Merhaba. Sekiz aylık evliyim. Kaynanam eşime aşık resmen. Eşim hala evlenmemiş gibi davranıyorlar. Sanki hala hep beraber yaşıyorlar. bizim eve oğlumun evi değildi bizim ev diye hitap ediyorlar. araba aldık bizim arabamız diyorlar. Araba aldığımızda sadece eşime hayırlı olsun denildi. Bana hiç demediler. eşim diğer arabasını benim arabam olmamasına rağmen kardeşinin kullanımına sundu. Ben buna kızınca problem bende oluyor. Eşim çok çalışıyor diğer çocukları çalışmıyor ama her şeyimiz ortakmış gibi davranıyorlar. Sanki eşim onlarla paylaşmak zorunda. evde muslukları bozulsa eşim televizyon bozulsa eşim her akşam yemek yapıp eşimi çağırıyorlar. Ne yapacağımı bilmiyorum. Aynı durumda olan var mı.
Evet bu bendim.
Yatak odama kadar karışırdı kayınvalidem.
Koltukta tv karşısında ana oğul uyurlardı.
Balayı yapamadık. Habersiz pat diye İstanbul'dan Fethiye'ye geldi. Delirdim.
Kocam ve kayınvalidem yolda el ele tutuşarak yürürlerdi. Ben arkalarından giderdim.
Restorana veya kafeye gittiğimizde onlar yanyana otururdu. Bana sandalye kalmazdı. Ben sandalye arardım .
Aynı yatakta yatırmazdı.
Kayınvalidem kocamla aynı sofraya oturtmadı.
Benim evim, benim oğlum, benim kurallarım dedi.
Ayrı evlerde oturmamıza rağmen.
Piknik yapamadık eşimle hiç.
Televizyon, musluk, ocak bozulsa eşimi çağırırdı.
Yatakodasının içinde ebeveyn banyom vardı.
Misafir banyosu olduğu halde yatakodamdakini kullanırdı. Su damlacıklarına bakarak "yine mi yaptınız " diye azarlardı.
Salona ayrı yatak yapardı, kocamla birlikte yatırmazdı. Bir akşam oğlum rahat etsin derdi.
Başka kızların resimlerini göstererek benim yetersiz olduğumu söylerdi.
Kirli kutusundan boxer ve külotlarını koklayarak oğlunu elimden aldığımı söyledi. Eski eşim şahitti.
Ben kuma gelmiştim adeta.
Boşandım. Nafaka ve tazminatımı tüm haklarımı aldım. Anasından emdiği sütü burnundan getirdim.
Anneci erkek asla düzelmez.
