- 8 Nisan 2023
- 4.752
- 38.707
- Konu Sahibi ailurophile
- #1
Kızlar merhaba, biraz uzun olacak ama okuyanlar olursa çok sevinirim :) eşimin anne babası eşim küçükken boşanmışlar bi tane zihinsel engelli kardeşi var o sırada engelli kardeşi bebek, kendisi 8 yaşındaymış... Kayınvalidem ben bu çocukları babamın evinden getirmedim diyerekten ikisini birden babaannenin kapısına atıp hiç evlenmemiş, evlenmeyi de düşünmeyen erkek ve kız kardeşinin yaşadığı eve memleketine gitmiş taaa ki aradan 20 küsur sene geçip,eşim okuyup meslek sahibi olana kadar 
Eşim meslek sahibi olup kendine bir bekar evi tutunca çıkıp gelip eve yerleşmiş, engelli kardeşe hâlâ halar ve babaane bakıyor. Neyse o eşimle birlikte kalırken biz tanışıp evlenmeye karar verdik ve hanımefendi beni kapalı olmadığım için kabullenmedi gelin olarak, kendisi bu süre zarfında hacca gidip gelmiş beş vakit namaz kılıp dini sohbetlere gidiyor. Eşim de baba tarafıyla gelip beni istedi ve nişanlandık böylece kabullenmek zorunda kaldı. Bu defa da ayrı evde yaşamam diye diretti eşim de "en azından deneyelim olmazsa evleri ayırız" diyerek beni ikna etti.... Denedik ama bu süre zarfında kadın bana gün yüzü göstermedi kıyafetlerimden iç çamaşırlarıma kadar karıştı, çeyizlerime de kız kardeşiyle bir olup "markasız bunlar götür bunları çöpe at" diyerek ağlattı beni yani sürekli psikolojik şiddet uyguladı ve biz de krediyle ev alıp kendi evimize taşındık, evleri ayırdık, bizimle yaşamaya devam edebilmek için numaradan bayıldı, 7 sülalesini araya soktu eşimle konuştular ayırmamamız için ama yine de ayırdık evleri (bu süre zarfında onun babasından kalma maaşı olmasına rağmen eşim onun kirasını ve her türlü masrafını karşılardı, markete bile gidecek olsa eşimi arar arabayla götürür eşim) 4 yıldır ayrı evlerde yaşıyoruz (yine evime geldikçe ben lavaboda filansam yatak odama dalıp çekmecelerimi karıştırır kızınca da düzenini merak ediyorum ne var bunda der) bu süre zarfında henüz çocuk sahibi olma isteğimiz olmadı ve o konuda da ayrıca baskı yapıyor
neyse deprem oldu bizim ev ağır hasar aldığı için başka bir şehre taşındık onun evi hasarsız ama kardeşine gitti bu süre zarfında. Geçen gün eşimi aramış "ben depremden korkuyorum artık yalnız yaşayamam sizinle kalacağım" demiş. Eşim de kesin bir dille reddetmiş "sana kendi ailenin yaşadığı yerde ev tutarım" demiş (onun ailesi başka bir şehirde).. o da "karın istemyosa bırak boşansın bakalım boşanabiliyor mu" demiş. Öyle deyince eşim de sinirlenmiş "karım değil ben istemiyorum sen çok baskıcı müdahaleci bir insansın boşansak da ben seni istemiyorum" filan demiş.. o da küsmüş "beni başından atmaya mı çalışıyorsun" filan demiş... Şimdi aramıyorlar birbirlerini o günden bu güne sizce eşime ne olursa olsun o senin annen ara güzelce konuş demeli miyim bu şekilde gittiği yere kadar gitsin mi?
Eşim meslek sahibi olup kendine bir bekar evi tutunca çıkıp gelip eve yerleşmiş, engelli kardeşe hâlâ halar ve babaane bakıyor. Neyse o eşimle birlikte kalırken biz tanışıp evlenmeye karar verdik ve hanımefendi beni kapalı olmadığım için kabullenmedi gelin olarak, kendisi bu süre zarfında hacca gidip gelmiş beş vakit namaz kılıp dini sohbetlere gidiyor. Eşim de baba tarafıyla gelip beni istedi ve nişanlandık böylece kabullenmek zorunda kaldı. Bu defa da ayrı evde yaşamam diye diretti eşim de "en azından deneyelim olmazsa evleri ayırız" diyerek beni ikna etti.... Denedik ama bu süre zarfında kadın bana gün yüzü göstermedi kıyafetlerimden iç çamaşırlarıma kadar karıştı, çeyizlerime de kız kardeşiyle bir olup "markasız bunlar götür bunları çöpe at" diyerek ağlattı beni yani sürekli psikolojik şiddet uyguladı ve biz de krediyle ev alıp kendi evimize taşındık, evleri ayırdık, bizimle yaşamaya devam edebilmek için numaradan bayıldı, 7 sülalesini araya soktu eşimle konuştular ayırmamamız için ama yine de ayırdık evleri (bu süre zarfında onun babasından kalma maaşı olmasına rağmen eşim onun kirasını ve her türlü masrafını karşılardı, markete bile gidecek olsa eşimi arar arabayla götürür eşim) 4 yıldır ayrı evlerde yaşıyoruz (yine evime geldikçe ben lavaboda filansam yatak odama dalıp çekmecelerimi karıştırır kızınca da düzenini merak ediyorum ne var bunda der) bu süre zarfında henüz çocuk sahibi olma isteğimiz olmadı ve o konuda da ayrıca baskı yapıyor neyse deprem oldu bizim ev ağır hasar aldığı için başka bir şehre taşındık onun evi hasarsız ama kardeşine gitti bu süre zarfında. Geçen gün eşimi aramış "ben depremden korkuyorum artık yalnız yaşayamam sizinle kalacağım" demiş. Eşim de kesin bir dille reddetmiş "sana kendi ailenin yaşadığı yerde ev tutarım" demiş (onun ailesi başka bir şehirde).. o da "karın istemyosa bırak boşansın bakalım boşanabiliyor mu" demiş. Öyle deyince eşim de sinirlenmiş "karım değil ben istemiyorum sen çok baskıcı müdahaleci bir insansın boşansak da ben seni istemiyorum" filan demiş.. o da küsmüş "beni başından atmaya mı çalışıyorsun" filan demiş... Şimdi aramıyorlar birbirlerini o günden bu güne sizce eşime ne olursa olsun o senin annen ara güzelce konuş demeli miyim bu şekilde gittiği yere kadar gitsin mi?
