Boşanıyorum sebebini bile anlamadan?

En azından uzun zaman geçmeden bitmiş kurtulmuşsunuz. Cinsellik olmamış buda iyi en azından çocuk olmamış. Böyle biri ile zaten ilerde ayrılık olurdu üzmeyin kendinizi. Sizi seven biri ile ömür geçirin bu ayrı uyuyan adamla değil. Umarım musmutlu olursunuz
 
Merhabalar sırf bu konuda fikirlerinizi de dinlemek için açtım biraz uzun olacak kusura bakmayin. Çalısan bi kadınim 27 yasindayim. esim de 33 benimle ayni meslekten.Eşimle 8 ay ayri şehirlerde sevgililik gecirdikten sonra nişanlandık 6 ay sonra da evlendik. Sevgililigin başında her şey güzeldi. Bir telefondan verilebilecek ilgiyi veriyordu. Ama yan yana geldigimiz zamanlarda çok sıcak davranmıyordu,sürekli elinde telefonu arkadaşlarına yaziyordu ya da başka şeylerle meşguldu. 2 günlugune beni görmeye geldiyse 1 gününü mutlaka benim sehrimdeki arkadaslariyla buluşmaya ayiriyordu. Beni fazla özlemedigini de hissediyodum. Çok önemsemedim açikcası başta. Sonra nişan dönemi fazla altin alamayacagini,kuaforu odemicegini,eve eşya almayacagini söyledi. Benim kendi bekar evimin esyalari vardi. Onlarla bi sure idare edelim dedi. Tamam sorun degil dedim. Nişanda annesi o an kendisine anne demedim diye büyük bir sorun çıkardı, ki sonrasında tabiki diyecektim sadece o an heyecanla aklima gelmedi. Bu arada sürekli aradığım,hediyeler gönderdigim bir kadindi asla uzak duran bir gelin olmadım. Diger 4 görumceme de öyle davrandim. Fikirlerini alıp sürekli iletisimdeydim ki kirilmasinlar.Düğün zamanı yaklaşırken eşim bana düğün salonu tutmak düğün yapmak istemedigini köyde evlerinin önunde sadece erkek kınası yapacaklarını söyledi. Annesi de böyle istiyormuş. Kabul etmedim. Bir kiz dugunu olsun gelinlik giysin ister.Bu sürecte herseyle ben ilgilendim fotografci,kuaforler,balayi vs herseyi ben ayarladim. Eşim kuaforume bile laf etti çok pahaliymiş kuaforler diye ama aldirmadim. Düğun salonu tutuldugu için annesi bana dusman kesildi. Velhasıl öyle ya da böyle evlendik. Eve girdigimiz ilk an esim evlilige hazir miydim falan gibi konusmaya başladı. İlk 4 ay kendisinin istememesi yanasmamasi sebebiyle hicbir cinsel birliktelik yasamadik. Benden ayri odalarda oturuyodu isten eve geldiginde soguk ve uzak gecti. Neden dedigimde bana biraz zaman ver zaman ver evlilige alisayim diyip duruyordu.Surekli arkadaslaeigla telefonda mesajlasiyor ya da bulusuyordu. Çok düşkun arkadaslarina.Sık sık benden ayrı uyuyordu hastaym üsüyorum bahaneleriyle.Ben hep ev iş gidip geliyordum. Hicbir yeri gezmedik guzel bi film izleyemedik hatta 5 dk sohbet bile edemedik..Bu sabir 6 ay kadar surdu en sonunda dayanamadim patladim agir kavgalar etmeye basladık. Ben aileme sureclerde hicbir sorunumu anlatmazken kendisi tartisma esnasinda soyledigim sözleri cimbizlayip kendi ailesine beni karalamiş. Annesi benim annemi arayip ogluna kötü sözler söyledigimden kulagimi cekmeleri gerektiginden bahsetmis. Oğlu ayni evde iki ayri hayat yasamak istiyordu kimse farkinda degil. Yine ben çabaladım kendisine cok ugrastim ama nafile evlilik terapistine goturdum 1 kere tek geldi sonra birakti. Tek bir kelime etmeden gecen haftalar oldu. Geceleri eve 3 te 4 te gelmeler basladi. Her gun hemde. Artık dayanamadım iki kisilik yalnizliga ben böyleyim kabul edersen et etmezsen ayrilalim dedi hicbir adimi yok bende ayrilik karari aldim. Simdi de bana dugundeki takilardan hakkim olani vermemek icin ugrasiyor. 10 yillik mi evliyim sana para vereyim diyerekten. Kalbim cok kırık..
Başlık çok manidar olmuş.Aynı soruyu eşiniz de"evleniyorum,sebebini bile anlamadan"diye kendine sormuş sanırım.Bu anlattıklarınıza bakılırsa siz kendi kendinize evlenmişsiniz,tek başınıza yaşamışsınız evlilik hayatını.Düzelme ümidi yoksa ayrılmanız en hayırlısı bence.Adam"evli"kelimesine bu kadar sürede alışamamış,asıl sorun madem kendine güveni yoktu neden sizinle evlendi.Neden size ümit verdi?Ona da sorsan;"hazır değildim,evliliğimiz oldu bittiye geldi"der.Acaba kafasında unutamadığı bir ilk aşkı falan mı vardı.Onunla bitiremediği için mi sizinle başlayamadı?Herneyse...Takı konusuna gelirsek;yasal olarak düğünde takılan altınlar gelinlene aittir,nokta.Bu arada imam nikahı kıydıysanız mehir falan istemediniz mi?
 
Bence de paravan evlilik. 33 yaşında, aileci bir adam. Tüm cevre evlen evlen diye baskı yapıyordur, tatsız şeyler duymaya başlamıştır. O da aradan çıksın diye evliliğe hevesli bir kız bulmuş, evlenmiştir.
Bundan sonra kimse laf edemez, çok çok 'evlikikten dilim yandi' der,gecer
 
Cinsel yönelimi eşcinsel olması çok yüksek bir ihtimal. Böyle evlilik yapmak zorunda kalan çok eşcinsel erkek var baskı yüzünden. Anlattıklarınız bende böyle olduğu izlenimini verdi. Ama bu dediğim doğru olmayadabilir benimki sadece bir tahmin ama bir gerçek var ki bu adam evliliği yürütmek istemiyor.
 
Merhabalar sırf bu konuda fikirlerinizi de dinlemek için açtım biraz uzun olacak kusura bakmayin. Çalısan bi kadınim 27 yasindayim. esim de 33 benimle ayni meslekten.Eşimle 8 ay ayri şehirlerde sevgililik gecirdikten sonra nişanlandık 6 ay sonra da evlendik. Sevgililigin başında her şey güzeldi. Bir telefondan verilebilecek ilgiyi veriyordu. Ama yan yana geldigimiz zamanlarda çok sıcak davranmıyordu,sürekli elinde telefonu arkadaşlarına yaziyordu ya da başka şeylerle meşguldu. 2 günlugune beni görmeye geldiyse 1 gününü mutlaka benim sehrimdeki arkadaslariyla buluşmaya ayiriyordu. Beni fazla özlemedigini de hissediyodum. Çok önemsemedim açikcası başta. Sonra nişan dönemi fazla altin alamayacagini,kuaforu odemicegini,eve eşya almayacagini söyledi. Benim kendi bekar evimin esyalari vardi. Onlarla bi sure idare edelim dedi. Tamam sorun degil dedim. Nişanda annesi o an kendisine anne demedim diye büyük bir sorun çıkardı, ki sonrasında tabiki diyecektim sadece o an heyecanla aklima gelmedi. Bu arada sürekli aradığım,hediyeler gönderdigim bir kadindi asla uzak duran bir gelin olmadım. Diger 4 görumceme de öyle davrandim. Fikirlerini alıp sürekli iletisimdeydim ki kirilmasinlar.Düğün zamanı yaklaşırken eşim bana düğün salonu tutmak düğün yapmak istemedigini köyde evlerinin önunde sadece erkek kınası yapacaklarını söyledi. Annesi de böyle istiyormuş. Kabul etmedim. Bir kiz dugunu olsun gelinlik giysin ister.Bu sürecte herseyle ben ilgilendim fotografci,kuaforler,balayi vs herseyi ben ayarladim. Eşim kuaforume bile laf etti çok pahaliymiş kuaforler diye ama aldirmadim. Düğun salonu tutuldugu için annesi bana dusman kesildi. Velhasıl öyle ya da böyle evlendik. Eve girdigimiz ilk an esim evlilige hazir miydim falan gibi konusmaya başladı. İlk 4 ay kendisinin istememesi yanasmamasi sebebiyle hicbir cinsel birliktelik yasamadik. Benden ayri odalarda oturuyodu isten eve geldiginde soguk ve uzak gecti. Neden dedigimde bana biraz zaman ver zaman ver evlilige alisayim diyip duruyordu.Surekli arkadaslaeigla telefonda mesajlasiyor ya da bulusuyordu. Çok düşkun arkadaslarina.Sık sık benden ayrı uyuyordu hastaym üsüyorum bahaneleriyle.Ben hep ev iş gidip geliyordum. Hicbir yeri gezmedik guzel bi film izleyemedik hatta 5 dk sohbet bile edemedik..Bu sabir 6 ay kadar surdu en sonunda dayanamadim patladim agir kavgalar etmeye basladık. Ben aileme sureclerde hicbir sorunumu anlatmazken kendisi tartisma esnasinda soyledigim sözleri cimbizlayip kendi ailesine beni karalamiş. Annesi benim annemi arayip ogluna kötü sözler söyledigimden kulagimi cekmeleri gerektiginden bahsetmis. Oğlu ayni evde iki ayri hayat yasamak istiyordu kimse farkinda degil. Yine ben çabaladım kendisine cok ugrastim ama nafile evlilik terapistine goturdum 1 kere tek geldi sonra birakti. Tek bir kelime etmeden gecen haftalar oldu. Geceleri eve 3 te 4 te gelmeler basladi. Her gun hemde. Artık dayanamadım iki kisilik yalnizliga ben böyleyim kabul edersen et etmezsen ayrilalim dedi hicbir adimi yok bende ayrilik karari aldim. Simdi de bana dugundeki takilardan hakkim olani vermemek icin ugrasiyor. 10 yillik mi evliyim sana para vereyim diyerekten. Kalbim cok kırık..

ve sen halaaa boşanıyorum sebebini bile anlamadan diye başlık atmışsın ,

şakamısın arkadalım gerçekten bu soruyu sormanı anlayamıyorum , adam senle evlenmek istememiş sen zorla evlenmişsin ,

başka açıklması yok ,
 
Ailemin evliligini kurtar baskisina ragmen kurtaracam bu eziklik hep onlar sayesinde..

Çevre baskısıyla dedi bir keresinde agzindan kacirip
Evlilik kurumuna yüklenilen lüzumsuz kutsallığa inanıp kızı mutsuzken bile kızını değil evliliğini düşünen sözde aileler işte... Kendi paranızı kazanıyormuşsunuz kimseye muhtaç değilsiniz. Sen çevre baskısıyla evlendin ama ben çevre baskısını dinlemeden hakkımı alıp boşayıp atacağım seni diyeceksin bu herife...
 
Merhabalar sırf bu konuda fikirlerinizi de dinlemek için açtım biraz uzun olacak kusura bakmayin. Çalısan bi kadınim 27 yasindayim. esim de 33 benimle ayni meslekten.Eşimle 8 ay ayri şehirlerde sevgililik gecirdikten sonra nişanlandık 6 ay sonra da evlendik. Sevgililigin başında her şey güzeldi. Bir telefondan verilebilecek ilgiyi veriyordu. Ama yan yana geldigimiz zamanlarda çok sıcak davranmıyordu,sürekli elinde telefonu arkadaşlarına yaziyordu ya da başka şeylerle meşguldu. 2 günlugune beni görmeye geldiyse 1 gününü mutlaka benim sehrimdeki arkadaslariyla buluşmaya ayiriyordu. Beni fazla özlemedigini de hissediyodum. Çok önemsemedim açikcası başta. Sonra nişan dönemi fazla altin alamayacagini,kuaforu odemicegini,eve eşya almayacagini söyledi. Benim kendi bekar evimin esyalari vardi. Onlarla bi sure idare edelim dedi. Tamam sorun degil dedim. Nişanda annesi o an kendisine anne demedim diye büyük bir sorun çıkardı, ki sonrasında tabiki diyecektim sadece o an heyecanla aklima gelmedi. Bu arada sürekli aradığım,hediyeler gönderdigim bir kadindi asla uzak duran bir gelin olmadım. Diger 4 görumceme de öyle davrandim. Fikirlerini alıp sürekli iletisimdeydim ki kirilmasinlar.Düğün zamanı yaklaşırken eşim bana düğün salonu tutmak düğün yapmak istemedigini köyde evlerinin önunde sadece erkek kınası yapacaklarını söyledi. Annesi de böyle istiyormuş. Kabul etmedim. Bir kiz dugunu olsun gelinlik giysin ister.Bu sürecte herseyle ben ilgilendim fotografci,kuaforler,balayi vs herseyi ben ayarladim. Eşim kuaforume bile laf etti çok pahaliymiş kuaforler diye ama aldirmadim. Düğun salonu tutuldugu için annesi bana dusman kesildi. Velhasıl öyle ya da böyle evlendik. Eve girdigimiz ilk an esim evlilige hazir miydim falan gibi konusmaya başladı. İlk 4 ay kendisinin istememesi yanasmamasi sebebiyle hicbir cinsel birliktelik yasamadik. Benden ayri odalarda oturuyodu isten eve geldiginde soguk ve uzak gecti. Neden dedigimde bana biraz zaman ver zaman ver evlilige alisayim diyip duruyordu.Surekli arkadaslaeigla telefonda mesajlasiyor ya da bulusuyordu. Çok düşkun arkadaslarina.Sık sık benden ayrı uyuyordu hastaym üsüyorum bahaneleriyle.Ben hep ev iş gidip geliyordum. Hicbir yeri gezmedik guzel bi film izleyemedik hatta 5 dk sohbet bile edemedik..Bu sabir 6 ay kadar surdu en sonunda dayanamadim patladim agir kavgalar etmeye basladık. Ben aileme sureclerde hicbir sorunumu anlatmazken kendisi tartisma esnasinda soyledigim sözleri cimbizlayip kendi ailesine beni karalamiş. Annesi benim annemi arayip ogluna kötü sözler söyledigimden kulagimi cekmeleri gerektiginden bahsetmis. Oğlu ayni evde iki ayri hayat yasamak istiyordu kimse farkinda degil. Yine ben çabaladım kendisine cok ugrastim ama nafile evlilik terapistine goturdum 1 kere tek geldi sonra birakti. Tek bir kelime etmeden gecen haftalar oldu. Geceleri eve 3 te 4 te gelmeler basladi. Her gun hemde. Artık dayanamadım iki kisilik yalnizliga ben böyleyim kabul edersen et etmezsen ayrilalim dedi hicbir adimi yok bende ayrilik karari aldim. Simdi de bana dugundeki takilardan hakkim olani vermemek icin ugrasiyor. 10 yillik mi evliyim sana para vereyim diyerekten. Kalbim cok kırık..
başından beri adamı zorla nikah masasına oturtmuşsunuz. sonuç hüsran tabi ki🤷‍♀️ takılarınızı vermeyin. önünüze bakın. bi daha da sizinle evlenmek istemeyen bi adamı zorla evlenmeye sürüklemeyin. geçmiş olsun
 
Başlık çok manidar olmuş.Aynı soruyu eşiniz de"evleniyorum,sebebini bile anlamadan"diye kendine sormuş sanırım.Bu anlattıklarınıza bakılırsa siz kendi kendinize evlenmişsiniz,tek başınıza yaşamışsınız evlilik hayatını.Düzelme ümidi yoksa ayrılmanız en hayırlısı bence.Adam"evli"kelimesine bu kadar sürede alışamamış,asıl sorun madem kendine güveni yoktu neden sizinle evlendi.Neden size ümit verdi?Ona da sorsan;"hazır değildim,evliliğimiz oldu bittiye geldi"der.Acaba kafasında unutamadığı bir ilk aşkı falan mı vardı.Onunla bitiremediği için mi sizinle başlayamadı?Herneyse...Takı konusuna gelirsek;yasal olarak düğünde takılan altınlar gelinlene aittir,nokta.Bu arada imam nikahı kıydıysanız mehir falan istemediniz mi?
Daha öncede nişanlanmiş. Onun da aile baskisiyla oldugunu falan soylemisti. Ama ögrendim ki yalanmis severek nisanlanmis onunla da sonra sogudum diyip ayrilmis. Ablasindan ogrendim bunu. Ben birini sevebilecegini dusunmuuorum baglanma sorunu var. Mehiri en dusuk ceyrek altin olarak istedim hep alcakgonullu davrandim bugünlere gelecegim aklimin ucundan gecmedi
 
Merhabalar sırf bu konuda fikirlerinizi de dinlemek için açtım biraz uzun olacak kusura bakmayin. Çalısan bi kadınim 27 yasindayim. esim de 33 benimle ayni meslekten.Eşimle 8 ay ayri şehirlerde sevgililik gecirdikten sonra nişanlandık 6 ay sonra da evlendik. Sevgililigin başında her şey güzeldi. Bir telefondan verilebilecek ilgiyi veriyordu. Ama yan yana geldigimiz zamanlarda çok sıcak davranmıyordu,sürekli elinde telefonu arkadaşlarına yaziyordu ya da başka şeylerle meşguldu. 2 günlugune beni görmeye geldiyse 1 gününü mutlaka benim sehrimdeki arkadaslariyla buluşmaya ayiriyordu. Beni fazla özlemedigini de hissediyodum. Çok önemsemedim açikcası başta. Sonra nişan dönemi fazla altin alamayacagini,kuaforu odemicegini,eve eşya almayacagini söyledi. Benim kendi bekar evimin esyalari vardi. Onlarla bi sure idare edelim dedi. Tamam sorun degil dedim. Nişanda annesi o an kendisine anne demedim diye büyük bir sorun çıkardı, ki sonrasında tabiki diyecektim sadece o an heyecanla aklima gelmedi. Bu arada sürekli aradığım,hediyeler gönderdigim bir kadindi asla uzak duran bir gelin olmadım. Diger 4 görumceme de öyle davrandim. Fikirlerini alıp sürekli iletisimdeydim ki kirilmasinlar.Düğün zamanı yaklaşırken eşim bana düğün salonu tutmak düğün yapmak istemedigini köyde evlerinin önunde sadece erkek kınası yapacaklarını söyledi. Annesi de böyle istiyormuş. Kabul etmedim. Bir kiz dugunu olsun gelinlik giysin ister.Bu sürecte herseyle ben ilgilendim fotografci,kuaforler,balayi vs herseyi ben ayarladim. Eşim kuaforume bile laf etti çok pahaliymiş kuaforler diye ama aldirmadim. Düğun salonu tutuldugu için annesi bana dusman kesildi. Velhasıl öyle ya da böyle evlendik. Eve girdigimiz ilk an esim evlilige hazir miydim falan gibi konusmaya başladı. İlk 4 ay kendisinin istememesi yanasmamasi sebebiyle hicbir cinsel birliktelik yasamadik. Benden ayri odalarda oturuyodu isten eve geldiginde soguk ve uzak gecti. Neden dedigimde bana biraz zaman ver zaman ver evlilige alisayim diyip duruyordu.Surekli arkadaslaeigla telefonda mesajlasiyor ya da bulusuyordu. Çok düşkun arkadaslarina.Sık sık benden ayrı uyuyordu hastaym üsüyorum bahaneleriyle.Ben hep ev iş gidip geliyordum. Hicbir yeri gezmedik guzel bi film izleyemedik hatta 5 dk sohbet bile edemedik..Bu sabir 6 ay kadar surdu en sonunda dayanamadim patladim agir kavgalar etmeye basladık. Ben aileme sureclerde hicbir sorunumu anlatmazken kendisi tartisma esnasinda soyledigim sözleri cimbizlayip kendi ailesine beni karalamiş. Annesi benim annemi arayip ogluna kötü sözler söyledigimden kulagimi cekmeleri gerektiginden bahsetmis. Oğlu ayni evde iki ayri hayat yasamak istiyordu kimse farkinda degil. Yine ben çabaladım kendisine cok ugrastim ama nafile evlilik terapistine goturdum 1 kere tek geldi sonra birakti. Tek bir kelime etmeden gecen haftalar oldu. Geceleri eve 3 te 4 te gelmeler basladi. Her gun hemde. Artık dayanamadım iki kisilik yalnizliga ben böyleyim kabul edersen et etmezsen ayrilalim dedi hicbir adimi yok bende ayrilik karari aldim. Simdi de bana dugundeki takilardan hakkim olani vermemek icin ugrasiyor. 10 yillik mi evliyim sana para vereyim diyerekten. Kalbim cok kırık..
Belkide nişanlılık döneminde eşinizin kafasına dank etti. Sevmediği yada istemediği için eşyadır kuafördür düğündür kavganın ayrılığın yolunu yaptı. Siz sabırlı ve anlayışlı çıkmışsınız. Her zorluğu(aslında) yalnız başınıza aşmışsınız. Olmayacak şeyleri oldurmuşsunuz.Sonunda ne yazık ki yalnız kalmışsınız. Eşiniz hiç olmamamış bu evlilikte.

Taze bir evlilik yıkılıyor adam altın derdinde. Bundan sonraki sürecin sizi en az yıpratacak şekilde geçmesini temenni ederim.
 
Merhabalar sırf bu konuda fikirlerinizi de dinlemek için açtım biraz uzun olacak kusura bakmayin. Çalısan bi kadınim 27 yasindayim. esim de 33 benimle ayni meslekten.Eşimle 8 ay ayri şehirlerde sevgililik gecirdikten sonra nişanlandık 6 ay sonra da evlendik. Sevgililigin başında her şey güzeldi. Bir telefondan verilebilecek ilgiyi veriyordu. Ama yan yana geldigimiz zamanlarda çok sıcak davranmıyordu,sürekli elinde telefonu arkadaşlarına yaziyordu ya da başka şeylerle meşguldu. 2 günlugune beni görmeye geldiyse 1 gününü mutlaka benim sehrimdeki arkadaslariyla buluşmaya ayiriyordu. Beni fazla özlemedigini de hissediyodum. Çok önemsemedim açikcası başta. Sonra nişan dönemi fazla altin alamayacagini,kuaforu odemicegini,eve eşya almayacagini söyledi. Benim kendi bekar evimin esyalari vardi. Onlarla bi sure idare edelim dedi. Tamam sorun degil dedim. Nişanda annesi o an kendisine anne demedim diye büyük bir sorun çıkardı, ki sonrasında tabiki diyecektim sadece o an heyecanla aklima gelmedi. Bu arada sürekli aradığım,hediyeler gönderdigim bir kadindi asla uzak duran bir gelin olmadım. Diger 4 görumceme de öyle davrandim. Fikirlerini alıp sürekli iletisimdeydim ki kirilmasinlar.Düğün zamanı yaklaşırken eşim bana düğün salonu tutmak düğün yapmak istemedigini köyde evlerinin önunde sadece erkek kınası yapacaklarını söyledi. Annesi de böyle istiyormuş. Kabul etmedim. Bir kiz dugunu olsun gelinlik giysin ister.Bu sürecte herseyle ben ilgilendim fotografci,kuaforler,balayi vs herseyi ben ayarladim. Eşim kuaforume bile laf etti çok pahaliymiş kuaforler diye ama aldirmadim. Düğun salonu tutuldugu için annesi bana dusman kesildi. Velhasıl öyle ya da böyle evlendik. Eve girdigimiz ilk an esim evlilige hazir miydim falan gibi konusmaya başladı. İlk 4 ay kendisinin istememesi yanasmamasi sebebiyle hicbir cinsel birliktelik yasamadik. Benden ayri odalarda oturuyodu isten eve geldiginde soguk ve uzak gecti. Neden dedigimde bana biraz zaman ver zaman ver evlilige alisayim diyip duruyordu.Surekli arkadaslaeigla telefonda mesajlasiyor ya da bulusuyordu. Çok düşkun arkadaslarina.Sık sık benden ayrı uyuyordu hastaym üsüyorum bahaneleriyle.Ben hep ev iş gidip geliyordum. Hicbir yeri gezmedik guzel bi film izleyemedik hatta 5 dk sohbet bile edemedik..Bu sabir 6 ay kadar surdu en sonunda dayanamadim patladim agir kavgalar etmeye basladık. Ben aileme sureclerde hicbir sorunumu anlatmazken kendisi tartisma esnasinda soyledigim sözleri cimbizlayip kendi ailesine beni karalamiş. Annesi benim annemi arayip ogluna kötü sözler söyledigimden kulagimi cekmeleri gerektiginden bahsetmis. Oğlu ayni evde iki ayri hayat yasamak istiyordu kimse farkinda degil. Yine ben çabaladım kendisine cok ugrastim ama nafile evlilik terapistine goturdum 1 kere tek geldi sonra birakti. Tek bir kelime etmeden gecen haftalar oldu. Geceleri eve 3 te 4 te gelmeler basladi. Her gun hemde. Artık dayanamadım iki kisilik yalnizliga ben böyleyim kabul edersen et etmezsen ayrilalim dedi hicbir adimi yok bende ayrilik karari aldim. Simdi de bana dugundeki takilardan hakkim olani vermemek icin ugrasiyor. 10 yillik mi evliyim sana para vereyim diyerekten. Kalbim cok kırık..
Sebebini bilemem de.. çok değil ama evlilik nişan, düğün zamanı hep idare eden taraf değil de azcık sabrını zorlayan taraf olsaydınız keşke 🙄 yani bunun sınırı da çok hassas ama ama ben o aşamadan üstünüze düşenden çok sorumluluk almışsınız gibi gördüm. Sorun maddiyat değil (bı da sorun da hani ikimci planda kalıyor) hani sorumluluğunu üstlen die biraz üstüne gitseydiniz o ara zaten koşar adım kaçardı sanki bu sorunlu adam ki ne kadar üzülseniz de bu da hayırlı olurdu sizin için.
 
Belkide nişanlılık döneminde eşinizin kafasına dank etti. Sevmediği yada istemediği için eşyadır kuafördür düğündür kavganın ayrılığın yolunu yaptı. Siz sabırlı ve anlayışlı çıkmışsınız. Her zorluğu(aslında) yalnız başınıza aşmışsınız. Olmayacak şeyleri oldurmuşsunuz.Sonunda ne yazık ki yalnız kalmışsınız. Eşiniz hiç olmamamış bu evlilikte.

Taze bir evlilik yıkılıyor adam altın derdinde. Bundan sonraki sürecin sizi en az yıpratacak şekilde geçmesini temenni ederim.
Tek kisilik bir evlilik aynen öyle..teşekkür ederim inşallah öyle olur
 
Hiç düşünmeden boşayın.
Böylelerinin iki yakasının bir araya gelmemesini temenni ediyorum. Ne yaptı, ne yaşadı bu adam şimdi dönüp geriye baktığında, ne sebeple evlendi?... Hiç...

Diğer yandan siz de bile bile lades demişsiniz.
Sevgiliyken, nişanlıyken olan olumsuzlukları (ciddi olumsuzlukları) tolere edersen, evlenince misliyle karşılina çıkıyor ve sen dayanamıyorsun, sevgiliyken ayrılamadığın adamdan boşanmaya kalkıyorsun. Bunu genel yazdım, burada çok sık karşılaşıyorum bu tür ilişkilerle.
Siz de bu şekilde davranmışsınız.
Ama geç değil hiçbir şey için.
Kötü bir tecrübe diyip yola devam etmeli.
Muhakkak boşayın ve haklarınızı alın.
 
Balık bastan kokar,niye bununla evlendiniz.Kuafore gitme,eşya almam,düğün olmayacak sadece erkek kınası? Bunları niye kabul edip,evlendiniz. ADAM %90 BISEKSUEL hatta pasif gay bu evlilik değil,siz seçilmiş bir kurbansınız.Nasılsa çalışıyor buna para da vermem oh hayatımı yaşarım, dışarısı da beni evli zanneder. Altınlar sizdemi hepsini alin,annenizin evine bırakın zaten sizin hakkiniz,soran olursa da ben de değil diyin. Ben olsam evde bi olay patlatır, bunu uzaklaştırım,bir de darp raporu eklerim ustune, rezillik görmemiş bunlar,denk gelmişler mazlum insana eziyorlar, kendini ezdirme. Cinselliğin olmaması hakim tarafından direkt haklı boşanma sebebi, ben olsam bunu etrafta da yayarım 4 aydır tik yok,şüpheliyim derim kisasa kisas,boşanma surecinde bunlar bin kat daha cirkeflesecek,bekleme atağa gec. Yok öyle evlendim ,hadi by. Zamanına yazık resmen seni kurban olarak kullanmış.
 
X