canınız acırken ders çalışabiliyor musunuz?

selly64

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
20 Mart 2021
475
259
kısa bir süre önce inişli çıkışlı toksik bir ilişkimden ayrıldım. içimde hala bir acaba daha mı uğraşmalıydım sorusu var asla geçmiyor, ama aslında süreç boyunca çok yıprandığımı da biliyorum. kendimi sevdirmeye çalışmış gibi hissediyorum hep. ve daha da kötüsü bu kişinin ayrılık sonrası çirkinleşebileceğini de hissediyorum. biz hep aynı ortamdayız okul dolayısıyla. belki benim hakkımda saçma şeyler söyler kulağıma gelir moralim bozulur, belki başkasıyla sevgili olur..bunları kaldıramam diye ayrılığı kabul edemesem de hep ertelemiştim. şimdi bir yandan sınava da hazırlanıyorum(kpss), ama 2.dönem okul kötü geçecekmiş gibi hissediyorum. çünkü ayrıldığım birini sürekli görmek olsun insanların ayrılmışlar demeleri olsun hep kötü hissettirdi bana. bir de benim ilişkim olduğundan beri hiç arkadaşım olmadı üniversitede(eski arkadaşlarımla aram başka bir sebepten açılmıştı ve zaten ilişkim var diye çok fazla arkadaşa da ihtiyaç duymamıştım) sınıfta tek arkadaşım oydu. şimdi sınıftakiler yanıma gelmeyecekler yine zaten, ben yanlarına gidince de yokmuşum gibi davranacaklar. ayaklarım geri gidiyor resmen. çok çaresiz hissediyorum ağlamaktan bitap düştüm kaç gecedir. keşke okul online olsa... eski arkadaşım dediğim insanlar da okulun 10 kişilik mean girls grubu gibi geziyorlar bu arada. keşke onlarla aram bozulmasaydı diye de üzülüyorum. bir yandan da güya sınava hazırlanacaktım ailem beni dershaneye yazdırdı. acı çekmekten odaklanamıyorum bile. okul bitsin başka bir şey istemiyorum. 4 senem çöp.
 
bazı açılardan ona çok bağımlı hissediyorum ben ya. sanki onsuz hayatım yokmuş gibi. bu geldiğim hal çok üzüyor beni böyle biri değildim
 
Yaşın kaç bilmiyorum canım ama sana bir abla tavsiyesi. Bu yıllar bir daha eline geçmeyecek. Hayatta kendine yaptığın en büyük iyilik okuyup meslek sahibi olmak olacaktır. Kendi erken bi evlilik yapmış ve bunun pişmanlığını yıllarca yaşamış biriyim. Çok şükür ki akıllılık ettim ve evlendikten sonra atandım. Eşim beni aldattı eğer bir mesleğim olmasaydı ssnce boşanabilirmiydim. Burada konu açan ablalalarının konularını bir oku canım bir çoğu gidecek yeri olmadığı, mesleği olmadığı için eşinden boşanamayıp cehennem gibi bir hayat yaşıyorlar. Sende öyle mi olmak istersin. Yoksa kendi ekonomik gücü elinde kimseye eyvallahı olmayan maddi anlamda güçlü bir kadın mı olmak istersin. Karar senin güzelim. Benimde 12 yaşında kızım var ve ona da aynı şeyleri söylüyorum.o yüzden lütfen derslerini odaklan.
 
kısa bir süre önce inişli çıkışlı toksik bir ilişkimden ayrıldım. içimde hala bir acaba daha mı uğraşmalıydım sorusu var asla geçmiyor, ama aslında süreç boyunca çok yıprandığımı da biliyorum. kendimi sevdirmeye çalışmış gibi hissediyorum hep. ve daha da kötüsü bu kişinin ayrılık sonrası çirkinleşebileceğini de hissediyorum. biz hep aynı ortamdayız okul dolayısıyla. belki benim hakkımda saçma şeyler söyler kulağıma gelir moralim bozulur, belki başkasıyla sevgili olur..bunları kaldıramam diye ayrılığı kabul edemesem de hep ertelemiştim. şimdi bir yandan sınava da hazırlanıyorum(kpss), ama 2.dönem okul kötü geçecekmiş gibi hissediyorum. çünkü ayrıldığım birini sürekli görmek olsun insanların ayrılmışlar demeleri olsun hep kötü hissettirdi bana. bir de benim ilişkim olduğundan beri hiç arkadaşım olmadı üniversitede(eski arkadaşlarımla aram başka bir sebepten açılmıştı ve zaten ilişkim var diye çok fazla arkadaşa da ihtiyaç duymamıştım) sınıfta tek arkadaşım oydu. şimdi sınıftakiler yanıma gelmeyecekler yine zaten, ben yanlarına gidince de yokmuşum gibi davranacaklar. ayaklarım geri gidiyor resmen. çok çaresiz hissediyorum ağlamaktan bitap düştüm kaç gecedir. keşke okul online olsa... eski arkadaşım dediğim insanlar da okulun 10 kişilik mean girls grubu gibi geziyorlar bu arada. keşke onlarla aram bozulmasaydı diye de üzülüyorum. bir yandan da güya sınava hazırlanacaktım ailem beni dershaneye yazdırdı. acı çekmekten odaklanamıyorum bile. okul bitsin başka bir şey istemiyorum. 4 senem çöp.

Tabi odaklanıyorum çünkü kimse benim geleceğimden daha değerli değil.
Geçici bi süreç olduğunun farkında ol, daha hırsla sarıl derslerine, kendini geliştir. İlerde sen başarılı olduğunda şimdi böyle yapanlar sana imrensin.
 
Yaşın kaç bilmiyorum canım ama sana bir abla tavsiyesi. Bu yıllar bir daha eline geçmeyecek. Hayatta kendine yaptığın en büyük iyilik okuyup meslek sahibi olmak olacaktır. Kendi erken bi evlilik yapmış ve bunun pişmanlığını yıllarca yaşamış biriyim. Çok şükür ki akıllılık ettim ve evlendikten sonra atandım. Eşim beni aldattı eğer bir mesleğim olmasaydı ssnce boşanabilirmiydim. Burada konu açan ablalalarının konularını bir oku canım bir çoğu gidecek yeri olmadığı, mesleği olmadığı için eşinden boşanamayıp cehennem gibi bir hayat yaşıyorlar. Sende öyle mi olmak istersin. Yoksa kendi ekonomik gücü elinde kimseye eyvallahı olmayan maddi anlamda güçlü bir kadın mı olmak istersin. Karar senin güzelim. Benimde 12 yaşında kızım var ve ona da aynı şeyleri söylüyorum.o yüzden lütfen derslerini odaklan.
çok haklısınız gerçekten teşekkür ederim mesajınız için. peki sizce ulaşsam çabalasam en azından içimde kalan daha iyi olabilirdi hissi geçer mi? bir türlü sıyrılamadım ilişkide. hep kurtulabilirdi gibi geliyor ama çok yorulduğumu da biliyorum
 
Ben de böyle salaktim hâlâ daha salagim gerçi
Oh olsun sana, derslerini çıkar bu ilişkiden deneyim olarak bak ve yoluna bu dersler eşliğinde devam et.

- sevgilin arkadaşın değildir, arkadaşlarına her zaman zaman ayır, sevgili bulunca yok olma.

- bir adam yüzünden kpss gibi önemli bir sınavı, ailenin emeklerini her şeyi mahvetme.

- ve vallahi o acı gerçek değil, ölecek gibi hissediyorsun ama hiçbir şey olmuyor, seneye gülüp geçersin.

-otur dersini çalış, ağla ağlaya
 
Tabi odaklanıyorum çünkü kimse benim geleceğimden daha değerli değil.
Geçici bi süreç olduğunun farkında ol, daha hırsla sarıl derslerine, kendini geliştir. İlerde sen başarılı olduğunda şimdi böyle yapanlar sana imrensin.
Hemcinsime katılıyorum. Hiçbir şey ve hiçkimse kendimizden ve geleceğimizden önemli değil.
Okul yıllarım çok geride kaldı ama derslerime hep odaklanırdım. Hala canımızı yakan olaylar yaşıyoruz ve iş hayatımızda gerektiği gibi işimize devam ediyoruz.
Ayrıca lise ve üniversite yıllarındaki olaylar çok geride kalıyor kendimizi boşuna üzdüğümüzü de ileride anlıyoruz.
Üzülmeyin lütfen, derslerinize ve geleceğinize odaklanın, ileride hatırlamayacaksınız bile bence..
 
Hemcinsime katılıyorum. Hiçbir şey ve hiçkimse kendimizden ve geleceğimizden önemli değil.
Okul yıllarım çok geride kaldı ama derslerime hep odaklanırdım. Hala canımızı yakan olaylar yaşıyoruz ve iş hayatımızda gerektiği gibi işimize devam ediyoruz.
Ayrıca lise ve üniversite yıllarındaki olaylar çok geride kalıyor kendimizi boşuna üzdüğümüzü de ileride anlıyoruz.
Üzülmeyin lütfen, derslerinize ve geleceğinize odaklanın, ileride hatırlamayacaksınız bile bence..
aslinda söyle; biraz uzun ve ciddi bir ilişkiydi. bu yüzden hatırlarım gibi geliyor. ve şöyle bir durum var eğer kpss olmazsa bir birlikte yaşayacaktık ben özelde çalışacaktım. şimdi o ihtimal de gitti. bu yüzden de çok değişti planlarım
 
Sınavlara çalışmak insanı biraz yoruyor maalesef. Hele bir de ciddi bir ilişkin bittiyse. Ama yıllar sonra boşuna üzüldüğünü anlıyorsun. 5 yıl önce üniversite sınavına hazırlanırken çok üzülüyordum şimdi aklıma bile gelmiyor. Sosyal medyayı kapattım yeri geliyor evden bile dışarı çıkmıyorum ders çalışmak için. Zamanla unutursun ama eğer kafanı çok meşgul ediyorsa bir psikologla görüşmek iyi gelebilir 🙂
 
İnsanlar bir şeyi konuşsa ne olur en fazla 1 hafta konuşurlar.Şöyle düşün, ünlüler ile ilgili neler çiziliyor neler konuşuluyor yinede yollarına bakıyorlar.İşleeine güçlerine bakıp ilerliyorlar.
Sonra unutuluyor.
Şuan sorun yaptığın hiç bir şey kalmayacak hayatında bı zaman sonra.
önüne bak,derslerine odaklar,arkadaşlarınla zaman geçir.
Keyfine bak.
Bu yaşların yılların çok kıymetli.
36 yaşında 2 çocuk annesi çalışan bir anne olarak yazıyorum,şuan hayatım güzel ama çok yorucu ve sorumluluklara dolu.
1 sene önce başlamak istediğim diziye bile bakacak fırsatım olmuyor,ev işi çocuklar iş dünyası..vs.
Zaman kalmıyor hiç bir şeye.
üniversite yıllarımı çok özlüyorum.
Sende kıymetini bilerek yaşa
 
aslinda söyle; biraz uzun ve ciddi bir ilişkiydi. bu yüzden hatırlarım gibi geliyor. ve şöyle bir durum var eğer kpss olmazsa bir birlikte yaşayacaktık ben özelde çalışacaktım. şimdi o ihtimal de gitti. bu yüzden de çok değişti planlarım
Kaç yaşındasınız bilmiyorum ama 30 yaşındayım naçizane tavsiyem planlarınızı sadece kendiniz odaklı yapmalısınız. Evliyim ama hala her ihtimale karşı eşimin ya da ailemin vefatı vs eşime/aileme göre geleceğimi odaklayamam her ihtimalde kendi başıma ayakta kalabilecek şekilde kendimi ayarlamam lazım. Siz de kpss vs ne diliyorsanız kendinize göre çalışın başarın inşallah. Her şey geçer unutulur önemli olan kendimiziz bence.
 
21 yasindayim. cok üzülüyorum ya. kendimi kullanılmış ezik hissediyorum - ciddiye alınmadım genelde ilişkide. sözümü geçirmedim ama hep ona göre hareket ettim. sevgiye o kadar açım ki. bazen anksiyete krizleri geliyor onu ağlayarak arayasım yazasım geliyor. çok kötü hissediyorum
 
İnsanlar bir şeyi konuşsa ne olur en fazla 1 hafta konuşurlar.Şöyle düşün, ünlüler ile ilgili neler çiziliyor neler konuşuluyor yinede yollarına bakıyorlar.İşleeine güçlerine bakıp ilerliyorlar.
Sonra unutuluyor.
Şuan sorun yaptığın hiç bir şey kalmayacak hayatında bı zaman sonra.
önüne bak,derslerine odaklar,arkadaşlarınla zaman geçir.
Keyfine bak.
Bu yaşların yılların çok kıymetli.
36 yaşında 2 çocuk annesi çalışan bir anne olarak yazıyorum,şuan hayatım güzel ama çok yorucu ve sorumluluklara dolu.
1 sene önce başlamak istediğim diziye bile bakacak fırsatım olmuyor,ev işi çocuklar iş dünyası..vs.
Zaman kalmıyor hiç bir şeye.
üniversite yıllarımı çok özlüyorum.
Sende kıymetini bilerek yaşa
evet çok konuşmazlar belki ama o eski arkadaşlarım benim mutlu olduğumu düşünüyorlardı. birkaç kişiye demişler ne kadar uzun sürdü ilişkisi ciddi demek ki diye,kulağıma geldi. bana kötü davranmışlardı ama ben mutluydum bu sebeple içim soğumuştu onlara karşı da. ama şimdi baya yalnız olucam
 
çok haklısınız gerçekten teşekkür ederim mesajınız için. peki sizce ulaşsam çabalasam en azından içimde kalan daha iyi olabilirdi hissi geçer mi? bir türlü sıyrılamadım ilişkide. hep kurtulabilirdi gibi geliyor ama çok yorulduğumu da biliyorum

Bu toksik iliskilerin bir parcasi. 💩u altinla kaplasan bile ici 💩 kaliyor. O hesap kendine odaklan. O insanlarin umrunda bile degilsin aslinda. Onlar icin gelecegine yakmak sacmalik olur
 
Bu toksik iliskilerin bir parcasi. 💩u altinla kaplasan bile ici 💩 kaliyor. O hesap kendine odaklan. O insanlarin umrunda bile degilsin aslinda. Onlar icin gelecegine yakmak sacmalik olur
evet ya çok haklısınız. olan bana oluyor. ve defalarca denedim iyi olmayı. hiç çabam olmasa belki içimde kalırdı ama fazlasıyla oldu çabam
 
evet ya çok haklısınız. olan bana oluyor. ve defalarca denedim iyi olmayı. hiç çabam olmasa belki içimde kalırdı ama fazlasıyla oldu çabam

Biz kadinlar hep iyilestirmeye calisiyoruz. Saniyoruz ki yeterli kadar kendimizden versek hersey düzelicek. Ama gercek öyle olmuyor. Biz sadece kendimizi kaybediyoruz. Karsimizdaki insana gram birsey olmuyor, cünkü onlarda o caba yok. Olsaydi hersey olurdu zaten
 
Sevgiliniz varken arkadaşa ihtiyaç duymayip,sevgilinizle ayrıldıktan sonra arkadaşa ihtiyaç duyup yanlarına yaklaşmanız bence hatalı. O kişiler de zaten dediğiniz gibi sizi yanlarında istemeyeceklerdir artik, çünkü bu insan kullanmaya giriyor nerdeyse.
İlişkiler başlar-biter, başkalarının ne dediğini niçin umursuyorsunuz ki. İkinizin ilişkisiydi ve başladı-bitti. Hiç kimseyi ilgilendirmez..
 
X