- 8 Ekim 2018
- 310
- 104
- 27
- Konu Sahibi mellykelly
- #1
İş iş iş iş, gerçekten artık tek sorunumuz iş. Belki de geçmiş sorunlarımızin kaynağı da işti. Çift terapisi alıyorduk bilenler bilir. Bir çok şey aşıldı fakat esas sorunumuz ise gelince her şey yine tıkanıyor. Bir de sizden fikir almak istedim.
Bir amirin yanında sekreterlik yapıyorum. 7/24 iletişim halinde olmam randevulari ayarlamam gün içerisinde çok defa odasına girip çıkmam gereken biri. Kırk küsur yaşlarında evli barkli bir adam. Bende aynı şekilde üç aylık evliyim. Ve gerçekten tüm sorunlarımızın ana kaynağı esas kavga sebebimiz hep iş oldu.
İnanılmaz kıskanıyor eşim. Normalde de kıskanç bir insan fakat kimseyi bu kadar kafaya takmadı kıskançlık yapmadı. Ama her gün bir erkeğin odasına girmem çıkmam işte bunu kabullenemedi bir türlü. Tam diyor yediricem kendime ogrenicem sakin kalmayı ama yok. Her seferinde yeniden nuksediyor. Bir de aynı kurumda çalışınca sürekli katima geliyor yeniden başa sariyoruz vs esas mesele artık ya evliliğin ya konuş amirinle iş yerin degissine kadar geldi. Konussam amirim göndermeyecek adım kadar biliyorum. Bu noktada bana ne tavsiye edersiniz ne yapabilirim. Açıkçası isimi seviyorum konuşmak dahi içimden gelmiyor. Bana çok iyiliği dokunmus biri amirim. Şimdi beni gonderin demek dümdüz nankörlük olacak. Bir tarafta da kıskançlıktan kendi hayatını bile yaşanmaz hale getiren kocam?
Bir amirin yanında sekreterlik yapıyorum. 7/24 iletişim halinde olmam randevulari ayarlamam gün içerisinde çok defa odasına girip çıkmam gereken biri. Kırk küsur yaşlarında evli barkli bir adam. Bende aynı şekilde üç aylık evliyim. Ve gerçekten tüm sorunlarımızın ana kaynağı esas kavga sebebimiz hep iş oldu.
İnanılmaz kıskanıyor eşim. Normalde de kıskanç bir insan fakat kimseyi bu kadar kafaya takmadı kıskançlık yapmadı. Ama her gün bir erkeğin odasına girmem çıkmam işte bunu kabullenemedi bir türlü. Tam diyor yediricem kendime ogrenicem sakin kalmayı ama yok. Her seferinde yeniden nuksediyor. Bir de aynı kurumda çalışınca sürekli katima geliyor yeniden başa sariyoruz vs esas mesele artık ya evliliğin ya konuş amirinle iş yerin degissine kadar geldi. Konussam amirim göndermeyecek adım kadar biliyorum. Bu noktada bana ne tavsiye edersiniz ne yapabilirim. Açıkçası isimi seviyorum konuşmak dahi içimden gelmiyor. Bana çok iyiliği dokunmus biri amirim. Şimdi beni gonderin demek dümdüz nankörlük olacak. Bir tarafta da kıskançlıktan kendi hayatını bile yaşanmaz hale getiren kocam?
