İki çocuğu olanlar yardım edebilir mi?

Merhabalar. Benim bi kızım var. 2,5 yaşında ve bazı nedenlerden dolayı konuşma geriliği var fakat elimizden geldiğince destek olup yaşıtlarına yetişip kendini ifade edebilmesine yardımcı olmaya çalışıyoruz. Şimdi benim asıl mesleğim öğretmenlik ama henüz mesleğime başlamadan anne oldum. Düşüncem Kızım kendini toparladıktan sonra mesleğimi yapmak ama 2. Çocuğu da istiyoruz çünkü ileride yaşımız 2 ya da 3 çocuğun enerjisine yetmesine engel olabilir. Şuan 27 yaşındayım eğer 2 sene daha bekleyip bir çocuğumuz daha olursa nasıl sorunlar olur ya da olur mu? Ayrıca şimdi de yapsam ileride de yapsam yanımda pek destek olabilecek kişi yok eşimden başka. Ama o da çalıştığı için yine çocukların büyük bir sorumluluğu ben de olucak. Böyle bi durumda ne yaparsam mantıklı olur? Kafam çok karışık olduğu için yazmak en azından belki fikir olabilir. Belli bir yol izleyebilirim. Teşekkür ederim.

Öncelikle çocuğunuzun konuşma bozukluğunu çözün. Ve maddi olarak da yetebilecek misiniz?
Eşiniz pek destek olamayacaksa ve tek olacaksanız çok çok zorlanacaksınız. Bana kalırsa kızınız kendini ifade ettiğinde ve 3 yaşına geldiğinde hiç olmazsa hamile kalın derim.
Kendimden örnek vereyim. Büyük oğlum 4 yaşındayken 2.çocuğum doğdu. Büyüğü zaten kreşe gidiyordu. Şimdi 2.çocuğum 20 aylıkken kızım doğdu. Kızım da daha 33 günlük. Ama mesela benim bir düzenim var. Büyük oğlum okula gidiyor, yüzmeye gidiyor, drama eğitimleri alıyor, derslerinde ona yardım eden bir oyun ablası da var. Ve ortanca oğlum konuşuyor kendini güzel ifade ediyor. Haftada 3 gün onun için dr oyun ablası geliyor benim eksik kaldığım yerlerde destek oluyor, ekran vermiyorum. Oyun ablasına da doğum yaptığım için başladık çünkü çocuklarımı ihmal etmek benim için zulüm olurdu.
Evime düzenli yardımcı geliyor. Eşim destek oluyor. Ve uyku düzenleri var, yemekle ilgili sıkıntısı olmayan çocuklar.O yüzden 3 tane yaptım çok şükür.
Siz tek bakacaksanız büyük oğlunuz harap olabilir ve konuşma bozukluğu da ilerleyebilir. Ayrıca ilk çocuğumu 28de doğurdum. İkinciyi 32de. Yaşım geçiyor diye düşünmeyin, bence o 3 yaşındayken kreşe verin ve hamile kalın. Sizin için de onun için de harika olacaktır eminim.

Donya .!.:

Öncelikle çocuğunuzun konuşma bozukluğunu çözün. Ve maddi olarak da yetebilecek misiniz?
Eşiniz pek destek olamayacaksa ve tek olacaksanız çok çok zorlanacaksınız. Bana kalırsa kızınız kendini ifade ettiğinde ve 3 yaşına geldiğinde hiç olmazsa hamile kalın derim.
Kendimden örnek vereyim. Büyük oğlum 4 yaşındayken 2.çocuğum doğdu. Büyüğü zaten kreşe gidiyordu. Şimdi 2.çocuğum 20 aylıkken kızım doğdu. Kızım da daha 33 günlük. Ama mesela benim bir düzenim var. Büyük oğlum okula gidiyor, yüzmeye gidiyor, drama eğitimleri alıyor, derslerinde ona yardım eden bir oyun ablası da var. Ve ortanca oğlum konuşuyor kendini güzel ifade ediyor. Haftada 3 gün onun için dr oyun ablası geliyor benim eksik kaldığım yerlerde destek oluyor, ekran vermiyorum. Oyun ablasına da doğum yaptığım için başladık çünkü çocuklarımı ihmal etmek benim için zulüm olurdu.
Evime düzenli yardımcı geliyor. Eşim destek oluyor. Ve uyku düzenleri var, yemekle ilgili sıkıntısı olmayan çocuklar.O yüzden 3 tane yaptım çok şükür.
Siz tek bakacaksanız büyük oğlunuz harap olabilir ve konuşma bozukluğu da ilerleyebilir. Ayrıca ilk çocuğumu 28de doğurdum. İkinciyi 32de. Yaşım geçiyor diye düşünmeyin, bence o 3 yaşındayken kreşe verin ve hamile kalın. Sizin için de onun için de harika olacaktır eminim.

Genişletmek için tıkla...

Kreş fikri mantıklı. Eğer seneye bu zamanlar bir okulda göreve başlarsam 1 yıl kadar devam etmeyi düşünüyorum. Bu süre zarfında da kızımı da özel eğitimli kreşe vermeyi istiyorum. Dediğim gibi benim tek endişem kendi yaşım ve kardeşler arası yaş problemi olur mu düşüncesi. Destek alabilirsem sizin gibi güzel olur. Eşim evde olduğu zamanlarda hem ev işinde hem de çocukla ilgileniyor elinden geldiğince. İkinci gelirse de desteği bu şekilde olur ondan şüphem yok da yetebilir miyiz bu konuda ciddi sorular var kafamda. Bir de sağlık sorunları yaş ilerledikçe de ortaya çıkıyor. Bende kansızlık var ve çok çabuk kilo alıyorum bu da gün içinde yorulmama neden oluyor. Yaşım da ilerleyince eğer kendimi toparlayamazsam hepsine birden yetememe ihtimalim olur mu acaba

annelerbal .!.:

Kreş fikri mantıklı. Eğer seneye bu zamanlar bir okulda göreve başlarsam 1 yıl kadar devam etmeyi düşünüyorum. Bu süre zarfında da kızımı da özel eğitimli kreşe vermeyi istiyorum. Dediğim gibi benim tek endişem kendi yaşım ve kardeşler arası yaş problemi olur mu düşüncesi. Destek alabilirsem sizin gibi güzel olur. Eşim evde olduğu zamanlarda hem ev işinde hem de çocukla ilgileniyor elinden geldiğince. İkinci gelirse de desteği bu şekilde olur ondan şüphem yok da yetebilir miyiz bu konuda ciddi sorular var kafamda. Bir de sağlık sorunları yaş ilerledikçe de ortaya çıkıyor. Bende kansızlık var ve çok çabuk kilo alıyorum bu da gün içinde yorulmama neden oluyor. Yaşım da ilerleyince eğer kendimi toparlayamazsam hepsine birden yetememe ihtimalim olur mu acaba

Genişletmek için tıkla...

Yaş ilerleyince insanın kötü olduğu fikrini kafanıza kim soktu bilmiyorum ama maşallah gayet iyiyim ki doğumlarda bana kan takviyesi yapılır :) ben 2 çocukla bir de hamile halimle bu sene nerelere eşim ve destekçim olmadan gittim. Karnım burnumda hala geziyorduk yavrularımla. Hiç hastalık vs şükür olmadı. İşleyen demir pas tutmaz unutmayın. Yaş ilerlemesi dediğiniz 28-29-30 yani bunlar ideal yaşlar zaten.
Şunu unutmayın ki kendinizi ne kadar iyi hissederseniz o kadar iyi olur ve çabuk toparlanırsınız. Hastalık vs olaylarını düşünmeyin ama gebe kalmadan önce tüm eksik vitaminlerinizi tamamlayın. Kızınızı da özel eğitime verip kalabilirisniz tabi ki. Ama özel eğitim derken ne gibi bir rahatsızlığı var otizm gibi mi? Bu da önemli tabi sürecin sağlıklı ilerlemesi açısından.

annelerbal .!.:

Merhabalar. Benim bi kızım var. 2,5 yaşında ve bazı nedenlerden dolayı konuşma geriliği var fakat elimizden geldiğince destek olup yaşıtlarına yetişip kendini ifade edebilmesine yardımcı olmaya çalışıyoruz. Şimdi benim asıl mesleğim öğretmenlik ama henüz mesleğime başlamadan anne oldum. Düşüncem Kızım kendini toparladıktan sonra mesleğimi yapmak ama 2. Çocuğu da istiyoruz çünkü ileride yaşımız 2 ya da 3 çocuğun enerjisine yetmesine engel olabilir. Şuan 27 yaşındayım eğer 2 sene daha bekleyip bir çocuğumuz daha olursa nasıl sorunlar olur ya da olur mu? Ayrıca şimdi de yapsam ileride de yapsam yanımda pek destek olabilecek kişi yok eşimden başka. Ama o da çalıştığı için yine çocukların büyük bir sorumluluğu ben de olucak. Böyle bi durumda ne yaparsam mantıklı olur? Kafam çok karışık olduğu için yazmak en azından belki fikir olabilir. Belli bir yol izleyebilirim. Teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

Sizden on yaş büyüğüm bir sürü hastalığım fiziksel sorunum var hiç çocuklarıma bakabilir miyim demedim ne saçma bir düşünce gencecik insansınız
Evladınızın problemini düzeltmeden ikinci çocuğu düşünmeyin

Donya .!.:

Yaş ilerleyince insanın kötü olduğu fikrini kafanıza kim soktu bilmiyorum ama maşallah gayet iyiyim ki doğumlarda bana kan takviyesi yapılır :) ben 2 çocukla bir de hamile halimle bu sene nerelere eşim ve destekçim olmadan gittim. Karnım burnumda hala geziyorduk yavrularımla. Hiç hastalık vs şükür olmadı. İşleyen demir pas tutmaz unutmayın. Yaş ilerlemesi dediğiniz 28-29-30 yani bunlar ideal yaşlar zaten.
Şunu unutmayın ki kendinizi ne kadar iyi hissederseniz o kadar iyi olur ve çabuk toparlanırsınız. Hastalık vs olaylarını düşünmeyin ama gebe kalmadan önce tüm eksik vitaminlerinizi tamamlayın. Kızınızı da özel eğitime verip kalabilirisniz tabi ki. Ama özel eğitim derken ne gibi bir rahatsızlığı var otizm gibi mi? Bu da önemli tabi sürecin sağlıklı ilerlemesi açısın

Genişletmek için tıkla...

Donya .!.:

Yaş ilerleyince insanın kötü olduğu fikrini kafanıza kim soktu bilmiyorum ama maşallah gayet iyiyim ki doğumlarda bana kan takviyesi yapılır :) ben 2 çocukla bir de hamile halimle bu sene nerelere eşim ve destekçim olmadan gittim. Karnım burnumda hala geziyorduk yavrularımla. Hiç hastalık vs şükür olmadı. İşleyen demir pas tutmaz unutmayın. Yaş ilerlemesi dediğiniz 28-29-30 yani bunlar ideal yaşlar zaten.
Şunu unutmayın ki kendinizi ne kadar iyi hissederseniz o kadar iyi olur ve çabuk toparlanırsınız. Hastalık vs olaylarını düşünmeyin ama gebe kalmadan önce tüm eksik vitaminlerinizi tamamlayın. Kızınızı da özel eğitime verip kalabilirisniz tabi ki. Ama özel eğitim derken ne gibi bir rahatsızlığı var otizm gibi mi? Bu da önemli tabi sürecin sağlıklı ilerlemesi açısından.

Genişletmek için tıkla...

Hamile kalmayı düşündüğümde sağlık açısından takviyelerle başlıyorum doktor zaten başka türlü baya bir zorluk olacağını hep söylüyor. Yetebilmek endişesi aslında. Kızım otizm değil çok şükür. Ama yaşıtlarından geri olduğu 1 buçuk yaşındayken fark edildi. Yaklaşık 1 sene içinde güzel ilerleme kaydettik.

Minaredenatbeni .!.:

Sizden on yaş büyüğüm bir sürü hastalığım fiziksel sorunum var hiç çocuklarıma bakabilir miyim demedim ne saçma bir düşünce gencecik insansınız
Evladınızın problemini düzeltmeden ikinci çocuğu düşünmeyin

Genişletmek için tıkla...

Bakmak değil. Yanımda anne olduktan sonra bana destek olabilecek en azından sevgisiyle bilgisiyle varlığıyla tecrübelerini aktaracak annem olmadığı için endişe duyuyorum. Çünkü kızım ve olursa diğer çocuklarım hiç bir konuda eksik kalmasın istiyorum. Gerek maddi gerek duygusal açıdan.

annelerbal .!.:

Bakmak değil. Yanımda anne olduktan sonra bana destek olabilecek en azından sevgisiyle bilgisiyle varlığıyla tecrübelerini aktaracak annem olmadığı için endişe duyuyorum. Çünkü kızım ve olursa diğer çocuklarım hiç bir konuda eksik kalmasın istiyorum. Gerek maddi gerek duygusal açıdan.

Genişletmek için tıkla...

Benim de yanımda annem yok, eşimden başka kimse yok, çoğu insanın yok, gerek de yok. Zaten bir çocuğunuz var tecrübelisiniz. Zamanı iyi yönetir planlı yaşarsanız neden eksik kalsınlar? Ki hayat dörtdörtlük bir şey değil, çocuklar için de değil, herşeyin eksiksiz mükemmel olması onların hayrına değil zararına

Minaredenatbeni .!.:

Benim de yanımda annem yok, eşimden başka kimse yok, çoğu insanın yok, gerek de yok. Zaten bir çocuğunuz var tecrübelisiniz. Zamanı iyi yönetir planlı yaşarsanız neden eksik kalsınlar? Ki hayat dörtdörtlük bir şey değil, çocuklar için de değil, herşeyin eksiksiz mükemmel olması onların hayrına değil zararına

Genişletmek için tıkla...

Minaredenatbeni .!.:

Benim de yanımda annem yok, eşimden başka kimse yok, çoğu insanın yok, gerek de yok. Zaten bir çocuğunuz var tecrübelisiniz. Zamanı iyi yönetir planlı yaşarsanız neden eksik kalsınlar? Ki hayat dörtdörtlük bir şey değil, çocuklar için de değil, herşeyin eksiksiz mükemmel olması onların hayrına değil zararına

Genişletmek için tıkla...

Bu endişeler yersiz gibi göründüğünün farkındayım ama inanın istemsiz. İnşaALLAH yetebilirim.

annelerbal .!.:

Bu endişeler yersiz gibi göründüğünün farkındayım ama inanın istemsiz. İnşaALLAH yetebilirim.

Genişletmek için tıkla...

Siz herşeyi yanınızda anneniz olmamasına bağlamışsınız yanlış olan bu
Anneniz doğa üstü bir varlık değil, onun tecrübelerinin nasihatlerinin sizin çocuklarınıza uygun olacağını nereden biliyorsunuz mesela? Yanlış yapmayacağını yönlendirmeyeceğini nereden biliyorsunuz? Örneğin benim oğlum annemin kendi doğrusunda inat edip gizlice yaptığı birşeyden hastanelik olmuştu. İhtiyaç duyacağınız herşey sizde mevcut zaten, doğamız bu. Ev dağınık kalır, tost menemen yersiniz akşam yemeğinde, tezgah bulaşıkla dolar, bunlardan feragat edersiniz evlatlarınız yine eksik kalmaz. Birgün biriyle az ivakit geçirirsiniz diğer gün diğeriyle, bu da sorun değil, paylaşmayı sabretmeyi kardeş olmayı aile olmayı fedakarlık etmeyi idare etmeyi kendilerine yetmeyi öğrenirler, hayatta herşey istedikleri yada ihtiyaç duydukları anda olmayacak ki İnşaallah olur bunu prensler prensesler gibi büyütülüp travmayla öğrenmeyecekler zaten o bilinçle büyüyecekler.
Endişe elbette olur ama düşünür planlar geçersin, siz üzerine konu açıyorsunuz. Bedenin ruhun zehridir endişe, gözünüz kapalı yaptığınız şeyi bile beceremezsiniz böyle
İkinciyi doğurun yada doğurmayın demiyorum ben düşünceleriniz mantıklı değil onu anlatıyorum yalnızca

Anneme bağladığım bir durum yok ki. Önceki aile hayatımdan dolayı yalnız ve desteksiz endişeli bir düşüncem var sadece. Yaşadığım hayatın nasıl olduğunu burda anlatamam kimseden de anlamasını bekleyemem elbette. Sadece aklımdaki sorulara hemcinsim olarak bir anne olarak yardımınızla cevap bulurum diye yazmıştım. Teşekkür ederim verdiğiniz destek için. Söyledikleriniz kesinlikle doğru. Prensesler gibi büyümediğim için herşeyi dörtdörtlük olması için çaba harcamıyoruz. Dediğim gibi amacım sadece aklımdaki sorulara bi nebze olsun yanıt bulmaktı.