Çocukluğumu ve gençliğimi harcama hikayem

Yavrusum .!.:

Çok mantıklı. Şu anki okulunuzu bitirene kadar ailenizin yanına gidebilirsiniz. Sonra atanmaya ve hem çalışıp hem okumaya bakın kızınızin yaşı da kreş için müsait artık. Bu arada tebrik ederim kötü bir başlangıç yapmışsınız ama pes etmeyip hayatınıza devam etmişsiniz başkası olsa bu saatten sonra okumak istemezdi. Bazen kaderin önüne geçilmiyor olan olmuş bundan sonra önünüzde inşallah kizinizla uzun bir hayat var. Herşeyin yoluma gireceğine eminim.

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkür ederim. Kendim olsam belki bende ne olursa derdim ama kızım olunca herşeyin en iyisini yapmak benim görevim.

Ben de şuan 23 yaşındayım. Ve seninle aynı zamanlarda değmeyecek bi adam için babamı karşıma almıştım. Evlenmek istiyorum onunla diye. Daha lise 3 e gidiyordm senin gibi. Ama çok şükür ben babamı dinledim, kafamın dikine gitmedim. Ve o kişiden ayrıldım. Ama evlenseydim sanki senin yaşadıklarını yaşayacakmışım gibime geliyor. Bide yine seninki asgari ücret bi yerde çalışıyo. Onda o da yoktu. Iş olursa şoförlük yapıyodu, sgk falan yok. Şiddet olur muydu sanmıyorum, ama oladabilrdi.

He şimdi ne durumdasın mutlu musun dersen, babamın istediği kişiyle evlendim 4 ay sürdü. Boşanıyorum, yine babamın evindeyim.

Durumunuza cok uzuldum..35 yasinda 3.universiteyi bitiren kadin arkadaslarim var.cocuklari var evlilikleri sorunluydu ama okumaktan pes etmediler..doktor yaninda sekreterlik gibi kurslar var meslek kurslari onlarada katilip sertifika alin.ise girmeye calisip bir taraftanda atanabileceginiz bölum okuyun.tejrar sinava girin bir sey kaybetmezsiniz.yasiniz cok genc.
Esinizle hayat yurumez ayrilip azicik asim kaygisiz basim diyebilirsiniz..ama bence bu adam seni kolay kolay bosamaz

Anladığım kadarıyla adalet bölümü okuyorsunuz. Bence kpss sınavına girip katiplik sınavlarına katılabilirsiniz. Umarım bı an önce kendi hayatınızı kurabilirsiniz

Aglakk .!.:

Ben de şuan 23 yaşındayım. Ve seninle aynı zamanlarda değmeyecek bi adam için babamı karşıma almıştım. Evlenmek istiyorum onunla diye. Daha lise 3 e gidiyordm senin gibi. Ama çok şükür ben babamı dinledim, kafamın dikine gitmedim. Ve o kişiden ayrıldım. Ama evlenseydim sanki senin yaşadıklarını yaşayacakmışım gibime geliyor. Bide yine seninki asgari ücret bi yerde çalışıyo. Onda o da yoktu. Iş olursa şoförlük yapıyodu, sgk falan yok. Şiddet olur muydu sanmıyorum, ama oladabilrdi.

He şimdi ne durumdasın mutlu musun dersen, babamın istediği kişiyle evlendim 4 ay sürdü. Boşanıyorum, yine babamın evindeyim.

Genişletmek için tıkla...

Ne mutlu ki sana en azından mutsuz olduğun yerden çıkıp gidebilmişsin. Allah iyileriyle karşılaştırsın.

Zeyossti .!.:

Durumunuza cok uzuldum..35 yasinda 3.universiteyi bitiren kadin arkadaslarim var.cocuklari var evlilikleri sorunluydu ama okumaktan pes etmediler..doktor yaninda sekreterlik gibi kurslar var meslek kurslari onlarada katilip sertifika alin.ise girmeye calisip bir taraftanda atanabileceginiz bölum okuyun.tejrar sinava girin bir sey kaybetmezsiniz.yasiniz cok genc.
Esinizle hayat yurumez ayrilip azicik asim kaygisiz basim diyebilirsiniz..ama bence bu adam seni kolay kolay bosamaz

Genişletmek için tıkla...

Gitmek istediğimde beni durduramaz öleceğimi bilsem gene giderim. Sadece kızımla kendim için en iyi koşulları sağlamaya çalışıyorum.

Kediseverbirhatun .!.:

Anladığım kadarıyla adalet bölümü okuyorsunuz. Bence kpss sınavına girip katiplik sınavlarına katılabilirsiniz. Umarım bı an önce kendi hayatınızı kurabilirsiniz

Genişletmek için tıkla...

Umarım başaracağım. Çok teşekkür ederim.

Olan olmuş keşke lerı yazmak çare değil .. Onemli olan farkına varmaniz akabinde kendiniZe yol çizip hedefler koymanız. Yaşinda küçük daha azmedersen olur az kalmış Allahın izniyle Allah yar ve yardimcin olsun.

Madem kafanda tamamen bitirdin ve bu evlilik seni yükselteceğine daha çok dibe çekiyor hiç bekleme derim.
Ailene bu evliliği kafanda bitirdiğini, yaşadığın şiddeti, beklediğin desteği ve gelecek hedeflerini, hatalarının seni nasıl güçlendirdiğini açık açık anlat. Sonuçta hiç evlenmemiş olsaydın seni okutacaklardı, arkand duracaklardı. O desteği gecikmelide olsa şimdi istediğini söyle. Part time bir işe girip çocuğunla kendi masraflarını çıkartabilirsin , çok yük oluyormuş gibi hissetmezsin o zaman.
Madem kaldığın yerden başlayacaksın, planın bile hazır, zaman kaybetme ve harekete geç. Beklemen için sebebin yok bence. Seni demotive edecek her yoruma, öğüte kapa kulaklarını. Yolun açık olsun.

RujluPapatya .!.:

Aslında ailem arkamda ama eş kişisiyle olan mevzuları yüzde yüz bilmedikleri için ve torunları babasız büyüyeceği için yanaşmak istemiyorlar. Çok seviyodunuz nasıl böyle bir anda bitti sevginiz konuları dönüyor. Ailemin yanına gitsem benide kızımıda gözleri gibi sakınırlar ama artık anne oldum nereye kadar birilerinden destek bekleyebilirim. Hata benim hayat benim kendim için birşeyler yapmam lazım

Genişletmek için tıkla...

O zaman dönün ailenizin yanına. Aileler zor günler icin vardır. Biraz düze çıkınca çalışmaya da baslarsiniz asgari ücretli olsa dahi nafaka zorunlu diye biliyorum

Hikayenin evlendim kısmına kadarki bölümünü benim hikayem sandım ve şok oldum. Eşinizle aranızdaki yaş farkı bile aynı, o kötü insanla karşılaşma yaşımız bile , şiddet yanlısı vs özellikleri bile tek farkla ben evlenmedim onunla.
Siz de boşanın diyeceğim ama böyle şahıslar insanın başına bela oluyorlar şahsen ben ayrılırken bile korkunç şeyler yaşamıştım. Şu an hayatta olmam şans eseridir .

Hahaha kusura bakmayın hissettiklerinize gülmüyorum ama okulu bırakıp koşa koşa küçük yaşta evlenen her kadın niyeyse acayip başarılıydım hedeflerim vardı avukat / doktor olmak hedefimdi diyor.
Üzgünüm bence siz en başta kendinizi tanımıyorsunuz.
Böyle hedefleri olan bir kız lisede 30 yaşında kendisinden 13 yaş büyük adama aşık olup sevgili olmaz.
Sınıfından / okulundan sevgilisi olur hatta bazılarının o bile olmaz bu hayalleri üniversiteye bırakır. Hırslı başarılı hedefleri olan birisi değilmişsiniz önce kendinizle yüzleşin ve kabullenin. Yaşadıklarınız için üzgünün ilk diyeceğim eğitiminizi tamamlayın.

Bir kere daha erkeklerden nefret ettim..evet her erkek aynı değil ama çoğu ne yazıkki böyle..hepimiz mutlu olmak için evleniyorum bazen ailemizle inatlaşıyoruz yapmıyoruz değil ama işte kader sanırım
Senin adına üzgünüm bir kadın olarak neler çekmişsin annesi babası ayrı olan bir kadınım 13 yaşındayken boşanın yeter dedim boşandılar ilk başlarda baya zordu sonra yaş ilerledikçe ve tabiki evde huzur olduğunu gördükçe kendi kendime kurtuldum kurtulduk demiştim
Senin bakış açından da bakıyorum ama en önemlisi o zamanlardaki benim yani çocuğun bakış açısıyla bakmam daha önemli..
Onun psikolojisi onun üzülmesi hep onun..çocukların küçücük dünyasında mutluluk varken anne babasının bu denli tartışması fiziksel olmasa bile sözlü şiddet olması gerçekten yıpratıyor onları ..ben çok yıpranmıştım belki o zamanlardan kalma sinirliliğim kaldı sinirli bir insanım bunu babama da söyledim birkaç yıl önce senin yüzünden bu kadar sinirliyim bu yüzden seni asla affetmiyorum dedim..
Oysa ben sinirli olmak istememiştim
Bunları neden anlatıyorsun dersen biraz daha evde bu denli tartışmalar sözlü şiddetler olursa o çocuk benim gibi olucak tahammülü kalmıycak hiçbirşeye
Sana kızmıyorum seni yargılamıyorum sende böyle oldun istememişsin kim ister ki..hepimiz zamanında ailelerimizle inatlaştık deli dolu çağlarımızda akıllarımız havada gezerken..aşık olmak işte tüm sorun burda başlıyor bana göre bana kızanlar belki olacaktır ama aşk insanın gözünü kör etmemeli..etmemeli ki bazı şeyleri görebilesin..
Ben hep derdim halen de lafımın arkasındayım aşık olmayacaksın aşık edeceksin yoksa o aşık olduğun adamdan çok acılar çekersin
Okulunu bitir işe girip çocuğunla yeni bir hayata başla ona yazık sana yazık daha fazla çekme daha fazla yıpratma kendini çocuğunu..ve en önemlisi hayata hep güleryüzle bak çünkü biz değeriz sen değerlisin

RujluPapatya .!.:

DGS ile geçiş yaparsam örgün eğitim olarak devam etmem gerekiyor ve Hukuk 1. Sınıftan başlamak zorundayım.4 yıl daha buna katlanamam sanırım fikir için yinede teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Kültür üniversitesi hukuk fakültesi 2,5 yılda bitirme imkanı tanıyor. Çok çalış tam burslu kazan oku mis gibi, o hengamede okul okuyan sen bunu da yaparsın çok inanıyorum. Açıköğretim adalet çok kolay zaten arkadaşım da bitirmişti. Kazandı da okudu bile hukuk.
Ortalamanı da rahaaat rahat kasarsın dgsde işin daha kolay senin.

Allah yardımcın olsun. Adalet bu sene bitiyorsa kpssye başvur önlisanstan. Adliyeye gir. 4000 yakın maaşları var. Eski yengemiz katipti 3700 falan alıyordu en son. Çocuğunu da kreşe verirsin rahat rahat.

yeter ki bu sefer bırakma

Ne diyecegimi bilemedim. Ben de bosandim. Doktorasini tamamlamis issizdim. Oglumla yaklasik 1.5 yil baba evinde yasadik. Ne kadar yağa da yatirsalar bala da batirsalar kendi duzenin gibi olmuyor. Sonra ben baska bir sehirde kadro buldum oglumla duzenimizi kurduk. Senin durumunda su an ayrilirsan cocuk icin en fazla 500 tl nafaka veriyorlar ve sen de calismadigin icin bir o kadar nafaka alirsin. Ancak bosanma uzun suruyor. Bosanma bitene kadar tedbir nafakasi aliyorsun. O biraz dusuk. Cocuk icin 200 civar. Siz de 300-400. Bu miktarla ayri bir eve ciksaniz zor gecinirsiniz. Is bulup sonra bosansaniz bu adamla yasamak da zor. Ne diyecegimi bilemedim. Allah yardimcin olsun.

Sabir acidir ama meyvesi guzeldir der atalarimiz...EGER, esin suan hala siddet uygulamiyorsa,birazcik daha sabredebilirim diyorsan okulunun bitmesini bekle derim.Ya cok fazla cesur degilim ,yada risk almayi sevmiyorum bilmiyorum ama senin yerinde olsaydim,idare edebildigim duzeni birakip belirsizligin icine girmezdim.Okulunu bitirmen herseyden muhim.Okulunu bitir,isini bul,kendi alaninda calismasan bile asgari ucretle birseyler bulabilirsin.Isin olursa kizini krese bile verebilirsin,bir yolunu bulursun.Aksi suan bosanayim desen okulun bitmezse,calisman zor,ailenle de olmazmis.Senin icin suan bulundugun durumdan zor olabilir.Dedigim gibi bu esin psikolojik rahatsizligi yoksa,siddet uygulamiyorsa,aldatma falan yoksa.O zaman hersey degisir.

Bence hem çalış hem oku
Kızına bakıcı olarakta üniversiteli kızlar ayarlaya bilirsin başka çözüm aklıma gelmedi

Ben olsam; aile evine doner cocuguma kendim bakar, okulumu bitirir, dgsye hazirlanir, hukuk kazanip hem stajyer avukatlik hem okul devam ederdim. Uc kurus kazanirsin meslek edinirsin. Sonra kendine ayri ev kurarsin. Kocandansa ailene boyun egmen daha evladir.

Sen bir hata yapmışsın sadece. Çocukluk hatası kendini bunun için suçlama ve o evdeyken işe başlamadan biraz para biriktirme sen evden ayrılma


Ayrıca herkesin hayatın bir dönemi büyük bir sınavı vardır. Sende ben sınavımı erken verenlerdenim deyip yoluna devam et

Konuyu okurken sonunda 30 olduğunu falan düşündüm. Bende 23 yaşındayım ama sen bence benden 10 yıl fazla görüp geçirmişsin bu yaşadıklarınla. Daral geldi içime okurken. Azmin için tebrikler en güzel yerlere gelirsin inşallah. Kızın ve ailenle güzel, sağlıklı bir hayat diliyorum sana.