- 16 Mart 2021
- 429
- 51
- Konu Sahibi BeyazKaranfil11
- #1
Merhaba arkadaşlar. Buraya bu konu ile ilgili konu açacağım hiç aklıma gelmezdi öyle büyük bir hayal kırıklığı yaşadımki ve şu an dondum kaldım ne yapacağım asla bilmiyorum çok üzgünüm.
Biz nişanlımla ailemizden maddi olarak pek destek görmedik. İkimizde aynı yerde çalışıyoruz. Benim ailem uzakta nişanlımın memleketinde yaşıyorum. Konu şu: İkimiz düğünden önce arabalarımızı satıp üzerinede kredi çekip ev almak istiyorduk. Sonra ablasının eşi sağolsun inşaat işiyle uğraşıyor bize ev konusunda yardımcı olmak istediğini söyledi. Bi daireyi karının yarısından vazgeçip kredi çekmeden vereceğini arabalarımız evin yarı parası ediyor onları verip düğünden sonrada bi kısmını ödeyip kalanı ay ay ödeyecektik. Evle alakalı nişanlım en başta sanırım ailesininde baskısıyla aynı mahallede oturmak istediğini söylemişti. Ben başta başka bi mahallede oturmak istesemde eniştesi başka bi semtte evle alakalı yardımcı olamayacağını aynı semtte olursa o şekilde yardımcı olacağını söyledi bende tamam dedim zaten iyi anlaşıyordum ailesiyle ablalarını abla gibi annesini kendi annem kadar sevmiştim. Neyse bu evle ilgili biz biraz hayal kırıklığı yaşadık. İlk alırken piyasanın bir tık üstüydü. Başka bi semtte aynı şartlarda olmayan bi 300.000 kadar uygun bi ev vardı ama orası ailesi ile aynı semtte değil diye eniştesi yardım etmek istemedi bende o ev ucuz diye ben onu istemiştim neyse bize verilen ev biz anlaştıktan sonra güneş görmeyen cephe oldu bunu kabullendik sonra diğer dairelerden yine bazı yönleri eksikmiş bunada tamam dedik. En son balkonu çamaşır odası yapma hayaliyle kurutma makinesi almıştım neyse evin tuğlası atılınca gidip bakmak istedik sonra bize verilen taraftaki dairelerde balkon olmadığını gördük ben biraz üzüldüm nişanlımda üzüldü bizde eniştesine bu durumu söyleyelim belki başka bi daire ile değiştirir diye ümit ederken bu konu açılınca şımarıklık yapmayın elinizdekine şükredine getirdi ben size başka alternatifte bakın demiştim dedi öyle deyince nişanlım biz ortada kaldık şimdi başta daha düşük bi krediyle ev alabilecekken sana güvendik evler 400-500 yükselmiş deyince alın evinizi arabanızı size yardım filan etmiyorum dedi. Ben şok oldum bu muhabbetin yanımda yapılmasına. Ve tavrı hiç hoşuma gitmedi. Neyse nişanlıma o evden vazgeçelim dedim o tavırdan sonra. Üstünden günler geçti nişanlım bana her geçen gün soğuk davranıyor. Üsteliyorum soruyorum aileside soğuk davranıyor. Normalde haftanın 2-3 günü mutlaka ablasına annesine giderdim kendi isteğimle. Çağırırlardı mutlaka. Bu sefer bi bakıyorum yemeğe çıkmışlar ailevi meseleler konuşulacakmış. Hadi tamam dedim bir gün sonra tekrar misafir gelmiş beni yine çağırmadılar nişanlım her gün seni mutlu edemedim diye eniştemle aramız bozulduya getirdi. İlk günler eniştesine o tavır yüzünden kızarken son günlerde nankörlük ediyosun demeye başladı. Ben sadece o tavrı haketmediğimizi başka alternatif bakmamız gerektiğini zorla iyilik yapmaması gerektiğini söyledim. Ama telefonunda mesajlara bi baktım aralarında konuşmuşlar. İnsan sevdiği ile bir odaya bile tamah eder. Sevgimden şüphe etmişler. Nişanlımda benimle alakalı: Ben onun maddi isteklerine yetişemiyorum filan demiş( ev baskısı hiç bizaman yapmadım altın baskısı yapmadım talepte bulunmadım çeyizde erkeğin alacağı şeyleri dahi ben aldım imkanları yetmediği için az takı taktılar kendim alıp nişanlıma siz bunları bana takın belki birileri laf eder size laf gelmesin biz üzülürüz dedim) Bana karşı mahcup olduğunu benim maddi isteklerime yetişemediğini söylemiş verip veriştirmişler okadar üzüldüm ki şok oldum kendimi bilmesem umursamamda hiç ama hiç haketmedim. Birde o konu öyle konuşulunca nişanlım bekleyelim eniştem telafi edecek dedi bende bizim patronumuz da inşalat işiyle uğraşıyor bizede bi çok konuda faydası oldu çevreside var ona sordum ev konusunda bize yardımcı olabilirmi diye gidip babasına nişanlım beni ezip geçti erkeklik gururumu ezdi filan Allahım okurken başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Güya beni çok severlerken bir anda sevgimden şüphe edildi beni dışladılar ben bi anda dolduran taraf ezen geçen taraf onları istemeyen taraf oldum. Birde benim ne haddimeymiş ev meselesi erkek tarafı karar verirmiş. Ama bende arabamı varımı yoğumu ortaya koymuşum benim yorum yapmak haddime değilmiş. Okadar ağrıma gittiki ablasını aradım oda hiç eşim ayıp etti öyle söylerken demiyoda siz öyle bi tavır yapınca benim kardeşim eniştesine sen bizi zarara soktun diyecek bi çocuk değil sen doldurdun sandık bizi istemiyosun diye bizde seni çağırmadık dedi. Okadar üzgünüm ki bunu nasıl atlatırım kendi ailem gibi benimsediğim insanların arkamdan bu ithamları yapması nişanlımın aramızdaki her muhabbeti gidip anlatması beni çok üzdü. Kalbim acıyor. Ki nişanlım ilk ayrıldığımızda 1 sene ayrı kalmıştık o süreçte beni okadar kötülemişki beni tanımadıkları halde sülalelerine adımı yaymışlardı beni tanıyınca pişman olmuşlardı. Kendimi sevdirmek için 1 sene uğraştım ama şimdi düşman gibiyim gözlerinde. Çok üzgünüm belki çok saçma bi konu ama ne yapacağımı bilmiyorum nişan atmayı bile düşündüm her tartışmamızda gidip ailesine beni şikayet eden biri var yanımda…
Biz nişanlımla ailemizden maddi olarak pek destek görmedik. İkimizde aynı yerde çalışıyoruz. Benim ailem uzakta nişanlımın memleketinde yaşıyorum. Konu şu: İkimiz düğünden önce arabalarımızı satıp üzerinede kredi çekip ev almak istiyorduk. Sonra ablasının eşi sağolsun inşaat işiyle uğraşıyor bize ev konusunda yardımcı olmak istediğini söyledi. Bi daireyi karının yarısından vazgeçip kredi çekmeden vereceğini arabalarımız evin yarı parası ediyor onları verip düğünden sonrada bi kısmını ödeyip kalanı ay ay ödeyecektik. Evle alakalı nişanlım en başta sanırım ailesininde baskısıyla aynı mahallede oturmak istediğini söylemişti. Ben başta başka bi mahallede oturmak istesemde eniştesi başka bi semtte evle alakalı yardımcı olamayacağını aynı semtte olursa o şekilde yardımcı olacağını söyledi bende tamam dedim zaten iyi anlaşıyordum ailesiyle ablalarını abla gibi annesini kendi annem kadar sevmiştim. Neyse bu evle ilgili biz biraz hayal kırıklığı yaşadık. İlk alırken piyasanın bir tık üstüydü. Başka bi semtte aynı şartlarda olmayan bi 300.000 kadar uygun bi ev vardı ama orası ailesi ile aynı semtte değil diye eniştesi yardım etmek istemedi bende o ev ucuz diye ben onu istemiştim neyse bize verilen ev biz anlaştıktan sonra güneş görmeyen cephe oldu bunu kabullendik sonra diğer dairelerden yine bazı yönleri eksikmiş bunada tamam dedik. En son balkonu çamaşır odası yapma hayaliyle kurutma makinesi almıştım neyse evin tuğlası atılınca gidip bakmak istedik sonra bize verilen taraftaki dairelerde balkon olmadığını gördük ben biraz üzüldüm nişanlımda üzüldü bizde eniştesine bu durumu söyleyelim belki başka bi daire ile değiştirir diye ümit ederken bu konu açılınca şımarıklık yapmayın elinizdekine şükredine getirdi ben size başka alternatifte bakın demiştim dedi öyle deyince nişanlım biz ortada kaldık şimdi başta daha düşük bi krediyle ev alabilecekken sana güvendik evler 400-500 yükselmiş deyince alın evinizi arabanızı size yardım filan etmiyorum dedi. Ben şok oldum bu muhabbetin yanımda yapılmasına. Ve tavrı hiç hoşuma gitmedi. Neyse nişanlıma o evden vazgeçelim dedim o tavırdan sonra. Üstünden günler geçti nişanlım bana her geçen gün soğuk davranıyor. Üsteliyorum soruyorum aileside soğuk davranıyor. Normalde haftanın 2-3 günü mutlaka ablasına annesine giderdim kendi isteğimle. Çağırırlardı mutlaka. Bu sefer bi bakıyorum yemeğe çıkmışlar ailevi meseleler konuşulacakmış. Hadi tamam dedim bir gün sonra tekrar misafir gelmiş beni yine çağırmadılar nişanlım her gün seni mutlu edemedim diye eniştemle aramız bozulduya getirdi. İlk günler eniştesine o tavır yüzünden kızarken son günlerde nankörlük ediyosun demeye başladı. Ben sadece o tavrı haketmediğimizi başka alternatif bakmamız gerektiğini zorla iyilik yapmaması gerektiğini söyledim. Ama telefonunda mesajlara bi baktım aralarında konuşmuşlar. İnsan sevdiği ile bir odaya bile tamah eder. Sevgimden şüphe etmişler. Nişanlımda benimle alakalı: Ben onun maddi isteklerine yetişemiyorum filan demiş( ev baskısı hiç bizaman yapmadım altın baskısı yapmadım talepte bulunmadım çeyizde erkeğin alacağı şeyleri dahi ben aldım imkanları yetmediği için az takı taktılar kendim alıp nişanlıma siz bunları bana takın belki birileri laf eder size laf gelmesin biz üzülürüz dedim) Bana karşı mahcup olduğunu benim maddi isteklerime yetişemediğini söylemiş verip veriştirmişler okadar üzüldüm ki şok oldum kendimi bilmesem umursamamda hiç ama hiç haketmedim. Birde o konu öyle konuşulunca nişanlım bekleyelim eniştem telafi edecek dedi bende bizim patronumuz da inşalat işiyle uğraşıyor bizede bi çok konuda faydası oldu çevreside var ona sordum ev konusunda bize yardımcı olabilirmi diye gidip babasına nişanlım beni ezip geçti erkeklik gururumu ezdi filan Allahım okurken başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Güya beni çok severlerken bir anda sevgimden şüphe edildi beni dışladılar ben bi anda dolduran taraf ezen geçen taraf onları istemeyen taraf oldum. Birde benim ne haddimeymiş ev meselesi erkek tarafı karar verirmiş. Ama bende arabamı varımı yoğumu ortaya koymuşum benim yorum yapmak haddime değilmiş. Okadar ağrıma gittiki ablasını aradım oda hiç eşim ayıp etti öyle söylerken demiyoda siz öyle bi tavır yapınca benim kardeşim eniştesine sen bizi zarara soktun diyecek bi çocuk değil sen doldurdun sandık bizi istemiyosun diye bizde seni çağırmadık dedi. Okadar üzgünüm ki bunu nasıl atlatırım kendi ailem gibi benimsediğim insanların arkamdan bu ithamları yapması nişanlımın aramızdaki her muhabbeti gidip anlatması beni çok üzdü. Kalbim acıyor. Ki nişanlım ilk ayrıldığımızda 1 sene ayrı kalmıştık o süreçte beni okadar kötülemişki beni tanımadıkları halde sülalelerine adımı yaymışlardı beni tanıyınca pişman olmuşlardı. Kendimi sevdirmek için 1 sene uğraştım ama şimdi düşman gibiyim gözlerinde. Çok üzgünüm belki çok saçma bi konu ama ne yapacağımı bilmiyorum nişan atmayı bile düşündüm her tartışmamızda gidip ailesine beni şikayet eden biri var yanımda…
