Premature Bebekler Prematüre annelerin psikolojik durumu

kaybetme korkusu hiç bitmiyor zaten bende sürekli ya nöbet geçiriyorsa diye bebeğimin her yaptığı harekette tedirgin oluyorum

ebrizm .!.:

çekilir çile değil benim kayınvalidemde aynı tarzdadır. banada karışmaya kalktı ama ben uzak tuttum ailemle aynı şehirde olmam ve doğduğum büyüdüğüm şehir olduğu için izmir bir çok şeyini takmadım senin kadar yapamadı kalamadı hatta bizde ama eşimi sürekli çağırıp çağırıp öğretiyor oda gelip bana söyleniyor kızıma karışamadı ama sonunda eşimle aramızı açmayı başardı. ukala ya çıktı adım okumuşta adam olmuş bizi beğenmiyor oldu dedim değil açıkçası eşim bile umrumda değil kızım iyi olsun bana yeter.

Genişletmek için tıkla...

aynen katılıyorum canım..benim kayınvalidede aynı zaten biraz daha kalsa eşimle aramızı kesin açıcaktı..devamlı bişey söler herşeyi bilir emzirme konusundada çok üstüme geldi ben bebeğime yetip yetmediğini anlıyorum ki yetmiyodu yinede 9 ay boyunca emzirdim ve mama verdim ona kalsa mama vermicekmişim..zaten prametüre kilo alması gerekiyo..çoook laf söledi yok eltim 2.5 yıl emzirmiş..kadın hem gününde doğurdu hemde sütü kaynıyomuş..öle olsa bende emziririm zaten çocuğumu herkesten daha çok düşünüyorum..halada laf sokar..artık sıkıldım cevap vermekten hiiiç duymazdan geliyorum...kızım ii olsunda kimse umrumda değil..prametüre annesi olmak kocayla arayıda açıyo takip ettiğim kadarıyla herkes bundan şikayetçi...doğrumu?

erkekler malesef benciller önceliklionlarla ilgileniceksin ölümlerden dönüp bir çok şey yaşayıp asla bir daha çocuk sahibi olamıyacak olan bizleriz ama önemli olan onlar hep onlar çekiyor. hastanedeyken daha kaynvalidem sen rahat rahat yatıyorsun doğum akşamı her şeyi benim oğlm yaşadı mücadeleyi o verdi diye söyleniyor sonunda bu eşimede yapıştı oda aynısını anlatıp duruyor. öelecek olan benim rahimi alınan benim 21 gün yatağa çakılı ilk 4 günü komada geçiren benim 8 ay taşıdığım içimde her gün sevdiğim bebeğimin birini kaybedip diğeri için 6.5 aydır koşturan benim ama bana bir şey olmamış. gerçekten artık çok sıkıldım kızım iyi olsun bana yeter takmıycam diyorum ama bazen hiç sabredemiyorum.

sana katılıyorum canım aynen benim kocamdan bahsediyosun oda öle hem çocuk ii olsun der hemde çocukla ilgilenirken kendine ilgi ister...çocuğa mama yediriyorum o ordan bana masaj yapsana der..çocuğu aç bırakıp sana masaj mı yapıcam derim kavga başlar..bende çok sıkıldım..kendine ilgi istiyor.. bende bana niye ilgi göstermiyosun dediğimde sen anaçsın vericisin der..ama ben gerçekten çok yoruldum verici olmaktan ama anlayan kim..bugün yine kavga ettik..takmıyorum artık diyorum ama dediğin gibi maalesef takıyorum..rahminin alınmasına çok üzüldüm canım..ablamın 11 yıldır çocuğu yok ve rahmini alıcaklar..dr.lar son bi aşılama yapalım dedi ama aşılama tutmadı artı hipertansiyon anemi ve miyom var demiş dr.lar son gittiğinde..beterin beteri var canım üzülme buda bizim sınavımız inşallah başarıyla geçeriz..bazen etrafta anneleri görüyorun onlardan neyim eksik neden benim hamileliğim böle geçti neden çocuğum bu kadar acı çekti ve neden ben bebeğimin büyümesini onu sürekli takip ederek acaba bişey oluıcak mı korkusuyla geçiriyorum demeden edemiyorum..inşallah bebeklerimiz ileride bize muhtac olmazlar kendi ayakları üzerinde dururlarda:Saruboceq: bugünler sadece kötü anılar olarak kalır... :1hug: buluşma konusunda ciddiyim biraz dertleşiriz

bende çok isterim bi fırsat yaratmaya çalışıcam. malesef tempom o kadar yüksek ki pazartesiden cumaya kadar sabah 7.15 te çıkıyorum evden akşam 7.30 da evdeyim. cumartesi günleride ya dr da ya ev temizleme yada beril in alışverişleri ama bir ara buluşma için fırsatı mutlaka yaratıcam. bu koşuşturmacada ben çok bencilmişim kızımın rahatını düşünmeden her yere sürüklüyormuşum her şeye yetiyor olmamak lazımmış bende bunu öğrendim bu yaştan sonra.

tamam canım uygun olduğun bi gün buluşalım..hayat bize daha neler öğretecek bakalım..kızımla beraber çok şey öğrendim bende.sanki ben onu değilde o beni büyütüyor..:1hug:

selam

genelde sorunlar
1- eş ailelerin yarattığı sıkıntılar
2- buna bağlı ana kuzusu kocalarımızın ilğisizliği değilde bencilliği
3- yalnız bakılan bebeklerden dolayı uykusuzluk ve annenin yorgunluğu
4- bebeklerin problemlerininden kaynaklanan durumlar
5- çevrenin dırdırı
6- erken doğumdan dolayo bozulan psikolojilerimizin bizde bıraktığı izler

evet bendede aynı problem var kayın valide falan eşim bir kupa oldu taraf tutuyor , benim bekleğim ilği nedense hep onlarda aman hastalar amam annem bunu yapın dedi , eşimin hayatında 3 plandayız bebeklerde öyle , hele doğumdan sonra dahada azıttılar ya, aslında beni yıpratan evdeki tartışmalar o kadar yoruldum ki annem yattığı anne biz başlıyoruz.
Bana söylenenler valla istemedim onları başka bir şehirde oturuyorlar gelecekler diye stres oldum bana bebeklerim yokken söyleği kırıcı şeyler offf , şimdi utanmadan nasıl bakacak bana ben ona baktıkça nasıl hatırlamam söylenenleri eşime yağcılık yapıp bana başka davranıyorlar.en sonunda kayınpederi aradım dizinden ameliyat oldu geçmiş olsun diye bana bir soru soracakmış ne dedi, hangi çocuğumu daha çok seviyormuşum. bir çocuğumu daha çok sevdiğimi kucağıma aldığımı söyledi . eşim öyle demiş şaşırdım ben anlatmaya çalıştım fakat gözlerimle eşimi yedim tabi telefondandan sonrada . Bir bebeğim genelde bende daha aktif hareketli biri sakin annem ona rahat bakıyor diğerini zap etmekte güçlük çekiyor hali ile o bende oluyor genelde eşim yetiştirmiş yaaa inanamadım yedim onu yedim zaten 2 günde bir küsüyorum . valla inceldiği yerden kopsun deyip basacam yakındır.
eve gelmesinler dedim vay yemek yap yatak yap ev küçük hava sıkıcı nemli yaşadığım yerden dolayı bende eşime ortak bir hotelde buluşalım bebekleri görsünler yemek orada , istediğim zaman odama geçilirim . bebekleri görsünler vay çay yapmadı su vermedi ev pisti dağnıktı gibi daha önce yaşadığım olayları yaşamak istemiyorum .Benimde rahata ihtiyaçım var .en azından seslerimiz yükselmez insanların arasındada utanırlar biraz.

ay rahatladım mı ne..........

aktuel .!.:

ay rahatladım mı ne..........

Genişletmek için tıkla...

canım bizdede aynı sorun çok oluyo başka şehirede olsada huzur kaçıyo aşırı anne düşkünlüğü beni çok yıprattı.bende stres oluyorum sesini bile duymak istemiyorum. sana katılıyor ve sevgilerimi yolluyorum.a.s.

canlarım yaa..keşke aynı şehirde olsaydık..birbirimize destek olurduk..:1hug:

Arzu:) .!.:

canlarım yaa..keşke aynı şehirde olsaydık..birbirimize destek olurduk..:1hug:

Genişletmek için tıkla...

destek olmayı düşünmekte bir enerji sen bizi tuttuğunu evrene gönder o enerji bize döner yani sinerji yapalım kızlar birlik olalım:1hug::1hug:a.s.

yumy .!.:

merhaba kızlar bende çok sıkıntıda ve yanlız geçiriryorum bu süreci.hayatta tek yakınım 12 yaş büyük abim doğumuma karısı yüzünden gelemez diye haber vermedim aylar sonra aradım ağlıyorum çok madurum yardım edin diye valla karımla aram açılır psikoloğa git dedi.yemek yiyiemediğim tuvalate gidemediğim günler oldu ameliyatımla ilk gece sandalye tepesinde bebek kucaklamaya gittim mesa hastanesinde odayla yoğun bakım arası sanki boluya yürüdüm o kadar uzun geldiki...evde tek başına kaldım hep hala öyleyim 24 saat uykusuz gece gündüz bebeğe ben bakıyorum.en çok yanlılık koydu bana kimsesiz olmak işte buralarda teselli buluyoruz ama bu yeterli değil tabi .eşim annesine taşındı hergün sabah çıktı işim var diye akşam girdi. kayınvalidem kendine kullanıcak adam arayan bir tiptir ayrıca herşeyden kavga çıkarır anca oğlunu doldursun o halimde bile beni azarladılar tartıştılar laf soktular yiyip içip keyiflerine baktılar.kime anlatsam derdimi kadın tut aman mama ver bizde öyle büyütttük diyip akıl verdiler.hala yanlızım.acılarım korkularım sevinçlerim hep tek.kızımla mutlu olmaya çalışıyorum.bebek ek gıda almıyordu doktoruna götürdüm siz bitip tükenmişsiniz ondan etkileniyo bebek dedi 6 ayda 20 kilo verdim .psikoloğa yolladı sati 300 milyon .neyseki bebekte yeme bozukluğu oluşmamış ama benim sinirlerim zaten asabi bir tiptim iyice kopmuş halde napiim ben ?zxamana bıraktım herşeyi şuan ücretsiz izindeyim.kreşe başlıcak 1 yaşında bende işe böyle devam edicez hayat a bende 2. tüp bebek istiyorum fakat nasıl bakıcam bunlara bilmiyorum gene erken doğarsa gene aynı iş ortamı stres aynı dretler..allahıma sığındım herkese hayırlı kapılar açsın ve unutmayın..HERŞERDE BİR HAYIR VARDIR. SEVGİYLE KALIN (başınızı şişirdim daha anlatacak ne çok şey varda...)

Genişletmek için tıkla...

canım yaa çok üzüldüm abinin yaptığı meraklanma sen asla allah afetmez..bu dünyada bile lşahit olursun...haksızlık yapana allah bu dünyada bile cezasını veriyor..yeterki kalbimizi temiz tutalım ama bunu abi yaparsa el herşeyi yapar ...sen güçlü olmalısın..milleti dinleme kendi kafana göre yap herkeze tamam tamam de sen kendi dediğini yap.. inana bende herkeze anlatmakdan sıkılmışdım bebeğimi..herkez ağladıkça mama tık ağladıkça mama tık dediler ama ben bunu asla apmadım ..gerçi bebeğimizi taburcu ederken eğer eşim olmasaydı yanımda belkibu durumda çok kavga edecekdik belkide ama allahdan ilk o gitti hastaneye ve dr la konuşdu öğrendi sindirim sistemlerinin je kadar hasas olduğunu...

neyuse kızlar bende baya kötü günlerin ardından bebeğimşi 29 haftalıkken aldılar..dr ların dediği hala neden kızcağızı almıyorsunuz ameliyata protein atımı fazla diyorlardı...bebek strese girmiş beslenemiyor kordon bağı bile ödem olmuş bebişimin oda öleckmiş bendee...bebek dr ları geldi konuştular bebeğimin kilosunu tahmin etmeye çalıştılar ödemli olabileceğini düşünerek 900 -800 dediler..o an gerçekden yoğun bakımda ne düşüneceğimi nediyeceğimi bilemedim..dr lar başımda benım hakımda konuşuyorlar sen daha önemlisin bidaha bebek olur diyorlar...yaa ben nasıl o an şokdaydım sanırım ne yapacağımı bilemedim o kadar serum yedim bana bir sürü bnişiler uyguladılar ben ayakda giderim ameliyata diyorum ..düşersin diyolar bana anlaamdımki neden böyle yaptığımı ..şoka girdim..ilk bebeğimi gördüğümde ikinci şoku yaşadım...ben onu öyle hayal etmemişdim...daha irice tombul falan beklerken hayatımda o kadar bir bebek görmememin etkisiyle yoğun bakımda hıçkıra hıçkıra ağladığımı hatırlıyorum ve kalbimdeki o sızıyıı...kalbim sanki yok içerde ateş yanıyorr kalbim yanıyor...ağlarken boğazımın düğümlendiğini yutkunamadım..içim o kadar çok acıdıki onu ağzında hortum göbeğinde bi bant elinde serum bacaklarında bişiler takılı başında öten bir alet...çok üzüldüm...o sezeryanlı halimle hergün annemle süt götürdük.....yıprandım...kızımı hergün gördükçe içim parçalandı...ikinci şok annem ameliyat oldu acilen ameliyata karar verildi kanaması oldu kadın hastalığında...ondada şok oldum...bebeğim küvezde annem ameliyatda..ameliyathane kapısında beklerken teyze bana yardım et çok kötüyüm babamı çağır ne olur dedim ve benı evime getirdiler annemi bile göremedim çok fenalaşmışdım...sonra ben süt vermeye devam ettiğimden ilaç falan kullanamadım herkez bişiler dedi..psikiyatriste görütdü eşim ilaç verdi bebek dr kabul etmedi...psikiyatristimde yıkıldığın yere kadar git ne olu dedi süt önemli daha çok minik dedi...sana ihtiyacı var dedi ve ben sabretdim....ama bebeğimin dr depresyona girdiğsem eğer sütümün azalacağından ve kesileceğini söylemiş eşime..ve nitekim 15 gün sonunda ben ayağa kalkamadım...süt falan kalmadı bende yıkıldım dünyam başıma geçdi annem ameliyatlı ben yatıyroum bebeğim 1800 olmuş evimizde 2 hafta bakabildim..sonra 15 gün annem bakdı saolsun hakkıını ödeyemem annemin aslaa...ameliyatlı haliyle bebeğimize bakdı..ben antidepresan kullanıyorum kızlar...kullanmam lzımdı sütümde kesilince bebeğimin bana ihtiyacı vardı...vede kullanıyorum...

3. şoku geçen cuma noroloji kontrolümüzde yaşadım...allahdan antidepresan kullanıyorum...dr saadece bana yalnızmı geldin dedi hayır eşim var dedim tamam dedi o kadar kötü olmuşumki ..eşimde diyor yüzün çok kötüydü korkmuş...bana nederlerse beğenirsiniz..aslında bana demediler ben tahmin ettim...down sendromumu var dediğimi hatırlıyorum dr lar şüphe ettik dediler bana benziyor dedim ama yok dediler...şokdayım genetiğe yolladılar...genetikçi bayan uzman dr muane etti resimlerini çekdi o böyle bişi görmediğini fakat testi yaptıralım içimiz rahat etsin dedi...kanımızı verdik 10 günümüz kaldı inşallah böyle bişi çıkmaz çok dua ediyorum sizlerde edin kızlar...ama olsada sonuçda o benım kızım canım aşkım...çok tatlı o bana ben ona çok alışdım babasında komşumda ağlıyor bende ağlamıyor susuyor ben aldığımda içli içli ağlıyor benı neden bırakdın der gibi..sarılıyorum bırakırmıyım seni annem diyorum..canım kızım benım....umarım herşeyimiz yoluna girecek...

birde insanların dedikleri var..onları hiç anlatmayayım evim çok sıcakmışda ne kadar az besliyormuşumda neden onu yapmıyormuşumda...allahdan antidepresan alıyorumda rahatım o yüzden....şimdi kızım 3800 oldu serin ortama alıştırmaya çalışıyorum... herşey yavaş yavaş....bebişimin uyklu düzeni bile farklılaşdı artık...büyüyoruz galiba gerçekden ama büyümeyecek gibi geliyordu bana..ama büyüyor kafasını sağa sola çeviriyor sesler çıkarıyorr..çok tatlı olduk bi kaç haftadır...ama gerçekden zor premetrü bebek..bilmeyen için şimdi bi tanedaha bana verseler 1600 bebek ben bakarım artık ....insan oğlu herşeye alışıyor...yeterki sinir sistemi iyi olsun ..ben zayıf düşdüm..

bu arada bütün ikili üçlü tama testlerim ayrıntılı ultrosonlarım ultroson raporlarımda böylşe bişi çıkmadı kızlar..ama bu testleri yüzde 40 yanılma payı varmış duyduyumda hayretler içinde kaldım...bir daha hamile kalırsam direk su aldıracam..yada dr gitmeyecem..eğer bişi çıkarsa bebeğimde...umarım herşey yolunda gider...

tatlım çok üzüldüm ama korkma bişey çıkmaz inşallah..benim kızıma epilepsi dediler..şükür hiç bişeyi yok..senin içinden geçen fırtınaları çok ii anlıyorum..ben çoğunlukla gizli gizli ağladım..bebeğime hep sarıldım..Allahıma o kadar dua ettim ki kızımda bişey olmasın diye..çok şükür kızım şu an ii gidiyor..10 aylık oldu..dede baba bebe meme diyo..tabi şimdilik bilinçsizce duyduğu kelimeleri sölüyip tekrarlıyor..senin kızında öle olucak ben buna çok inanıyorum canım..Rabbime emanet inşallah sağlıkla sıhhatle büyür canım..a.s.

:Saruboceq:a.s.a.s.a.s.:enbuyukkk::enbuyukkk::lepi::lepi:

yumy .!.:

destek olmayı düşünmekte bir enerji sen bizi tuttuğunu evrene gönder o enerji bize döner yani sinerji yapalım kızlar birlik olalım:1hug::1hug:a.s.

Genişletmek için tıkla...

aslında hayatın ta kendisi bu yaşananlar hem acı hem tatlı birarada gelip ğeçiyor.zamanla bazı şeyler hafızadan bile silinip gidiyor.geçen zaman geri gelmiyor. yaşananlar o anda kalıp maziye karışıyor.bütün mesele bu olanları tolere edebilme gücünde .o da zor bişey tabi. tolere deyince iş bitivermiyor.herkes kendi canının acısını hissediyor.ama zamanla herşey suyun akarken yolunu bulduğu gibi yerini buluyor.herkes ödlülünüde cezasınıda alıyor.hepinize çok güzel YILLARRR diliyorum bebeklerinizle sevgiler.

yazılanları okudukça aslında kendimi şımarık mış gibi hissettim.hayat ne süprizler getiriyor ve ne acılar genciz attatırız yeterki bebeklerimiz sağlıklı olsun . Ve mutlu bir aile ortamında büyüsün.Yaşadıklarımızdan ders çıkaralım ne yaptımda bu benim başıma geliyor diyeceğimize yaşadık rabbim yardımcı olacak bunuda attatacağız diyeceğiz..................

yumy üzülme öyle bir öküz abi bende de var.Zaman birgün gelir bunu yaptıklarının acısı çıkar zamana bıraktım ben sende öyle yap.

aktuel .!.:

yazılanları okudukça aslında kendimi şımarık mış gibi hissettim.hayat ne süprizler getiriyor ve ne acılar genciz attatırız yeterki bebeklerimiz sağlıklı olsun . Ve mutlu bir aile ortamında büyüsün.Yaşadıklarımızdan ders çıkaralım ne yaptımda bu benim başıma geliyor diyeceğimize yaşadık rabbim yardımcı olacak bunuda attatacağız diyeceğiz..................

Genişletmek için tıkla...

İşte aktüel geri döndü.İnsan her zaman böyle düşünemiyor tabiki.Öyle bir an geliyor ki herşey üst üste ve patlama noktasına geliyorsun.Sağlık olsun da hepsi geçer diyemiyorsun.Gene de güçlü olup kendini toparlaması gereken bizleriz.Çünkü bebekler bize muhtaç,ne olursa olsun kimseden hayır yok.