- 22 Haziran 2020
- 708
- 1.025
- Konu Sahibi Papatyaakadiin
- #1
Hayırlı sabahlar... Daha önceki konularımı okuyanlar bilir. Okumayanlar için kısaca Özet geçeyim. Eşimin madde bağımlısı olması ve yaşadığım şiddet sonucu ailemin yanına dönmem... Davayı açmak için vekalet vermiştim. Davam 14 eylülde açıldı ve 15 hazırandan itibaren ailemin yanındayım. Sağ olsunlar, beni el üzerinde tutuyorlar. Geldiğim günden beri prensesmişim gibi davranıyorlar ama Psikolojim öyle bozuk ki... Şehir değiştirdik. Doğuya geldik küçük bir yer ve burada olduğumu bildiği için 3 haftadan beri evden çıkmıyorum. Ne olur ne olmaz adresimi bilmiyor ama .. üç ayda 3 şehir değiştirmiş olmakta ağır geldi bana ... neyse konuya geçeyim, eski konularımı bilenlerden Bana kızanlar olacaktır ama eşime Çok üzülüyorum. Kullandığı o maddeden sonra akıl sağlığını tamamen yitirmiş durumda. 1 ay önce bana mesaj atmıştı “ Annene söyle tuttuğu kiralık katilin ismini söylesin” diye . Ertesi gün ise annen baban rahmetli olacak sende dahil diye mesaj attı. Bende annesini aradım oğluna söyle yeter artık uğraşmasın benimle bana böyle mesajlar atmış polise gideceğim yoksa dedim. Ağlamaya başladı ,kızım git şikayet et içeri alsınlar, kurban olayım biz neler yaşıyoruz ,bir anne evladı hapise girsin ister mi dedi. Yaşadıklarını anlattı. Diyormuş ki anne beni takip ediyorlar dronlarla. Herkes ismimi söylüyor nerden tanıyorlar beni. Siz benim peşime adam taktınız. Daha sonra ise bizim resimlerimizin olduğu bir flash bellek vardı onu bulamamış annesine demiş doğru söyle X ile resimlerimi kime verdin. Eğer X in fotoğrafları birinin eline geçerse sağ bırakmam sizi. Saldırmış kadına. Teyzesi polis aramış polisler götürmüşler uzaklaştırma istemiş annesi ve teyzesi. İki gün gelmemiş eve. Kadın diyor insan evladından korkar mı kızım , ben korkuyorum... Sonra dayanamayıp almışlar eve , yakın bir arkadaşı vasıtasıyla amateme götürmeye ikna etmişler bende daha önceden 2 kez götürmüştüm . Yatışı kabul etmemiş, şikayet edersen içeri girerse belki tedavi ettirirler kızım kurbanın olayım dedi içim gitti kadının o çaresizliğine. Daha sonra bana attığı tehdit mesajlarının ardı arkası kesilmeyince şikayet ettim bende. Uzaklaştırma da aldırdım. O gün aramışlar karakoldan ,Daha sonra ise bana attığı mesaj “karakola gidiyorum anneni şikayet etmeye annen büyük oynuyor, ayağıma sıktırdığını söyleyeceğim ” sosyal medya açmıştım 1 ay önce, onu da kapatmak zorunda kaldım artık. Takipçilerime kadar görüyor nasıl görüyorsa ortak arkadaşımız olmadığı halde. Arkadaşlarıma mesaj atar saçmalar diye kapattım. Teyzesinin evinde kalıyorlar evimiz dağıldığı için. Sürekli telefonlarını kontrol ettiği için insanların bende diğer teyzesini aradım o da ağlıyordu bitmiş durumda artık sen gidince toparlanamadı seni bu kadar sevdiğini bilmiyorduk dedi. Geçen gün görmeye gittim teyzem odada oturmuş sallanarak fotoğrafına bakıyordu ağlıyordu dedi, benim geldiğimi görünce kapattı fotoğrafı dedi. Karakola gitmiş bu arada gidiyorum dediği gün.annemi şikayet etmeye annesini de sürüklemiş peşinden polisler şahidin var mı demişler annesi arkadan işaret yapmış inanmayın diye öyle olunca inanmamışlar geri göndermişler... Beni yabancı numaradan aramıştı en son sesimi dinledi sonra benim dedi. Sesi berbat be ruhsuzdu. Tanıdım, iyi misin dedim, iyi değilim dedi, kapattı. Sonra bende mesaj attım “ Gördüğün duyduğun şeyler gerçek değil, beni önceden dinlemedin eğer gerçekten sevdiysen belki şimdi dinlersin, tedavini ol ve kendine yeni bir hayat kur, ayağa kalk, düşme.” Diye . Cevap vermedi.Diyormuş ki annesiyle teyzesine susun susun X geldi (ben yani) sesinizi duyarsa gelmez. İleri derece bağımlı çıkmış... Hayaller görüyor artık kendi kendine konuşuyormuş banyoya girip falan. Böyle olmak zorunda mıydı , niye kendini bu hale getirdi, her şey çok farklı çok güzel olabilirdi diyorum kendi kendime. Şu an ne durumda bilmiyorum. Ayrıca ailesi falan bana dön demiyor öyle düşünmeyin yani gerçek maalesef anlattıkları.Annesi diyordu nüfusunu aldırma bulunduğun yere kızım ne olur ne olmaz ne yapacağını kestiremiyorum. Ama çok üzülüyorum bizi bu hale nasıl getirebildi... Ben bu hayatta hep vicdanıma yenildim. Bana sürekli sana neler yaşattı hala neden üzülüyorsun diyorlar ama elimde değil . Sevgimden ziyade insani duygularım var benim. O beni mahvetti evet ama ben onun kendini mahvetmiş olmasına da üzülüyorum. Hayatımda ilk defa duygularım ile değilde mantığım ile hareket edip ona dönmedim. Bu zamana kadar bütün kararlarımı duygularım ile almıştım genel hayatımla ilgili. ilk defa mantıklı davrandım pişmanda değilim.Gelmişti barışmaya bu şehire taşınmadan önce. Dönmüş olsaydım şu an hayatta değildim zaten şu anki durumuna bakacak olursak öldürürdü beni. Ayrıca bana demişti ki sen beni sevseydin peşinden geldiğimde benimle gelirdin. Halbuki sevmediğim için değildi. Yaşattıklarını unutamayaktim, ailemi silmiş olacaktım ve kendime olan saygımı yitirmiş olacaktım. Ve bugünde muhtemelen hayatta olmayacaktım... Ona dönmek gibi bir düşüncem yok , sadece yaşadığım durumu anlatıp bir nebze de olsa rahatlamak istedim. Keşke kapattığımız kapıların anahtar deliğinden bakmasak... Uzun oldu biraz helal edin hakkınızı. Okuyanlara çok teşekkür ederim. Rabbim kimseyi akıl sağlığından etmesin, düşmanımı bile bu uyusturucu illetine düşürmesin... Allah tüm kötü durumda olanları aydınlığa çıkarsın... Yeni bir konu açıp ailemden be bana olan desteklerinden ve psikolojimden bahsedeceğim birazda okumak isteyenler okuyabilir. Allah’a emanet olun 
