Çok çaresiz hissediyorum sizce ne yapmalıyım?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Kendinizi suclamayin ondan sogumaniz cok normal
Önceliğiniz kendiniz olun, mutlu hissetmediginiz yerde durmayin
Ayril baris iliskiler bana gore toksik iliskidir. Siz de artik bu toksiklikten bikmissiniz ve bundan dolayi sucluluk duymanıza gerek yok
 
Erkekler kadinlardan hep alttan alan olmasını beklerken kendileri ben buyum beni boyle kabul.et idare et deme hakkını kendinde bulabiliyor. Siz ilgisiz olun bakalim ne kadar dayanacak! Ayrica uzaktan ilişki demissiniz nereden biliyorsunuz hayatinda biri olmadigini ya da sevgilisi olmasa da gunu birlik birliktelikler yaşamadığını?
 
İlk olarak beni kinamanizi istemiyorum , empati yapmanızı istiyorum. Yorum da bulunan herkese teşekkür ederim 🤍

2.5 yıllık bir ilişkim var . Ama biz sadece bu kadar sene de 11 ay beraber olabildik. Sürekli ayrılıp barışıyorduk , ayrılma sebebimiz onun ilgisizliği, dusuncesizligiydi . Her zaman alttan aldım, bekledim, onu çok sevdiğim için her şeye çok dikkat ediyordum . Gecelere kadar arkadaşlarıyla otururdu ben biraz daha konuşabilmek için uyumazdim onu beklerdim . Çok sevdim her ayrıldığımız da çok acı çektim . O üniversiteye gitti bana olan tavırları değişti . Biz yine ayrıldık, 3 ay hiç konuşmadık. Sonra tekrar bana geri döndü. Yine eskisi gibi sürekli atışma ilgisizlik devam etti . Yine ayrıldık. Deprem oldu , deprem de ben ondan haber aldım . Arkadaşlarına yazdım sürekli. Ama o ne bana yazdı ne de kimseye adam akıllı beni sordu .

Gerçekten çok seviyordum onun için kendimi çok yiprattim . 2 ay önce tekrar yazdı , barıştık fakat ben ona olan sevgimi sorgulamaya başladım . Gerçekten eskisi gibi davranmıyor çok ilgili çok anlayışlı sevgisini hissettiriyor. Ama geçmişi unutamıyorum. Bana olan sevgisini gerçekten hissediyorum herhangi bir sorunumuz yok suanlik. Fakat benim ona olan sevgim sanki azalıyor . Ona bunu diyemiyorum dersem yıkılacağını biliyorum. Ayrıldığımız zamanlar da da ne benim ne de onun hayatına kimse girmedi .

Ama artık uzak mesafe ilişkisi yaşıyoruz. Sürekli birbirimizi göremiyoruz . Buluşunca her şey mükemmel geçiyor. Mükemmel hissettiriyor. Ayrı olduğumuz zamanlar da ise ona olan sevgim azalıyor. Kendimi çok suçlu hissediyorum. Ne yapmam gerektiğine dair hiç bir fikrim yok .

Karakteri çok düzgün birisi bana olan sevgisini de hissettiriyor, eskisi gibi de değil benden çok daha ilgili ,sürekli arayıp soruyor. Fakat zamanında verilmeyen değer bana ona olan sevgimi sorgulatiyor .

Ne yapmalıyım hiç bir fikrim yok , kendimi çok kötü hissediyorum. Sizce aramızda ki bu sevgi durumu düzelir mi ? Ben onu eskisi gibi yine sevebilir miyim ? Var mı bu durumu yaşayanlar , tavsiyeleriniz neler çok merak ediyorum.
Ayrılan taraf her zaman bendim o benden hiç ayrılmadı yanlış anlaşılmasın
Karakteri düzgün mü? Ahahahahahag bundan daha komik çok az şey duydum
 
İlk olarak beni kinamanizi istemiyorum , empati yapmanızı istiyorum. Yorum da bulunan herkese teşekkür ederim 🤍

2.5 yıllık bir ilişkim var . Ama biz sadece bu kadar sene de 11 ay beraber olabildik. Sürekli ayrılıp barışıyorduk , ayrılma sebebimiz onun ilgisizliği, dusuncesizligiydi . Her zaman alttan aldım, bekledim, onu çok sevdiğim için her şeye çok dikkat ediyordum . Gecelere kadar arkadaşlarıyla otururdu ben biraz daha konuşabilmek için uyumazdim onu beklerdim . Çok sevdim her ayrıldığımız da çok acı çektim . O üniversiteye gitti bana olan tavırları değişti . Biz yine ayrıldık, 3 ay hiç konuşmadık. Sonra tekrar bana geri döndü. Yine eskisi gibi sürekli atışma ilgisizlik devam etti . Yine ayrıldık. Deprem oldu , deprem de ben ondan haber aldım . Arkadaşlarına yazdım sürekli. Ama o ne bana yazdı ne de kimseye adam akıllı beni sordu .

Gerçekten çok seviyordum onun için kendimi çok yiprattim . 2 ay önce tekrar yazdı , barıştık fakat ben ona olan sevgimi sorgulamaya başladım . Gerçekten eskisi gibi davranmıyor çok ilgili çok anlayışlı sevgisini hissettiriyor. Ama geçmişi unutamıyorum. Bana olan sevgisini gerçekten hissediyorum herhangi bir sorunumuz yok suanlik. Fakat benim ona olan sevgim sanki azalıyor . Ona bunu diyemiyorum dersem yıkılacağını biliyorum. Ayrıldığımız zamanlar da da ne benim ne de onun hayatına kimse girmedi .

Ama artık uzak mesafe ilişkisi yaşıyoruz. Sürekli birbirimizi göremiyoruz . Buluşunca her şey mükemmel geçiyor. Mükemmel hissettiriyor. Ayrı olduğumuz zamanlar da ise ona olan sevgim azalıyor. Kendimi çok suçlu hissediyorum. Ne yapmam gerektiğine dair hiç bir fikrim yok .

Karakteri çok düzgün birisi bana olan sevgisini de hissettiriyor, eskisi gibi de değil benden çok daha ilgili ,sürekli arayıp soruyor. Fakat zamanında verilmeyen değer bana ona olan sevgimi sorgulatiyor .

Ne yapmalıyım hiç bir fikrim yok , kendimi çok kötü hissediyorum. Sizce aramızda ki bu sevgi durumu düzelir mi ? Ben onu eskisi gibi yine sevebilir miyim ? Var mı bu durumu yaşayanlar , tavsiyeleriniz neler çok merak ediyorum.
Ayrılan taraf her zaman bendim o benden hiç ayrılmadı yanlış anlaşılmasın

Profilinize göre siz 20 yaşındaymışsınız, erkek arkadaşınız kaç yaşında ? Erkek arkadaşınız üniversite eğitimi almak için farklı bir şehre gitmiş. Siz şu an ne yapıyorsunuz; okuyor musunuz, çalışıyor musunuz ?

İlişkinize gelince, ilişkiniz ömrünü doldurmuş. Bu ayrılıklar, görmezden gelinmeler sevginizi bitirmiş.
 
İlk olarak beni kinamanizi istemiyorum , empati yapmanızı istiyorum. Yorum da bulunan herkese teşekkür ederim 🤍

2.5 yıllık bir ilişkim var . Ama biz sadece bu kadar sene de 11 ay beraber olabildik. Sürekli ayrılıp barışıyorduk , ayrılma sebebimiz onun ilgisizliği, dusuncesizligiydi . Her zaman alttan aldım, bekledim, onu çok sevdiğim için her şeye çok dikkat ediyordum . Gecelere kadar arkadaşlarıyla otururdu ben biraz daha konuşabilmek için uyumazdim onu beklerdim . Çok sevdim her ayrıldığımız da çok acı çektim . O üniversiteye gitti bana olan tavırları değişti . Biz yine ayrıldık, 3 ay hiç konuşmadık. Sonra tekrar bana geri döndü. Yine eskisi gibi sürekli atışma ilgisizlik devam etti . Yine ayrıldık. Deprem oldu , deprem de ben ondan haber aldım . Arkadaşlarına yazdım sürekli. Ama o ne bana yazdı ne de kimseye adam akıllı beni sordu .

Gerçekten çok seviyordum onun için kendimi çok yiprattim . 2 ay önce tekrar yazdı , barıştık fakat ben ona olan sevgimi sorgulamaya başladım . Gerçekten eskisi gibi davranmıyor çok ilgili çok anlayışlı sevgisini hissettiriyor. Ama geçmişi unutamıyorum. Bana olan sevgisini gerçekten hissediyorum herhangi bir sorunumuz yok suanlik. Fakat benim ona olan sevgim sanki azalıyor . Ona bunu diyemiyorum dersem yıkılacağını biliyorum. Ayrıldığımız zamanlar da da ne benim ne de onun hayatına kimse girmedi .

Ama artık uzak mesafe ilişkisi yaşıyoruz. Sürekli birbirimizi göremiyoruz . Buluşunca her şey mükemmel geçiyor. Mükemmel hissettiriyor. Ayrı olduğumuz zamanlar da ise ona olan sevgim azalıyor. Kendimi çok suçlu hissediyorum. Ne yapmam gerektiğine dair hiç bir fikrim yok .

Karakteri çok düzgün birisi bana olan sevgisini de hissettiriyor, eskisi gibi de değil benden çok daha ilgili ,sürekli arayıp soruyor. Fakat zamanında verilmeyen değer bana ona olan sevgimi sorgulatiyor .

Ne yapmalıyım hiç bir fikrim yok , kendimi çok kötü hissediyorum. Sizce aramızda ki bu sevgi durumu düzelir mi ? Ben onu eskisi gibi yine sevebilir miyim ? Var mı bu durumu yaşayanlar , tavsiyeleriniz neler çok merak ediyorum.
Ayrılan taraf her zaman bendim o benden hiç ayrılmadı yanlış anlaşılmasın
Gerçek sevgi çabasızdır. Doğru ilişki, ilişkiyi yürütmek için çaba gerektirmeyendir. Eğer doğru ilişki içindeyseniz “nasıl bir araya geleceğiz” ya da “maddi durumumuzu nasıl ayarlayacağız” gibi mekansal ya da parasal sorunları gidermek için emek harcarsınız, ilişkinin duyguları içeren kısımları zaten doğal akış içerisinde siz fark etmeden hallolur. Gerçekten sevip sevildiğinizde bunu anlayacaksınız :)
Kimin terk edip kimin terk edildiğinden bağımsız olarak, bence bir ilişki bittiyse bitmiştir. Boşa kürek çekmeyin.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X