Maalesef ben tek çocuğum eşimin 6 kardeşi var eşime sıra gelmiyor ki kaynanam doğru düzgün arayıp sormaz dahi pek ilgili değil tek erkek olmasına rağmen biliyorsunuz erkek çocuklarına daha çok değer veriyor eskiler kayınpederim arar eder çok ama o da evime bu zamana kadar 3 kere falan geldi.
Yuzune karsi acik acik soylemedikce anlamamazliktan gelecek babaniz. Bugun hayir dediniz yarin tekrar mi sordu tekrar hayir diyin bir sure sonra vazgecmek zorunda kalir. Hastane isinide kendi yakininda yapmaya baslar.
Eşim bu konuda çok farklı senelerdir evliyiz 8 sene olacak laf etmedi misafiri sever ailemi de seviyor ama ben rahat edemiyorum yani her şeyin sınırı var
Buna Eşim de söz söyleyebilir lakin söylemşyor hatta kendisi de kal baba diyor eşim kalabalık bir ailede büyümüş misafiri seviyor bu yüzden. Ben eşimin söz hakkını engellemiyorum farkında iseniz ne demek söz hakkım olmayacakmış. Eşim istemiyor olsa bunu zaten uygun bir yol ile açarım ama eşim de istiyor sorun etmiyor yani. Ayrıca kendi ailem yaptığında bile nasıl rahatsız olduğumun ve çözmeye çalıştığımın farkında bu yüzden kendi ailesini yaşatmak gibi saçma bir tutuma girmez ki kendi ailesini kendi istemiyor çağırmıyor çünkü ilgisizler şimdi şöyle diyeyim evimi ben kendim kurdum temizledim ettim görümcelerim bir yardım bile teklif etmedi nezaketen edilir ev görülmeye gelinir gelmediler bile. Kaynanam bana sen evini yerleştir de ben öyle gelirim yapamam çünkü bir şey hastayım dedi o kadar bozuldum ki zaten yardım istemezdim ona da yok anne gelsen bile yaptırmam bir şey ben dedim sonra eşime de dedi ki ben dedim ki işte yardım edeyim sana o bana yok anne gelsen bile yaptırmam ben sana dedi falan diye anlattı eşim de allahtan annesi ile konuşurken yanımdaydı da kendi duydu. Annem yaşlandı iyice gitti aklı dedi hatta. Ben anneme bile bir şey ellettirmedim annem zorla mahvoldun koca evi tek başına temizle yerleştir olmaz öyle dedi kendi gelip bir odayı o halletti temizliğini. Sıkıştığımızda benim ailem koştu o yüzden onun ailesinin söz hakkı ya da yanımda yaşama hakkı zaten yok. (Kayınpederim hariç onu aşırı severim çok ilgili bizi hep merak eder sorar.) Ailem evet büyüdüğüm kanım canım lakin her şeyin sınırı var ve ben rahatsızım en başta ve haklı olarak çok kırıp dökmeden halledebileceğim bir yol arıyorum.
Durum attım whatsappta yazmıştım yukarda hani ailecek planımız olduğunu kargolarımın geldiğini mum kargomu paylaşarak baş başa plan yaptığımızı vs vs onu görmüş babam mesela bir şey yazmadı şuana kadar ya da aramadı umarım anlamıştır yoksa artık açık açık konuşacağım
Ben eşime ayıp etmiyorum çünkü ben davet etmiyorum eşim yeri geliyor kendi davet ediyor yolda görünce vs vs gelin diye sonra kalın diyor kalabalık ailede büyümüş misafiri seviyor. Ben elimden geleni yapıyorum hatta eşimle de defalarca konuştum ben rahatsız değilim diyor ama ben rahatsız oluyorum
Ay sorma yaŞu hayatta insanın canını sıkan illa biri ya da bişey oluyor galiba. Kv yapmasa kendi öz baban yapıyor gıcıklık
Ben bir de babamla çok sıkı fıkı olan hani çok babasından aşırı sevgi görüp büyümüş biri de değilim. Şimdi şimdi üstüme çok düşüyor. Maddi olarak hiç eksiklik çekmedim ama çocukken manevi olarak çok eksiklik yaşadım gösterilerime annem getirdi hastalanırdım annem götürürdü hep annem vardı yani şimdi günah çıkarmak gibi geliyor bu. Ya da yaşlandım hani yapmadıklarımı yapayım ilgi vereyim gibi. Aynı evde yaşarken olmayınca benim evime sürekli gelerek mi telafi mi ediyor acaba bilmiyorum artık.Yok bana hiç telafi amaçlı gelmedi. Daha çok sınır bilmemezlik, işine geleni yapması gibi bir şey.Ay sorma ya
Anlamıyorlarsa açık açık konuşun ciddi bir hastalığı yokmuş, küsen de kendi bilir. Her iki ailenin uzun süre yatılı olarak gelmesine karşıyım.
Kaynana da olsa ben insan kırmam bana şahsıma bir terbiyesizlik yapılmadığı müddetçe. Kaynanam da geldi bende kaldı hamileydim hastaydım üstelik yemek asla yapamıyordum kusma rahatsızlığım vardı hiperemezis gravidarum duymuşsunuzdur yukarda bahsettim bu konudan ve sana yardım edeceğim diye ısrarla geldi bir çorba bile koymadı. Çorba yapayım mı dedi bi ara olur anne dedim 3 4 saat geçti tık yok sonra annem uğradı bana bir şeyler almış kızım yemek yaptın mı dedi yok anne dedim çorba yapacaktım ama malum midem kaldırmıyor dedim sen yapma ben yaparım dedi annem yaptı o yoldan gelmiş hali ile oturmadan. Kaynanamın sofrasını bile ben kurdum hatta dışardan söyledik sonraki günlerde ben yapamıyorum diye eşim yoğun çalışıyordu o dönem ve ne dese beğenirsiniz bana uzakta oturmuyor aynı ilçede bir otobüslük mesafedeyiz doğuma kadar böyle idare edersiniz dışardan almakla evde yapmak aynı paraya geliyor zaten artık dedi.Hiç demedi bana yaparım ben kızım gönderirim sana diye tabağını bile kaldırmadı sancılarım da vardı çok zorlu da bir doğum yaptım güya yardıma gelmiş yatağını dahi toplamadan çekti gitti. Söylensem bunlara söylenirdim. Ben kendi aileme karşı bile söylenen bir insanım anneme söylüyorum mesela açıkça konuşuyorum. Ama kaynanama yapmadım böyle bir şey eşime olan saygımdan ki eşim kendi gördü bir daha çağırmadı annesini ki kaynanam da beni sever yani gelini olarak istedi beni hani ağız burun yapmadı hiç ama egoist bir kadın evlatlarını değil kendini düşünüyor hep
Ben çağırmam ki zaten çağırmadım da yakın oturuyorlar bir ihtiyaç var mı diye sorulabilir ben olsam sorardım ben de yardımcı tuttum 5.katta oturuyorum camlar dolaplar kapılar hepsini o yaptı ama evi yerleştirmeyi ölüm ki çok ıvır zıvır vardı ve üstünden geçtim yine de ben. Bir tek evli görümcem var uzakta o yemek getireyim sana en azından yorumluyorsun dedi çalışıyor o yok abla çok sağol dedim düşünülmek yeter ama kaynanamlarla yaşayan yakın olan hiçbiri sormadı kastım bir şeyler yapılması değil düşünülmek.
Tamam da. Ona da söylen. Soylenme diyen mi var. Karşındaki kim olsa da hakkını savun. Birine susunca öbürüne de susman gerekmiyor. Hem bak konu kaynana olunca kirk yilda bir gelir dedigin kaynanaya bile dolmus dolmuş gelmis anlatiyosun. Babanin yaptığı da ayni. İkisinin yaptigi da basbaya terbiyesizlik. Kırılmayi da hak ediyolar
Ben babamın yaptığını ayırmıyorum ki zaten babayla çok yüz göz olmuyorum hani babayla bir mesafe olur hep. Daha önce kırıldı mesela gelmedi bir süre konuşmadı da ama sonra yine aynı oldu. Dolmadım aslında yani sadece kaynanaya yapılıyor gibi bir algı var ya ona da böyle şeylerden yapmadım bir saygısızlık eşimin hatrına eşim anlayışlı çünkü bu konularda aramızda sorun olsun istemedim. Yani şöyle babam hasta olur Allah korusun bakarım başımla beraber alırım yanıma gerekirse aynı şekilde eşimin babası olur eyvallah ama elden ayaktan düşmemişken bu kadar müdahil olunmasını sevmiyorum. Şöyle bir örnek vereyim bundan 4,5 ay önce eşimin kız kardeşi aradı en küçük kardeşi benimle de arasında 1 yaş var. Eşim de benden 6 yaş büyük. Neyse kalkmış işte babamla geldim sizin oradayım aç kapıyı evin hanımı benim dimi beni saymak yok ve müsait de değilim akşam saat 7. Neyse kayınpederim sık gelen biri değil onun hatrına kardeşinin bu saygısızlığını görmezden geldim sonra 1 ay önce kadar bir daha eşimi arıyor ben de o gün çok hastayım ama kırılıyorum müsait değilim doğal olarak ne fiziken ne de ev hali olarak abi ben sizin eve yakınım size geliyorum saat gecenin 11ine yaklaşmış ben ama artık çıldırdım bu arada kardeşi bana daha önce bir terbiyesizlik yaptığı için konuşmuyorum da üstelik sonra Neyse çıkmadım ben duşa giriyorum dedim girdim duşa eşime beni sormuş eşim de senin yaptığından dolayı senle konuşmuyor engel atmışsın bir de demiş duşa girdi şimdi falan açık açık sonra kız ben çıktığımda gitmişti bir şeyler getirmiş abisine onu bırakmış sonra engel kaldırmış vs. Yani kendi yaşıtlarım vs ya da yakın yaş olunca göz yaşına bakmam haklıysam ama büyükler olunca biraz daha tolere etmeye çalışıyorum. Durumumu görmüş annem ve babam yüksek ihtimal ile yılbaşında gelmeyecekler annem trip atıyor gibi geldi biraz hatta
Buna ben de karşıyım annemle açık açık konuştum zaten babamla o da konuştu birkaç kere hani gideceksen kıza sor müsait mi ara vs gibi birkaç kere sordu sonra yine aynı gelicem kalıcam yapıcam vs vs. Şu yılbaşı durumuna bakıcam artık bunda da anlamazsa açık konuşucam mecbur
