Bütün yazılarını okudum umudumyok.
Okurken düşündüğüm tek şey şu oldu;
AŞK, bu aşk çok fena birşey, ne akıldan anlar, ne mantıktan, o kalbe aşk birkere düşmeyiversin...
Sen aşkın için, sevdiğin erkeğin geceleri başka kadının ismini sayıklamasına bile razı olmuşsun,
aşkın için mücadele vermişsin ve hala da vermeye devam ediyorsun,belki sever diye bekliyorsun...
Aşkta mantık yoktur derler işte en canlı örneği sensin.
Peki ya eşin, o da başka kadına aşık, aşkı hala devam ediyor, hala o kişiyi düşünüyor,
o kişiyi arıyor, dinlediği müziklerde gözleri o kişi için doluyor...
Senin eşin için beslediğin duyguları, o da başkası için besliyor.
Karşılıklı olduğu müddetçe aşk güzeldir, karşılıksız aşk insana sadece zarar verir.
Senin aşkın karşılıksız, sana acı dışında pek birşey verebileceğini düşünmüyorum.
Evlilik bağı ile, çocuk ile başkasına aşık bir erkeği kendine bağlayamazsın malesef.
En başından hatalı bir evlilik olmuş sizinki. Eğer arada bir 3. kişi olmasaydı;
emek ver, eşin belki sana aşık olur, seni sever derdim ama bu durumda işin gerçekten çok zor.
Seven aşık olan bir kalp, o aşkı ömür boyu unutamaz, yarım kalan bir ilişki gerçekte sürdürülemese bile
hayallerde hep sürdürülmek istenir.
Belli ki ikiniz de acı çekiyorsunuz.
Bu işi ertelemeyin, baskılamayın. Eşinle en kısa zamanda konuşup bir çözüme kavuşturun.
Ayrılıksa ayrılık, mücadeleyse mücadele ne gerekiyorsa yapın ama bir an önce yapın.