Arkadaşlar bir konuda fikrinizi almak istiyorum. Daha önce açtığım konuda derdimi paylaşma amacıyla, amcamın evine inmeli miyim diye sormuştum, aranızdan birkaç kişi bana amcama anlatmamam gerektiğini, anlatmamamın daha doğru olacağını ve burada paylaşmamın daha iyi olacağını söylemişti, Ben de tavsiyenizi dinleyip burada paylaşmaya karar verdim, derdim çoğu kişiye göre basit olabilir, ama herkesin derdi kendine büyüktür, Nereden başlasam bilmiyorum, sorunum bildiğiniz gibi Ailevi bir sorun, küçüklüğümden beri Annem ve babam bize öz evlatları olduğumuz halde Değişik muamelelerde bulunuyorlar, yani anne baba olmayı pek beceremeyen İnsanlar kendileri. babam hapishanelerde büyümüş Annemin nerede büyüdüğü belli değil, yani değişik insanlar, geçmişleri hakkında çok fazla şey bilmiyorum, ama çocuk yetiştirmeyi bilmediklerini biliyorum, zaten annemin ailesi yok, Nerede olduklarını bilmiyoruz. annemin nereden geldiği belli değil, babamın da ailesinin çoğu vefat etmiş, sadece amcalarımı tanıyorum 2 tane 3 tane amcam var o kadar. aile olarak Babamlar çok katı bir aileler yani böyle sürekli küfür eden bağıran hakaret eden sadece kendilerini düşünen bencil insanlar. mesela Babam atıyorum okumamıza izin verecek ya bize sevdiği için bizim mutluluğumuz için okumamıza izin vermiyor. kendi adını yükseltmek Yani kendi itibari için anlarsınız İşte o yüzden izin veriyor bizim mutluluğumuzu hiç düşünmüyorlar hatta biz mutlu olduğumuz zaman bize gıcık olduklarını açıkça hissedebiliyoruz Çünkü surat yapıyorlar Göz çeviriyorlar göz deviriyorlar. bu tür davranışları var Ben mesela Alt kattaki amcamla aram çok iyi değil ama İlk zamanlar onu çok seviyordum sürekli yanına gidiyordum ve annem bana çok gıcık oluyordu yani diyordum ki Anne hani tek anlaştığım mutlu olabildiğim kişi amcam ama annem buna hiçbir şekilde saygı duymayıp gıcık oluyordu küçükken daha önceki konuda da söylemiş olduğum gibi gerçekten çok fazla dayak yerdik babam ağzımızı burnumuzu kırardı döverdi Şimdi ise onda Ne o Güç takat kaldı ne de biz onun dövmesini gerektirecek bir şey yapmadığımız için Elhamdülillah şu anlarda dayak yemiyoruz. Eğer çok fazla kavga gürültü olursa o zaman babam gelip dövüyor. Onun dışında gerçekten Ama her şeyde hakaret. ve bizim evde şöyle değişik bir şey var ne kadar temizlik yaparsan seni o kadar severler temizlik yapmazsan sevmezler temizlik yaptığımız gün babam kızım diyor yapmadığımız gün Allah senin belanı versin Sen ne işe yararsın ki neden doğdun ki en büyük pişmanlığımızsın falan diyor mesela ben kendimi bildim bileli Annem ve babam çok geç kalkan insanlar asla saat sabah ondan önce kalkmazlar ve aile olarak böyleyiz yani aile olarak herkes geç kalkıyor ve biz de böyle yetiştirdiler yani biz doğuştan Afedersiniz babamın kelimesi olduğu için söylüyorum doğuştan şerefsiz değiliz ben de hani doğal olarak kalkamıyorum Sabahları Çünkü zaten Kalktığım zaman tüm ev halkı uyuyor oluyor Ben neden ayakta olayım ki yapacak bir şeyim de yok Sabahın saatinde Ama mesela ben bugün geç kalktım bu sabah babam benim geç kalktığımı gördüğü zaman o da tuvalete kalkmıştı Sonra gidip geri yattı bana sabah ettiği küfürlerin gerçekten haddi hesabı yok Affedersiniz sokak karısı s***** namussuz gibisinden daha ağza alınmayacak bir sürü hakaret ve özellikle Hani bu hakaretleri geçtim zaten bunlara küçüklüğümden beri Alışığım ama babamın en çok zoruma giden kelimesi bana sabah dedi ki artık ölsen de kurtulsak ölürsen iki gün üzülürüz sonra unuturuz zaten Yeter artık bıktık bir ölmedin gitti zaten sürekli hastalanıyorsun Keşke son hastalandığında artık ölsen ve bunu babam gerçekten ciddi tavırlarla söylüyor. ve bunu yaklaşık 6-7 yıldır söylüyor yani yeni yeni uydurduğu kelimeler değil. Onun dışında bizim evde hiç doğum günleri kutlanmaz hiç böyle güzel bir gün olmaz Hiç böyle hediye alınmaz mutluluk Paylaşılmaz kendi Ailemizde kendi iç Ailemizdeki kardeşlerimiz annemiz babamız her şeyimizi Haset ederler mutluluklarımızı kıskanırlar sürekli evde kavga Kıyamet hakaret evde edilen küfürlerin haddi hesabı yok en küçük kardeşim Kız kardeşim 12 yaşında Yani 12 yaşında Ama gerçekten boyu kısa ve küçük bir çocuk gibi o bile yani onun bile ettiği hakaretleri ağza alınmayacak cinsten ve Annemle babam bu tür şeyler asla müdahale etmiyorlar böyle yetiştirmişler anlayacağınız mesela sanki babamın evinde değil de Kaynanamın evindeymiş gibi hissediyorum koltuk taşındı bizim salonumuza ve babama dedim ki hani en sıcak Oda salonumuz Salonda koltukta artık ben de oturabilir miyim dedim Babam dedi ki sen oturmazsan hani daha çok iş yapsan seni oturarak görmek istemiyorum temizlik yaparak görmek istiyorum dedi Kendim evde gerçekten Hizmetçi gibi hissediyorum en çok temizliği Tabii ki ablam yapar onun hakkını yemem ama gerçekten hizmetçi parçası gibi yetişiyoruz hani temizlik dışında bir değerimiz yok değerimiz temizlikle biçiliyor maddi olarak her şeyin hesabı yapılıyor mesela Babam bana diş teli takacak ilk gün bir şey demez takar aradan bir hafta geçsin bir bardak düşüreyim yere hemen der ki zaten sana yaptırdığımız diş teli sana harcadığımız paraya değmiyor işte Neyimize sana yaptırdıysak Senin gibi şerefsize değer mi gibisinden laflar söylüyor babama oturup Bizi eskiden çok dövdüğünü hatırlatıyorum babam bize hep hakaret eder Yani hatırlatma amacım ettiği hakaretlerin birazcık Hani kendine bakması açısından diyorum ki baba Hani eskiden bizi çok döverdin ağzımız Burnumuz kanarcasına Babam der ki ay işte Küçük Emrah niye sürekli geçmiş açıyorsun neyin davasını güdüyorsun neyin intikamını almaya çalışıyorsun Diyorum ki baba intikam almaya çalışmıyorum sadece bizim şerefsiz olmadığımızı küçükken sizin bizi böyle yetiştirdiğiniz anlatmaya çalışıyorum diyorum ama babam gerçekten anlamıyor Gerçekten size daha anlatacak çok şeyim var ama hani vaktinizi bu şekilde çalmaya hakkım yok Gerçekten sizden çok özür dilerim ama aile hayatım Gerçekten çok berbat hayatımda hiçbiri mutluluk yok evimize hiçbir mutluluğun girmesine hiç kimse izin vermiyor ve ben artık bu evden gitmek istiyorum Ne yapsam Nereye gitsem bilmiyorum Gerçekten gidecek kimsem de yok ve Hani sonuç itibariyle şey demesi kolay hani polise git evden ayrıl falan filan bu tarz şeyler söylemek kolay ama insan ailesinden de kolay kolay ayrılamıyor sonuç itibariyle alışkın olduğumuz bir toplum yani Çok kolay olmaz Hele bir de benim yaşımda bir insan için çok kolay olacağını düşünmüyorum yani en azından bilmiyorum içimi rahatlatacak tavsiyeler verecek falan varsa veya güzel şeyler söyleyecek olan varsa gerçekten dinlemek çok isterim sizi şimdiden teşekkürler
