Merhaba arkadaşlar. Şimdi size 2 yıldır evli olan fakat halen cinsel hayatı olamayan bir genç kızdan bahsetmek istiyorum.
2 sene önce 3 senelik beraberliğimizin sonunda birbirimizi çok severek evlendik. Her genç kızda olduğu gibi bende ilk gece nasıl olacak diye merak içerisindeydim. İlk gece malum yorgunluktan dolayı hiç böyle işlere girişmedik. Yatıp dinlenelim dedik. Şimdi düşünüyorum da gelinliğimi bile kendim çıkartmıştım. Eşime iplerimi çözmesini istedim çözdü ve gitti. Gayet hoş geceliğimi giyip tv nin karşısına geçtik biraz izledik sonra uyuyalım dedik. Eşim uyuyamadı ve kalkıp tv izlemeye gitti. Ve orada uyudu. İlk gecemiz böylece bitmiş oldu ama nedense o gece baya üzülmüştüm. İlk geceden ayrı uyuduğumuz için. Herneyse ertesi akşam cinsel olarak yaklaştık birbirimize bi ön sevişmemiz oldu gayet güzeş giderken eşim heyecanlandım deyip durdu. O gün öylece bitti. Ertesi gün tekrar yakınlaştık bu seferde eşim bende kuruluk olduğunu söyledi. Doğum kontrol hapı kullanıyordum ondandır dedi. Bırak düzelir dedi. Tamam dedim bıraktım. Üst üste böyle bir kaç gün geçti derken eşim acele etmemize gerek yok kendini rahat hissettiğinde birlikte oluruz falan dedi. Tamam dedim. Halbuki ben aslında rahat hissediyor ve eşimle birlikte olmak istiyordum. Herhangi bir korku veya eşimi itme ne biliyim korkup bağırma tarzı hiçbişey olmadı. Herneyse bu durum 1 ay 2 ay derken zaman hızla geçip gidiyordu. Ve eşim bana acaba sende vajinismus olabilir mi varsa da normal artık bi çok kadında görülen bişey vs. dedi. Ve benim içime hiç ortalıkta yokken kurt düşürdü ve aklımı ona takmama sebep oldu. Bir jinekolog bulup muayene oldum. Herhangi bir sorun olmadığını söyledi. Ben rahatlamış bir şekilde oradan ayrıldım. Aradan zaman geçti hala dahs tık yok ve sevişme vs baya azaldı. Çünkü her sevişmemizin sonu eşimin duraksayıp içeri giderek beni yatağımızda bırakmasıyla sonlanıyordu. Ve ben her seferinde gizlice ağlıyordum. Evliliğimizin ilk senesi böyle geçti. Ve sonunda bir psikologa gitmeye karar verdik. Bir kaç seans gittik ve enerjimiz tutmadı gibi hissedip devam etmedik. Yeni bi psilolog arayacakken eşim korona oldu. 7-8 gün hastanede yattı. Çok şükür hastalığı atlattıktan bir süre sonra bi süre cinselik konularına hiç bakmadık bile malum herkesin korktuğu bir hastalığı atlatmıştı. Herneyse o dönem kendini yorgun ve depresif hissettiğini ve içsel olarak bu sıkıntısını gidermek için bi psikologa gideceğini söyledi. Gittikten sonra memnun kalmadığımı benim bir psikolog bulmamı söyledi. Ben zaten sürekli bir bu derdimize çare arayışı içerisindeydim. Doktor psikolog ne varsa araştırıyorum. Ve hep ben bu durumdan muzdarip olduğumu sürekli üzüldüğümü dile getiriyorum. Eşimse bende düşünüyorum ama kafaya takmamaya çalışıyorum sorun daha büyür diye diyor. Ve hiç bu konuyu açmıyor ben sürekli iğneliyordum ne zaman olcak olmuyor vs gibi. Çok uzun oldu kusura bakmayın. Gel gelelim evliliğimizin 2 . Senesine vardık sayılır. Ve zaten belki haftada bir olan sevişmemiz bile bi süredir hiç yok. Bırakın sevişmeyi herhangi bir cinsel olarak temas yan yana her akşam oturuyoruz bi öpüşme ufak bi öpücük falan hiçbişey yok. Başından beri zaten yoktu hani yatak odası falan hariç birbirmize cinsel yaklaşmalarımız çok azdı. Çünkü eşim hiç yanaşmıyordu. Bende bir süre sonra bıktım peşinde koşmaktan. Ve ben bazen bu iş senelerce böyle giderse ne yapıcaz ben çocuk istiyorum falan demeye başladım artık hani cinselliği geçtim cocugumuz olsun bi an önce bu işi halledelim diyorum. Ama tabi asıl amaç düzgün bir cinsel hayatımıızın olması. Eşim işe düşkün çok çalışır. Bu yüzden haftaiçi şimdiye kadar hiçbi zaman cinsel yakınlaşmamız olmadı diyebilirim. Haftasonuna randevulaşıyorduk ama randevu gibi olunca da içimizfen gelmiyor ve tv izleyerek geçiriyorduk. Bir gün yine bu konuları konusurken cocuğumuz olmasa ayrılcakmıyız yani dedi belki sende yada bende sorun var dedi. Hayır dedim ama en azından olup olmadığını bilmemiz.için de bi cinselliğimizin olması lazınm dedim. Bana dedi ki cinsellik olmasa bile ben senle bu yüzden evlenmedim tabi ki cok önemli ama olmazsa da bu sebepten boşanmak cok saçma düşünme böyle şeyler dedi. Peki dedim ama içimden öyle geçmedi tabi ki. Ayy inanılmaz uzun yazdım sonuç olarak bütün bu anlattıklarımdan ne çıkarırsınız ne düşünürsünüz hala birlikte olamadık ve ben bundan bunaldım artık hanımlar. ( Bu arada nişanlıyken ara ara cinsel yaklaşımlarımız oluyordu ve heyecanlı gayet güzel geçiyordu) ( eşim benden 13 yas büyük ve daha önce bir çok ilişkisi olduğunu sadece bakire biriyle hiç olmadığını söylüyor ) ve artık sorunun bende değil onda olduğunu düşünüyoruz. En son bir ürolojiyle gidip test yaptırdı sonuclarını almaya gitmedi cunku bi kaç gündür konusmuyoruz tartışmıştık.
2 sene önce 3 senelik beraberliğimizin sonunda birbirimizi çok severek evlendik. Her genç kızda olduğu gibi bende ilk gece nasıl olacak diye merak içerisindeydim. İlk gece malum yorgunluktan dolayı hiç böyle işlere girişmedik. Yatıp dinlenelim dedik. Şimdi düşünüyorum da gelinliğimi bile kendim çıkartmıştım. Eşime iplerimi çözmesini istedim çözdü ve gitti. Gayet hoş geceliğimi giyip tv nin karşısına geçtik biraz izledik sonra uyuyalım dedik. Eşim uyuyamadı ve kalkıp tv izlemeye gitti. Ve orada uyudu. İlk gecemiz böylece bitmiş oldu ama nedense o gece baya üzülmüştüm. İlk geceden ayrı uyuduğumuz için. Herneyse ertesi akşam cinsel olarak yaklaştık birbirimize bi ön sevişmemiz oldu gayet güzeş giderken eşim heyecanlandım deyip durdu. O gün öylece bitti. Ertesi gün tekrar yakınlaştık bu seferde eşim bende kuruluk olduğunu söyledi. Doğum kontrol hapı kullanıyordum ondandır dedi. Bırak düzelir dedi. Tamam dedim bıraktım. Üst üste böyle bir kaç gün geçti derken eşim acele etmemize gerek yok kendini rahat hissettiğinde birlikte oluruz falan dedi. Tamam dedim. Halbuki ben aslında rahat hissediyor ve eşimle birlikte olmak istiyordum. Herhangi bir korku veya eşimi itme ne biliyim korkup bağırma tarzı hiçbişey olmadı. Herneyse bu durum 1 ay 2 ay derken zaman hızla geçip gidiyordu. Ve eşim bana acaba sende vajinismus olabilir mi varsa da normal artık bi çok kadında görülen bişey vs. dedi. Ve benim içime hiç ortalıkta yokken kurt düşürdü ve aklımı ona takmama sebep oldu. Bir jinekolog bulup muayene oldum. Herhangi bir sorun olmadığını söyledi. Ben rahatlamış bir şekilde oradan ayrıldım. Aradan zaman geçti hala dahs tık yok ve sevişme vs baya azaldı. Çünkü her sevişmemizin sonu eşimin duraksayıp içeri giderek beni yatağımızda bırakmasıyla sonlanıyordu. Ve ben her seferinde gizlice ağlıyordum. Evliliğimizin ilk senesi böyle geçti. Ve sonunda bir psikologa gitmeye karar verdik. Bir kaç seans gittik ve enerjimiz tutmadı gibi hissedip devam etmedik. Yeni bi psilolog arayacakken eşim korona oldu. 7-8 gün hastanede yattı. Çok şükür hastalığı atlattıktan bir süre sonra bi süre cinselik konularına hiç bakmadık bile malum herkesin korktuğu bir hastalığı atlatmıştı. Herneyse o dönem kendini yorgun ve depresif hissettiğini ve içsel olarak bu sıkıntısını gidermek için bi psikologa gideceğini söyledi. Gittikten sonra memnun kalmadığımı benim bir psikolog bulmamı söyledi. Ben zaten sürekli bir bu derdimize çare arayışı içerisindeydim. Doktor psikolog ne varsa araştırıyorum. Ve hep ben bu durumdan muzdarip olduğumu sürekli üzüldüğümü dile getiriyorum. Eşimse bende düşünüyorum ama kafaya takmamaya çalışıyorum sorun daha büyür diye diyor. Ve hiç bu konuyu açmıyor ben sürekli iğneliyordum ne zaman olcak olmuyor vs gibi. Çok uzun oldu kusura bakmayın. Gel gelelim evliliğimizin 2 . Senesine vardık sayılır. Ve zaten belki haftada bir olan sevişmemiz bile bi süredir hiç yok. Bırakın sevişmeyi herhangi bir cinsel olarak temas yan yana her akşam oturuyoruz bi öpüşme ufak bi öpücük falan hiçbişey yok. Başından beri zaten yoktu hani yatak odası falan hariç birbirmize cinsel yaklaşmalarımız çok azdı. Çünkü eşim hiç yanaşmıyordu. Bende bir süre sonra bıktım peşinde koşmaktan. Ve ben bazen bu iş senelerce böyle giderse ne yapıcaz ben çocuk istiyorum falan demeye başladım artık hani cinselliği geçtim cocugumuz olsun bi an önce bu işi halledelim diyorum. Ama tabi asıl amaç düzgün bir cinsel hayatımıızın olması. Eşim işe düşkün çok çalışır. Bu yüzden haftaiçi şimdiye kadar hiçbi zaman cinsel yakınlaşmamız olmadı diyebilirim. Haftasonuna randevulaşıyorduk ama randevu gibi olunca da içimizfen gelmiyor ve tv izleyerek geçiriyorduk. Bir gün yine bu konuları konusurken cocuğumuz olmasa ayrılcakmıyız yani dedi belki sende yada bende sorun var dedi. Hayır dedim ama en azından olup olmadığını bilmemiz.için de bi cinselliğimizin olması lazınm dedim. Bana dedi ki cinsellik olmasa bile ben senle bu yüzden evlenmedim tabi ki cok önemli ama olmazsa da bu sebepten boşanmak cok saçma düşünme böyle şeyler dedi. Peki dedim ama içimden öyle geçmedi tabi ki. Ayy inanılmaz uzun yazdım sonuç olarak bütün bu anlattıklarımdan ne çıkarırsınız ne düşünürsünüz hala birlikte olamadık ve ben bundan bunaldım artık hanımlar. ( Bu arada nişanlıyken ara ara cinsel yaklaşımlarımız oluyordu ve heyecanlı gayet güzel geçiyordu) ( eşim benden 13 yas büyük ve daha önce bir çok ilişkisi olduğunu sadece bakire biriyle hiç olmadığını söylüyor ) ve artık sorunun bende değil onda olduğunu düşünüyoruz. En son bir ürolojiyle gidip test yaptırdı sonuclarını almaya gitmedi cunku bi kaç gündür konusmuyoruz tartışmıştık.
