iş arkadaşlığı

iş arkadaşlarım sadece iş arkadaşlarımdır. ayda yılda bir denk gelirse doğum günü vs katılırım, onun dışında öğlen yemekleri hariç plan yapmam. Yapılan plana da katılmayı tercih etmem. Hiçbir özel ya da iş sorunumu ailem dışında kimseyle paylaşmam. Dost düşman belli olmuyor. Canınızı sıkmayın, düşünmeyin onlar sadece gelip geçici iş arkadaşları. Yarın öbür gün başka yerde işe girerseniz, daha kurumsal bir yerde böyle şeylere pek fırsat kalmaz zaten.
 
tüm gün iş yerinde birlikte çalışacağım ve her akşam aynı grupla dışarıda görüşeceğim. benim için mumkunati yok bu işin. üzerine para verseler böyle bir plan yapamam. yorulur ay insan. akşama kadar çalış akşam da git bir yerde otur. eve gidip ayak uzatmak isterim. bu insanların hiç mi işi yok acaba ya da hiç mi başka sosyal ortamları yok? insanlar bu kadar işsiz mi ya???
 
Ben bu durumun tersini yasadim hep beraber vakit gecirken bize katilmayan nir arkadasimiz vardi .hafatasonu is cikislari bulusuyorduk .helimiz ayni statudeydik ve ilk is deneyimimizdi sanki universitenin devami gibi takiliyorduk .
E tabi biz yakinlastikca birbirimizd daha yakin dabranip isle ilgili dedikodu yapmaya ozel hayatimizi anlatmaya basladik .ama o aramiza cok sık katilmadigi icin ona guvenmedigimizddn yaninda ne isle ilgili ne ozel hayatla ilgili konusmaya basladik dogal olarak.
Yani hem samimiyet isteyip hem gorusmemek hemde bunu kafaya takmakta cok garip .

En son bir arakadasa toplasip dogum gunu hediyesi gonderdik arkadas instagramda paylasinca ona bana haber verselerdi bende para katardim demis .dedim cok istiyosa kendi alip gonderseymis 100 lira katip hediye aldima getirmek icin yapmis diyip gulduk .aramak aklimiza bile gelmedi aramizda konusulup hemen ibanlarla para atildi .

Yani ya insanlar icli disli olursunuz yada olmazsiniz .Onlarda size ona gore ozellerini anlatiar .bulustugumuzdada o her sohbete tabiki katilamiyordu .10 kisi ona ozel konu mu acacak biz kaldigimiz yerden devam ediyorduk .
anlattığın kadarıyla siz o zaman okuldan daha yeni mezun olmuş muhtemel bekar çalışanlardınız. O zamanlarımda başka işteyken benim de öyle arkadaş grubum vardı. Ama bu bahsettiğim insanlar evli çocuklu ve 35+ lar. Ben onlara göre daha genç ve yeni evliyim. Katılırım katılmam, benim bileceğim bir şey. Ama onlar sanki onlara çok büyük bir ayıp ediyormuşum gibi davranıyorlar.
 
tüm gün iş yerinde birlikte çalışacağım ve her akşam aynı grupla dışarıda görüşeceğim. benim için mumkunati yok bu işin. üzerine para verseler böyle bir plan yapamam. yorulur ay insan. akşama kadar çalış akşam da git bir yerde otur. eve gidip ayak uzatmak isterim. bu insanların hiç mi işi yok acaba ya da hiç mi başka sosyal ortamları yok? insanlar bu kadar işsiz mi ya???
bende bunu anlayamıyorum işte.
 
evet ortada bir mevzu yok mesafe koyabileceğim. bazen diyorum bir şey olsa da ipleri koparsam tamamen o raddeye geliyorum. sürekli bir dedikodu muhabbeti dönüyor çünkü rahatsız hissediyorum
aynısını bende yaşıyorum bi olay oldu aramızda artık konuşmuyorum başım daha rahat ama hep tek takılıyorum yanlızım buda iyi mi kötü bilemiyorum.
 
X