Eşime kırgınım

Zeynepgider

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
27 Aralık 2023
1
0
19
Siteye yeni üye oldum ve ilk yazdığım konunun bu yazı olması aslında beni biraz üzüyor. Eşimle hemen hemen iki senedir evliyiz daha çocuğumuz yok, ben zaten eşimin ailesiyle çok sıkıntılar yaşadım evlendiğimden beri, ama bana göre eşimle bir problemim yoksa hiçbir şey önemli değildi. Ve herşeyin üstesinden bir şekilde geldik. Tam artık rahata erdik kendi kendimize kaldık derken, eşimde bazı değişimler görmeye başladım, önceleri pek önemsemedim alttan almaya çalıştım belki yorgun belki agresif diye, ama iş artık aldı başını gitti. Öyle her lafa katlanan sesini çıkarmayan bir kadın olmadım hiçbir zaman. Her zaman kendimi savunmayı bildim ama bazen olanlar o kadar zoruma gidiyordu ki ona belli etmesem de bir köşeye çekilip ağlıyordum. Bazen hâlâ oluyor bu durum, ve bu olanlar artık beni çok fazla yoruyor gerçekten ne olacak bilmiyorum, en son beni buraya yazmaya iten olay ise, eşimin ortada birşey yokken en ufak bir sinir anıyla bana ağıza alınmayacak küfür etmesiydi, o kadar çok zoruma gitti ki, düşünsenize kendi eşiniz kocanız belki çocuklarınızın babası kalkıp size küfür ediyor, bunu nasıl hazmedeceğim bilmiyorum çok dokundu bana, ve ondan böyle birşeyi hiç beklemediğim için şok oldum sadece öyle bakakaldım o an elimden başka hiçbir şey gelmedi, olaydan sonra benden özür diledi ama nafile, bir özürle ben bunu nasıl sindireyim geçer mi bir özürle söylediği laflar. Okuyan yorum yapan herkese şimdiden teşekkür ederim yorumlarınız benim için çok önemli lütfen düşüncelerinizi benimle paylaşın...
 
Maalesef üzücü bir durum hele ki eşe küfretmek. Çok genel olacak Ama ben bu durumu ataerkil toplum olamamıza bağlıyorum. Erkekler senelerdir küfürü normal bir cümle kendilerine verilmiş bir ayrıcalık gibi ağızlarına dolamışlar. Umarm bu düzen bir gün değişir. Kesinlikle çok sert bir şekilde tavrınızı belli edin tekrarına izin vermeyin önünü alamazsınız ileride başka şeylerin
 
Maalesef üzücü bir durum hele ki eşe küfretmek. Çok genel olacak Ama ben bu durumu ataerkil toplum olamamıza bağlıyorum. Erkekler senelerdir küfürü normal bir cümle kendilerine verilmiş bir ayrıcalık gibi ağızlarına dolamışlar. Umarm bu düzen bir gün değişir. Kesinlikle çok sert bir şekilde tavrınızı belli edin tekrarına izin vermeyin önünü alamazsınız ileride başka şeylerin
Kesinlikle. Bana küfür eden adami gömerim. Ne kadinlik, ne eslik, ne arkadaslik görür bundan sonra
 
Siteye yeni üye oldum ve ilk yazdığım konunun bu yazı olması aslında beni biraz üzüyor. Eşimle hemen hemen iki senedir evliyiz daha çocuğumuz yok, ben zaten eşimin ailesiyle çok sıkıntılar yaşadım evlendiğimden beri, ama bana göre eşimle bir problemim yoksa hiçbir şey önemli değildi. Ve herşeyin üstesinden bir şekilde geldik. Tam artık rahata erdik kendi kendimize kaldık derken, eşimde bazı değişimler görmeye başladım, önceleri pek önemsemedim alttan almaya çalıştım belki yorgun belki agresif diye, ama iş artık aldı başını gitti. Öyle her lafa katlanan sesini çıkarmayan bir kadın olmadım hiçbir zaman. Her zaman kendimi savunmayı bildim ama bazen olanlar o kadar zoruma gidiyordu ki ona belli etmesem de bir köşeye çekilip ağlıyordum. Bazen hâlâ oluyor bu durum, ve bu olanlar artık beni çok fazla yoruyor gerçekten ne olacak bilmiyorum, en son beni buraya yazmaya iten olay ise, eşimin ortada birşey yokken en ufak bir sinir anıyla bana ağıza alınmayacak küfür etmesiydi, o kadar çok zoruma gitti ki, düşünsenize kendi eşiniz kocanız belki çocuklarınızın babası kalkıp size küfür ediyor, bunu nasıl hazmedeceğim bilmiyorum çok dokundu bana, ve ondan böyle birşeyi hiç beklemediğim için şok oldum sadece öyle bakakaldım o an elimden başka hiçbir şey gelmedi, olaydan sonra benden özür diledi ama nafile, bir özürle ben bunu nasıl sindireyim geçer mi bir özürle söylediği laflar. Okuyan yorum yapan herkese şimdiden teşekkür ederim yorumlarınız benim için çok önemli lütfen düşüncelerinizi benimle paylaşın...
Benzer şeyler yaşamışız. Ben de sindiremedim bir süre şok oldum sonraki vakitlerde savunmaya geçtim. Her ne olursa olsun bana bu şekilde sözler edemessin diye karşısına dikildim. Kırk kere oturup konuştuk kırk kere özür diledi ama yine hatasını tekrar edip durdu. Normalde asla eşimle aramdaki sorunları kimseye açmam eşimin saygı duyduğu bizi asla yaymayacak birine konuyu açtım. Belki eşim onu dinler diye. O zaman da eşim çok pişman oldu özür diledi. Ama tekrarladı birkaç gün sonra. Ben çözüm bulamadım. Zannediyorum eşlerimiz isteyerek yapmıyor kendilerine hakim olamıyorlar ama biz de buna katlanmak zorunda değiliz. Her defasında özür dilemesi oyalamak için olduğunuda düşünmüyorum. Çünkü nice erkekler var ben haklıyım deyip kendisini hiç sorgulamıyor bile. Eşime dua ediyorum bol bol. İnanın ben de bir yol bulamadım. Otuz dokuz iyi yönü var biri kötü bundan motive alıp sabrediyorum. Bir de bazen ben de çok çekilmez olabiliyorum o da bana direniyor... işte böyle geçiyor
 
Kesinlikle. Bana küfür eden adami gömerim. Ne kadinlik, ne eslik, ne arkadaslik görür bundan sonra
Gömmek lazım çünkü boyun eğdikçe nasılsa sesini çıkarmıyor diyecek bir sonraki kavgada daha çok yükselecek ve öylede gidecek sonrası malum. Eşim bana bir defa kes sesini dedi bir daha da diyemedi ama çünkü biliyor olacakları.
 
Siteye yeni üye oldum ve ilk yazdığım konunun bu yazı olması aslında beni biraz üzüyor. Eşimle hemen hemen iki senedir evliyiz daha çocuğumuz yok, ben zaten eşimin ailesiyle çok sıkıntılar yaşadım evlendiğimden beri, ama bana göre eşimle bir problemim yoksa hiçbir şey önemli değildi. Ve herşeyin üstesinden bir şekilde geldik. Tam artık rahata erdik kendi kendimize kaldık derken, eşimde bazı değişimler görmeye başladım, önceleri pek önemsemedim alttan almaya çalıştım belki yorgun belki agresif diye, ama iş artık aldı başını gitti. Öyle her lafa katlanan sesini çıkarmayan bir kadın olmadım hiçbir zaman. Her zaman kendimi savunmayı bildim ama bazen olanlar o kadar zoruma gidiyordu ki ona belli etmesem de bir köşeye çekilip ağlıyordum. Bazen hâlâ oluyor bu durum, ve bu olanlar artık beni çok fazla yoruyor gerçekten ne olacak bilmiyorum, en son beni buraya yazmaya iten olay ise, eşimin ortada birşey yokken en ufak bir sinir anıyla bana ağıza alınmayacak küfür etmesiydi, o kadar çok zoruma gitti ki, düşünsenize kendi eşiniz kocanız belki çocuklarınızın babası kalkıp size küfür ediyor, bunu nasıl hazmedeceğim bilmiyorum çok dokundu bana, ve ondan böyle birşeyi hiç beklemediğim için şok oldum sadece öyle bakakaldım o an elimden başka hiçbir şey gelmedi, olaydan sonra benden özür diledi ama nafile, bir özürle ben bunu nasıl sindireyim geçer mi bir özürle söylediği laflar. Okuyan yorum yapan herkese şimdiden teşekkür ederim yorumlarınız benim için çok önemli lütfen düşüncelerinizi benimle paylaşın...
Küfür kabul edilemez bir şey asla izin vermeyın.Iyici haddini bildirmek süründurmek lazım bir daha aynı hatayı yapmasın diye.Zaten hep tekrarlanırsa sonu nereye gidecegi belli.Bir eş küfür etmeye başladıysa bence sevgi saygı o ilişkide bitmişdir.
 
Süründürmeden sakın affettmeyin eğer hemen özrünü kabul ederseniz daha beter yapar
Sakın onun düzeldiğinden emin olmadan da çocuk yapmayın bakın bnem 5 aylık bbeeğim var emin olduğum adam bile 180 derece değişti sizinki neler yapmaz
 
Özür dilemiş olmak için özür dilemediğinden emin olun. Kırgınlığınızı iliklerine kadar hissetmesini sağlayın ve gerçekten ikna olduğunuzda barışın. Umarım çözersiniz🙏🏻
 
Maalesef üzücü bir durum hele ki eşe küfretmek. Çok genel olacak Ama ben bu durumu ataerkil toplum olamamıza bağlıyorum. Erkekler senelerdir küfürü normal bir cümle kendilerine verilmiş bir ayrıcalık gibi ağızlarına dolamışlar. Umarm bu düzen bir gün değişir. Kesinlikle çok sert bir şekilde tavrınızı belli edin tekrarına izin vermeyin önünü alamazsınız ileride başka şeylerin
Ben boyle olduğunu düşünmüyorum. Benim eşim dibine kadar ataerkil ama 13 yıllık evliyim salak bile demez tartışma anında diyemez dese cevabını veririm zaten. Şiddet söz konusu bile olamaz. Babası da öyleymiş erkek kardeşleri de bu şekilde alışmışlar. Benim babam ise tam tersi ağzı bozuktur ve erkek kardeşim de öyle ne yazık ki. Ben yetişmeden olduğunu düşünüyorum ki benim ne babam ne de kardeşim ataerkil düşüncede değiller. Kardeşim babamın davranış ve konuşmalarını ne kadar begenmese de kendine rol model almış zamanında belki arkadaş çevresi bilemiyorum. Kendini düzgünce ifade etmekten aciz insanlar küfre Başvurur diye söyledim hep ama yine ayni yine ayni. Konu sahibi bilmiyorum doğru mu ama bu konuda çok kati olun bence. Gerekirse ayni evin içinde iletişimi kesin konuşmayın. Eşiniz hatasını anlayana kadar
 
eşnizin karakteri bu sanırım. Katlanmak çok zor bir karar vermek de zor ama bir daha böyle bir şey yaşanmayacağına ya da daha ileri gitmeyeceğine eminseniz yola devam edin derim.
 
Maalesef benim gözümde istisnalar kaideyi bozmuyor. Mutlaka ki yetiştirme tarzı da önemli ama toplumun yarısından fazlası sizn bahsettiğiniz gibi değil. Erkeğin elinin kiri kadının yüzünün karası, kan kancıktan çıkar vs. Bunlar bizim toplumumuza has çıkarımlar
 
X