Panik Atak sorunu olanlar....

sukatre .!.:
merhaba arkadaşlar yaklaşık 15-20 sayfa okudum ama hiç kimse doktordan bahsetmemiş doktor tavsiyesinde falan bulunmamış
anladım ki doktorluk bi hastalık değil bu insanın kendi içinde bitiyo

benim annem de panik atak hastası babamı kaybettikten sonra çarpıntı diye doktor doktor gezdik,tabi bu doktorların hepsi kalp doktoruydu
doktorun biri sen tansiyon hastasısın bu ilacı (isoptin) ömür boyu kullancan bırakma dedi.
kimi doktorlar kalbinde bişe yok dedi
en sonunda panik atak olduğuna karar verdik
sinemaya giremiyor hastanelere kapalı alanlardan korkuyor ölecekmiş gibi hissettiğini söylüyor.kalbinin sesini sürekli duyduğunu söyküyor.
neyse konuyu çok uzattım bu sayfaya belki iyi bi doktor bulabilirim diye girdim ama bulamadım
size sormak istediğim annemi önce pskiyatriye sonra pskoloğa götürsem faydası olur mu
ona ne iyi gelir
:KK5::KK50::KK50:
Genişletmek için tıkla...

öncelikle annnenize çok geçmiş olsun aslında haklısın doktordan daha çok insanın kendisi kendinin doktoru oluyor
bence öncelikle pskoloğa götürünki panikatakmı depresyonmu yoksa ankseyitemi olup olmadığını size söyler
ayrıca ilaçla değil terapiyle iyi olucaksa kendi tedavi eder eğer pskologu aşarsa ilaçla tedavi gerekirse psikiyatra yönlendirecektir tekrardan geçmiş olsun
 
incimnaz .!.:
evet canım haklısın üzerine gittikçe insanı çok zorlamıyor bende yavaş yavaş panikatakla yaşamayı öğrendim ilaç içsekte içmesekte kurtuluş yok sanırım aslında bunun formülü kafaya bişe takmamak hep pozitif olmak
kendine iyi bak
Genişletmek için tıkla...

aynen öyle cnm.sonuçta bişey olmuyor bizim elimizde herşey.kafamızı başka yerlere yormalıyız başka türlü çaresi yok.sende kendine iyi bak cnm.ben inanıyorumki bir gün herşey geride kalıcak.
 
incimnaz .!.:
öncelikle annnenize çok geçmiş olsun aslında haklısın doktordan daha çok insanın kendisi kendinin doktoru oluyor
bence öncelikle pskoloğa götürünki panikatakmı depresyonmu yoksa ankseyitemi olup olmadığını size söyler
ayrıca ilaçla değil terapiyle iyi olucaksa kendi tedavi eder eğer pskologu aşarsa ilaçla tedavi gerekirse psikiyatra yönlendirecektir tekrardan geçmiş olsun
Genişletmek için tıkla...

aynen arkadaşıma katılıyorum.ben çok pişmanım önce psikoloğa gitmediğime.önce psikkolog cnm o zaten gerekirse yönlendirir.geçmiş olsun.anneciğin oyalancak kfasını dağıtıcak bişeyler bulsun iyi gelir
 
sukatre .!.:
merhaba arkadaşlar yaklaşık 15-20 sayfa okudum ama hiç kimse doktordan bahsetmemiş doktor tavsiyesinde falan bulunmamış
anladım ki doktorluk bi hastalık değil bu insanın kendi içinde bitiyo

benim annem de panik atak hastası babamı kaybettikten sonra çarpıntı diye doktor doktor gezdik,tabi bu doktorların hepsi kalp doktoruydu
doktorun biri sen tansiyon hastasısın bu ilacı (isoptin) ömür boyu kullancan bırakma dedi.
kimi doktorlar kalbinde bişe yok dedi
en sonunda panik atak olduğuna karar verdik
sinemaya giremiyor hastanelere kapalı alanlardan korkuyor ölecekmiş gibi hissettiğini söylüyor.kalbinin sesini sürekli duyduğunu söyküyor.
neyse konuyu çok uzattım bu sayfaya belki iyi bi doktor bulabilirim diye girdim ama bulamadım
size sormak istediğim annemi önce pskiyatriye sonra pskoloğa götürsem faydası olur mu
ona ne iyi gelir
:KK5::KK50::KK50:
Genişletmek için tıkla...

aynen arkadaşıma katılıyorum.ben çok pişmanım önce psikoloğa gitmediğime.önce psikkolog cnm o zaten gerekirse yönlendirir.geçmiş olsun.anneciğin oyalancak kfasını dağıtıcak bişeyler bulsun iyi gelir
 
incimnaz .!.:
öncelikle annnenize çok geçmiş olsun aslında haklısın doktordan daha çok insanın kendisi kendinin doktoru oluyor
bence öncelikle pskoloğa götürünki panikatakmı depresyonmu yoksa ankseyitemi olup olmadığını size söyler
ayrıca ilaçla değil terapiyle iyi olucaksa kendi tedavi eder eğer pskologu aşarsa ilaçla tedavi gerekirse psikiyatra yönlendirecektir tekrardan geçmiş olsun
Genişletmek için tıkla...

yasmin1985 .!.:
aynen arkadaşıma katılıyorum.ben çok pişmanım önce psikoloğa gitmediğime.önce psikkolog cnm o zaten gerekirse yönlendirir.geçmiş olsun.anneciğin oyalancak kfasını dağıtıcak bişeyler bulsun iyi gelir
Genişletmek için tıkla...

cevaplarınız için çok teşekkürler arkadaşlar,
psikolog diyosunuz..
araştırmalara başlıyorum
 
kahverengili .!.:
ya kızlar bende de mi aynı sorun var acaba ben sosyal fobiden de şüpheleniyorum ama.
banada bazen sebepsiz yere bir heyecan basıyor. aklıma brden ölüm düşüyor. canım acayip sıkılıyor. sanki boğulacakmışım gibi.biri bana brşey sorduğunda bi heyecan basıyor. midem bulanıyor dilim dudaklarım kuruyor. işte o an kendimi çok aciz hissediyorum:KK17:
Genişletmek için tıkla...
merhaba canım bunların hepsi bırbırıne benzıyor...bende suan panık atak tedavısı goruyorum..
 
yasmin1985 .!.:
aynen arkadaşıma katılıyorum.ben çok pişmanım önce psikoloğa gitmediğime.önce psikkolog cnm o zaten gerekirse yönlendirir.geçmiş olsun.anneciğin oyalancak kfasını dağıtıcak bişeyler bulsun iyi gelir
Genişletmek için tıkla...

arkadaşlar ben once psikoloğa gıttım fakatt ılaçsız olmadı gun gectıkce arttı...sımdı ıyım ılacımı bırakma asamasındayım..
 
2 yıl ilaç kullandım (psikiyatra giderek).Tek yaşadığım duygusuzlaşmak ve yan etkileri oldu.Yan etkiler yüzünden 5 ay çektim.Ama inanın ilaç hiç işe yaramadı.Ben de çevremde aşırı sorumluluk sahibi, her şeyi bilen ve güçlü biri olarak bilinirim.Şunu anladım ki BİLİNMESEK N'OLCAK? Akşamdan lavabonun içinde bulaşık kalsa ya da işten gelir gelmez kanepeye uzansak, hemen üstümüzü çıkarıp mutfağa koşmasak...Kızdım ilacı bıraktım, hem de en tehlikeli şekilde, BİR ANDA.10 gün sağa sola çarpar gibi oldum,midem bulandı, yoğun ataklar yaşadım ama bununla mı doğdum ben dedim.Hatta yoğun çalışan, araba kullanan birisi olarak cesur oldum.40 gün Delail-ül Hayrat okudum.Şimdilerde İyi Hissetmek kitabını okuyorum.Çok güzel.O kadar güzel taktikler veriyor ki.3 kez hafif hafif ataklar geldi ama her seferinde " Kurtul şu otomatik düşüncelerden" dedim.Bir de yanımdaki arkadaşım aynı atağı geçirseydi ne yapardım, ona ne derdim diye düşünerek kendi atağımı atlattım:)İlacı bırakalı 3 ay oldu.İnanın uyuşturmaktan ve tedaviyi örtüp,ertelemekten başka bişiy yapmıyor.Bir de bende atak anında yoğun korku, ara ara ağlama, ağız kuruluğu,afedersiniz tuvalet ihtiyacı, elim ve ayaklarımda üşüme belirtileri oluyor.Mesela kalp çarpıntısı hiç hissetmedim.Yoğun gaz, hazımsızlık problemi oluyor.Hatta ilk hazımsızlık filan sanmıştım.Atak bazen 2 gün bile sürebiliyordu.Sonunda duvara çarpmış kadar yorgun, bitkin oluyordum.Ve genelde çalışmazken, tatilde oluyor.Ama inanın şimdi iyiyim.Zamanında tedavi edilmeyen ağır depresyonlar ilerde panikatağa dönüşebiliyor.Tedavi olarak da bilişsel terapi diyorum.Hele İstanbul da yaşıyorsanız mutlaka iyi bir psikologa gidin derim.
 
cnm gemmiş olsun öncelikle.aynen bende senin gibi birden bıraktım.zor bir dönemdi ama geçti.aynen bütün söylediklerine sonuna kadar katılıyorum.herşey bzim elimizde.ara ara uğramıyor değil ama başetmeyi dalga geçmeyi öğrendim.darısı tüm hastaların başına inş
 
lulucum .!.:
2 yıl ilaç kullandım (psikiyatra giderek).Tek yaşadığım duygusuzlaşmak ve yan etkileri oldu.Yan etkiler yüzünden 5 ay çektim.Ama inanın ilaç hiç işe yaramadı.Ben de çevremde aşırı sorumluluk sahibi, her şeyi bilen ve güçlü biri olarak bilinirim.Şunu anladım ki BİLİNMESEK N'OLCAK? Akşamdan lavabonun içinde bulaşık kalsa ya da işten gelir gelmez kanepeye uzansak, hemen üstümüzü çıkarıp mutfağa koşmasak...Kızdım ilacı bıraktım, hem de en tehlikeli şekilde, BİR ANDA.10 gün sağa sola çarpar gibi oldum,midem bulandı, yoğun ataklar yaşadım ama bununla mı doğdum ben dedim.Hatta yoğun çalışan, araba kullanan birisi olarak cesur oldum.40 gün Delail-ül Hayrat okudum.Şimdilerde İyi Hissetmek kitabını okuyorum.Çok güzel.O kadar güzel taktikler veriyor ki.3 kez hafif hafif ataklar geldi ama her seferinde " Kurtul şu otomatik düşüncelerden" dedim.Bir de yanımdaki arkadaşım aynı atağı geçirseydi ne yapardım, ona ne derdim diye düşünerek kendi atağımı atlattım:)İlacı bırakalı 3 ay oldu.İnanın uyuşturmaktan ve tedaviyi örtüp,ertelemekten başka bişiy yapmıyor.Bir de bende atak anında yoğun korku, ara ara ağlama, ağız kuruluğu,afedersiniz tuvalet ihtiyacı, elim ve ayaklarımda üşüme belirtileri oluyor.Mesela kalp çarpıntısı hiç hissetmedim.Yoğun gaz, hazımsızlık problemi oluyor.Hatta ilk hazımsızlık filan sanmıştım.Atak bazen 2 gün bile sürebiliyordu.Sonunda duvara çarpmış kadar yorgun, bitkin oluyordum.Ve genelde çalışmazken, tatilde oluyor.Ama inanın şimdi iyiyim.Zamanında tedavi edilmeyen ağır depresyonlar ilerde panikatağa dönüşebiliyor.Tedavi olarak da bilişsel terapi diyorum.Hele İstanbul da yaşıyorsanız mutlaka iyi bir psikologa gidin derim.
Genişletmek için tıkla...

cnm gemmiş olsun öncelikle.aynen bende senin gibi birden bıraktım.zor bir dönemdi ama geçti.aynen bütün söylediklerine sonuna kadar katılıyorum.herşey bzim elimizde.ara ara uğramıyor değil ama başetmeyi dalga geçmeyi öğrendim.darısı tüm hastaların başına inş
 
yasmin1985 .!.:
cnm gemmiş olsun öncelikle.aynen bende senin gibi birden bıraktım.zor bir dönemdi ama geçti.aynen bütün söylediklerine sonuna kadar katılıyorum.herşey bzim elimizde.ara ara uğramıyor değil ama başetmeyi dalga geçmeyi öğrendim.darısı tüm hastaların başına inş
Genişletmek için tıkla...
Âmin umarım iyi olurlar.O zaman onlara Şunu diyelim: GEÇECEK!!!
 
lulucum .!.:
2 yıl ilaç kullandım (psikiyatra giderek).Tek yaşadığım duygusuzlaşmak ve yan etkileri oldu.Yan etkiler yüzünden 5 ay çektim.Ama inanın ilaç hiç işe yaramadı.Ben de çevremde aşırı sorumluluk sahibi, her şeyi bilen ve güçlü biri olarak bilinirim.Şunu anladım ki BİLİNMESEK N'OLCAK? Akşamdan lavabonun içinde bulaşık kalsa ya da işten gelir gelmez kanepeye uzansak, hemen üstümüzü çıkarıp mutfağa koşmasak...Kızdım ilacı bıraktım, hem de en tehlikeli şekilde, BİR ANDA.10 gün sağa sola çarpar gibi oldum,midem bulandı, yoğun ataklar yaşadım ama bununla mı doğdum ben dedim.Hatta yoğun çalışan, araba kullanan birisi olarak cesur oldum.40 gün Delail-ül Hayrat okudum.Şimdilerde İyi Hissetmek kitabını okuyorum.Çok güzel.O kadar güzel taktikler veriyor ki.3 kez hafif hafif ataklar geldi ama her seferinde " Kurtul şu otomatik düşüncelerden" dedim.Bir de yanımdaki arkadaşım aynı atağı geçirseydi ne yapardım, ona ne derdim diye düşünerek kendi atağımı atlattım:)İlacı bırakalı 3 ay oldu.İnanın uyuşturmaktan ve tedaviyi örtüp,ertelemekten başka bişiy yapmıyor.Bir de bende atak anında yoğun korku, ara ara ağlama, ağız kuruluğu,afedersiniz tuvalet ihtiyacı, elim ve ayaklarımda üşüme belirtileri oluyor.Mesela kalp çarpıntısı hiç hissetmedim.Yoğun gaz, hazımsızlık problemi oluyor.Hatta ilk hazımsızlık filan sanmıştım.Atak bazen 2 gün bile sürebiliyordu.Sonunda duvara çarpmış kadar yorgun, bitkin oluyordum.Ve genelde çalışmazken, tatilde oluyor.Ama inanın şimdi iyiyim.Zamanında tedavi edilmeyen ağır depresyonlar ilerde panikatağa dönüşebiliyor.Tedavi olarak da bilişsel terapi diyorum.Hele İstanbul da yaşıyorsanız mutlaka iyi bir psikologa gidin derim.
Genişletmek için tıkla...

merhaba size katılıyorum fakat ben ılaçla guclendım...suan ıyım ve bırakma asamasındayım...ilaç bana gerceği farkettı yanı bu hastalığa hukum etmeyı..sızede cok gecmıs olsun,bende hazımsızlık mıde sorunu vb cok yasadım..suan ılacı teke dusurdum ve tamamen bırakıp anne olmak ıstıyorum..
 
mukader .!.:
merhaba size katılıyorum fakat ben ılaçla guclendım...suan ıyım ve bırakma asamasındayım...ilaç bana gerceği farkettı yanı bu hastalığa hukum etmeyı..sızede cok gecmıs olsun,bende hazımsızlık mıde sorunu vb cok yasadım..suan ılacı teke dusurdum ve tamamen bırakıp anne olmak ıstıyorum..
Genişletmek için tıkla...

cnm merhaba.herkese farklı farklı etkiliyor kimi ilaçla iyi olurken kimine iyi gelmiyebiliyor.herkesin yapısı düşüncesi farklı bu konuda.bende bebek yolunda bıraktım allaha çok şükür sorunum yok
 
Herkesi derdi başka başka. Bunu tetikleyen sebepler başkada olsa sonuç demekki aynı. Ama iyileşen insanları okumak insana ümit veriyor. Allah dermansız hastalık vermesin, şükür etmek gerekiyor demekki.
İnsan gerçeklerden kaçamıyor, gerçeklerden kaçmak yerine cesur olup yüzleşmek ve o duyguları yenmek gerekiyor herhalde. Ama ilaç tedavisindende insan korkuyor, ya daha çok bir yıpranma sağlarsa, yada bağımlılık yaparsa diye. Allah daha kötüsünden saklasın diyeceğiz artık.
Herkese geçmiş olsun..
 
illusive .!.:
Herkesi derdi başka başka. Bunu tetikleyen sebepler başkada olsa sonuç demekki aynı. Ama iyileşen insanları okumak insana ümit veriyor. Allah dermansız hastalık vermesin, şükür etmek gerekiyor demekki.
İnsan gerçeklerden kaçamıyor, gerçeklerden kaçmak yerine cesur olup yüzleşmek ve o duyguları yenmek gerekiyor herhalde. Ama ilaç tedavisindende insan korkuyor, ya daha çok bir yıpranma sağlarsa, yada bağımlılık yaparsa diye. Allah daha kötüsünden saklasın diyeceğiz artık.
Herkese geçmiş olsun..
Genişletmek için tıkla...

slm cnm.düşündüklerine katılıyorum sadace ilaç bağımlılık yapmıyor aslında biz bağlanıyoruz ilaca ve bu yıllarca sürebiliyor o yüzden insanın kendinle mücadele ederek yenmesi çok çok daha iyi.allah herşeyin çaresini vermiş önemli olan onu bizim bulabilmemiz
 
kızlar bende de sosyal fobi anksiyete panik atak ne ararsanız var. doktora gittim bir ilaç verdi ama ben bu ilcı almaya korkuyorum çünkü daha önce ki doktor bi r ilaç verdi gözlerim yuvalarından fırlayacakmış gibi oldu şimdi bunu kullanmaya korkuyorum
bir de bu aralar herşey beni fazlasıyla gerer oldu çok bunalıyorum içimden ağlamak geliyor çok doldum sizce ilaç kullanmalımıyım kararsızım
 
my77 .!.:
kızlar bende de sosyal fobi anksiyete panik atak ne ararsanız var. doktora gittim bir ilaç verdi ama ben bu ilcı almaya korkuyorum çünkü daha önce ki doktor bi r ilaç verdi gözlerim yuvalarından fırlayacakmış gibi oldu şimdi bunu kullanmaya korkuyorum
bir de bu aralar herşey beni fazlasıyla gerer oldu çok bunalıyorum içimden ağlamak geliyor çok doldum sizce ilaç kullanmalımıyım kararsızım
Genişletmek için tıkla...

cnm geçmiş olsun.ilacın etkilerini doktorunla görüş ona göre kullan yan etkisi fazla olmayan yada daha az hissedilen ilaç versin.bana kalırsa kullanma derim ilaç.sen bilirsin cnm
 
yasmin1985 .!.:
slm cnm.düşündüklerine katılıyorum sadace ilaç bağımlılık yapmıyor aslında biz bağlanıyoruz ilaca ve bu yıllarca sürebiliyor o yüzden insanın kendinle mücadele ederek yenmesi çok çok daha iyi.allah herşeyin çaresini vermiş önemli olan onu bizim bulabilmemiz
Genişletmek için tıkla...

çok doğru diyorsun ilaca biz bağımlı oluyoruz tıpkı alkoliklerin içkiye bağlanması gibi
mesala ilaç kullanmakta benim için bir lüks oldu , o kadar çok sorumluluklarım varki bide üstüne birkaç tane ilaç kullanmamı gerektiren hastalığımda var , inanırmısınız ilaç kullanıp ilçaların yan etkisiyle uğraşıcak zamanımda yok , ne olacak beni bu halim
ilaçsız bu hastalıkla yaşamaya çalışıyorum bir taraftada ilaç kullanılmadıkça hastalığın dahada şiddetleneceğini söyleyen doktorlarda var ilaçsız sizler nasıl idare ediyorsunuz bir banada bir akıl versin
çok saçmaladım inş derdimi anlatabilmişimdir
 
Son düzenleme:
incimnaz .!.:
çok doğru diyorsun ilaca biz bağımlı oluyoruz tıpkı alkoliklerin içkiye bağlanması gibi
mesala ilaç kullanmakta benim için bir lüks oldu , o kadar çok sorumluluklarım varki bide üstüne birkaç tane ilaç kullanmamı gerektiren hastalığımda var , inanırmısınız ilaç kullanıp ilçaların yan etkisiyle uğraşıcak zamanımda yok , ne olacak beni bu halim
ilaçsız bu hastalıkla yaşamaya çalışıyorum bir taraftada ilaç kullanılmadıkça hastalığın dahada şiddetleneceğini söyleyen doktorlarda var ilaçsız sizler nasıl idare ediyorsunuz bir banada bir akıl versin
çok saçmaladım inş derdimi anlatabilmişimdir
Genişletmek için tıkla...

Canım benim hiç saçmalamıyorsun. Aynı ikilemi inan bende yaşıyorum. İlaçsız nasıl baş edeceğim diyorum? Ya daha kötüleşirsem? Allah korusun ya aklımı kaybedersem? Diğer taraftanda ilaç aldığımda ya bağımlılık yaparsa, ya ömür boyu kurtulamazsam, ya yıllarca uyuşaracak yaşamak zorunda kalırsam. Yada ilaçlar inanılmaz yan etkiler yaparsa, durumumu dahada kötüye götürürse.. Kafamda bir sürü soru var.
Keşke bir sihirli değnek olsa insanın elinde ve geçmişi değiştirebilsek ve gelecek korkularımızdan kurtulabilsek. Kendine güveni olan, dünyaya tozlu gözlüklerde bakmadan, her anın keyfini çıkarabilsek. Bunu bir nebzede olsa başarabilmek bizim elimizde ama işte yazarken kolay, uygularken zor.
Gerçekleri ne kadar yok sayabilirki insan. Sen yok saysanda onlar kendilerini hatırlatıyor sürekli. Ne diyim, Allah herkesin derdine derman versin.Beterin beteri var. Bizden kötülerini düşünerek kendimize moral vereceğiz.
 
illusive .!.:
Canım benim hiç saçmalamıyorsun. Aynı ikilemi inan bende yaşıyorum. İlaçsız nasıl baş edeceğim diyorum? Ya daha kötüleşirsem? Allah korusun ya aklımı kaybedersem? Diğer taraftanda ilaç aldığımda ya bağımlılık yaparsa, ya ömür boyu kurtulamazsam, ya yıllarca uyuşaracak yaşamak zorunda kalırsam. Yada ilaçlar inanılmaz yan etkiler yaparsa, durumumu dahada kötüye götürürse.. Kafamda bir sürü soru var.
Keşke bir sihirli değnek olsa insanın elinde ve geçmişi değiştirebilsek ve gelecek korkularımızdan kurtulabilsek. Kendine güveni olan, dünyaya tozlu gözlüklerde bakmadan, her anın keyfini çıkarabilsek. Bunu bir nebzede olsa başarabilmek bizim elimizde ama işte yazarken kolay, uygularken zor.
Gerçekleri ne kadar yok sayabilirki insan. Sen yok saysanda onlar kendilerini hatırlatıyor sürekli. Ne diyim, Allah herkesin derdine derman versin.Beterin beteri var. Bizden kötülerini düşünerek kendimize moral vereceğiz.
Genişletmek için tıkla...

canım duygularını hatta duygularımı ne kadarda güzel dile getirmişsin sanki ben konuşuyorum gibi okudum hepsi ne kadar doğru
demekki farklı hayatlar farklı sorunlar yaşasakta hepimiz sonuçta aynı şeyleri yaşıyor ve düşünüyoruz
ilaçları kullanmakta bir dert ben 4 gün içtim ama o 4 gün sanki 4 yıl gibigeçti berbat bişeydi dahada kullanmam
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
X