- 30 Mayıs 2019
- 28
- 23
- 25
- Konu Sahibi yengeckizi34
- #1
Merhaba benim bir oğlum var. 9 aylık. Çok kolay bir bebek olduğunu düşünmüyorum kolikti ilk aylar çok zordu. Hamileliğimde zor geçti normal doğumun da hala travmasını atlatabilmiş değilim. Oğlumu çok seviyorum resmen tadı hiçbir şeye benzemeyen eşsiz bir duyguyu bize tattırdı. Bambaşka bir aşk. ama uykusuzluk ve yorgunluk da insanı çok zorluyor. Bedensel değişikliklerin yanı sıra emzirme kaynaklı hormonal değişimler. geceleri çok sık emmeye kalkıyor. Çok seviyorum iyi ki diyorum ama bir yandan da şunu düşünüyorum yaşadığım bu tecrübeler eşsizdi, peki insan bunları neden bir daha yaşamak ister? kendi bakıp büyüten bir anne olarak doyuma ulaştığımı hissediyorum. Heveslerimi hayallerimi gerçekleştiriyorum elimden geldiğince hamileliğimden beri. Örneğin suda doğum istiyordum bunu yaşamış olmam gibi. Ama bir daha asla doğum yaşamak istemiyorum. İnsan bu tecrübeleri edindiğinde tatmin olmuş hissetmiyor mu? Bunca zorluk neden tekrar yaşanmak isteniyor? Zaten evlat aşkı kalbinde zaten anne olmuşsun. Kafamda bunu anlayamıyorum etrafımda iki çocuklu üç çocuklu çok insan var. Kardeşlik de çok güzel evet. Ama annenin bu konuya nasıl heveslendiğini anlamıyorum. Eşim hep tek çocuk olarak kalmasın şeklinde şeyler söylüyor. Ama bedensel ruhsal değişim daha çok kadınlarda. O sebeple kadınların asıl bu konuya neden sıcak baktığını merak ediyorum?