Boşanma surecim ve yaşadıklarım ✨

akrep62

Yeni Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
3 Ağustos 2023
3
4
26
Herkese merhaba uzun zamandır yazıları okuyorum bende artık içindekileri dökmek ve benimle aynı durumu yaşayanlarla etkileşime girmek istedim. Öncelikle eşimle lise zamanında tanıştık 16 yaşındaydım o benden 2 yaş büyük sonra sevgili olduk arada tartışmalar olup ayrılıyorduk. İlk ayrilma sebebimiz benim kapanmami istemişti bende bunu kabul etmedim bu benim kararım ve senin istemenle olmaz diyerek ayrıldık. Neyse ben ünv geçtim o okumuyor bu arada çalışıyordu lise 1 de bırakmış okulu neyse ünv ilk senesinde yine ayrıldık beni telefonla aramıştı ve arkadaşlarımla masada otururken erkek sesi gelmiş diye olay vikrdi ayrildk buraları geçiyorum yani hep bir kısıtlama beni ben olduğum için seviyormuş aslında şimdi anldim. Sonra ben ona çok alistgim için sanki ondan başka kimse beni öyle sevmez mutlu olamam kafasındayken ben barışmak istedim sonrs barıştık artık ciddiye bindi tabi beni çok seviyor sürekli hediyeler falan sevdiğine yüzde yüz inanıyorum nisnaladik evlendik ilk sene 8 ay sonra hamile kaldim tanı bu arada kendisinin panik atağı vardı sürekli her sene bir sorun çıkarıyordu ağrı kesici içicek eczeneyi arar sabah içtim bidaha içsem bişey olur mu bir kere boğazına şeker kaçmış diye 1 sene sadece sıvı beslendi falan korkudan uzağa gidemeiyordu korkuyordu ne balayı ne tatil hiç bişey yaşamadım ve ilacı kilo aldırıyor diye ilk sene birz içti ve bıraktı ama ben hep destek oldum yüzüne vurmadım evlendiğimde biliyordum ama geçer diye düşündüm ne aptalım. Evlilik koronaya denk geldi yine panik atağı tetiklendi sürekli elimi yikatiyordu yok sabun srmedin bidaha yıka eğer dışardan getirdiği poşete yanliskla dokunursam kıyamet kopuyordu zorla bana banyo yaptryordu ve ben hamileydim açıklaması seni koruyordum sen çok dusuncesizisin falan hep o haklı. Bu son 1 sene iyice herşey kötüye gitti artık bana ettiği ana avrat küfürleri saymisyorum sayısız kere s.g annenin evine demele eşyalarımi atmalar psikoljk şiddet ve sınırı geçince hiç birşey olmamış gibi hayatına bakıyordu o kadar psikolojim bozulmustuki ben onu bu hale getrdim herhalde ben ilaç kullanayım ben kendimi sürekli suçlu hissediyodum. Sonra bana el kaldırmaya başladı iki kere tokat attı tartışma esnasında ayaklarıyla ayağıma vuruyorfu kollumu sıkıyordu kollrim morardı kaç kere ve ben asla aileme bişey anlatmuyordm çünkü çok psikolojim bozulmustu ve rezil olmayalım belki duzlwir kimse duymasın diyerek nasıl buna katlandim bilmiyorum. Ve bunları yaparken sürekli o boşanmak istyor söylüyor ben panik atak geçiriyordum hayır beni bırakma diye ağlıyordum. Gel gelelim artık kendimi bu sona alistirdim ve oğlumu o evden alıp annemin yanına geldim her geçen gün kendime geldihimi hissediyorum o evin içinde gerçekten goremiyoedum yaşadıklarımin ne kadar kötü oldugunu şimdi boşanma aşamasındayiz iki kere eve gel barışalım dedi ben istemedim ama içimden acaba değişirmi diyordum takı bu güne kadar bugün çocuğu gormek için geldiğinde bir tartışma yaşadık ve bana yine küfürler bagirmalr vurmaya kalktı.yani daha ne yasaman lazım diyorum kendime bu bir hayvan ve değişmeyecek ondan kesinlikle kutulucam.tam.bir narsist psikopat. Biraz uzun oldu kisacaa anlattim yani arkadaşlar değişir demeyin kimse değişmiyor.
 
Herkese merhaba uzun zamandır yazıları okuyorum bende artık içindekileri dökmek ve benimle aynı durumu yaşayanlarla etkileşime girmek istedim. Öncelikle eşimle lise zamanında tanıştık 16 yaşındaydım o benden 2 yaş büyük sonra sevgili olduk arada tartışmalar olup ayrılıyorduk. İlk ayrilma sebebimiz benim kapanmami istemişti bende bunu kabul etmedim bu benim kararım ve senin istemenle olmaz diyerek ayrıldık. Neyse ben ünv geçtim o okumuyor bu arada çalışıyordu lise 1 de bırakmış okulu neyse ünv ilk senesinde yine ayrıldık beni telefonla aramıştı ve arkadaşlarımla masada otururken erkek sesi gelmiş diye olay vikrdi ayrildk buraları geçiyorum yani hep bir kısıtlama beni ben olduğum için seviyormuş aslında şimdi anldim. Sonra ben ona çok alistgim için sanki ondan başka kimse beni öyle sevmez mutlu olamam kafasındayken ben barışmak istedim sonrs barıştık artık ciddiye bindi tabi beni çok seviyor sürekli hediyeler falan sevdiğine yüzde yüz inanıyorum nisnaladik evlendik ilk sene 8 ay sonra hamile kaldim tanı bu arada kendisinin panik atağı vardı sürekli her sene bir sorun çıkarıyordu ağrı kesici içicek eczeneyi arar sabah içtim bidaha içsem bişey olur mu bir kere boğazına şeker kaçmış diye 1 sene sadece sıvı beslendi falan korkudan uzağa gidemeiyordu korkuyordu ne balayı ne tatil hiç bişey yaşamadım ve ilacı kilo aldırıyor diye ilk sene birz içti ve bıraktı ama ben hep destek oldum yüzüne vurmadım evlendiğimde biliyordum ama geçer diye düşündüm ne aptalım. Evlilik koronaya denk geldi yine panik atağı tetiklendi sürekli elimi yikatiyordu yok sabun srmedin bidaha yıka eğer dışardan getirdiği poşete yanliskla dokunursam kıyamet kopuyordu zorla bana banyo yaptryordu ve ben hamileydim açıklaması seni koruyordum sen çok dusuncesizisin falan hep o haklı. Bu son 1 sene iyice herşey kötüye gitti artık bana ettiği ana avrat küfürleri saymisyorum sayısız kere s.g annenin evine demele eşyalarımi atmalar psikoljk şiddet ve sınırı geçince hiç birşey olmamış gibi hayatına bakıyordu o kadar psikolojim bozulmustuki ben onu bu hale getrdim herhalde ben ilaç kullanayım ben kendimi sürekli suçlu hissediyodum. Sonra bana el kaldırmaya başladı iki kere tokat attı tartışma esnasında ayaklarıyla ayağıma vuruyorfu kollumu sıkıyordu kollrim morardı kaç kere ve ben asla aileme bişey anlatmuyordm çünkü çok psikolojim bozulmustu ve rezil olmayalım belki duzlwir kimse duymasın diyerek nasıl buna katlandim bilmiyorum. Ve bunları yaparken sürekli o boşanmak istyor söylüyor ben panik atak geçiriyordum hayır beni bırakma diye ağlıyordum. Gel gelelim artık kendimi bu sona alistirdim ve oğlumu o evden alıp annemin yanına geldim her geçen gün kendime geldihimi hissediyorum o evin içinde gerçekten goremiyoedum yaşadıklarımin ne kadar kötü oldugunu şimdi boşanma aşamasındayiz iki kere eve gel barışalım dedi ben istemedim ama içimden acaba değişirmi diyordum takı bu güne kadar bugün çocuğu gormek için geldiğinde bir tartışma yaşadık ve bana yine küfürler bagirmalr vurmaya kalktı.yani daha ne yasaman lazım diyorum kendime bu bir hayvan ve değişmeyecek ondan kesinlikle kutulucam.tam.bir narsist psikopat. Biraz uzun oldu kisacaa anlattim yani arkadaşlar değişir demeyin kimse değişmiyor.
Bu kadar sene degismediyse hiç değişmez.Cocugu da bunaltir hasta bu adam.
 
Evet değişmiyorlar. Sizde çocuk için bile olsa bir araya gelmeyin. O psikopatın ne yapacağı belli olmaz. Keşke uzaklaştırma alsaydınız.
 
Balik bastan kokmus
Boyle bi adam baba da olmus
Umarim cocugunun gelecegi ve psikolojisi iyi olur hep 🙏
 
Hic taviz vermeyin duruşunuzu hiç bozmayın. Kafanizin karıştığını ona asla belli etmeyin. Konuşmayın mesaj da atma. Kışkırtmamaya çalış kavgaya girme. Sırtındaki kamburdan kurtulmaya çalış.
Dü zel mez dönsen daha da berbat olur.
 
X