Hanımlar ben çalışan bir kadınım ve eşim beni iş çıkışı alır. Bir aydan fazladır aramız limoniydi yavaş yavaş düzelttik. İstediğim düzeltme cümlelerini alamasam da. Uzun zamandır yaptıkları yüzünden kendisine içsel bir kırgınlık taşıyorum. Bugün beni alırken “keşke bir gün beni alınca seni harika bir yere götüreceğim.” falan desen dedim. O da aslında bugün götürecektim ama iş vardı dedi ( beni bıraktıktan sonra işe geçti) ben de “yaa nereye dedim” “ iftar çadırına “ dedi. Neymiş bi iş arkadaşı bugün şakasını yapmış bunun. Daha önce defalarca belki kendisine şakayla beni basit şeylere layık görüyorsun ama ben gülmüyorum demişliğim var halbuki. Mesela araç bakıyorum kendime , Toros gösterip tam sana göre falan diyor. Ben Toros da kullanabilirim hiç sorun değil ama neden konuşurken beni iyisine layık tutmuyor ? İçimde bişey çat diye kırıldı sanki. Yukarı eve çıktım. Kimseyle dertleşemiyorum buraya yazdım.