Kaynanamla yaşamak istemiyorum diyenler

Tikabasa .!.:

bende kayınvalıdemle yaşıyorum EŞİM TEK ÇOCUK BASKA ÇOCUGU YOK.
2 yıldır beraber yasıyoruz cok ters ve yasanılası bi tarafı yok.
maaşıda yok evi var sadece.kendini bize adamış..bilerek ve kabul ederek gittim fakat cok pişmanım.
ayrıcada kendıme ev aldım napıyım ben şimdi?

Genişletmek için tıkla...

sinemelek .!.:

tşk cvp için evet ben de şaşırdım cvp yazmamış kimse diye ben 22 yaşındayım 3 yaşındakızım var kaynanam bakıma asla muhtaç deil 3.evliliqi kocasıyla yaşıo yaşadıqı evi beqenmiyor kocasıylada sürekli tartışıyolar gayet doqal bişey eşimide arıo bizi sürekli ben bu evde kalamıyorum artık soquk burası yok çok hastalandım grip oldum yataktan çıkmıyorum falan filan kiraya eve çıkıcakmış arada birde şöle dio eşimin kızı yok babam ölürse sen bu evde kalamassın huzur evine yerleşirsin demiş (güyaa) oda demişki benm çocuklarım var onlar bana bakarlar bunu bize söliyor daha benim bilmediqim şeler işte eşim işteykende arayıp duruyor onu kadının kendi emekli maaaşı var kimseye muhtaçdeil yatalak olsa eyvallah dimi o kadar da vicdansız deiliz ama 2 tane daha kzı var sonuçta eqer o qelirse bizde kalırsa bizim bütün herşeyimiz kısıtlanır gittime geldime gezdime yaptıma herşeye karışır bide ara bozmayıda sevio yani kısacası duygu sömürüsü başkabişi deil çocuqumu kreşe vermek istiyorum dedim amaan arkamdan eşime demiş kendiçocuquna bakamıo yani kafayı yememe ramah kaldı arkadaşım:18:

Genişletmek için tıkla...

poseidon_87 .!.:

arkadaşlar ben yeni üyeyim ve aynı sorundan müzdaribim yaklaşık 50 gün önce kayınpederim vefat etti.40 ı çıkar çıkmaz kayınvalidem yanımıza istanbula yerleşti. aslında kendi çok iyi ve çocukluktan geçirdiği hastalık sebebiyle sağır ve dilsiz yani nasıl anlatsam asla kusurlu olduğu için ondan utanmıyorum aksine bazen ona çok acıyorum fakat öyle birşey ki geldiği günden beri kendi evimde kendimi yabancı hissediyorum ewe gidesim gelmiyor. eşime karşıda çok soğudum. kadıncağız köy yaşantısına alışkın eğitilmeye ihtiyacı war ben bu insanla dışarıya çıkmak bile istemiyorum( tekrar söylüyorum kusurlu olduğu için değil) o kadar kaba ki... sadece olay bu değil gerçekten çok çok iyi hiçbirşeye karışmaz doğru düzgün iş yaptırmaz ama ben işten zaten gocunmuyorum. hakkaten dağ üstüne dağ olurmuşta ew üstüne ew olmazmış. bazen kendi annemi düşünüyorum ya o böyle durumda olsa napardım diye. anacığım başımın tacı allah korusun başına bişi gelse organlarımı bile veririm o kadar çok düşkünüm anneme... ama aynı ewde oturma konusuna gelince annemde olsa istemem.. hani altlı üstlü otursak yine bizim kontrolümüzde olur gidilir gelinir ama aynı çatı altında samimi söylüyorum ki olmuyo ruhum daralıo resmen. sizce ne yapmalıyım? böyle giderse eşimle de konuşacam ama beni anlayabilir mi işte onu bilmiyorum. ailesine hiç toz kondurmuyo. ailesi için beni kolaylıkla terkeder. biraz uzatıyorum ama şunuda eklemek istiyorum. kadın geldi geleli dışarıya bile çıkmıyo bn çalışıyorum sabah 8 den akşam 8 e kadar ewde bir başına yol yordam bilmiyor istanbulu tanımıyor. geldiği yerde eşi dostu akrabaları wardı. küçük yer olduğu için komşuluk war insanlık var yani bn onun yerinde olsam patlarım eşim bunların farkında değil mi aklım almıyo. yardımlarınızı bekliyorum

Genişletmek için tıkla...

esraa90 .!.:

buraya yazan yokmu yaa

Genişletmek için tıkla...

esraa90 .!.:

arkadaslar bende yenı üyeyim 1,5 senedir evliyim ve evlendiğimden beri kaynanamla yaşıyorum kayınpederim eşim küçükken ölmüş sonra hep eşimle annesi yaşamışlar 6 kardeşler 4 erkek en küçük benim eşim ve biz yaşıyoruz ben hem titizim hemde evimde rahat olmayı severim ama kaynanam yaşlı ve binim elime bakıyor herşeyi kısaca anlatmam gerekirse biz evlendik ve bir hafta eşimle yalnız kalabildik evde kaynanam o kadar çocuğu olmasına rağmen bir hafta sonra eve geldi zaten o günden sonra evlilikle ilgili hayallerim yıkıldı dediğim gibi titizm ve kaynanam değil o yetmezmiş gibi her hafta sonu bize sormadan eşimin kardeşleri eve geliolar ben evde yokken geliolar eve geldiğimde ev hep pis oluyo ilk 6 ay hiç sesimi çıkartmadım ama hep eşimle saçma şeylerden dolayı kavgalar ediyoduk 8 aydan sonra artık ben belli etmeye başladım istemediğime dair ama eşim annesine çok düşkün olduğu içinde annenenle olmuyo diyemedim burada mecbur kısa yazıyorum aralrda hep laf sokmalar oluyodu hem eşimin kardeşleri kaynanamdan bende artık kendımı belli ettim onlar nasıl laf arasın laf sokuyosa bende konusmaların içinde bazı şeyleri kabullenmediğimi yapmak zorunda olmadığımı duyurmaya başladım bisene olmuştu ve artık eşime hep ağlıyodum bu evden taşınmak istiyorum diye ama biz taşınınca annesinin yanına kimse gelmiceği için eşim kabul etmedi ve bende hep evden kaçmaya çalıyodum kendi evim olarak hiç biir zaman benimseyemedim ama cok gitcek yerimde yok ben güngörendeyim ailem ümraniyede istediğin an gidemiyosun bu seferde taşınma kavgaları başladı ailesi benım tasınmak ıstedıgımı ogrendı ama kimse siz tasının biz annemle oturuz demedı öyle kaldı daha sonra ben işe girdim 5 aydır calısıyorum kaynanama 2 ay önce böbrek kanseri teşşhisi koydular ne kadar yaşayacağı belli değil allah da şifa versin ama ben o evden taşınmak istiyorum kaynanamın hastalıgı cıktıgında heran ölür diye bize göndermediler 2 aydır evde yalnızız ve ben mutluyum ama şimdi olayın tazeliği bitti kardeşleri yine annlerini gönderiyorlar ben haftaiçi çalışıyorm haftasonu genelde aileme gidiyorum aynı döngü yine başlıcak ve ben evde yokken bu seferde annem hasta bahanesiyle sürekli gelip gitcekler ilk baslarda sesimi çıkartmak istemiyodum kira vermeyiz diye ama çalışıyorum rahatça çıkabilirim ama bi taraftan atık çocuk düşünmeye başladım bunları düşündükçe çok moralim bozuluyor haftaya kaynanam gelicekmiş beni neler beklediğini düşündükçe o eve gitmek istemiyorum bugün eşimi hiç aramadım çünkü tepkim ona beni o evde yaşamaya mecbur bırakmasına tahammül edemiyorum kaç defa kavgalarımızda boşanma eşiğine geldik ama birbirimiz seviyoruz şuan aklıma gelmeyen ailesinin yaptığı çok olaylar oldu ama yazmakalada bitmez bana yardımcı olun arkadaşlar düşüncelerinizi paylaşın................

Genişletmek için tıkla...

poseidon_87 .!.:

arkadaşlar ben yeni üyeyim ve aynı sorundan müzdaribim yaklaşık 50 gün önce kayınpederim vefat etti.40 ı çıkar çıkmaz kayınvalidem yanımıza istanbula yerleşti. aslında kendi çok iyi ve çocukluktan geçirdiği hastalık sebebiyle sağır ve dilsiz yani nasıl anlatsam asla kusurlu olduğu için ondan utanmıyorum aksine bazen ona çok acıyorum fakat öyle birşey ki geldiği günden beri kendi evimde kendimi yabancı hissediyorum ewe gidesim gelmiyor. eşime karşıda çok soğudum. kadıncağız köy yaşantısına alışkın eğitilmeye ihtiyacı war ben bu insanla dışarıya çıkmak bile istemiyorum( tekrar söylüyorum kusurlu olduğu için değil) o kadar kaba ki... sadece olay bu değil gerçekten çok çok iyi hiçbirşeye karışmaz doğru düzgün iş yaptırmaz ama ben işten zaten gocunmuyorum. hakkaten dağ üstüne dağ olurmuşta ew üstüne ew olmazmış. bazen kendi annemi düşünüyorum ya o böyle durumda olsa napardım diye. anacığım başımın tacı allah korusun başına bişi gelse organlarımı bile veririm o kadar çok düşkünüm anneme... ama aynı ewde oturma konusuna gelince annemde olsa istemem.. hani altlı üstlü otursak yine bizim kontrolümüzde olur gidilir gelinir ama aynı çatı altında samimi söylüyorum ki olmuyo ruhum daralıo resmen. sizce ne yapmalıyım? böyle giderse eşimle de konuşacam ama beni anlayabilir mi işte onu bilmiyorum. ailesine hiç toz kondurmuyo. ailesi için beni kolaylıkla terkeder. biraz uzatıyorum ama şunuda eklemek istiyorum. kadın geldi geleli dışarıya bile çıkmıyo bn çalışıyorum sabah 8 den akşam 8 e kadar ewde bir başına yol yordam bilmiyor istanbulu tanımıyor. geldiği yerde eşi dostu akrabaları wardı. küçük yer olduğu için komşuluk war insanlık var yani bn onun yerinde olsam patlarım eşim bunların farkında değil mi aklım almıyo. yardımlarınızı bekliyorum

Genişletmek için tıkla...

sinemelek .!.:

bu mesajını şimdi okudum görmemiştim allah kolaylık versin yya insan evlendikten sonra olduqu evi benimseyememesi çok kötü işe girmişsin ki bir nebze iyi yani bide gelen gidene hizmet etmek zorunda kalmıcaksın bide gelinlere bu kadar da yüklenilmesine ben tahamül edemiorum ya evi gelin temizlesin bulaşık falan köle alıolar sanki bu konuda bi kişinin eşi eqer anlayışlıysa çok ii eqer anlayışlı deilsede işin zor çocuk konusunu biraz ertele bence sana biraz çalışmak ii gelir kafanı daqıtırsın ee kaynanan ölcekmiymiş bide ölürse o ev sizemi kalıcak kalıcaksa eqer biraz daha katlan derim ben sonra işten çıkarsın bebqini büyütürsün evde rahat rahat

Genişletmek için tıkla...

esraa90 .!.:

arkadaslar bende yenı üyeyim 1,5 senedir evliyim ve evlendiğimden beri kaynanamla yaşıyorum kayınpederim eşim küçükken ölmüş sonra hep eşimle annesi yaşamışlar 6 kardeşler 4 erkek en küçük benim eşim ve biz yaşıyoruz ben hem titizim hemde evimde rahat olmayı severim ama kaynanam yaşlı ve binim elime bakıyor herşeyi kısaca anlatmam gerekirse biz evlendik ve bir hafta eşimle yalnız kalabildik evde kaynanam o kadar çocuğu olmasına rağmen bir hafta sonra eve geldi zaten o günden sonra evlilikle ilgili hayallerim yıkıldı dediğim gibi titizm ve kaynanam değil o yetmezmiş gibi her hafta sonu bize sormadan eşimin kardeşleri eve geliolar ben evde yokken geliolar eve geldiğimde ev hep pis oluyo ilk 6 ay hiç sesimi çıkartmadım ama hep eşimle saçma şeylerden dolayı kavgalar ediyoduk 8 aydan sonra artık ben belli etmeye başladım istemediğime dair ama eşim annesine çok düşkün olduğu içinde annenenle olmuyo diyemedim burada mecbur kısa yazıyorum aralrda hep laf sokmalar oluyodu hem eşimin kardeşleri kaynanamdan bende artık kendımı belli ettim onlar nasıl laf arasın laf sokuyosa bende konusmaların içinde bazı şeyleri kabullenmediğimi yapmak zorunda olmadığımı duyurmaya başladım bisene olmuştu ve artık eşime hep ağlıyodum bu evden taşınmak istiyorum diye ama biz taşınınca annesinin yanına kimse gelmiceği için eşim kabul etmedi ve bende hep evden kaçmaya çalıyodum kendi evim olarak hiç biir zaman benimseyemedim ama cok gitcek yerimde yok ben güngörendeyim ailem ümraniyede istediğin an gidemiyosun bu seferde taşınma kavgaları başladı ailesi benım tasınmak ıstedıgımı ogrendı ama kimse siz tasının biz annemle oturuz demedı öyle kaldı daha sonra ben işe girdim 5 aydır calısıyorum kaynanama 2 ay önce böbrek kanseri teşşhisi koydular ne kadar yaşayacağı belli değil allah da şifa versin ama ben o evden taşınmak istiyorum kaynanamın hastalıgı cıktıgında heran ölür diye bize göndermediler 2 aydır evde yalnızız ve ben mutluyum ama şimdi olayın tazeliği bitti kardeşleri yine annlerini gönderiyorlar ben haftaiçi çalışıyorm haftasonu genelde aileme gidiyorum aynı döngü yine başlıcak ve ben evde yokken bu seferde annem hasta bahanesiyle sürekli gelip gitcekler ilk baslarda sesimi çıkartmak istemiyodum kira vermeyiz diye ama çalışıyorum rahatça çıkabilirim ama bi taraftan atık çocuk düşünmeye başladım bunları düşündükçe çok moralim bozuluyor haftaya kaynanam gelicekmiş beni neler beklediğini düşündükçe o eve gitmek istemiyorum bugün eşimi hiç aramadım çünkü tepkim ona beni o evde yaşamaya mecbur bırakmasına tahammül edemiyorum kaç defa kavgalarımızda boşanma eşiğine geldik ama birbirimiz seviyoruz şuan aklıma gelmeyen ailesinin yaptığı çok olaylar oldu ama yazmakalada bitmez bana yardımcı olun arkadaşlar düşüncelerinizi paylaşın................

Genişletmek için tıkla...

esraa90 .!.:

kaynanama en fazla 1 sene yaşar dediler ama gayet sağlıklı gözüküyo ve ev bize kalmıcak 6 kardeş satıp bölüşücekler.

Genişletmek için tıkla...

Tikabasa .!.:

cnm keşke evlenır evlenmez işe girseydin neden çalışmadınkı?
hem ekonomık ozgurluğun olurdu.
eşinide ev alalım dıye işlicektin.tek amacın ev almak olsaydı keşke bastan beri.
belkı şimdi ev almıştın. bebk için ise evet istıyosundur.
aynı seyleri yaşamışsın.
bak ben evlendıgımde cok borç ödedim hepside eşimin borçlarıydı.annelerınden bısey yok.
kendı maaşları bıle yok kendılerıne bakmaya.zamanında yemişler yaşamışlar.şimdide oturmuşlar baksın çocuğum demişler.
nefret edıyorum boyle insanlardan.
mutlaka ev almalıyız dedim çalıştım bende 2 senelık evlııym. ev almadan coocuk yapmam dedim.
çünkü bebk olunca bütün gun evde onlamı ugraşıcam bebklemı kafayı yıcem.düşünsene..
yakınlardan küçük bir ev aldım.Allahıma şükür.
şimdide 3,5 aylık hamileyim. 2 aya kadar evime cıkıyorum.bıkaç esya alıcam.annemlerin falan yardımıyla en azından hafta sonları bıle kalmaya gıdıcem evıme.
annem geldiğimde arkadaslarım geldıgınde haftasonu evime gidip kafamı dinlicem.eger ev almasaydım ya boşanaktım yada boşanacaktım çünkü asla aynıe vde bı omur yapamazdım.

Genişletmek için tıkla...

esraa90 .!.:

kaynanama en fazla 1 sene yaşar dediler ama gayet sağlıklı gözüküyo ve ev bize kalmıcak 6 kardeş satıp bölüşücekler.

Genişletmek için tıkla...

esraa90 .!.:

kaynanama en fazla 1 sene yaşar dediler ama gayet sağlıklı gözüküyo ve ev bize kalmıcak 6 kardeş satıp bölüşücekler.

Genişletmek için tıkla...

Tikabasa .!.:

cnm keşke evlenır evlenmez işe girseydin neden çalışmadınkı?
hem ekonomık ozgurluğun olurdu.
eşinide ev alalım dıye işlicektin.tek amacın ev almak olsaydı keşke bastan beri.
belkı şimdi ev almıştın. bebk için ise evet istıyosundur.
aynı seyleri yaşamışsın.
bak ben evlendıgımde cok borç ödedim hepside eşimin borçlarıydı.annelerınden bısey yok.
kendı maaşları bıle yok kendılerıne bakmaya.zamanında yemişler yaşamışlar.şimdide oturmuşlar baksın çocuğum demişler.
nefret edıyorum boyle insanlardan.
mutlaka ev almalıyız dedim çalıştım bende 2 senelık evlııym. ev almadan coocuk yapmam dedim.
çünkü bebk olunca bütün gun evde onlamı ugraşıcam bebklemı kafayı yıcem.düşünsene..
yakınlardan küçük bir ev aldım.Allahıma şükür.
şimdide 3,5 aylık hamileyim. 2 aya kadar evime cıkıyorum.bıkaç esya alıcam.annemlerin falan yardımıyla en azından hafta sonları bıle kalmaya gıdıcem evıme.
annem geldiğimde arkadaslarım geldıgınde haftasonu evime gidip kafamı dinlicem.eger ev almasaydım ya boşanaktım yada boşanacaktım çünkü asla aynıe vde bı omur yapamazdım.

Genişletmek için tıkla...

esraa90 .!.:

en iyisini yapmışsın bende ev almak istiyorum ama birikimim yok şuan kredi çekmektende korkuyorum sen nasıl aldın özel olmazsa söylermisin

Genişletmek için tıkla...

Tikabasa .!.:

cnm kredi çekmekten korkma. kimse peşin ev almıyor.
herkes kredi çekıyor ama kuçuk uygun bir ev al.
ben uygun bır ev aldım. onu öduyoruz.
2mizde calısıyoruz.annemler bıraz yardım ediyor işte.
2 senemız kaldı ayda 600 ödüyoz. borç ödeniyor cnm.
ama eşinin tutumuda önemli.
eşim anneci değil Allahtan olsaydı işim yaştı. ozaman boşanırdım.
eşim annesinin huyunu bildiği için ayrı eve razı oldu.
bende tamam arada annendede kalırız ama en azından kapısını benım açacagım bir evim olsun dedim.
anlaştık. ve annemlerin buyuk yardımıyla (yarı parasını onlar verdiler evin) evi aldık.

Genişletmek için tıkla...