- 8 Mart 2015
- 304
- 308
- 31
Selamlar kızlar. Biraz uzunca yazacağım ama umarım sıkılmadan okur ve yorumlarınızı esirgemezsiniz.
Ben 3,5 yıl önce evlendim. Eşimin kendisinden 1 yaş büyük bir abisi var. Biz evlendiğimizde onlar 3 yıllık evliydi. Eşimle eltim çok iyi arkadaşmış. Hatta eşim İzmir’de okurken abisiyle eltim onun öğrenci evine gelip tatil yaparlarmış. Biri İstanbul’da bir Antalya’da okudukları için orda buluşurlarmış. Evlendikten sonra da çok iyi anlaşmaya devam etmişler. Eltimle aynı yaştayız. Eşim de bizimle aynı yaşta. Neyse eltim beni kayınvalidemden öğrendiğinde çok sevinmiş vs. Eltim doğulu. Biz hepimiz aynı şehirliyiz egeliyiz. Hatta tesadüf annelerimiz arkadaş eşimle.
İsteme gecemde eltim baya mesafeliydi bana. Öyle ki yerinden bile kalkmadı. Samimi bir ortam vardı. Bir tabağa elini bile sürmedi. Ben arkadaşlarımı çağırmadım eltimle kaynaşırız diye ama o çok mesafeli kaldı. Birkaç ay sonrasında da nişanım oldu. Yine eltim çok mesafeli davrandı. Kalabalık güzel bir nişandı. Evde oldu. Evimiz büyük olduğu için herkes istediği odada terasta vs takıldı. Eşim abisi eltim bir ara terasta muhabbet ederken abisiyle aramızda bir şakalaşma geçti. Hepimiz çok güldük. Ama eltim abisini ve kayınvalidemi evde baya doldurmaya kalkmış bu kız saygısız diye. Hiç öyle bir durum yoktu.
Nişandan iki gün sonra nikahımız olacaktı nikaha bile kalmamışlar o gece eve gider gitmez kavga çıkarıp İstanbul’a geri dönmüşler. Kavga sebepleri kendi ailesi ile ilgili. Resmen benim aileye katılmamı beklemiş kız. Zaten doldurmuş içinde bazı şeyleri. Kavga sebeplerini anlatmayayım yeterince uzattım ama kendi eşinden şikayet etmiş bana maddi konularda özgürlük vermiyor vs diye. Kendisi avukat ve öğretim üyesi. Eşimin abisi de mühendis. Bir ara iş bulmakta zorlandı onları bahane etmiş. Ki çok güzel bir üniversiteden mezun. Ama olabiliyor böyle şeyler. Onlar o gece evi terketince eltimin annesi kayınvalidemi aramış ağzına geleni saymış. Kayınvalidem çok tatlı kadındır o bile çileden çıkmış.
Daha sonra yazın kına ve düğünümüz oldu. O arada hiç konuşmadık. Düğüne geldiler ama otelde kaldılar. Kayınvalidemde değil. Benimle de çok mesafeliydi kız.
Daha sonra o yıl hamile kaldı. Herkesi telefondan engellemişti kayınvalidem çok üzgündü. Ben arayayım tebrik edeyim dedim. Belki bizim vesilemizle ortam yumuşar dedim. Telefonumu bilmediği için açtı. Kendimi tanıttım tebrik ederim öğrendim dedim. Tanıyamadım dedi. Yine tanıttım. Aslında tanıdı ama bilerek öyle yaptı. Sonra da yüzüme kapattı beni de engelledi. Çok üzüldüm. Doğuma kadar kimseyle konuşmadı. Kayınvalidem doğuma hastaneye gitti. Abisi neden geldin anne demiş kadına. Bebeği görmüşler sonra da yukarı çıkıp. Hediyelerini takılarını vermişler. Biz yeniden aradık. Engelimizi kaldırmış kız. Çikolata vs yolladık hastaneye. Daha sonra da birkaç defa görüntülü konuştuk zorla. Bayramda gördüğümüzde de takımızı taktık güzel davrandık. O hep mesafeli davrandı.
Üç yıl sonunda ben hamile kaldım. O da beni aradı. O kadar kekeledi ki telefonda. Strese girince kekeliyormuş. Ben yine sıcak kanlı davrandım teşekkür ettim.
Ben doğum yapmadan önce kayınvalideme geldiler kayınbabamın arabasını ödünç almaya. Biz de ziyaretlerine gittik eve. Bizi balkonda gördüler arabamızı park ederken. Ama arkalarını döndüler hemen. Kapıya da gelmediler hoşgeldiniz demeye. Yine de tavrımızı bozmadan güzelce oturduk gördük. Ama çok moralim bozuldu hamile hamile. Doğum oldu yine eşiyle aradılar. Bir de eve çikolata yollamışlar. Ben hamileyken o yine hamile kalmıştı. Benden üç ay sonra doğum yaptı. Doğumdan hemen önce yine kayınvalidemle kavga etmişlerdi. Eşini bile evden kovmuş birkaç gün. Konusu da kayınvalidem tarhana yollamış onda böcek çıkmış. Hemen ardından özür dileyip yenisini yolladı kadın. Hediyeler de yolladı ama kavga çıkarmak isteyince insan çıkarıyor işte. Böyle olunca biz de konuşamadık onlarla. Bu arada kayınvalidem onların yanında benim adımı bile söyleyemiyor. Ama benim yanımda o kızın her türlü muhabbeti dönebiliyor ben sorun etmediğim için. Kalp kırmak istemediğim için. Onlara göre bu kızın böyle yapması beni kıskandığı içinmiş. Bana da artık öyle geliyor. Ama kıskanacak birşey olmadığını düşünüyordum ben. Çok güzel meslekleri var durumları iyi. Kendi ailesi biraz eğitimsiz ama kız iyi bir yerde. Benim ailem eğitimli insanlar. Benim ve eşimin de çok iyi birer mesleği var çok şükür. Ben yine de kondurmak istememiştim başta. Gerçekten hep iyi niyetli düşündüm. Kızın tavırlarını görseniz. Ağzında sürekli doktora tezim doktora tezim… Allah daha büyük başarılar nasip etsin inşallah hiç kıskanmıyorum. Benim de çok iyi işim var iyi konumdayım. Ama hiç konuşmam bu durumları. Hiç hastalarımdan bahsetmem, bilmişlik yapmam onların yanında. Ne gerek var ki iş sadece bir araç. Önemli olan iyi insan olabilmek.
Şimdi size sormak istediğim duruma geliyorum…
Öncelikle herkese çok geçmiş olsun depremden dolayı. Bu kızın ailesi de deprem bölgesinden. Bir sürü evleri var. Maddi durumları baya iyi. Çok şükür ailesine birşey olmadı. Depremi öğrenir öğrenmez o gece eşimi uyandırdım abini ara, eltimin ailesi o tarafta bir sor istersen dedim. Eşim abisiyle ara ara konuşur. Aklıma direk o geldi konuşmasak bile.
Daha sonra kayınvalidem bana sen aradın mı kızım dedi. Şimdi aramayacaksan bir daha aramasan da olur dedi. Ben aramadım. Eşimle beraber abisine sorduk görüntülü konuşalım mı diye. İki defa sorduk istemediler. Üstüne hala aramalı mıyım ben bu kızı? Kayınvalideme de artık bana da o kızdan bahsetmeyin artık demek istiyorum. Arasam muhtemelen açmayacak. Benim de ailemden daha önce bir kayıp oldu aramadı. Eşine ben aradım demiş. Aslında aramadı ama önemli değil üstünde durmadım. Depremle asla kıyaslamam bu çok büyük bir felaket ama yine de çekiniyorum. Terslese açmasa sinir stres olacağım. Ne yapmalıyım sizce ? Bir akıl verin lütfen. Bu durumda böyle bir soru sorduğum için de kusura bakmayın…
Ben 3,5 yıl önce evlendim. Eşimin kendisinden 1 yaş büyük bir abisi var. Biz evlendiğimizde onlar 3 yıllık evliydi. Eşimle eltim çok iyi arkadaşmış. Hatta eşim İzmir’de okurken abisiyle eltim onun öğrenci evine gelip tatil yaparlarmış. Biri İstanbul’da bir Antalya’da okudukları için orda buluşurlarmış. Evlendikten sonra da çok iyi anlaşmaya devam etmişler. Eltimle aynı yaştayız. Eşim de bizimle aynı yaşta. Neyse eltim beni kayınvalidemden öğrendiğinde çok sevinmiş vs. Eltim doğulu. Biz hepimiz aynı şehirliyiz egeliyiz. Hatta tesadüf annelerimiz arkadaş eşimle.
İsteme gecemde eltim baya mesafeliydi bana. Öyle ki yerinden bile kalkmadı. Samimi bir ortam vardı. Bir tabağa elini bile sürmedi. Ben arkadaşlarımı çağırmadım eltimle kaynaşırız diye ama o çok mesafeli kaldı. Birkaç ay sonrasında da nişanım oldu. Yine eltim çok mesafeli davrandı. Kalabalık güzel bir nişandı. Evde oldu. Evimiz büyük olduğu için herkes istediği odada terasta vs takıldı. Eşim abisi eltim bir ara terasta muhabbet ederken abisiyle aramızda bir şakalaşma geçti. Hepimiz çok güldük. Ama eltim abisini ve kayınvalidemi evde baya doldurmaya kalkmış bu kız saygısız diye. Hiç öyle bir durum yoktu.
Nişandan iki gün sonra nikahımız olacaktı nikaha bile kalmamışlar o gece eve gider gitmez kavga çıkarıp İstanbul’a geri dönmüşler. Kavga sebepleri kendi ailesi ile ilgili. Resmen benim aileye katılmamı beklemiş kız. Zaten doldurmuş içinde bazı şeyleri. Kavga sebeplerini anlatmayayım yeterince uzattım ama kendi eşinden şikayet etmiş bana maddi konularda özgürlük vermiyor vs diye. Kendisi avukat ve öğretim üyesi. Eşimin abisi de mühendis. Bir ara iş bulmakta zorlandı onları bahane etmiş. Ki çok güzel bir üniversiteden mezun. Ama olabiliyor böyle şeyler. Onlar o gece evi terketince eltimin annesi kayınvalidemi aramış ağzına geleni saymış. Kayınvalidem çok tatlı kadındır o bile çileden çıkmış.
Daha sonra yazın kına ve düğünümüz oldu. O arada hiç konuşmadık. Düğüne geldiler ama otelde kaldılar. Kayınvalidemde değil. Benimle de çok mesafeliydi kız.
Daha sonra o yıl hamile kaldı. Herkesi telefondan engellemişti kayınvalidem çok üzgündü. Ben arayayım tebrik edeyim dedim. Belki bizim vesilemizle ortam yumuşar dedim. Telefonumu bilmediği için açtı. Kendimi tanıttım tebrik ederim öğrendim dedim. Tanıyamadım dedi. Yine tanıttım. Aslında tanıdı ama bilerek öyle yaptı. Sonra da yüzüme kapattı beni de engelledi. Çok üzüldüm. Doğuma kadar kimseyle konuşmadı. Kayınvalidem doğuma hastaneye gitti. Abisi neden geldin anne demiş kadına. Bebeği görmüşler sonra da yukarı çıkıp. Hediyelerini takılarını vermişler. Biz yeniden aradık. Engelimizi kaldırmış kız. Çikolata vs yolladık hastaneye. Daha sonra da birkaç defa görüntülü konuştuk zorla. Bayramda gördüğümüzde de takımızı taktık güzel davrandık. O hep mesafeli davrandı.
Üç yıl sonunda ben hamile kaldım. O da beni aradı. O kadar kekeledi ki telefonda. Strese girince kekeliyormuş. Ben yine sıcak kanlı davrandım teşekkür ettim.
Ben doğum yapmadan önce kayınvalideme geldiler kayınbabamın arabasını ödünç almaya. Biz de ziyaretlerine gittik eve. Bizi balkonda gördüler arabamızı park ederken. Ama arkalarını döndüler hemen. Kapıya da gelmediler hoşgeldiniz demeye. Yine de tavrımızı bozmadan güzelce oturduk gördük. Ama çok moralim bozuldu hamile hamile. Doğum oldu yine eşiyle aradılar. Bir de eve çikolata yollamışlar. Ben hamileyken o yine hamile kalmıştı. Benden üç ay sonra doğum yaptı. Doğumdan hemen önce yine kayınvalidemle kavga etmişlerdi. Eşini bile evden kovmuş birkaç gün. Konusu da kayınvalidem tarhana yollamış onda böcek çıkmış. Hemen ardından özür dileyip yenisini yolladı kadın. Hediyeler de yolladı ama kavga çıkarmak isteyince insan çıkarıyor işte. Böyle olunca biz de konuşamadık onlarla. Bu arada kayınvalidem onların yanında benim adımı bile söyleyemiyor. Ama benim yanımda o kızın her türlü muhabbeti dönebiliyor ben sorun etmediğim için. Kalp kırmak istemediğim için. Onlara göre bu kızın böyle yapması beni kıskandığı içinmiş. Bana da artık öyle geliyor. Ama kıskanacak birşey olmadığını düşünüyordum ben. Çok güzel meslekleri var durumları iyi. Kendi ailesi biraz eğitimsiz ama kız iyi bir yerde. Benim ailem eğitimli insanlar. Benim ve eşimin de çok iyi birer mesleği var çok şükür. Ben yine de kondurmak istememiştim başta. Gerçekten hep iyi niyetli düşündüm. Kızın tavırlarını görseniz. Ağzında sürekli doktora tezim doktora tezim… Allah daha büyük başarılar nasip etsin inşallah hiç kıskanmıyorum. Benim de çok iyi işim var iyi konumdayım. Ama hiç konuşmam bu durumları. Hiç hastalarımdan bahsetmem, bilmişlik yapmam onların yanında. Ne gerek var ki iş sadece bir araç. Önemli olan iyi insan olabilmek.
Şimdi size sormak istediğim duruma geliyorum…
Öncelikle herkese çok geçmiş olsun depremden dolayı. Bu kızın ailesi de deprem bölgesinden. Bir sürü evleri var. Maddi durumları baya iyi. Çok şükür ailesine birşey olmadı. Depremi öğrenir öğrenmez o gece eşimi uyandırdım abini ara, eltimin ailesi o tarafta bir sor istersen dedim. Eşim abisiyle ara ara konuşur. Aklıma direk o geldi konuşmasak bile.
Daha sonra kayınvalidem bana sen aradın mı kızım dedi. Şimdi aramayacaksan bir daha aramasan da olur dedi. Ben aramadım. Eşimle beraber abisine sorduk görüntülü konuşalım mı diye. İki defa sorduk istemediler. Üstüne hala aramalı mıyım ben bu kızı? Kayınvalideme de artık bana da o kızdan bahsetmeyin artık demek istiyorum. Arasam muhtemelen açmayacak. Benim de ailemden daha önce bir kayıp oldu aramadı. Eşine ben aradım demiş. Aslında aramadı ama önemli değil üstünde durmadım. Depremle asla kıyaslamam bu çok büyük bir felaket ama yine de çekiniyorum. Terslese açmasa sinir stres olacağım. Ne yapmalıyım sizce ? Bir akıl verin lütfen. Bu durumda böyle bir soru sorduğum için de kusura bakmayın…
Son düzenleme:
bu kadar da üstüne düşme. Telefon acmiyor vs. Dünya onun etrafında dönmüyor. Ben olsam bıçak gibi keserim
Bilinmez.
