Evlilik, eş tayini, babayla konuşma.

magicat .!.:

Önce işinize başlayın, bir düzen kurun. Baba ve abinize kuruş vermeyin. Annen babandan memnun değilse o da sizinle gelsin erkek arkadaşının da içi rahat olur. Bir sene sonra falan da evlenirsiniz...

Genişletmek için tıkla...

birdelimuallime .!.:

Baba karakteri benim babama o kadar benziyor ki, evleneceğim dedim diye iki yılı bana zehir etmiş bir insan. Mesleğe başladığınız zaman kuruş vermeyin, ki sizden bir fayda gelmeyeceğini görsün. Sonra düğün mevzusunu açarsınız az zararla atlatma durumunu ben yaşayamadım umarım siz bulursunuz

Genişletmek için tıkla...

Arnicamontana .!.:

Herkese merhaba arkadaşlar izninizle içimi dökmeye ve dışardan bir gözle bakmaya geldim. Ben üniversiteden geçtiğimiz haziran ayında mezun oldum. 23 yaşındayım. Kısmetse birkaç gün içinde işime başlayacam. İşim hem maaş olarak hem kariyer olarak gayet iyi. Dört buçuk yıldır bir aksilik olmazsa hayatımı devam ettirmek istediğim adamla beraberim. Aynı üniversitede tanıştık aynı anda mezun olduk. Okulumuz benim memleketimde. Onun memleketi de buraya iki saat mesafede. Mesleklerimiz çok yakın ve güzel meslekler. Şimdi ilk sorunumuzdan başlayayım. Biz erkek arkadaşımla beraber mezun olduktan sonra mesleki bir sınava girdik ve ben kazandım o kazanamadı. Onun çok istediği ve emek verdiği bir sınavdı. Bu sınav sonucu neticesinde de ben mesleğimi üniversite okuduğumuz şehire yani benim memleketime epey uzak bir şehirde yapmaya başlayacağım. Bir nevi eğitim gibi düşünün ve bu eğitim için üç yıl orda olmak zorundayım. Batının çok güzel bir şehrinde olacağım. O da kazanamayınca farklı bir alanda şansını denedi ve bir aydır kendi memleketinin bir ilçesinde işe başladı. Gel gelelim ben gidince şehrin iki ucunda uzak mesafe ilişkisi sürdürmek zorunda kalacağız. Sınavı kazanamamanın üzüntüsü hırsının üzerine bir de bu eklenince son zamanlarda çok kötü günler geçiriyoruz. İlişkimize de yansıyor. Seneye sevgilim mesleki sınav için şansını tekrar denerse benle aynı şehri kazanması için derece yapması lazım ve bu onu çok geriyor. Zaten ders çalışamıyorum senin tek başına koca bir şehirde yalnız olacağını düşündükçe diyor. Ben o şehri kazanamam yanına gelemem evlenelim, eş tayiniyle gelirim neden yok yere seni üç yıl bekleyeyim diyor. Maddi olarak benden ve benim ailemden bir beklentisi yok. Baban isterse düğünü sonra yaparız aynı evde de yaşamayız diyor. Evlilik sürecinde ailesi en çok da kendisi her şeyi üstlenmeye hazır. Maddi durumu da buna müsait. Benim de evlilik konusunda bir şüphem yok. Ama kızlar asıl sorun burda başlıyor. Babam. Diğer aileler gibi normal bir şekilde ben evlenecem diyemiyoruz. Okudum bugünlere geldim ama hayatım boyunca bana varlık içinde yokluk yaşattı.
Şimdi de henüz alamadığım ilk maaşıma bile göz dikti. Lisede burs alırdım bursumu alırdı. Üniversiteye geldim öğrenim kredisiyle okudum bazen yetmedi birgün aç mısın tok musun diye sormadı. Yeri geldi mesleğimle dalga geçti. Afedersiniz bir bok olamadın dedi. (mesleğim saygı duyulan bir meslek tanınmamak için ayrıntı vermiyorum) Bu muamele ailedeki tüm kız çocukları için geçerli. Sağolsun ablalarım kız kardeşlerim maddi manevi birbirimize destek olduk hepimizin mesleği var. Henüz olmayanlar da okuyor. Bu adam her zaman öğrenciyken yüzümüze bakmaz, para kazanmaya başlayınca sömürür. Bizden alır yastık altına atar bazen oğluna verir. Oğlu da öz abim olur. Abim iş değiştirip maaşı azalınca sömürüler artmaya başladı. Kız çocuk bekarken kıymetli, evlenecem diyince ahlaksız ilan edilir. Ailede kimsenin nişanı düğünü insan gibi olmamıştır. Bunları niye anlatıyorum kızlar çünkü aranızda bazıları diyecek babandır yardım et. Ama zerre iyiliği dokunmadı bana ve ihtiyacı yok. Kendisinin ve annemin emekli maaşı var bir ablam mecburen her ay belli miktarlarda para yolluyor evli olduğu halde. Kardeşlerime sonuna kadar destek olacam parasal anlamda ama o birikim yapsın abimin sırtını sıvazlayıp cebini doldursun diye gözüm çıkana kadar üniversite okumadım. Şimdi de bana kredi çektirip abime ev aldırma planı yapıyor, konuşurlarken duydum. Ben bir yıl kadar ona hiç istemesem de bir miktar para verip daha sonra evlilik konusunu açmayı planlıyordum ama bu şartlarda ben de evlenmek istiyorum. Koca şehirde yalnız başıma bir hayat kuracağıma evlenip kocamla kurmayı tabiki tercih ederim. Ben ancak otuzumda evlenmek istersem bana insan gibi tamam evlen hayırlısı der. Daha erken olunca her türlü iğrenç bir muameleyle evden uğurlanırım.
Şimdi kızlar. Uzun oldu özele de girdim farkında olmadan ama siz olsanız nasıl bi yol izlerdiniz? Maksatım babamın gönlünü yapmak değil bu işi en az kavgayla halletmek. Sevgilime çok üzülüyorum aklı almıyor neden baban seni o şehre yalnız yollamayı tercih eder diyor. Sizce durum nedir? Çok teşekkürler sabırla okuyanlara.

Genişletmek için tıkla...

roskomosko .!.:

kızlar çalışsın erkekler yesin oh be güzel dünya siz işe başlayıp düzeninizi kurun en azından kısmen birikim yapın veya o süreçte evlendikten sonra kullanılabilecek şekilde esyalarınızı almaya çalışın. ekmediği yerden biçmeye çalışana baban da olsa izin vermeyeceksin

Genişletmek için tıkla...

Arnicamontana .!.:

Para vermiyorum demek inanın kolay biz vermeyince evde olan kardeşlere sarıyor. Ne yaparım nasıl konuya girerim işin içinden çıkamıyorum

Genişletmek için tıkla...

Nicki Mouse .!.:

Canım ne kadar güzel ki bu kadar uğraşa rağmen hayalini gerçekleştirip mesleğini eline almışsın. Bu zamana kadar baban bile olsa idare de etmişsin.
Hala niye idare etmeye çalışcaksın. Bu zamana kadar yaranabildin mi anlattığın kadarıyla hayır.
Sen didin çalış abin ev sahibi olsun olur. Sonra düğününü yaptırsın başka. Geç güzel kardeşim bu işleri kavgaysa çıkarsa çıksın yeter. Kim olursa olsun emeğini sömürmesine izin verme. Abinin evine yapacağın birikimi kendine yaparsın. Yarın öbür gün kendi evine kendi arabana yaparsın.
Eğer hayatında ki insandan eminsen ki eminsin galiba hiç durma. Bizden bi beklentiside yok diyorsun bak. Madem onların tabiriyle hiç Bir şey olmadın okudun da noldun.
O zaman sen nasıl yardım etcen ki zaten
İnşiallah herşey gönlünce olsun. Mutluluklar ve işinde başarılar dilerim..

Genişletmek için tıkla...

Arnicamontana .!.:

Herkese merhaba arkadaşlar izninizle içimi dökmeye ve dışardan bir gözle bakmaya geldim. Ben üniversiteden geçtiğimiz haziran ayında mezun oldum. 23 yaşındayım. Kısmetse birkaç gün içinde işime başlayacam. İşim hem maaş olarak hem kariyer olarak gayet iyi. Dört buçuk yıldır bir aksilik olmazsa hayatımı devam ettirmek istediğim adamla beraberim. Aynı üniversitede tanıştık aynı anda mezun olduk. Okulumuz benim memleketimde. Onun memleketi de buraya iki saat mesafede. Mesleklerimiz çok yakın ve güzel meslekler. Şimdi ilk sorunumuzdan başlayayım. Biz erkek arkadaşımla beraber mezun olduktan sonra mesleki bir sınava girdik ve ben kazandım o kazanamadı. Onun çok istediği ve emek verdiği bir sınavdı. Bu sınav sonucu neticesinde de ben mesleğimi üniversite okuduğumuz şehire yani benim memleketime epey uzak bir şehirde yapmaya başlayacağım. Bir nevi eğitim gibi düşünün ve bu eğitim için üç yıl orda olmak zorundayım. Batının çok güzel bir şehrinde olacağım. O da kazanamayınca farklı bir alanda şansını denedi ve bir aydır kendi memleketinin bir ilçesinde işe başladı. Gel gelelim ben gidince şehrin iki ucunda uzak mesafe ilişkisi sürdürmek zorunda kalacağız. Sınavı kazanamamanın üzüntüsü hırsının üzerine bir de bu eklenince son zamanlarda çok kötü günler geçiriyoruz. İlişkimize de yansıyor. Seneye sevgilim mesleki sınav için şansını tekrar denerse benle aynı şehri kazanması için derece yapması lazım ve bu onu çok geriyor. Zaten ders çalışamıyorum senin tek başına koca bir şehirde yalnız olacağını düşündükçe diyor. Ben o şehri kazanamam yanına gelemem evlenelim, eş tayiniyle gelirim neden yok yere seni üç yıl bekleyeyim diyor. Maddi olarak benden ve benim ailemden bir beklentisi yok. Baban isterse düğünü sonra yaparız aynı evde de yaşamayız diyor. Evlilik sürecinde ailesi en çok da kendisi her şeyi üstlenmeye hazır. Maddi durumu da buna müsait. Benim de evlilik konusunda bir şüphem yok. Ama kızlar asıl sorun burda başlıyor. Babam. Diğer aileler gibi normal bir şekilde ben evlenecem diyemiyoruz. Okudum bugünlere geldim ama hayatım boyunca bana varlık içinde yokluk yaşattı.
Şimdi de henüz alamadığım ilk maaşıma bile göz dikti. Lisede burs alırdım bursumu alırdı. Üniversiteye geldim öğrenim kredisiyle okudum bazen yetmedi birgün aç mısın tok musun diye sormadı. Yeri geldi mesleğimle dalga geçti. Afedersiniz bir bok olamadın dedi. (mesleğim saygı duyulan bir meslek tanınmamak için ayrıntı vermiyorum) Bu muamele ailedeki tüm kız çocukları için geçerli. Sağolsun ablalarım kız kardeşlerim maddi manevi birbirimize destek olduk hepimizin mesleği var. Henüz olmayanlar da okuyor. Bu adam her zaman öğrenciyken yüzümüze bakmaz, para kazanmaya başlayınca sömürür. Bizden alır yastık altına atar bazen oğluna verir. Oğlu da öz abim olur. Abim iş değiştirip maaşı azalınca sömürüler artmaya başladı. Kız çocuk bekarken kıymetli, evlenecem diyince ahlaksız ilan edilir. Ailede kimsenin nişanı düğünü insan gibi olmamıştır. Bunları niye anlatıyorum kızlar çünkü aranızda bazıları diyecek babandır yardım et. Ama zerre iyiliği dokunmadı bana ve ihtiyacı yok. Kendisinin ve annemin emekli maaşı var bir ablam mecburen her ay belli miktarlarda para yolluyor evli olduğu halde. Kardeşlerime sonuna kadar destek olacam parasal anlamda ama o birikim yapsın abimin sırtını sıvazlayıp cebini doldursun diye gözüm çıkana kadar üniversite okumadım. Şimdi de bana kredi çektirip abime ev aldırma planı yapıyor, konuşurlarken duydum. Ben bir yıl kadar ona hiç istemesem de bir miktar para verip daha sonra evlilik konusunu açmayı planlıyordum ama bu şartlarda ben de evlenmek istiyorum. Koca şehirde yalnız başıma bir hayat kuracağıma evlenip kocamla kurmayı tabiki tercih ederim. Ben ancak otuzumda evlenmek istersem bana insan gibi tamam evlen hayırlısı der. Daha erken olunca her türlü iğrenç bir muameleyle evden uğurlanırım.
Şimdi kızlar. Uzun oldu özele de girdim farkında olmadan ama siz olsanız nasıl bi yol izlerdiniz? Maksatım babamın gönlünü yapmak değil bu işi en az kavgayla halletmek. Sevgilime çok üzülüyorum aklı almıyor neden baban seni o şehre yalnız yollamayı tercih eder diyor. Sizce durum nedir? Çok teşekkürler sabırla okuyanlara.

Genişletmek için tıkla...

Arnicamontana .!.:

Para vermiyorum demek inanın kolay biz vermeyince evde olan kardeşlere sarıyor. Ne yaparım nasıl konuya girerim işin içinden çıkamıyorum

Genişletmek için tıkla...

moirane .!.:

öncelikle yeni işiniz hayırlı olsun.
benim takıldığım neden tek başına olmayı bu kadar takıyorsunuz?
mesajınızın sonundaki "aklı almıyor neden baban seni o şehre yalnız yollamayı tercih eder diyor." cümlesi sevgilinizin de bu durumu bir sorun olarak gördüğünü gösteriyor. hele "Zaten ders çalışamıyorum senin tek başına koca bir şehirde yalnız olacağını düşündükçe..." demesi ayrı bir sorun ya neyse (ben olsam ciddi kavga çıkardı bu cümleden ya neyse)
açıkçası ben bu konuda ortada bir sorun göremiyorum.

anladığım kadarıyla eğitimli, başarılı, güzel bir şehirde iş imkanı bulmuş genç bir kadınsınız.
mezun olduktan ilk iş deneyiminiz ve bence mezun olur olmaz kendinizi evlilik sorumluluğu içine atmak yerine kendi başına olmanız sizin için çok daha yararlı olacaktır.(kendim de iyi bir mesleği olan, aileden uzak bir şehirde kendi başına yaşayan biriyim ve bence insana çok şey katan bir deneyim).
sevgiliniz de bu arada kariyerini yoluna koyar. böylece evlendikten sonra o sınavı kazanamadı, bu sınava hazırlanıyor streslerinden de kurtulmuş olursunuz. çünkü sizin onun istediği sınavı kazanıp onun kazanamamış olması da ileride bir sorun olarak karşınıza çıkabilir (ne yazık ki...)

babanızla ilgili konuya gelince yalnız da yaşanız tek kuruş vermeyin. bir zahmet abiniz kendisi çalışıp alabiliyorsa ev alsın.
ne kadar kadar çirkefleşseler de kavga çıkarsalar da kararlı durun. çünkü şimdi para vermeye başlarsanız devamı gelir. zaten alışmış burslarınızı yemeye, şimdi daha da sömürme imkanları var. eğer dikkatli olmazsanız gerisi çorap söküğü gibi gelir.
kavgaysa kavga, küslükse küslük... ama eninde sonunda sizin tek kuruş vermeyeceğinizi anlarlar. bu arada da hem düğün için para biriktirirsiniz hem de biraz olsun kendinize harcarsınız (hayatta en özgür olacağınız zamanlar bunlar. başınızda ne babanız, ne kocanız olmayacak. hayatınız üzerinde tek söz sahibi kişi siz olacaksınız)
hem babanız da zaten bu süreçte sizden para beklememeyi öğreneceği için düğün süreciniz de daha az olaylı olur belki...

yani babanıza tek kuruş vermeyin, kredi çekip abiye ev alma olaylarına girmeyin, evlilik işinde de acele etmeyin.
güzel bir şehirde saygın bir mesleği olan genç bir kadın olarak biraz hayatın tadını çıkarın derim :)

Genişletmek için tıkla...

Spizella .!.:

Nasıl bu kadar rahat yazıyorsun diyenler olursa, ben bu dediğimi yaptım çok da güzel oldu :)

Genişletmek için tıkla...

Arnicamontana .!.:

Çok özel değilse ne yaptı biraz açabilir misiniz? Şimdi aranız nasıl aileyle?

Genişletmek için tıkla...