iyi dilekleriniz için gerçekten çok teşekkür ederim. kırmadan dökmeden ne güzel yazmışsınız. vakit ayırmışsınız. çok sağolun
yine linçlenicem söylediğim için ama sonuçta eşim o yüzden gocunmuyorum. eşimden hiç ayrı kalmamıştm bu zamana kadar o sebeple daha ilk günün gecesi bile çok huzursuz hissettim. o da zaten beni bırakmadı her gece geldi durdu. ben onla gitmeyince de ilk gün evin önünde arabada yatmış ertesi gün de o bizle kaldı. çok ironik oldu yani. eve eşyalarımı almaya geldim ama bu süreç beni çok yıprattığı için bi şeytan uğraştı sanki evdeyken. özellikle ilaçlarımı ayıklarken içsem de kıysam mı canıma diye bi düşündüm. geride perişan olacak insanları düşünerek ve özellikle Allah korkusundan yapamadım tabii ki. koltuğun önünde ağlaya ağlaya uyuyakalmışım. eşim gelmiş. beni öyle görünce bi anda koştu ayak sesine irkildim önce bide o kadar ağlamışım ki gözüm açılmadı şişten, zorla açtım baktım nefesimi kontrol ediyor önümde ilaçları görünce korkmuş dediğine göre. halbuki horul horul uyuyordum o an kaç gecedir uyuyamadım ondan heralde. zorla odaya götürüp yatırdı. sıcak su torbası getirmiş biraz hastaym diye. onu verdi gitti. sonra yine geldi yemin ederim çok şaşırdım eşim hayatında ilk kez çorba yapmış baktım tepsiyle getirmiş bana sesleniyor kalk bişeyler ye diye. bayadır da yemek yememiştim sanki hissetti. avukatı söylediğimde başta inanmamıştı da bugün avukatımın msjını ss olarak attım anlaşmalı boşanmak isterse diye başlayan bir msj atmıştı, sonra şarjım bitti zaten o da bunu görünce direkt eve gelmiş. Çok muallakta kaldım açıkçası ben de ne yapmam gerektiğini bilemiyorum. Eşimi çok seviyorum ama çok fazla inatçı. Annemin evine kadar geliyor ama asla geri adım atmıyor burnundan kıl aldırmıyor. Ama ayrıymışız gibi de davranmıyor. ilk kez bugün işte biraz yelkenleri suya indirdi. çorba olayına hala şoktayım tabii.. kayınvalidemler sürekli arayıp duruyor demek konu oraya kadar intikal etmiş
ama sonuç hala belli değil
