boşanma sancıları

ara kararda bağlanmadı bir nafaka. evin faturaları ve market alışverişi yaptığını beyan ettiği için nafaka çıkmadı muhtemelen.
kurtulmaya bu kadar yaklaşmışken yazmıssınız inan o kısmı hiç göremiyorum.sanki hiç bitmeyecek gibi bu çıkmaz..
 
Karşı taraf adam olsa siz söylemeden yapar yapması gerekenleri siz neden barışmak istiyorsunuz,ergen dediğinize göre çocuklariniz büyük beraber birbirinize destek olup süreci aşabilirsiniz..ben 2 ve 7 yaşında 2 küçük çocukla boşandım kendinize inanın ve biraz sabırlı olun bence iletişim kurmayın sizin adımınızla olan barişmada size daha kötü davranır
barışmak değil içinde bulunduğum hal beni korkutuyor kafamın içi hep düşüncelerle ve tüm sorumluluk bende yetişmek desteksiz zaten öncesinde de öyleydi fakat çalışmadığım için yetişiyordum şimdi hem iş hem tüm sorumluluk ağır geldi sanırım bana.kesinlikle ben bu adam aynı iken devam edersem kendimi ona ölü olarak teslim etmek olacak bu..kuklası olurum.. ne kadar güçlüsünüz tebrik ederim çok güzel günleriniz olsun çocuklarınızla..
 
Eeee adam sizinle görüşmek istemiyor ki. Barışmak isteyen adım atar demişsiniz. İki çocukla hayata yeniden başlamışsınız tebrik ederim. Sizin karşı tarafı s.ktredip hayatınızdan silmeniz gereken yerde beklenti içindesiniz. Şaşılacak durum doğrusu. Şu an sağlıklı düşünemiyorsunuz belli ki. Boşandım ekmeğine yağ sürdüm diyorsunuz. Zaten yapmanız gereken bu değilmiydi? Bırakın ne hali varsa görsün pislik. Siz bıraktığınızda devran dönecektir. Güçlü kadınsınız,atlatacaksınız.
beklentime bende şaşırıyorum neden böyleyim çektiklerim 15 senedir hiç kolay şeyler değildi benim için..sağlıklı düşünmediğimden bende eminim mantığımla düşününce fakat içinde iken darlığın göremiyorum. uyanıp uyansam tüm bu süreç bitmiş olsa keşkee.. ebeveyn olarakta iletişim kuramamak beni ergenlerin kontrolu ve yoruculuğu eklenince çaresiz bıraktı sanırım. hiç geçmeyecek gibi.
 
bilinmezlik ve önünü görememe. çıkmazda hissediyorum. boşanma sebebi şiddet eve ve çocuklara karşı sorumluluk almaması kıskançlığı,manipüle etmesi.. 12-13 yaşındalar..
Öncelikle dünyada ilk ve tek boşanan siz değilsiniz bunu bi kabullenin. Benimde 2 yıl oldu boşanalı. Bende gerçekten çok zor bir süreç geçirdim. İki çocuğum var benimde. Üstelik aldatıldım. Psikoljik şiddet gördüm yıllarca. Ama bir çok insana göre daha şanslıyım böyle bi insanı bir ömür çekmedim mesela. Yaşadıklarınızın olumsuz taraflarını değilde olumlu taraflarını görmeye çalışın. Zaten zamanla her şey rayına daha güzel oturacak merak etmeyin.
 
Ben de üç ay önce uzaklaştırma alıp boşanma davası açtım. Çekişmeli. Nisanda görülecek ilk dava. 16 yıllık evlilik. 14 ve 10 yaşında iki çocuk. Çocuklarım o kötü evliliği benimle birlikte yaşadıklarından(şiddetin her türü vardı) benim yanımda, bana destekler. Ben de tek maaşlayım üstelik evim kira ve kiram da epey yüksek. Eş(umarım en kısa zamanda ex) kişisi maddi olarak destek değil. Çocukların velayetinin bende kalmasını istedi karşı dilekçesinde ama benden de kendisine nafaka istedi. Ben en başta ilk dava dilekçeme tüm masraflarımı fiş, fatura, makbuz, kredi kartı ekstresi gibi belgelerle koydum. Bana ve çocuklara geçen ay tedbir nafakası bağlandı. Komik bir rakam elbette. Onu bile hâlâ ödemedi. İcraya verdik. Süreyi aştı ve ödemedi. Yarın haciz işlemi başlatacağız. Benimki inanılmaz mağduru oynadığından, çocuklar artık görüşmek bile istemiyor. Açıkçası barışmak gibi bir düşüncem asla olamaz. Hayat zor, çocukların tüm sorumluluğu bende. Maddi olarak yetemediğimden terapiste falan gidemiyorum ama bu da umrumda değil. O cehennemden kurtuldum hiç olmazsa.
Çocuklarınızla bağınızı güçlendirin. Her gün yarım saat kitap okuma saati yapın. Eve gelir gelmez sohbet edin, gününüzü anlatın. Ev işlerinde destek isteyin. Arada bir tvde komik bir film açıp izleyin birlikte. Okullarında sınıf öğretmenleri ve okul rehber öğretmenleriyle konuşun, onlar da çocuklarla ilgilenirler ve size destek olurlar.
Mesleğiniz nedir? Çok mu yoğun çalışıyorsunuz? Maaşınız asgari ücret mi? Aslında belediyelerin sunduğu etüt, sanat ve spor kursları vb. var. Onlara ücretsiz yazdırabilirsiniz çocuklarınızı. Çocuklar kız mı oğlan mı?
 
Merhaba kızlar,
15 yıllık evlilik 2 çocukla çekişmeli boşanma davası açtım. 40 yaşındayım 9 aydır ayrı yaşıyorum.çocuklarla ilgilenmedi hiçe yakın görmüştür o da ben ve çocuklar talepte bulununca. hayat çok zor bir yandan işe yeni başladım özel sektör canım çıkıyor. iş hayatı evde ergen çocuklar ekonomik darboğaz derken uyku uyuyamıyorum sabah 4 de kalkıp kurmaya başlıyorum. o kadar yorgun olmama rağmen maalesef kaygı,depresif durumlarım arttı. karşı tarafla iletişim kurmaya çalıştım ama gözü ne beni ne çocukları görüyor.engelledi telefondan beni ve biz çocuklar için bile hiç konuşmuyoruz.;telefonda bile . biraz yükü üzerimden alsa veya barışmak için veya dostça görüşmek için adım atmasını istiyorum açıkcası.. ben bu halde olmaktan kendimden sıkıldım ve kaygım arttı. şu an en doğru yol terapist ile görüşemem olacaktır. fakat bütçe olarak ayıracak durumum yok.işten aldığım izinler çocukların hastane okul işleri için izinler oluyor.
bu durumu aşmam ve kendimi rahatlatmak için tavsiyeleriniz benim için çok kıymetli. uzun yıllar alıştığı durum dışına çıkan kadınlar (kötüde olsa bilinen alan) nasıl baş ediyorsunuz?

sevgiler,
Barışmak istiyorum demişsiniz boşanmayı eş mi talep etti. Zorluk mu sizi barışmaya itiyor.
 
Aslında çocuklarla bağ kurmanız için birkaç şey daha söyleyebilirim. Örneğin çamaşırları makineye siz atın, onların sermesini isteyin. Evi biri süpürsün, siz silin, biri de toz alsın. Bu işleri yaparken bir yandan da sohbet edin. Mükemmellik beklemeyin onlardan. Birlikte yemek yapın. Biri soğanı doğrasın, öbürü kavursun, siz malzemeleri yıkayın, yemeği yapın. Salatayı birlikte yapın. Sofrayı birlikte kurup kaldırın. Onlar ödev yaparken siz de yanlarında oturun, kitap okuyun. Doğum hikâyelerini anlatın onlara. Kendi çocukluk hikâyelerinizi anlatın. Öğüt vermek için yapmayın bunları. Öylesine anlatın işte. İskambil kâğıdı alın, pişti öğretin, oynayın. Çok güler, eğlenirsiniz. Evde spor yapma videoları açın, birlikte yapın. Müzik açın, dans edin, halay çekin. Çay saati yapın. Ama hazırlığını da birlikte yapın bu saatin. Bilgisayar oyunu oynuyorlarsa haftada bir gün onlarla aynı oyunu birlikte oynayın. Tüm bunların inanılmaz faydasını görürsünüz. Babaları yokkenki hayatlarının daha iyi olduğunu görürlerse onu o kadar özlemezler, yokluğu onları üzmez. Artık üç kişilik bir hayatınız olduğunu siz de kabullenin onlara da kabullendirin.
 
beklentime bende şaşırıyorum neden böyleyim çektiklerim 15 senedir hiç kolay şeyler değildi benim için..sağlıklı düşünmediğimden bende eminim mantığımla düşününce fakat içinde iken darlığın göremiyorum. uyanıp uyansam tüm bu süreç bitmiş olsa keşkee.. ebeveyn olarakta iletişim kuramamak beni ergenlerin kontrolu ve yoruculuğu eklenince çaresiz bıraktı sanırım. hiç geçmeyecek gibi.
Geçecek güzel kadın. Senin için çok zor olacak ama geçecek. Bir de hep şöyle olur bu durumlar anne binbir zorlukla çocukları büyütür tam bir düzeni olur şaakkkk sorumsuz baba damdan düşer gibi girer çocukların hayatına, müdahale eder birde, utanmadan anneliğini eleştirir,çocuklar üzerinde hak iddiasında bulunur. Hiç yoktur oysa tüm o yıllar boyunca. Herşeye yetişmek zorunda değilsin iş ve çocuklar bile büyük bir sorumluluk senin için. Ama nafaka konusunda mahkemede oldukça fazla konuş lütfen sadece karnı doyarak yaşamıyor bu çocuklar. Evin market ihtiyacı her gün olur. Her zaman bişeyler biter çünkü. Ama ayakkabı, giyecek, harçlık, servis parası vs hepsi bu çocukların ihtiyacı. Kendiniz içinde nafaka talebiniz oldu mu? Biraz daha fazla alırdınız böylece.
 
beklentime bende şaşırıyorum neden böyleyim çektiklerim 15 senedir hiç kolay şeyler değildi benim için..sağlıklı düşünmediğimden bende eminim mantığımla düşününce fakat içinde iken darlığın göremiyorum. uyanıp uyansam tüm bu süreç bitmiş olsa keşkee.. ebeveyn olarakta iletişim kuramamak beni ergenlerin kontrolu ve yoruculuğu eklenince çaresiz bıraktı sanırım. hiç geçmeyecek gibi.
geçecek bu süreç sakın barışmayın,15 yıldır çektiğiniz çileyi unutmayın barışırsanız bir şey değişmeyecek. Sizi neden engelledi? Çocuklarınız büyükmüş iletişimi direkt onlarla mı kuruyor? Siz de engelleyin pisliği. Kocaman çocuklar isterlerse konuşurlar . Sakın zorluklara pes edip barışmayın. Zaten karşı tarafın da öyle bir isteği yokmuş sizden bu kadar kaçtığına göre. Boşanma sebebiniz nedir. Çeşit çeşit çekişmeli dava görüyoruz da bu denli iletişim kesecek kadar sebep ne olabilir.
 
geçecek bu süreç sakın barışmayın,15 yıldır çektiğiniz çileyi unutmayın barışırsanız bir şey değişmeyecek. Sizi neden engelledi? Çocuklarınız büyükmüş iletişimi direkt onlarla mı kuruyor? Siz de engelleyin pisliği. Kocaman çocuklar isterlerse konuşurlar . Sakın zorluklara pes edip barışmayın. Zaten karşı tarafın da öyle bir isteği yokmuş sizden bu kadar kaçtığına göre. Boşanma sebebiniz nedir. Çeşit çeşit çekişmeli dava görüyoruz da bu denli iletişim kesecek kadar sebep ne olabilir.
Tamam üstte yazmışsınız şiddet vardı diye. Affetmeyin
 
Ben de üç ay önce uzaklaştırma alıp boşanma davası açtım. Çekişmeli. Nisanda görülecek ilk dava. 16 yıllık evlilik. 14 ve 10 yaşında iki çocuk. Çocuklarım o kötü evliliği benimle birlikte yaşadıklarından(şiddetin her türü vardı) benim yanımda, bana destekler. Ben de tek maaşlayım üstelik evim kira ve kiram da epey yüksek. Eş(umarım en kısa zamanda ex) kişisi maddi olarak destek değil. Çocukların velayetinin bende kalmasını istedi karşı dilekçesinde ama benden de kendisine nafaka istedi. Ben en başta ilk dava dilekçeme tüm masraflarımı fiş, fatura, makbuz, kredi kartı ekstresi gibi belgelerle koydum. Bana ve çocuklara geçen ay tedbir nafakası bağlandı. Komik bir rakam elbette. Onu bile hâlâ ödemedi. İcraya verdik. Süreyi aştı ve ödemedi. Yarın haciz işlemi başlatacağız. Benimki inanılmaz mağduru oynadığından, çocuklar artık görüşmek bile istemiyor. Açıkçası barışmak gibi bir düşüncem asla olamaz. Hayat zor, çocukların tüm sorumluluğu bende. Maddi olarak yetemediğimden terapiste falan gidemiyorum ama bu da umrumda değil. O cehennemden kurtuldum hiç olmazsa.
Çocuklarınızla bağınızı güçlendirin. Her gün yarım saat kitap okuma saati yapın. Eve gelir gelmez sohbet edin, gününüzü anlatın. Ev işlerinde destek isteyin. Arada bir tvde komik bir film açıp izleyin birlikte. Okullarında sınıf öğretmenleri ve okul rehber öğretmenleriyle konuşun, onlar da çocuklarla ilgilenirler ve size destek olurlar.
Mesleğiniz nedir? Çok mu yoğun çalışıyorsunuz? Maaşınız asgari ücret mi? Aslında belediyelerin sunduğu etüt, sanat ve spor kursları vb. var. Onlara ücretsiz yazdırabilirsiniz çocuklarınızı. Çocuklar kız mı oğlan mı?
sımsıkı sarılmak çocuklara çoğu zaman o sarılmaktan öyle destek alıyorum ki..sizin yazdıklarınızı okuduğumda sarılmak istedim.benim çocuklarda bana destek ve güç veriyorlar.ama işte bunalınca yorulunca onlara yükleniyorum çaresiz hissediyorum.benimde maaşıma haciz ve nafaka istiyor gibi bir şey üzerine kayıtlı bir ev var onu bile benim değil asgariü cretle alamam babam aldı onun diyor dilekçesinde. dilekçeye cevap bile verirken kusmak geliyor içimden. 2 çocukla 15 yıl sonra tek başına kalıp 5 kurus vermeden sürünmemiz onların tabiri ile kasılacaklar. mağdur olan kendileri öyle öfkeleniyorm ki kusmak için aramak yüzüne tükürmek istiyorum. ama adam kapı duvar..maddi olarakta gayet iyi şartları. ben 2 asgari ücret kadar kazanıyorum maaş olarak. açık havada yürüyüş yapıyorum çocuklarla, ev işlerinde destek çocuklar ve film ortak izlemeye çalışsakta cinsiyetleri farklı çoğu zaman dalıyoruz başka ekranlara. sağ olun tavsiyeleriniz için. sizin iş ev hayatı dengeniz nasıl? bunaldığınızda destek alabileceğiniz aileniz veya yakınlarınız umarım vardır. çok iyi olun,sevgiler.
 
geçecek bu süreç sakın barışmayın,15 yıldır çektiğiniz çileyi unutmayın barışırsanız bir şey değişmeyecek. Sizi neden engelledi? Çocuklarınız büyükmüş iletişimi direkt onlarla mı kuruyor? Siz de engelleyin pisliği. Kocaman çocuklar isterlerse konuşurlar . Sakın zorluklara pes edip barışmayın. Zaten karşı tarafın da öyle bir isteği yokmuş sizden bu kadar kaçtığına göre. Boşanma sebebiniz nedir. Çeşit çeşit çekişmeli dava görüyoruz da bu denli iletişim kesecek kadar sebep ne olabilir.
evet çocuklar arıyor ya da yazıyor mesaj olarak. canı istediği zaman yanıt veriyor. 3 gün sonra,hi,ya da banane diyerek.
 
40 yaşındayım hala kendime göre kendimi güzel ve fit bulurum.ama ruhum kaygı ve endişeli işte bunu toparlamam lazım zihnimi boşaltmak ve iyi olmak istiyorum.
 
sımsıkı sarılmak çocuklara çoğu zaman o sarılmaktan öyle destek alıyorum ki..sizin yazdıklarınızı okuduğumda sarılmak istedim.benim çocuklarda bana destek ve güç veriyorlar.ama işte bunalınca yorulunca onlara yükleniyorum çaresiz hissediyorum.benimde maaşıma haciz ve nafaka istiyor gibi bir şey üzerine kayıtlı bir ev var onu bile benim değil asgariü cretle alamam babam aldı onun diyor dilekçesinde. dilekçeye cevap bile verirken kusmak geliyor içimden. 2 çocukla 15 yıl sonra tek başına kalıp 5 kurus vermeden sürünmemiz onların tabiri ile kasılacaklar. mağdur olan kendileri öyle öfkeleniyorm ki kusmak için aramak yüzüne tükürmek istiyorum. ama adam kapı duvar..maddi olarakta gayet iyi şartları. ben 2 asgari ücret kadar kazanıyorum maaş olarak. açık havada yürüyüş yapıyorum çocuklarla, ev işlerinde destek çocuklar ve film ortak izlemeye çalışsakta cinsiyetleri farklı çoğu zaman dalıyoruz başka ekranlara. sağ olun tavsiyeleriniz için. sizin iş ev hayatı dengeniz nasıl? bunaldığınızda destek alabileceğiniz aileniz veya yakınlarınız umarım vardır. çok iyi olun,sevgiler.
O dilekçe aşamaları rezaletti zaten. Yıllarca kredisini ödediğimiz bir ev vardı, sattı ve parasının üstüne yattı. Evden giderken yerdeki halıyı toplamış gitmiş, vileda, erkek terlikleri, bıçak bileyici vb. saçma sapan bir sürü şey almış yanına. Şimdi de evde kalan birkaç kutusu(ayakkabı kutularında çer çöp malzemeler) var, onları verirsem ödeyecekmiş nafakayı, haber yollamış. Çöp ya içindekiler bildiğiniz. Başka bir sürü şeyle uğraşıyorum. Ailem maddi manevi destek bana ama öyle çok da iyi değil maddi durumları. Yine de o adamı bu evde istemiyorum. Hayatımın en güzel yıllarını onun rezillikleriyle, saçma sapan kısıtlamalarıyla, parası varken yaşattığı parasızlığıyla, şiddetiyle geçirdim. Kaç kez ayrılmaya çalıştım. Her seferinde öyle bir şey oluyordu ki ayrılmam mümkün olmuyordu. Birçok denemeden sonra anladım ki çok iyi bir planlama yapmazsam yine aynı kısırdöngünün içine gireceğim. Şu anda o bende engelli. Çocuklar için bile konuşmuyorum, mesajlaşmıyorum. Bu onu kudurtuyor tabii. Çocuklara yazıyor, onlarla haber göndermeye çalışıyor..Muhatap dahi almıyorum. Bitti gitti benim için. Elbette kendi içimde bu kadar güçlü değilim. Ama yine de aşacağım bu durumu.
Umarım siz de bir an önce aşarsınız. 🙏
 
sanırım ezberlerimizi bozmamız gerekiyor
eskiden tedbir nafakası bağlanıyordu
bu kaçıncı konu oldu tedbir nafakası bağlanmadığını okuyorum
demek ki hukuk sistemimiz artık nafaka konusunda iyice kendini aştı.

yasada kaldırmazsın ama uygulamada işte böyle bi güzel kaldırırsın, olan bu ya da olacak olan bu gibi duruyor.
kadının evi iyi kira değilmiş ev de kira olsa aç kalacak...
Tedbir nafakası bağlanıyor talep edilmesi gerekiyor bunu da avukat yapacak 2 çocukla tedbir nafakası verilmeyip yıllarca sürecek çekişmeli sonucunu beklemeyecekler tabiki yasal haklarımızı bilmeli ve diretmeliyiz gerekirse avukatı bile dürtmeliyiz malesef
 
Ben de üç ay önce uzaklaştırma alıp boşanma davası açtım. Çekişmeli. Nisanda görülecek ilk dava. 16 yıllık evlilik. 14 ve 10 yaşında iki çocuk. Çocuklarım o kötü evliliği benimle birlikte yaşadıklarından(şiddetin her türü vardı) benim yanımda, bana destekler. Ben de tek maaşlayım üstelik evim kira ve kiram da epey yüksek. Eş(umarım en kısa zamanda ex) kişisi maddi olarak destek değil. Çocukların velayetinin bende kalmasını istedi karşı dilekçesinde ama benden de kendisine nafaka istedi. Ben en başta ilk dava dilekçeme tüm masraflarımı fiş, fatura, makbuz, kredi kartı ekstresi gibi belgelerle koydum. Bana ve çocuklara geçen ay tedbir nafakası bağlandı. Komik bir rakam elbette. Onu bile hâlâ ödemedi. İcraya verdik. Süreyi aştı ve ödemedi. Yarın haciz işlemi başlatacağız. Benimki inanılmaz mağduru oynadığından, çocuklar artık görüşmek bile istemiyor. Açıkçası barışmak gibi bir düşüncem asla olamaz. Hayat zor, çocukların tüm sorumluluğu bende. Maddi olarak yetemediğimden terapiste falan gidemiyorum ama bu da umrumda değil. O cehennemden kurtuldum hiç olmazsa.
Çocuklarınızla bağınızı güçlendirin. Her gün yarım saat kitap okuma saati yapın. Eve gelir gelmez sohbet edin, gününüzü anlatın. Ev işlerinde destek isteyin. Arada bir tvde komik bir film açıp izleyin birlikte. Okullarında sınıf öğretmenleri ve okul rehber öğretmenleriyle konuşun, onlar da çocuklarla ilgilenirler ve size destek olurlar.
Mesleğiniz nedir? Çok mu yoğun çalışıyorsunuz? Maaşınız asgari ücret mi? Aslında belediyelerin sunduğu etüt, sanat ve spor kursları vb. var. Onlara ücretsiz yazdırabilirsiniz çocuklarınızı. Çocuklar kız mı oğlan mı?
 
X