- 26 Haziran 2013
- 414
- 128
- Konu Sahibi kozmopolit
- #1
Sen de böyle düşünüyorsan, benim gibi yaşamak için yiyen değil yemek için yaşayanlardansın canım 
Hep sporu ve sağlıklı beslenmeyi yaşam tarzı haline getirmiş insanlara imrenerek bakmışımdır. Bir de doğuştan şanslı olup ne yese almayanlar var
Diyet tek başına yapabileceğin bir hadise gibi görünse de ne yazık ki bu pek mümkün değil. Arkadaş ortamları, doğum günleri, bitmek bilmeyen yaşlı teyze ısrarları, aman verirsin verirsinciler ve canım dinimin mükemmel bayramları varken öyle tek başına "Ben bundan sonra az yiyeceğim, karar verdim şu fazlalık gidecek.." gibi laflar her yemek sonrası sadece vicdan yapıldığı için söylenen ve bir dilim fıstıklı, üstü çikolatalı, tazecik pasta görene kadar (ooh olsa da yesek şimdi
) işte bu yüzden diyete başladığını ve gerçekten azimli olduğunuzu onlara göstermeniz gerekiyor.
Ben aslında aşırı kilosu olmayan balık etli biriyim fakat kim istemez ki "aaa kozmopolit ne kadar zayıflamış, fiziği çok güzel, çok azimliydi ama" gibi laflar duymayı. Herkeste olmuştur, diyet yapmadığım sürece aklıma mümkün değil aklıma gelmez ne zaman diyet yapıyorum hamileler gibi aşermeye başlıyorum.
Beni en kötü etkiliyenlerin başınca en yakın arkadaşım geliyor maalesef ki. Kendisi yiyip yiyip kilo almayanlardan olduğu için onun tuzu kuru ve en güzel alem yaptığımız, kusana kadar yediklerimizin sonunda zararlı çıkan sadece ben oluyorum. (Bu arada ona göre de onun derdi yiyip kilo almaması
) o kadar alışmışım ki bu duruma ve onunla biraraya geldiğimizde marketi zengin etmeye artık ne zaman onlara gitsem tek düşündüğüm şey bir şeyler yemek.
İstatistiklere göre kadınların ortalama 31 yılı diyet yapmakla geçermiş, katılmıyorum. Ben 70 yaşına gelsem eminim ki bi 60 yılını diyet üzerine master yapmış olarak tamamlarım. Bahsettiğim arkadaşım yaptığım diyetlere en çok şahit olan kişi ben en zor "hayır, yemeyeceğim" zorluğunu onun yanında yaşadım (ama herkese anlatır kozmopolitin azmi harika ben kilolu olsam o kadar tutamam kendimi diye
) inanın bana ne kadar zor olduğunu tahmin bile edemezsiniz onun da yiyip kilo olmuyor oluşuna kapılarak aman Allahım nasıl yiyorum 
sağolsun kendisi çok da ısrarcıdır sürekli ye ya ye bir şey olmaz verirsin, senin zaten iraden kuvvetli..!!
Eğer bu yalanlara kanarsam önünü alamayacağım kilolara çıkıyorum. Ve iştah bir kere açıldı mı bunun geri dönüşü çok zor.
Mide genişlemesi meselesi gerçekten büyük ve berbat bir olay ki benim mide bi genişlesin içimden aç bir canavar çıkıyor. Bir gün hiç unutmam canım elma şekeri istedi ve kaba etimi kaldırıp da gidip almak zor geldiği için evdeki elmayı ısırıp ısırıp toz şekere batırıyordum. Öyle kolay bir şey değil ki bu kilo denen şeyle baş etmek bi ortama girersin kekler börekler yapılmış çaylar demlenmiş ooh, olay onlar için muhabbet etmek olsa da benim aklım bir tane daha börek nasıl alırım acaba..
Zayıflasam bile alışkanlık olmuş koltukta otururken yastığı kucağıma almak, herkes nedenini anlamıştır herhalde.
Erkek arkadaşım da yedirmeyi çok seven bir insan çok şükür hep romantiktir de
çikolatamı, pamuk şekerimi eksik etmez hiç. Bilhassa ailesi, siirtliler ve yemek kültürü nedir ben onlarda gördüm. Hal böyle olunca bana yine hüsran bana yine kilo.
İnsan demeden edemiyor hep böyle mi olacak, bir ömür dikkat mi edicem? hayatından tatlıyı çıkarmış insan bizden değildir, tak etti canıma diyet spor da bir yere kadar..!!
Diyeeee.. diye oldum bir panda yavrusu "Sevgilim beni böyle beğeniyor." yalaan koca bir yalan elbette bir şey demez sana belki de gerçekten rahatsız olmuyordur fazlalıklarından ama ne dersen de, manken gibi fiziğin olduğunda inan bana daha çok beğenecek. Hele ki evlilere sesleniyorum, incecik vücutla özgüveniniz sizi daha mutlu bir insan yapacak.
Benim eteklerimin tutuştuğu an evlilik hazırlıkları yapmaya başladığım an oldu :18: yaza kısmetse nişanım var ve ben içine birden fazla kişinin girebileceği bir elbiseyle, bir ömür saklayacağım nişan fotoğraflarını çektirmek istemiyorum açıkçası.
Alması çok kolay da vermesi...
Siz bir adım atın inanın her şey destek oluyor, nişanıma bir ay kala (yani bu aralar) 8 kilo verdim hergün çikolatam, dondurmam eksik olmadı
Bu kilo verme işi bence sadece püf noktalardan oluşan bir şey. ,
Bu zamana kadar denediklerimi özet geçecek olursam;
1- Özel hastanede diyetisyene başvurdum ---> Evet etkili oldu fakat onun senin hayatına dahil olması ve verdiğin kiloyu geri almaman için sürekli gitmeli ve sürekli hastaneye para vermelisin (O parayla git XS beden beğendiğin bir kıyafet al ve onun içine girmek için uğraş, en azından elinde kalan bir şey olur.)
2- Devlet hastanesine gittim ve size ayırdıkları süre 5 dakikayı geçmez, herkese verdikleri kağıtın bir tane fotokopisini de sana veriyorlar ve buna uymanı istiyorlar. (İnternette envai çeşit diyet listesi mevcutken gidip devlet hastanesinde sıra beklemek zulüm.)
3- Spor salonuna yazıldım. Önce bayan erkek karışık alana gittim sonra bunun büyük bir hata olduğunu görerek yalnızca kızların bulunduğu bir spor salonuna kaydımı yaptırdım. Kayıt parasını ödemek bile insana bu paranın hakkını vermeliyim dedirten bir şey olduğu için ben de sizin gibi hevesli başladım. 1 ay sonra ben bu aletlerle kas yapıcam sonunda ve evlenince kavanozu eşine verip açar mısın hayatım diyen narin bir bayan olamayacağımı düşünerek 2. ayın parasını bile vermiş olmama rağmen 40 günün sonunda spor yaptığım kadar yediğim için bir hüsranla oradan ayırldım.
4- Plates kursuna gittim. Evet, en sevdiğim spor dalı plates çünkü yatarak yapılıyor vücudumun da belli şekiller aldığını hissediyorum sanki diye platesle olan ilişkim çok kısa sürmedi (zaten evde de gaza geldikçe platesle uğraşırdım.) 3 ayı geçti ve ben şimdi hatırlayamadığım nedenlerden gidemez oldum. neyse yarın acısını çıkarırım gidince diye diye haftada 1 güne düştü ve sonunda o da hüsran.
Sporu bırakınca eskisinden daha fazla alman da cabası.
5- Eve sakın ama sakın koşu bandı almayın. (Yukarıdaki saydıklarımın hepsini deneyin hatta başarabilirseniz hiç bırakmayın ama inanın bana eve koşu bandı alıp düzenli olarak kullananına şahit olmadım. Hem verilen paraya yazık hem de evde kapladığı yere. Atsan atılmıyo satsan satılmıyo.)
Sonuç olarak hepiniz illa ki bunlardan birini deneyeceksiniz. Benimki sadece birer öneri uyarsanız siz kârlı çıkarsınız benden söylemesi.
Blog gibi oldu evet ama benim sizden istediğim gelin bir anlaşma yapalım, sınırları zorlamadan istediğimiz şeyleri yiyip, kendimizi iyi hissettiğimiz sporları, hareketleri yapalım. Başaramayacağını düşünen ümitsiz arkadaşlara yardımcı olalım. Çünkü ben başardım sen hayli hayli yaparsın. Küçük kaçamaklarımızda kendimizi ispiyonlayalım ve birbirimizi gaza getirelim. Ben eğer konu tutarsa size hergün gerçekten işe yarayan püf noktalarını açıklayacağım. Umarım sıkılmadan okursunuz sizi tembeller
Hep sporu ve sağlıklı beslenmeyi yaşam tarzı haline getirmiş insanlara imrenerek bakmışımdır. Bir de doğuştan şanslı olup ne yese almayanlar var
Diyet tek başına yapabileceğin bir hadise gibi görünse de ne yazık ki bu pek mümkün değil. Arkadaş ortamları, doğum günleri, bitmek bilmeyen yaşlı teyze ısrarları, aman verirsin verirsinciler ve canım dinimin mükemmel bayramları varken öyle tek başına "Ben bundan sonra az yiyeceğim, karar verdim şu fazlalık gidecek.." gibi laflar her yemek sonrası sadece vicdan yapıldığı için söylenen ve bir dilim fıstıklı, üstü çikolatalı, tazecik pasta görene kadar (ooh olsa da yesek şimdi
) işte bu yüzden diyete başladığını ve gerçekten azimli olduğunuzu onlara göstermeniz gerekiyor. Ben aslında aşırı kilosu olmayan balık etli biriyim fakat kim istemez ki "aaa kozmopolit ne kadar zayıflamış, fiziği çok güzel, çok azimliydi ama" gibi laflar duymayı. Herkeste olmuştur, diyet yapmadığım sürece aklıma mümkün değil aklıma gelmez ne zaman diyet yapıyorum hamileler gibi aşermeye başlıyorum.
Beni en kötü etkiliyenlerin başınca en yakın arkadaşım geliyor maalesef ki. Kendisi yiyip yiyip kilo almayanlardan olduğu için onun tuzu kuru ve en güzel alem yaptığımız, kusana kadar yediklerimizin sonunda zararlı çıkan sadece ben oluyorum. (Bu arada ona göre de onun derdi yiyip kilo almaması
) o kadar alışmışım ki bu duruma ve onunla biraraya geldiğimizde marketi zengin etmeye artık ne zaman onlara gitsem tek düşündüğüm şey bir şeyler yemek. İstatistiklere göre kadınların ortalama 31 yılı diyet yapmakla geçermiş, katılmıyorum. Ben 70 yaşına gelsem eminim ki bi 60 yılını diyet üzerine master yapmış olarak tamamlarım. Bahsettiğim arkadaşım yaptığım diyetlere en çok şahit olan kişi ben en zor "hayır, yemeyeceğim" zorluğunu onun yanında yaşadım (ama herkese anlatır kozmopolitin azmi harika ben kilolu olsam o kadar tutamam kendimi diye
) inanın bana ne kadar zor olduğunu tahmin bile edemezsiniz onun da yiyip kilo olmuyor oluşuna kapılarak aman Allahım nasıl yiyorum sağolsun kendisi çok da ısrarcıdır sürekli ye ya ye bir şey olmaz verirsin, senin zaten iraden kuvvetli..!!Eğer bu yalanlara kanarsam önünü alamayacağım kilolara çıkıyorum. Ve iştah bir kere açıldı mı bunun geri dönüşü çok zor.
Mide genişlemesi meselesi gerçekten büyük ve berbat bir olay ki benim mide bi genişlesin içimden aç bir canavar çıkıyor. Bir gün hiç unutmam canım elma şekeri istedi ve kaba etimi kaldırıp da gidip almak zor geldiği için evdeki elmayı ısırıp ısırıp toz şekere batırıyordum. Öyle kolay bir şey değil ki bu kilo denen şeyle baş etmek bi ortama girersin kekler börekler yapılmış çaylar demlenmiş ooh, olay onlar için muhabbet etmek olsa da benim aklım bir tane daha börek nasıl alırım acaba..
Zayıflasam bile alışkanlık olmuş koltukta otururken yastığı kucağıma almak, herkes nedenini anlamıştır herhalde.
Erkek arkadaşım da yedirmeyi çok seven bir insan çok şükür hep romantiktir de
çikolatamı, pamuk şekerimi eksik etmez hiç. Bilhassa ailesi, siirtliler ve yemek kültürü nedir ben onlarda gördüm. Hal böyle olunca bana yine hüsran bana yine kilo.İnsan demeden edemiyor hep böyle mi olacak, bir ömür dikkat mi edicem? hayatından tatlıyı çıkarmış insan bizden değildir, tak etti canıma diyet spor da bir yere kadar..!!
Diyeeee.. diye oldum bir panda yavrusu
"Sevgilim beni böyle beğeniyor." yalaan koca bir yalan elbette bir şey demez sana belki de gerçekten rahatsız olmuyordur fazlalıklarından ama ne dersen de, manken gibi fiziğin olduğunda inan bana daha çok beğenecek. Hele ki evlilere sesleniyorum, incecik vücutla özgüveniniz sizi daha mutlu bir insan yapacak.Benim eteklerimin tutuştuğu an evlilik hazırlıkları yapmaya başladığım an oldu :18: yaza kısmetse nişanım var ve ben içine birden fazla kişinin girebileceği bir elbiseyle, bir ömür saklayacağım nişan fotoğraflarını çektirmek istemiyorum açıkçası.
Alması çok kolay da vermesi...
Siz bir adım atın inanın her şey destek oluyor, nişanıma bir ay kala (yani bu aralar) 8 kilo verdim hergün çikolatam, dondurmam eksik olmadı
Bu kilo verme işi bence sadece püf noktalardan oluşan bir şey. ,Bu zamana kadar denediklerimi özet geçecek olursam;
1- Özel hastanede diyetisyene başvurdum ---> Evet etkili oldu fakat onun senin hayatına dahil olması ve verdiğin kiloyu geri almaman için sürekli gitmeli ve sürekli hastaneye para vermelisin (O parayla git XS beden beğendiğin bir kıyafet al ve onun içine girmek için uğraş, en azından elinde kalan bir şey olur.)
2- Devlet hastanesine gittim ve size ayırdıkları süre 5 dakikayı geçmez, herkese verdikleri kağıtın bir tane fotokopisini de sana veriyorlar ve buna uymanı istiyorlar. (İnternette envai çeşit diyet listesi mevcutken gidip devlet hastanesinde sıra beklemek zulüm.)
3- Spor salonuna yazıldım. Önce bayan erkek karışık alana gittim sonra bunun büyük bir hata olduğunu görerek yalnızca kızların bulunduğu bir spor salonuna kaydımı yaptırdım. Kayıt parasını ödemek bile insana bu paranın hakkını vermeliyim dedirten bir şey olduğu için ben de sizin gibi hevesli başladım. 1 ay sonra ben bu aletlerle kas yapıcam sonunda ve evlenince kavanozu eşine verip açar mısın hayatım diyen narin bir bayan olamayacağımı düşünerek 2. ayın parasını bile vermiş olmama rağmen 40 günün sonunda spor yaptığım kadar yediğim için bir hüsranla oradan ayırldım.
4- Plates kursuna gittim. Evet, en sevdiğim spor dalı plates çünkü yatarak yapılıyor
vücudumun da belli şekiller aldığını hissediyorum sanki diye platesle olan ilişkim çok kısa sürmedi (zaten evde de gaza geldikçe platesle uğraşırdım.) 3 ayı geçti ve ben şimdi hatırlayamadığım nedenlerden gidemez oldum. neyse yarın acısını çıkarırım gidince diye diye haftada 1 güne düştü ve sonunda o da hüsran.Sporu bırakınca eskisinden daha fazla alman da cabası.
5- Eve sakın ama sakın koşu bandı almayın. (Yukarıdaki saydıklarımın hepsini deneyin hatta başarabilirseniz hiç bırakmayın ama inanın bana eve koşu bandı alıp düzenli olarak kullananına şahit olmadım. Hem verilen paraya yazık hem de evde kapladığı yere. Atsan atılmıyo satsan satılmıyo.)
Sonuç olarak hepiniz illa ki bunlardan birini deneyeceksiniz. Benimki sadece birer öneri uyarsanız siz kârlı çıkarsınız benden söylemesi.
Blog gibi oldu evet ama benim sizden istediğim gelin bir anlaşma yapalım, sınırları zorlamadan istediğimiz şeyleri yiyip, kendimizi iyi hissettiğimiz sporları, hareketleri yapalım. Başaramayacağını düşünen ümitsiz arkadaşlara yardımcı olalım. Çünkü ben başardım sen hayli hayli yaparsın. Küçük kaçamaklarımızda kendimizi ispiyonlayalım ve birbirimizi gaza getirelim. Ben eğer konu tutarsa size hergün gerçekten işe yarayan püf noktalarını açıklayacağım. Umarım sıkılmadan okursunuz sizi tembeller
Son düzenleme:
ama cumadan beri tekrar başladım... Yarın tartı günüm bakalım ne olacak. Ama sporu hiç bırakmadım ve bırakmayı düşünmüyorum 
