Ikinci çocuk?

ne ilkini nede ikincisini bilerek yapmadım ama şuan iyi ki olmuş diyorum bana kalsa birinci daha geç olurdu ikinci belki de olmazdı olsa da çok yas farkı olurdu. Şuan yeniden bebek olayı çok zor gelirdi. Bunu sen bileceksin aslında biz ne desek boş ama ben asla hazır olamazdım uykusuz yorgun hecelere soğuk yemeklere caylara... Tamamen hazır olup çocuk yapmak bana göre olmadığı için çocuklar kendi geliyor :deli:
 
6 yaşında kızım,3.5 aylık oğlum var yaşım 35.
Kızımı planlı gebelikti,oğlum sürpriz oldu,tam rahattım derken hatta başlarda üzüldüm,kabullenmek zor oldu,hamilelik bir an önce bitsin istedim ki zor geçti mide bulantısi,halsizlik vs derken, şimdi kollaeımda oğlum ve iyiki diyorum.
Bebek kokusunu özlemişim en basitinden, ne bileyim ilk gülümsemesi,ilk agu deyişi,yeni yaptığı herhangi birşeyle günüme renk,hayatıma anlam katıyor şu an.
İlk ay çok zorlandım kızım kıskandı vs derken şu an düzene girip rayına oturdu herşey,zaman geçtikçe daha da güzel olacak eminim. Okul çıkışı kızımı almaya gittiğimde kardeşim diye cıvıldayarak gelmesi,kardeşine ben hep senin yanında olacağım,seni hep koruyacağım demesi ,oğlumun ona bakıp kahkaha atması iyiki dedirtiyor bana şu an tüm uykusuzluğumu,yorgunluğumu unutturuyor.
Ben istemeyerek hamile kalmışken böyle hislerim,bir an bile pişman olmadım onu kucağıma aldıktan sonra,bu sebeple istiyorsanız, eşinizde istiyorsa neden olmasın.
 
Kesinlikle yapın derim zor ama değer benim de 2 kızım var ikisi de planlı eşim zaten 2. çocuk mutlaka olmalı demişti kardeş bağı bambaşka bir şey çocuğunuza bu kötülüğü yapmayın. Aralarında 5 buçuk yaş var ama oynarlar beraber dans edip eglenirler, ablasi ilgilenir saçını yapar ufaklığın vs. onların beraber geçirdiği her mutlu an beni de o kadar mutlu ediyor ki anlatamam. Aynı cinsiyet de daha ayrı güzel oluyor :)
 
Hayırlı olsun sağlıkla kulağınıza alın inşallah. Ne bileyim bu hastalık korkuttu. Çevre olaylar haberler ekonomi haytlat şartları. Ama bir çocuğum da aynı dunyada yaşıyor diyorum bir yandan.
Tesekkur ederim, sizi anliyorum ben de benzer endiseleri tasiyorum, oyle cocuk da kismetiyle gelir diyemiyorum, ama bir yandan da kardesi olsun istiyordum. Zaten supriz hamilelik olmasaydi belki de tek cocuk olacakti bizim de, cunku cocuk konusu gercekten hic birseye benzemiyor, cok iyi dusunmek gerekiyor, hatta ara sira ic sesim "hah sana iyi oldu boyle, sen zaten karar veremezdin, senin hakkin supriz hamilelikti" diyiyor :)
 
6 yaşında kızım,3.5 aylık oğlum var yaşım 35.
Kızımı planlı gebelikti,oğlum sürpriz oldu,tam rahattım derken hatta başlarda üzüldüm,kabullenmek zor oldu,hamilelik bir an önce bitsin istedim ki zor geçti mide bulantısi,halsizlik vs derken, şimdi kollaeımda oğlum ve iyiki diyorum.
Bebek kokusunu özlemişim en basitinden, ne bileyim ilk gülümsemesi,ilk agu deyişi,yeni yaptığı herhangi birşeyle günüme renk,hayatıma anlam katıyor şu an.
İlk ay çok zorlandım kızım kıskandı vs derken şu an düzene girip rayına oturdu herşey,zaman geçtikçe daha da güzel olacak eminim. Okul çıkışı kızımı almaya gittiğimde kardeşim diye cıvıldayarak gelmesi,kardeşine ben hep senin yanında olacağım,seni hep koruyacağım demesi ,oğlumun ona bakıp kahkaha atması iyiki dedirtiyor bana şu an tüm uykusuzluğumu,yorgunluğumu unutturuyor.
Ben istemeyerek hamile kalmışken böyle hislerim,bir an bile pişman olmadım onu kucağıma aldıktan sonra,bu sebeple istiyorsanız, eşinizde istiyorsa neden olmasın.
İnsanın içini sıcacık edecek şekilde yazmışsınız. Tesekur ederim yorumunuz için. Bir süre düşünüp karar verirsem folik asit kullanmaya başlarım o süre zarfında yine düşünmeye zamanım kalır diyorum. Eşime kalsa patlat bir şarkı demek kadar kolay çocuk yapmak. Bende inanın fiziksel yorgunluk vs kısmını hiç düşünmüyorum. Ben çocuğun geleceğini düşünüyorum. Iki tane nasıl büyür. Yani bazen diyorum ki senin şartlarında biri ikinci çocuk için hiç düşünmez. Ne bu kadar düşünüyorsun. Sonra yine heeee düşünme sonra iki çocuğa yetisemiyorum okulu kursu şusu busu diye ağlarsın ama diyorum. Öyle deli gibi kendi kendime sorup cevap veriyorum. 2 sene öncede oldu bu haller bana. Tam geçti derken yine oldu. Araya iki yıl daha girerse zaten en mantiklisi yapmamak
 
Kesinlikle yapın derim zor ama değer benim de 2 kızım var ikisi de planlı eşim zaten 2. çocuk mutlaka olmalı demişti kardeş bağı bambaşka bir şey çocuğunuza bu kötülüğü yapmayın. Aralarında 5 buçuk yaş var ama oynarlar beraber dans edip eglenirler, ablasi ilgilenir saçını yapar ufaklığın vs. onların beraber geçirdiği her mutlu an beni de o kadar mutlu ediyor ki anlatamam. Aynı cinsiyet de daha ayrı güzel oluyor :)
Benimde erkek. Ama ben oglumdan önce kız çocuk delisi biriydim erekek çocuğu görüp sevmişligim yok desem yeridir. Ama onun erkek olduğunu duyduğumda sanki hep erkek istedim gibi geldi. Şimdi bende sizin gibi düşünüyorum. Aynı cins iyidir. Ilerisi icinde öyle. Herşeyi paylasabilir çünkü.
 
Kardeş olacaklar diye can cana kanka olacak değiller ya.
Yüzde elli ihtimal....birbirlerini çok da sevebilirler uyuz da olabilirler.
Mesela benim ablamla aramda iki yaş var. İkimizin de çocukluğu birbiriyle sosyalleserek geçti. Univeriste yıllarında da arkadaş olduk,beraber gezdik. Ben bir ablam olduğu için minnettarım.
Ama o kadar çok arkadaşım var ki kardeşini düşmanı gibi gören,özellikle abi zorbaligina uğrayan. Onlar için kardeş sadece çocukluğunun kötü anıları demek.
Sırf 'ilk çocuğum yalnız kalmasin' niyetiyle istiyorsanız yapmayın bence.
Zor zamanlarda kenetlensin diyorsunuz ama şöyle bir gözlem yapsaniza.
İki kardeş için kenetlenmesi gereken en zor zaman ana babasini kaybettikleri zamandır. Ama bizim ülkemizde genelde bu kayıplardan sonra kardeşler kenetlenmiyor, mal davasına düşüp kavga edebiliyorlar. Sizin ailenizde yoksa çevrenizde vardır boyleleri. Bir Türkiye gerçeği...

Kaldı ki bebek doğana kadar abisi kaç yaşında olacak acaba, aralarında resmen bir kusak olacak. Zaten 11de ergenlik yılları başlıyor . Evdeki ergen erkek küçücük bebekle de oynamaz yani...
 
İnsanın içini sıcacık edecek şekilde yazmışsınız. Tesekur ederim yorumunuz için. Bir süre düşünüp karar verirsem folik asit kullanmaya başlarım o süre zarfında yine düşünmeye zamanım kalır diyorum. Eşime kalsa patlat bir şarkı demek kadar kolay çocuk yapmak. Bende inanın fiziksel yorgunluk vs kısmını hiç düşünmüyorum. Ben çocuğun geleceğini düşünüyorum. Iki tane nasıl büyür. Yani bazen diyorum ki senin şartlarında biri ikinci çocuk için hiç düşünmez. Ne bu kadar düşünüyorsun. Sonra yine heeee düşünme sonra iki çocuğa yetisemiyorum okulu kursu şusu busu diye ağlarsın ama diyorum. Öyle deli gibi kendi kendime sorup cevap veriyorum. 2 sene öncede oldu bu haller bana. Tam geçti derken yine oldu. Araya iki yıl daha girerse zaten en mantiklisi yapmamak
Rica ederim.
Yani aslında haklısınız. Bende aynı kaygıları yaşıyorum zaman zaman ama en nihayetinde hep yarın ne olacağım diye düşünürsek anı yaşayamayız zira bir hastalığa,kazaya bakar halihazirdaki düzenin bozulması,hayatta ileriyi garantilemek pek mümkün değil diyerek uzaklaşıyorum o düşünceden.
Tabiki maddi durumu kötü olan,bez ,mama vb temel ihtiyaçları karşılamakta zorlanan biri ikinci için düşünsün hatta vazgeçsin derim zira ilkinde zorlanıyor ama sizin durumunuzda bence makul ikinci çocuk.
Hakkınızda hayırlısı olsun
 
Ayni sartlardayiz..11 yasindaki oglum 9 yasindayken hamile kaldim..aralarinda cok yas farki olmasina ragmen anlatilamaz yasanir diyorum baska birsey demiyorum..bu kadar guzel birsey oldugunu bilseydim daha erken yapar bi de ustune 3.yu yapardim
O kadar yani..allahim butuuun cocuklari koru
 
İnsanın içini sıcacık edecek şekilde yazmışsınız. Tesekur ederim yorumunuz için. Bir süre düşünüp karar verirsem folik asit kullanmaya başlarım o süre zarfında yine düşünmeye zamanım kalır diyorum. Eşime kalsa patlat bir şarkı demek kadar kolay çocuk yapmak. Bende inanın fiziksel yorgunluk vs kısmını hiç düşünmüyorum. Ben çocuğun geleceğini düşünüyorum. Iki tane nasıl büyür. Yani bazen diyorum ki senin şartlarında biri ikinci çocuk için hiç düşünmez. Ne bu kadar düşünüyorsun. Sonra yine heeee düşünme sonra iki çocuğa yetisemiyorum okulu kursu şusu busu diye ağlarsın ama diyorum. Öyle deli gibi kendi kendime sorup cevap veriyorum. 2 sene öncede oldu bu haller bana. Tam geçti derken yine oldu. Araya iki yıl daha girerse zaten en mantiklisi yapmamak

Allah insani tepetaklak etmesin onemli olan o..
Yani endise ettiginiz seyler Allah korusun cocuk tekken de olabilir.
Benim iki yavrum var.
Oglum 5 kizim 2 yasinda.
Buyugu kresten alirken ki coskusunu gormeniz lazim ufakligin.
Cocukla cocuk hep olunmuyor ama iki veya daha fazla cocuk evi senlik alanina ceviriyor.
Kizima hamile kalinca cok durgunlastim, bakabilir miyim vs diye..
Hepsi bosmus.
Hayatta iki buyuk iyikim var, onlarda evlatlarim.

Benimde bi kardesim var.
Basim sIkistiginda ilk onu ararim.
Memlekete gidince onda kalirim.
Bence kardes guzel sey.
 
Ayni sartlardayiz..11 yasindaki oglum 9 yasindayken hamile kaldim..aralarinda cok yas farki olmasina ragmen anlatilamaz yasanir diyorum baska birsey demiyorum..bu kadar guzel birsey oldugunu bilseydim daha erken yapar bi de ustune 3.yu yapardim
O kadar yani..allahim butuuun cocuklari koru
Amin
 
Yalniz daha gec kalirsaniz aradaki yas farki büyürse,yoldaşlikları ileri yaşlara kalabilir.Ben de yedi yıl bekledim ikinci çocuk için ve kritik bir noktada yakaladım ancak.Şimdi bakiyorum mutlular .Ben de mutlu oluyorum.Hamile kalmakta zaman alabiliyor ayrica belli yaştan sonra.
 
Henüz ilk çocuğuma hamileyim ancak bu ekonomik koşullarda 2.yi hayal edemiyorum . Tam maddi durumları düzeltmiş ustune daha da koyabilecekken, ne bileyim çocukla yurt dışı seyahatleri vs yapabilecekken tekrar başa sarmak bana cok cazip gelmezdi. 2.cocugun yoldaş olacağının da bi garantisi var mi? Babamlar 5 kardeş mesela biri vefat etti diğerlerinin hepsi birbiriyle küs nerdeyse.
 
Bazen bız esımle ıkımız naptık dıyoruz


Pısmanlık degıl ama hala adapte oldum mu bılemıyorum , evde bazen sadece tek basıma kalmak ıstıyorum.
Sızınle aynı sebeplerden oturu 2.cocugu yaptım , oğlum 7.5 yasında. Cokta hassas buyutmustum galıba ama ıkısı arasında hıc problem olmadı , buyuk olan hıc kıskanmadı. Bızde hep ona gore davrandık ortamı yonettık.
Bana herkes ınanamıyorum hem 2 çocuk baktın hemde butun yazı gezdın dıyorlar. Gelsınlerde bana sorsunlar, cok yorucu .
Şuanda 1 yasında , seneye daha rahatları dıye tesellı edıyorum kendımı .
Kı kucuk olanda bence baya uslu bır çocuk ,
 
Edit, bence başka çocuk sahıbı olmamalısınız. Herseyde haklısınız ama evde bır aıle bırlıgı sıze sonsuz destek esınız yok ıken bu aralığı tutturmak o kadar kolay olmayacak. Sen oğluna yetersın ınan bana
 
2.cocugumu dünyaya getirdiğimde 36 yaşımdaydım,
coook düşündüm, anlattığınız ttüm kaygıları ben de yaşadım, zaman geçiyordu ve vücut saatimi unutmamam da gerekiyordu, cevreyı cok önemsemem bu konularda, fakat kızım okuldan her geldiğinde benim neden kardeşim yok diye ağlamalara başlamıştı, artık evde bu konu kaos olmuştu, eşim istemiyordu, kızım çok zor bir bebekti, aynı şeyleri yeniden yaşamak istediğime inanamadı....

tüm bu kaygılar, baskı ve korku içinde kardeş olma kavramı hepsinden çok çok daha ağır geldi, ve karar verdim, eşimi ikna ettim, 36 yaşımda oğlumu dünyaya getirdim, ilk sene kıskanan kızım şuan tam bir aabla oldu, kardeşine iğne yapılırken bile o cok kucuk dayanamaz diye ağlıyor, öylesine bağlı, tabi çekişmeleri var, kavgaları var amaaa kardeşini çokkk koruyor...

demem o ki, kardeş candır, kardeş hayat arkadaşındır, kardeş eşinden bile daha çok sırtını yasladığındır, sizin kardeş kavramınız normal şartlarda gelişmediğinden böyle düşünüyorsunuz, ben kardeşlerim için canımı veririm ve bilirim ki onlar da aynen benim gibidir....


çok düşünmeyin, vücut saatinizi geçirmeyinn... inanın asla ama asla pişman olmayacaksnız.....:KK200:
 
2.cocugumu dünyaya getirdiğimde 36 yaşımdaydım,
coook düşündüm, anlattığınız ttüm kaygıları ben de yaşadım, zaman geçiyordu ve vücut saatimi unutmamam da gerekiyordu, cevreyı cok önemsemem bu konularda, fakat kızım okuldan her geldiğinde benim neden kardeşim yok diye ağlamalara başlamıştı, artık evde bu konu kaos olmuştu, eşim istemiyordu, kızım çok zor bir bebekti, aynı şeyleri yeniden yaşamak istediğime inanamadı....

tüm bu kaygılar, baskı ve korku içinde kardeş olma kavramı hepsinden çok çok daha ağır geldi, ve karar verdim, eşimi ikna ettim, 36 yaşımda oğlumu dünyaya getirdim, ilk sene kıskanan kızım şuan tam bir aabla oldu, kardeşine iğne yapılırken bile o cok kucuk dayanamaz diye ağlıyor, öylesine bağlı, tabi çekişmeleri var, kavgaları var amaaa kardeşini çokkk koruyor...

demem o ki, kardeş candır, kardeş hayat arkadaşındır, kardeş eşinden bile daha çok sırtını yasladığındır, sizin kardeş kavramınız normal şartlarda gelişmediğinden böyle düşünüyorsunuz, ben kardeşlerim için canımı veririm ve bilirim ki onlar da aynen benim gibidir....


çok düşünmeyin, vücut saatinizi geçirmeyinn... inanın asla ama asla pişman olmayacaksnız.....
Kaç yasında çocuklar, tam olarak ne zaman rahatlatıp koltukta baya kalkamadan oturabılıyoruz :)
 
kızım 10 oğlum henüz 3..
çalıştığım için hala öyle oturmak falan yok, haa bir de erkek çocuk cidden daha hareketliymiş onu anladım :) ben de hep seneye rahat ederim diye kendimi avutuyorum, ama arkadaşş öyle aşığım kiii ikisine deeeee, ne yorgunluk ne başka şeyyyyy, allah esirgesin tüm yavrularımızı :)




Kaç yasında çocuklar, tam olarak ne zaman rahatlatıp koltukta baya kalkamadan oturabılıyoruz :)
 
kızım 10 oğlum henüz 3..
çalıştığım için hala öyle oturmak falan yok, haa bir de erkek çocuk cidden daha hareketliymiş onu anladım :) ben de hep seneye rahat ederim diye kendimi avutuyorum, ama arkadaşş öyle aşığım kiii ikisine deeeee, ne yorgunluk ne başka şeyyyyy, allah esirgesin tüm yavrularımızı :)
:KK14: Ama daha rahattır yıne de ya. Ben eve gıttıgımde bır yandan sofrayı kurmaya çalışıyorum bır yandan ufaklığın ayaklarımın altında dolanması, mutfak dolabı kapaklarında yaptığı hareketler sonucu her an alını delecek valla korkusuyla beraber yasadıgımız ıcın. Tuvalete bıle gıdemıyorum. En azından bılınclenır bırazda :kusmuk:
 
X