve gittiğimde yemeğim hazır, cinsel ihtiyacımı görüyorum. Ohh ne güzel bu olmazsa başkası olur yeaa ne olacak ki, beni bağlayan bir şeyde yok.
Sen yeterki mutlu ol diyerek kestirip atabilecek bir adamdan da uzak durmak gerek bence.

Yoo yanlış anlaşılmadınız aslında, ben de ahlaki boyutundan değil erkeğe verdiği/verdiği düşünülen rahatlıktan bahsetmiştim tam olarak. Yani birlikte yaşamak erkeğe sizin tahmin ettiğiniz anlamda bi rahatlık vermez aslında. Yani modern toplumlarda bu böyledir en azından öyle söyliim. Sizin bakış açınızla o zaman evliliklerin de aynı evde yaşanılmasından mütevellit o rahatlığı veriyor olması lazım yanlış mıyım? Yani aynı evde yaşayarak vermediğimiz rahatlığı evlendiğimizde vereceksek mutsuzluğun altına imzamızı çakıyoruz desenize :KK66:
böyle şeyler tamamen karakter meselesi , hiç genellenecek bi konu değil ya
balbazaar balbazaar sizin yorumu okuduğumda ben de direkt olarak " aynı evde yaşanmasına yönelik ince bi eleştiri " hissine kapıldım mesela
hani 10 aylık ilişkide aynı evde yaşarsan böyle olur gibi algılanıyor
 
X