çoğu kişinin artık duymaktan, konuşmaktan bıktığı bir konu biliyorum. yaşınız benden büyük çoğunuzun ve içimi dökmek istedim.
19 yaşında genç kızım geçmişte erkek arkadaşım vardı cinsel yakınlıklarımız oldu ancak birleşme olmadı hiç bu kişiyle. bakire değilim o da kaza ile olan birşey değil benim bilinçli yaptığım birşeydi. bu erkek arkadaş mevzusunu ablam biliyordu sadece ona güvenip paylaşmıştım. benim için kötü bir tecrübeydi ama geçti gitti ders oldu ve uzun süredir erkek arkadaşım yok, olmasını da istemiyorum hayatımda bu yaşlarımda. bugün ablam mesaj atmıştı ben hastaneye gidecektim bir nedenden ötürü test yaptırmayı düşünüyordum ve sen bakire değil misin diye sordu bunun üzerine. saklamak istemedim ve hayır dedim. ben oysa ki bunu hiç sorun etmiyorum kendimden utanmıyorum ileride evlenirsem de kendim gibi birini bulurum. ve sürekli sevgilisi olan ya da onu bırakın çevremde erkek arkadaş istemeyen edinmeyen biriyim. kötü bir şekilde anlaşılmak istemiyorum bu konuyu açarken o nedenle belirttim bunu. bu arada ablam kendin nasıl yaptın, bana şok geçirttin, çok üzüldüm, tamam anlatma gibi tepkiler verdi. ablam 30 yaşında. bu tepkilerden dolayı şimdi ben de kendimi çok kötü hissediyorum, acaba yanlış mı yaptım söylemekle diye. bu konudan sonra sohbeti bitirdik ve yazışmadık. kızmadı zaten ve söylemez ailemden birine. ama merak ediyorum onun gözünde kötü biri mi oldum diye, ya da değiştim mi gözünde. bir an kendimi çok suçlu hissettim şimdi ne yapsam bilemedim bu ileride sorun olur mu lafı tekrar açılır mı merak ediyorum. ya da sizin kardeşiniz böyle bir şeyi itiraf etse veya kızınız bilmiyorum ne tepki verirdiniz gözünüzde kötü mü olurdu
19 yaşında genç kızım geçmişte erkek arkadaşım vardı cinsel yakınlıklarımız oldu ancak birleşme olmadı hiç bu kişiyle. bakire değilim o da kaza ile olan birşey değil benim bilinçli yaptığım birşeydi. bu erkek arkadaş mevzusunu ablam biliyordu sadece ona güvenip paylaşmıştım. benim için kötü bir tecrübeydi ama geçti gitti ders oldu ve uzun süredir erkek arkadaşım yok, olmasını da istemiyorum hayatımda bu yaşlarımda. bugün ablam mesaj atmıştı ben hastaneye gidecektim bir nedenden ötürü test yaptırmayı düşünüyordum ve sen bakire değil misin diye sordu bunun üzerine. saklamak istemedim ve hayır dedim. ben oysa ki bunu hiç sorun etmiyorum kendimden utanmıyorum ileride evlenirsem de kendim gibi birini bulurum. ve sürekli sevgilisi olan ya da onu bırakın çevremde erkek arkadaş istemeyen edinmeyen biriyim. kötü bir şekilde anlaşılmak istemiyorum bu konuyu açarken o nedenle belirttim bunu. bu arada ablam kendin nasıl yaptın, bana şok geçirttin, çok üzüldüm, tamam anlatma gibi tepkiler verdi. ablam 30 yaşında. bu tepkilerden dolayı şimdi ben de kendimi çok kötü hissediyorum, acaba yanlış mı yaptım söylemekle diye. bu konudan sonra sohbeti bitirdik ve yazışmadık. kızmadı zaten ve söylemez ailemden birine. ama merak ediyorum onun gözünde kötü biri mi oldum diye, ya da değiştim mi gözünde. bir an kendimi çok suçlu hissettim şimdi ne yapsam bilemedim bu ileride sorun olur mu lafı tekrar açılır mı merak ediyorum. ya da sizin kardeşiniz böyle bir şeyi itiraf etse veya kızınız bilmiyorum ne tepki verirdiniz gözünüzde kötü mü olurdu
