BU İMTİHAN BANA AĞIR GELİYOR

Az evvel gebelik zehirlenmesi yüzünden 30 haftalık bebeğini doğurmak zorunda kalan acılı bir annenin konusunu okudum, bebeği vefat etmiş o da kendini suçluyordu, oysa bazı şeyler vardır olması ya da olmaması bizim elimizde değildir, bizler ne kadar kafaya takmayın üzülmeyin desek de boş bir teselli verdiğimizin de farkındayım ama Allah’ın izniyle bebeğiniz olacaktır lakin çevre baskılarını dikkate bile almayın, ne yazık ki el alem kendilerini ilgilendirmeyen konulara müdahil olmayı sever, karşılarındaki insanı yaralıyorlar mı üzüyorlar mı düşünmezler ve emin olun bebeğiniz olunca da susmazlar, bebeğin cinsiyetine gelişimine laf söylerler kardeş yapın derler, ne zaman hamile kalmanız gerektiğine, kaç çocuk sahibi olmanız gerektiğine, anneliğinize, her şeye bir lafları vardır.
doğru söylüyorsunuz,bende okudum o konuyu,aynı şeyleri yaşamıs biri olarak sabırlar diliyorum, hele yogun bakım önünde bir ay boyunca bekleyip, morarmış bedenine dokunmak kadar acısı yok sanırım.mezara organımı koymuşumda,yeri dolmuyor muş gibi hissediyorum...
 
ben 39 yasındayım ilk seneler bende düşünmedim 8 yıllık evliyim.3 kere tüp bebek yaptım üçüde tuttu ve düştü,sonra kendilğimden ovulasyon testleriyle hamile kaldım 7 ay önce erken dogum yaptım ve bebeğimi kaybettim.herkesin sınanması farklı oluyor sanırım,bizde böyle sınanıyoruz eşinin sperm kalitesine vs baktırdınmı?
Sperm testi yapıldı, sperm dna hasar testi de yapıldı. Kalite için ayrı bir test mi oluyor yoksa ??
 
ben 39 yasındayım ilk seneler bende düşünmedim 8 yıllık evliyim.3 kere tüp bebek yaptım üçüde tuttu ve düştü,sonra kendilğimden ovulasyon testleriyle hamile kaldım 7 ay önce erken dogum yaptım ve bebeğimi kaybettim.herkesin sınanması farklı oluyor sanırım,bizde böyle sınanıyoruz eşinin sperm kalitesine vs baktırdınmı?
Başınız sağ olsun Allah sabır versin, Rabbim hayırlı ve sağlıklı evlat nasip etsin size de ...
 
Belki böylesi daha hayırlıdır, öyle düşünün. Psikoloji çok önemli hamile kalmada. Bu kadar kafaya takarsan olacağı varsa da gecikir. Bence psikolojik destek al bu kadar sarsılmış durumdaysan
 
8 ay kustum ve hastanede serumla beslendim. Bir yudum su içmeye hasret kaldım. Tansiyonum açlıktan düşüyordu. Bulantımı kesmesi için verilen ilacları da kusuyordum. Kusmaktan bogazim ve kaburgalarım acıyordu. Banyonun önüne tabure çekmiştim orda oturuyordum cünkü ikidebir kalkıp yürümek bana aşırı zor geliyordu.

Sonra 33.haftada preeklampsi yani gebelik zehirlenmesi yaşadım. Yoğun bakıma kaldırıldım. Ölmekten döndüm. Bebeğim 1 ay erken olarak dünyaya geldi ve küveze alındı . Solunum destegi ve cihazlarla bir süre küvozde kaldi. Ben de tabi yoğun bakıma geri döndüm.

Lohusayken bebegimize genetik ve kronik bir akciğer hastalığı teşhisi koyuldu. Ben ağır bir post partum sendrom, anksiyete ve travma sonrasi stres bozukluğu teşhisi aldım. Doktor intihar girisimim olduğu için ruh ve sinir hastalıklarına yatışımı önerdi.

Halen daha tedavi altindayim.

Bebeğimiz Ankaradan takip altında ve hayat-ı boyunca da takipli olacak. Hayati boyunca ilac kullanacak.

Buyrun bi de benim durduğum yerden bakın olaya. Elimde değil diye bi şey yok. Bu dünya kötünün kötüsüne rastlayabilecek olduğunuz bir dünya.

Çocuğu otizmli olan, down sendromlu olan daha beteri sma olan var. Adını bilmediğiniz binlerce korkunç hastalik var.

Allah sağlıkla imtihan etmesin ama evlat sağlığı ile hiç imtihan etmesin.

Basınıza henüz gelmemiş bir şey için fazla iddialısınız. Olsun da ne olursa olsun kafasındasinız ama Rabbim sizi duanızla bir imtihan eder feleginizi sasirir hayat boyu toparlayamazsiniz.

Veren O. Isterse verecek ve hayırlı değilse de vermesin zaten. Alan da O. Sıralı ölüm versin inşallah.

Hiç-bir şey için fazla ısrarcı olmayın. Sonu daima pişmanlıktır.

Tüp bebek yaptırın ve olmuyorsa Allaha itaat edin. Cünkü ben isyan etmekten bir fayda göremedim.
 
Takma bosver demek kolay olani tabii ki bunu desem de halden anlamis olmam
Ama bu ic dokme yazınızdan bile ne kadar depresif oldugunuz belli oluyor
Yasiniz cok mu ileri? Yani doktor olabilir dediyse umudunuzu yitirmemelisiniz
Sanki biraz ara mi verseniz? Ya da dikkatinizi dağıtacak baska seylerle de mi ilgilenseniz?
Burada daha once de yazdim bir arkadasim birkac senelik evliyken cocuk dusunuyordu kendisinde polikistik over sendromu (pcos) vardi. Dr kilo ver demis vermisti ama bir turlu olmuyordu daha ileri tetkik ve tedavi gerekiyordu, sonra ara verdi biraz dinlenmek istedi o arada hic ummadığı bir zamanda kendiliginden hamile kaldi.
Yani stres etkikeyici bir faktör. Odaginiz cocuk degil de baska bir sey olsun. Hatta bir psikologa gitseniz iyi gelir diye düşündüm çünkü once ruhsal olarak hazir olmalisiniz annelige
Zaten hamilelik zor geçebiliyor kilo alimi, bebekle ilgili durumlar vs. Simdiden bu haldeyseniz hamileyken psikolojik sorunlariniz daha da artar.
 
İnsanlar hadsizler, sınırlarını bilmiyorlar. Birkaç kişiyi bebek düşünmüyorum böyle çok rahatım Allah isteyene versin deyip susturdum. Biliyorum olduktan sonra da kardeş ne zaman diye konuşacaklar. Asla çenelerini kapatmazlar.
Maalesef öyle, bebek olunca kendi çocuklarının bebeklik dönemiyle sizinkini kıyaslayacaklar, aman benim oğlan 9 aylıktı sıralıyordu, bilmem kaçıncı ayda kızımın boyu 90 santimdi, kardeş için bekleme hemen yap bir tane daha, bu laflar böyle devam edip gidiyor, sizi çok üzüp yıpratıyorsa terapi alın, zihninizi her şeye karışıp laf söyleyen insanlardan arındırın.
Daha 30 yaşındaymışsınız, tüp bebek bölümümüzü hiç okudunuz mu bilmiyorum ama inanın 25-45 yaş arası birçok arkadaşımız bebek sahibi oldu.

Anneannemin bir tanıdığı 30 yıllık evliliği boyunca bebek hasretiyle yanıp tutuşmuş, defalarca aşılama tüp bebek tedavileri derken umudunu yitirdiği bir sırada hamile kaldı kadın o zamanlar 50 yaşındaydı bir oğlu olmuştu.
Umut her zaman var ama bazen gönlünüzdekilerin olması için zamana ihtiyaç oluyor, herkes için farklı bir zamanlama var diye düşünüyorum, o zaman geldiğinde olması gerekenler oluyor, sizin de olur inşallah 🙏
 
Herkes çocuk sahibi olmak zorunda değil. 2.5senede de birşey yok. İlla çocuğum olsun demeyin yanlış bir düşünce. Ha bu arada farazi konuşmuyorum 8 senelik evliyim çocuğum olmadı. Tüp bebek denedim ölümden döndüm sağlığım bozuldu keşke yaptırmasaydım diyorum şimdi çocuk umurumda bile değil şu anda.
 
Bu düşünceler ve umutsuzluk o kadar tanıdıkki. 9 yıl sonra 3.tüp bebekle kavuştum kızıma. Şimdi düşününce ben bu kadar çok şeyi nasıl yaşamışım diyorum. Hepsi geçti gitti şükür. Her şeyin bi zamanı var. Rabbim hayırlısıyla nasip etsin 🤲
 
Belki böylesi daha hayırlıdır, öyle düşünün. Psikoloji çok önemli hamile kalmada. Bu kadar kafaya takarsan olacağı varsa da gecikir. Bence psikolojik destek al bu kadar sarsılmış durumdaysan
Bende şöyle oluyor. Adetime 10 gün kala- galiba hormonların etkisi- bebek için çıldırıyorum ama öncesinde hiçbir şey yok kafam gayet rahat psikolojim iyi. Bugün ki ruh halimin sebebi de regl oldum
8 ay kustum ve hastanede serumla beslendim. Bir yudum su içmeye hasret kaldım. Tansiyonum açlıktan düşüyordu. Bulantımı kesmesi için verilen ilacları da kusuyordum. Kusmaktan bogazim ve kaburgalarım acıyordu. Banyonun önüne tabure çekmiştim orda oturuyordum cünkü ikidebir kalkıp yürümek bana aşırı zor geliyordu.

Sonra 33.haftada preeklampsi yani gebelik zehirlenmesi yaşadım. Yoğun bakıma kaldırıldım. Ölmekten döndüm. Bebeğim 1 ay erken olarak dünyaya geldi ve küveze alındı . Solunum destegi ve cihazlarla bir süre küvozde kaldi. Ben de tabi yoğun bakıma geri döndüm.

Lohusayken bebegimize genetik ve kronik bir akciğer hastalığı teşhisi koyuldu. Ben ağır bir post partum sendrom, anksiyete ve travma sonrasi stres bozukluğu teşhisi aldım. Doktor intihar girisimim olduğu için ruh ve sinir hastalıklarına yatışımı önerdi.

Halen daha tedavi altindayim.

Bebeğimiz Ankaradan takip altında ve hayat-ı boyunca da takipli olacak. Hayati boyunca ilac kullanacak.

Buyrun bi de benim durduğum yerden bakın olaya. Elimde değil diye bi şey yok. Bu dünya kötünün kötüsüne rastlayabilecek olduğunuz bir dünya.

Çocuğu otizmli olan, down sendromlu olan daha beteri sma olan var. Adını bilmediğiniz binlerce korkunç hastalik var.

Allah sağlıkla imtihan etmesin ama evlat sağlığı ile hiç imtihan etmesin.

Basınıza henüz gelmemiş bir şey için fazla iddialısınız. Olsun da ne olursa olsun kafasındasinız ama Rabbim sizi duanızla bir imtihan eder feleginizi sasirir hayat boyu toparlayamazsiniz.

Veren O. Isterse verecek ve hayırlı değilse de vermesin zaten. Alan da O. Sıralı ölüm versin inşallah.

Hiç-bir şey için fazla ısrarcı olmayın. Sonu daima pişmanlıktır.

Tüp bebek yaptırın ve olmuyorsa Allaha itaat edin. Cünkü ben isyan etmekten bir fayda göremedim.Y
 
Bende şöyle oluyor. Adetime 10 gün kala- galiba hormonların etkisi- bebek için çıldırıyorum ama öncesinde hiçbir şey yok kafam gayet rahat psikolojim iyi. Bugün ki ruh halimin sebebi de regl oldum
8 ay kustum ve hastanede serumla beslendim. Bir yudum su içmeye hasret kaldım. Tansiyonum açlıktan düşüyordu. Bulantımı kesmesi için verilen ilacları da kusuyordum. Kusmaktan bogazim ve kaburgalarım acıyordu. Banyonun önüne tabure çekmiştim orda oturuyordum cünkü ikidebir kalkıp yürümek bana aşırı zor geliyordu.

Sonra 33.haftada preeklampsi yani gebelik zehirlenmesi yaşadım. Yoğun bakıma kaldırıldım. Ölmekten döndüm. Bebeğim 1 ay erken olarak dünyaya geldi ve küveze alındı . Solunum destegi ve cihazlarla bir süre küvozde kaldi. Ben de tabi yoğun bakıma geri döndüm.

Lohusayken bebegimize genetik ve kronik bir akciğer hastalığı teşhisi koyuldu. Ben ağır bir post partum sendrom, anksiyete ve travma sonrasi stres bozukluğu teşhisi aldım. Doktor intihar girisimim olduğu için ruh ve sinir hastalıklarına yatışımı önerdi.

Halen daha tedavi altindayim.

Bebeğimiz Ankaradan takip altında ve hayat-ı boyunca da takipli olacak. Hayati boyunca ilac kullanacak.

Buyrun bi de benim durduğum yerden bakın olaya. Elimde değil diye bi şey yok. Bu dünya kötünün kötüsüne rastlayabilecek olduğunuz bir dünya.

Çocuğu otizmli olan, down sendromlu olan daha beteri sma olan var. Adını bilmediğiniz binlerce korkunç hastalik var.

Allah sağlıkla imtihan etmesin ama evlat sağlığı ile hiç imtihan etmesin.

Basınıza henüz gelmemiş bir şey için fazla iddialısınız. Olsun da ne olursa olsun kafasındasinız ama Rabbim sizi duanızla bir imtihan eder feleginizi sasirir hayat boyu toparlayamazsiniz.

Veren O. Isterse verecek ve hayırlı değilse de vermesin zaten. Alan da O. Sıralı ölüm versin inşallah.

Hiç-bir şey için fazla ısrarcı olmayın. Sonu daima pişmanlıktır.

Tüp bebek yaptırın ve olmuyorsa Allaha itaat edin. Cünkü ben isyan etmekten bir fayda göremedim.
Yazıklarınız okudum çok ama çok zor bu yaşadıklarınız, umarım en kısa sürede sağlığınıza kavuşursunuz. Evladınız için de tez zaman da Rabbimden şifa diliyorum, derdi veren dermanı da verir.
Son yazıklarınıza istinaden asla olsun kafasında olmadım. Hayırlı ve sağlıklı evlat için dua ettim ediyorum. Demedim ki Allah' a bana bir evlat ver kız / erkek olsun, cinsiyet bile belirtmedim. Çünkü kız erkek farketmez Allah hayırlısını ve sağlıklısını versin. Tek duam budur.
 
Dün bi kişiye daha yazdım hayırlısını isteyin insan böyle zamanlarda yeter ki olsun diyo ben de yaşadım buralara yazıyordum çocuğum olacak mı olmayacak mı kafayı yiyordum. Çocuğum oldu kronik olarak sağlığımdan oldum doğumda ölümden döndüm halen çekiyorum ömür boyu da çekeceğim hayırlısını isteyin inanın çocuk çok güzel bi şey ama illa olacak illa olmazsa olmaz bi şey değil Allah olanlara sağlıklı güzel uzun ömürler versin isteyene de evlat versin ama hayırlısıyla versin. Vermiyorsa bi hayır vardır belki böyle düşünün derim
Bende evlilik icin artik bole dusunuyorum.
 
Maalesef öyle, bebek olunca kendi çocuklarının bebeklik dönemiyle sizinkini kıyaslayacaklar, aman benim oğlan 9 aylıktı sıralıyordu, bilmem kaçıncı ayda kızımın boyu 90 santimdi, kardeş için bekleme hemen yap bir tane daha, bu laflar böyle devam edip gidiyor, sizi çok üzüp yıpratıyorsa terapi alın, zihninizi her şeye karışıp laf söyleyen insanlardan arındırın.
Daha 30 yaşındaymışsınız, tüp bebek bölümümüzü hiç okudunuz mu bilmiyorum ama inanın 25-45 yaş arası birçok arkadaşımız bebek sahibi oldu.

Anneannemin bir tanıdığı 30 yıllık evliliği boyunca bebek hasretiyle yanıp tutuşmuş, defalarca aşılama tüp bebek tedavileri derken umudunu yitirdiği bir sırada hamile kaldı kadın o zamanlar 50 yaşındaydı bir oğlu olmuştu.
Umut her zaman var ama bazen gönlünüzdekilerin olması için zamana ihtiyaç oluyor, herkes için farklı bir zamanlama var diye düşünüyorum, o zaman geldiğinde olması gerekenler oluyor, sizin de olur inşallah 🙏
Sevgili Mune, okumaz mıyım forumu sık sık buralardayım. Yıllar sonra hamile kalan forumdaşların yazılarını okuyunca bile o kadar mutlu oluyorum ki. Şükrediyorum sağlığım yerinde hamdolsun. Demek kl biraz daha sabretmem lazım.
 
Stres çok etkiliyor insan vücudunu düşüne düşüne strese sokmayın kendinizi. Ne güzel hiçbir sorun yokmuş, çok şükür ki dermansız dert vermesin Allah. Rahatlayın akışına bırakın, kafanızı başka düşüncelere adayın. İnanın rahatladığınız anda olacak. Bütün iyi dileklerimle inanarak söylüyorum :KK200:
 
ben 39 yasındayım ilk seneler bende düşünmedim 8 yıllık evliyim.3 kere tüp bebek yaptım üçüde tuttu ve düştü,sonra kendilğimden ovulasyon testleriyle hamile kaldım 7 ay önce erken dogum yaptım ve bebeğimi kaybettim.herkesin sınanması farklı oluyor sanırım,bizde böyle sınanıyoruz eşinin sperm kalitesine vs baktırdınmı?
geçmiş olsun:KK43:
 
Merhaba herkese,

Bu bir iç dökmedir. Biliyorum bu tarz konular binlerce kez açılmıştır ama yazmaya, anlatmaya çok ihtiyacım var.

2,5 yıldır bebek sahibi olmaya çalışıyoruz. Rahim filmi, hormon testleri, sperm testi ve sperm dna hasar testi vs. Doktorlar doğal yoldan çocuğunuz olur diyorlar ama ne gelen var ne giden. O arada döktüğüm gözyaşlarım da cabası.
Kaç doktora gittim, kaç hastane gezdim. Diyeceksiniz ki 2,5 sene ne ki 10 sene uğraşan var haklısınız ama elimde değil... En son bir doktora gittim bir hap verdi döllenme olursa tutunmayı kolaylaştırıyormuş, olmasa da gününde adet olursun dedi -ki reglim düzenli zaten- bu ay 4 gün geciktim. Ne hayaller kurdum bir bilseniz...
Burada okuyorum ya bazen, beklemediğim anda hamileyim mucize oldu yazanlar kadınlardan biri de ben mi olacağım acaba dedim. Ne münasibet ben o mutluluğa erişebilir miyim (!) bugün regl oldum. Çalışıyorum ama kafam yerinde değil. Gözlerim sulu sulu yutkunmaktan boğazım ağrıyor. Bazen diyorum ki ben bunu hak edecek ne yaptım? Oysa ne çok dua etmiştim hayırlı bir evlat sahibi olmak için...Hamile kalabilenler ne kadar şanslı diyorum sanki seçilmiş kullar böyle saçma saçma şeyler düşünüyorum işte..

2 aydır da ümidimi kestim kafamda tüp bebek var o da kesin değil. İlaçlar tedaviler boşa kürek çekmek. Sürekli bu forumdayım, hamileyim yazan arkadaşları görünce kendim hamile kalmış gibi seviniyorum. Sürekli mucize hikayeleri okuyorum. Kafana takma diyeceksiniz, bence alakası yok. İlk 1 yıl hiç ama hiç takmadım yine olmadı. Evlatla imtihan zor ama evlatsızlıkla da çok zor...
Bende iki buçuk yıldır evliyim benimde olmuyor üstelik aşılama yaptırdım o da olmadı son çare tüpbebek kaldı. Bende ilk bir sene çok istedim doktor doktor gezdim ağlayarak döndüm ama artık eskisi kadar kafama takmıyorum kabullendim heralde. Ama yinede tubbebek yaptırmayı düşünüyorum çünkü ben elimden geleni yapacağım gerisi takdiri ilahi. Bide ben hep şöyle dua ediyorum Allah'ım eğer sağlıksız yada hayırsız evlat olacaksa hiç olmasın istemiyorum . Zaman öyle kötü ki bazen diyorum olmaması daha mı iyi acaba hergun başka başka vahsetler duyup okuyorum bı yandanda da diyorum böyle bir dünyaya çocuk getirmekte iyi bir şey değil. Biz bıkıp usaniyoruz bir başka canlı getirip ona da bunlari yaşatmaya hakkım yok . Yani kafam karmakarışık ama eskisi gibi üzülmüyorum.
 
Maddi imkan varda tup bebek deneyin herkes telkinde bulundu ama bende diyeyim stres yok hayat boş üzülmeyin etraf baskisi daha fazladir o yüzden stres oluyorsunuz ama geciyor inanın kendinize ettiginizle kaliyorsunuz
 
Bende iki buçuk yıldır evliyim benimde olmuyor üstelik aşılama yaptırdım o da olmadı son çare tüpbebek kaldı. Bende ilk bir sene çok istedim doktor doktor gezdim ağlayarak döndüm ama artık eskisi kadar kafama takmıyorum kabullendim heralde. Ama yinede tubbebek yaptırmayı düşünüyorum çünkü ben elimden geleni yapacağım gerisi takdiri ilahi. Bide ben hep şöyle dua ediyorum Allah'ım eğer sağlıksız yada hayırsız evlat olacaksa hiç olmasın istemiyorum . Zaman öyle kötü ki bazen diyorum olmaması daha mı iyi acaba hergun başka başka vahsetler duyup okuyorum bı yandanda da diyorum böyle bir dünyaya çocuk getirmekte iyi bir şey değil. Biz bıkıp usaniyoruz bir başka canlı getirip ona da bunlari yaşatmaya hakkım yok . Yani kafam karmakarışık ama eskisi gibi üzülmüyorum.
inanın hep hayırlı ve sağlıklı evlat istiyorum illa da olsun olsun demiyorum. Bir yandan ben de sizin gibi düşünüyorum. Dünya gittikçe kötüye gidiyor belki bebeğim gelmek istemiyordur, bilemiyorum.
 
X