Merhaba arkadaşlar. Ben 10 yıllık evliyim ve iki çocuk annesiyim. Eşimle evliliğimizin başından beri problemlerimiz var. Aslında başından beri normal olmayan bir evliliğimiz var da diyebilirim. Eşim evde vakit geçirmez, benimle ilgilenmez, herşeye küser, herşeye kızar suratı her daim asıktır. Her akşam görümcemlere her haftasonu da köyüne gider. İlk yıllar ben de peşine takılır giderdim ama artık gitmiyorum. Beni sevsin diye sadece onun değil bütün kardeşlerinin etrafında dört dönerdim artık dönmüyorum. Evde kalsa gitmese diye gözlerinin içine bakardım ama artık bakmıyorum. Hatta evde olmadığı zamanlarda kendimi daha huzurlu hissediyorum. Ayrı yatıyor, ayrı yaşıyoruz ama adımız evli. Bekarlığımda rahmetli babam çok eziyetliydi ve ben hep ikinci hayatım yani evliliğim çok güzel olacak diye düşünürdüm. Çok iyi bir eş çok iyi bir anne olmaya çalıştım. Ama ben ne kadar fedakarlık etsem değerim o kadar azaldı. Olmayan bir evliliği oldurmak için 10 yılımı verdim. Ama artık benim için de herşey bitti. Sevmiyor istemiyorum.
Alzheimer hastası annem var ve ablamla dönüşümlü bakıyoruz. Engelli olduğu için odasından da çıkamıyor. Bütün ihtiyaçlarını ben karşılıyorum. Eşim odasına girmediği müddetçe annemi görmüyor bile. Geçen hafta annem odasından seslenmiş seslenmiş duymamışım. Tuvaleti gelmiş kendisi kalkamıyor, o yüzden odasındaki tuvalete oturabilmesi için yardım etmem gerekiyor. Ben duymayınca yaşlı kadın başlamış söylenmeye.Malesef kafası yerinde değil ve bazen beddua bile ediyor. Eşim duydu ve annemi artık istemediğini ima etti. Sadece ablamda kalsın istiyor. Bu hafta da bu yüzden benimle konuşmamaya, terslenmeye ve Yüzüme bakmamaya başladı. Ama artık ben de hiç alttan almıyorum. Hele ki böyle bir konuda asla.
Sonuç olarak arkadaşlar onun bana zaten yoktu ama artık benim de ona tahammülüm kalmadı. Kaç kez ayrılmak istediğimi söyledim ama çocukları bahane edip istemedi. Aslında rahatı bozulsun istemiyor. Camaşırları yıkansın, ütülensin, yemeği hazır önüne gelsin, evi temizlensin. Yedirilmiş, giydirilmiş, ödevleri yaptırılmış çocukları sadece sevsin, başka bir zahmetlerini çekmesin. Ben gidersem bunları kim yapacak?
Şuan köyde. Geldikten sonra onunla konuşup anlaşmalı boşanma yoluna gitmeye çalışıcam.
Aranızda boşanan çocuk nafakası alan varsa 15.000 TL civarı geliri olan bir eş iki çocuk için ne kadar nafaka ödemeli. Bilginiz ya da tahmininiz var mı? Rahmetli babamdan emekli aylığı alıcaz ve ben engelli bakım aylığı için başvurmayı düşünüyorum. Buralarda en ucuz kira 3000 TL ve malum koşullar çok zorlaştı. Herşey ateş pahası. Ama ben azıcık aşım kaygısız başım yaşamak istiyorum.
Beni neler bekliyor siz neler yaşadınız?
Çok karmaşığım hayatım büyük bir hayal kırıklığından ibaret gibi ve ben artık sadece çocuklarımla mutlu olmak istiyorum.
