Resim Yapanlar Bir Bakabilir Mi?


Ayrıca şu da şöyle dursun madem :))
sszz8.jpg


15 kişiye saldırdım, vurdum vurdum saymadıım :KK70:
 
Ben çocukluğumdan beri resim yaparım. Annem babam ve kardeşlerim de güzel resimler yaparlar. Hiçbir zaman eğitim almadım bununla ilgili kendim yapa yapa geliştirdim. Eğitim alsaydım daha iyi yapardım belki bilmiyorum. Eğitim alabilirsiniz belki sizin için faydalı olur.
Ama şunu anlayamadım. Kötü yapmaktan neden korkuyorsunuz? Kötü yapın berbat olsun hatta ne farkeder ki siz istedikten sonra. Yetenek bir yere kadar. Iyi çalışmayla istisnasız herkes güzel resimler çizebilir . Ama işi sanatsal bir yere taşımak ayrıdır onu herkes yapamaz ışte.
Pis bir huy işte.Ben kötü yapınca beceremedim olmadı diye kendi kendimin moralini bozarım İlla iyi olucak.O yüzden yani kötü yapmaktan çekinmem.
 
.Ülkedeki %80 çocuk gibi fene matematiğe çalistirildim.Kafam karismasin(!),oyalanmayayim(!),vakit kaybi olmasin(!) diye sanattan ve spordan uzak tutuldum.Bunlar bos islerdi çünkü karin doyurmazdi(!).

Aynı sebeplerle tiyatro okumaktan men edildim,hala babama kızarım,öfkelenirim bu konuda.

Bence idealiniz varsa pesinden gidin,ileride hep pişman oluyorsunuz çünkü.
 
Ekstra olarak yazdiklarinla hala mücadele ediyorum..hele şuan doguda bi okulda zorunlu gorevdeyim ve amirim dahil veliler bu dersi boş görüyir ve amirim acikça ivır zivır ders bu hicam bile dedi.
Okukun ilk resim sergisini ben açtım..deli gibi sanatsal faaliyetler yapiyorum..ilk baslarda bocaladilar tepkiler aldim ama simdi simdi alistilar..okulun yarisi tip yarisi hukuk okumak istiyor..deli gibi sinav hazirligi icindeler..sanatsal faaliyetler sifir malesef
Yıllar geçiyor ama hala hiçbir şey değişmiyor desenize.Halbuki iyiye güzele,böyle bir nesle ihtiyacımız var.Teşekkürler yorumunuz için.
 
Herkese merhabalar,
Doğru yere konu açiyorumdur umarim.Üniversitede okuyorum.Bu yil son sinifim.Ağir bir okul,ağir bir bölüm.Ama ot gibi yasamayi sevmedigimden firsat buldukca birseyler öğrenmeye kendimi yetistirmeye calistim.Dans kursu,diksiyon kursu,dekoratif tablo kursu,sivil toplum kuruluslarinda gönüllülük vs.
Bunlarin hicbirini (gönüllülük isleri haric) tutkuyla yapmadim.Bir yerden sonra görev sorumluluk olayina dönüyor bende,keyif almamaya basliyorum ve yük gibi gelmeye basliyor.

Ama yillardan beridir yapmak istediğim,yapanlara hep özendiğim birsey var:resim yapmak.Çok istiyorum ama bir türlü cesaret edemediğimden baslayamiyorum.Bu yil nispeten daha rahat olacagimdan,kendime daha fazla vakit ayirabileceğimden baslamak istiyorum artik.Fakat ben okulda bile doğru düzgün resim dersi görmedim.Elime alip içimden gelip resim yapmadim çünkü hep kötü yapacağimi düşündüm.Ülkedeki %80 çocuk gibi fene matematiğe çalistirildim.Kafam karismasin(!),oyalanmayayim(!),vakit kaybi olmasin(!) diye sanattan ve spordan uzak tutuldum.Bunlar bos islerdi çünkü karin doyurmazdi(!).Dolayisiyla kendimi kesfedemedim.Neye yeteneğim var bilmiyorumNeyse konuyu dağitmadan so rayim.
Resim kabiliyeti bacasi tüten ev ve cin ali olan biri yağli boya yapma seviyesine kadar gelir mi?Bu işler safi yetenek mi?Yapabilirsem ne kadar vakitte yaparim?Bunun için okulun kurslari kafi olur mu yoksa paraya kıyıp özel kurslara mi gideyim?Bir de yapamayip pes etmekten de korkuyorum.Baya sabırlı mı olmam gerek?Bilgilerinizi benimle paylasirsaniz sevinirim.
Bir iki halk eğitim merkezinde gördüm ciddi iyi işler çıkaran insanlar var
Bence özel bir kuruma gideceğinize radan başlayabilirsiniz
Yalnız malzemeleri pahalı
 
Şimdi eve geldim boşa çıktım, yorgunluk çayımı demledim rahatça yazabilirim :KK70:
Benim resim işi, kara sevda gibi bir şey olduğu için; bir türlü ne o benim peşimi bıraktı, ne ben onun peşini bıraktım.
Eğer heves-istek varsa, biraz da okul zamanlarında yaptığın resimler hani "Fena değil ya" dedirtiyorsa; sen fark edemesen de illa fark ettiriliyor sana. Beni ortaokulda hocam fark etti, normal derslerde kitapların altındaki minik boşluklara, küçük çöp adamlar çizerdim; sayfaları hızlıca kenarından bırakıp tutunca hareket ederdi resim. :))
İlkokuldayken, etütlere kalır Tudem testleri çözdürürdü öğretmenimiz, ben ise rakam ve harflere kaş göz kol bacak yapmış, iki rakip çete haline getirmiş, onların dövüşünü çizmeye çalışırdım. Benim kendimi bildim bileli vardı yani. Ama klasik "Hobi olarak yaparsın" kalıbınca baskılandım. Bizim ülke, en baba sanatçıları barındırdığı halde kıymetleri bilinmeyen, sanata değer verilmeyen bi tuhaf ülke zaten, oralara hiç girmeyeyim. :))
Klasik "Aç kalırsın, saygın meslek sayılmaz, herkesin yapabileceği bir şey, tamam yetenekli olabilirsin ama sen gibi çok var" denile denile yolundan caydırılmış, çok alakasız okullarda resime küsmüş sayısal bir alandan mezun olmuş ve unutmaya itmiştim.

Uzun süre inkar ettim "Ben güzel çizemem ki yav" diye basite indirgedim. Son resmi, o uzun inkardan önce lise sonda yaptım ve bıraktım.
O resim şu, sıfır eğitim, bakarak da değil, kafadan atmasyon (Umarım ifşa olmam :KK70: ):
Eki Görüntüle 2178577

Bu resmin 16-17 yaşlarında eğitimsiz birinin elinden çıktığına kolay kolay kimseyi inandıramadım tabi , geçen seneki kurs hocam bilir bi. Bir bir hatalarını saymıştı sağ olsun, ama o bile "Şaka yapmıyorsun değil mi?" demişti. (Resimleri küçültüp kesip koyuyorum, yükleme yapmıyor, bi de imzalarım var iyice ifşa olmiyim :KK70: )

Sonra 6 sene hiçbir şartta kalem oynatmadım resme dair.
Ardından bi hastalık dönemim oldu, o ara zorla doktorumun bastırması ile resme başladım "Terapi gibi yap" diye diye. Ama o kadar ara vermiş, o kadar paslanmış bitmişim ki, çizemedim. Değil cin Ali, 62den tavşanı bile bk gibi yaptım yani öyle bir süreç. El kapanmış, körelmiş. Ama üzerine gittikçe açılıyor. Vaktinde benden kötü çizen bi arkadaş vardı, kurs alıp Güzel Sanatlara girdi ve şu an beni öttürür diyeyim sen anla; çize çize, pratik yapa yapa eli o kadar serbestleşmiş ki... Yetenek dediğin şey biri için 10 sene olan şeyi senin 5 senede yapabilmen olabilir belki; demek istediğim sabırla, üzerine düşerek, o tutkuyla yaptıkça, yapılıyor, başta dediğim gibi "Herkes eğitimini aldıktan sonra çok da güzel yapar, yeteneği de sabırla işlersin" olayı.
Bu yukarıdakini yapmak kimse için zor değil. :KK66:

Eğitimsizken, kendi kendimi açmak için tekrar denemelere başladım tabi; biraz da "Ne kadarını kaybetmişim, ne kadarım kalmış" diye boya ile denemek istedim; kafadan atmasyon, elime en kolay geldiği haliyle şöyle bi şey çıktı:

Eki Görüntüle 2178579

Gölgeler komple hatalı, ürkek bi boyama.
Bittikten sonra oturdum izledim, resmin en keyifli kısmı bu, yaptığın şey bitince, karşısına bi sandalye koyarsın uzağa az; alırsın eline kahveni bakarsın bi "Bitti mi?" diye.

Neyse, yine bi ara verdim resme... Baktım kopamıyorum, yok; mesleğimi filan sildim attım "Sıfırdan başlıyorum, geç kalsam da, bi sergi açmadan geberip gitmeyeceğim" dedim öyle kendi kendime. Başladım eğitimlere kurslara falan fıstık... :))

Bu da kurs içinde yaptıklarımdan; yine kafadan sallamasyon bi şey:
Eki Görüntüle 2178580

Hata dediğim bazı şeyler ne kadar uğraşsam da değişmiyor, sanırım o da üslup oluyor artık. Bile bile resmi bozmayı da seviyorum. Bunlar yolun başındakilere örnekler; üzerine biraz düşünce hemen fark ediyor ve böyle karışık gibi görünse de, gittikçe kolaylaşıyor.

Bu da birkaç ay, elimde süründürdüğüm bi şey; olmadı, hayır şurası sıradan oldu diye diye suratındaki tüm oranları bozdum, fırça izi doldurdum bile bile. Yüzü bozuk mesela bu resmin; ama sorun değil türü kaldırıyor (Figürlü soyutmuş benim tarzım hocamın dediğine göre):

Eki Görüntüle 2178582

Yani... Bak uğraşınca, isteyince; ister cin Ali çizebil sadece, ya da vaktinde çizmiş on sene kalem oynatmamış ol, yine de oluyor. Sevdiğin tarzı belirleyince de oturuyor, oradan gidiyorsun yani.
Konuna da mini sergi açtım ama kusuruma bakma artık :KK70:
Bayıldım ya animasyon okumalisin ya da çocuk kitaplarini resimlendirmelisin.. yıllar sonra başlaman bu seviyeye gelmen beni de sevklendirdi benim de yeteneği var ama tembelgillerden oldugum için yillardir hiç geliştirmedim kursa gitmeyi düşünüyorum su an :)
 
Ben de kendimi ancak cinali seviyesinde görüyordum. Küçükken kimse önüme resim defteri koymuyordu bile. Çünkü çalışmam gereken dersler ve sbs sınavı vardı.
Her neyse üniversite 2deyim. Bir gün arkadaşım hoşlandığı platonik çocuğun fotoğrafına hayran hayran bakıyordu. Çocuğun bıyık şekli dikkatimi çekmişti :confused: Bu nasıl bir şeymiş yaw diye çocuğun bıyığını çizmeye başladım. Bir de baksan ki çocuğun (yani fotoğrafın) tamamını çizmişim! Ama bu kadar aynısı olur. Arkadaşım "lonely bu muhteşem olmuş" diye çığlık atmıştı çizdiğim resmi de almış saklamıştı :KK36: Halbuki o zamana kadar oturup kimseyi çizmeye çalışmamıştım. Yeteneğim olduğunu bile bilmiyordum. Şimdi çizim yapıyorum:KK71:
Evet karakalem yetenektir, kendi kendine ögrenilir. Ama sulu-yağlı boya tarzı şeylere eğitim gerekebilir diye düşünüyorum. Ben son zamanlar onları denedim beceremedim. Karakalem en rahatı:KK73:
 
Şimdi eve geldim boşa çıktım, yorgunluk çayımı demledim rahatça yazabilirim :KK70:
Benim resim işi, kara sevda gibi bir şey olduğu için; bir türlü ne o benim peşimi bıraktı, ne ben onun peşini bıraktım.
Eğer heves-istek varsa, biraz da okul zamanlarında yaptığın resimler hani "Fena değil ya" dedirtiyorsa; sen fark edemesen de illa fark ettiriliyor sana. Beni ortaokulda hocam fark etti, normal derslerde kitapların altındaki minik boşluklara, küçük çöp adamlar çizerdim; sayfaları hızlıca kenarından bırakıp tutunca hareket ederdi resim. :))
İlkokuldayken, etütlere kalır Tudem testleri çözdürürdü öğretmenimiz, ben ise rakam ve harflere kaş göz kol bacak yapmış, iki rakip çete haline getirmiş, onların dövüşünü çizmeye çalışırdım. Benim kendimi bildim bileli vardı yani. Ama klasik "Hobi olarak yaparsın" kalıbınca baskılandım. Bizim ülke, en baba sanatçıları barındırdığı halde kıymetleri bilinmeyen, sanata değer verilmeyen bi tuhaf ülke zaten, oralara hiç girmeyeyim. :))
Klasik "Aç kalırsın, saygın meslek sayılmaz, herkesin yapabileceği bir şey, tamam yetenekli olabilirsin ama sen gibi çok var" denile denile yolundan caydırılmış, çok alakasız okullarda resime küsmüş sayısal bir alandan mezun olmuş ve unutmaya itmiştim.

Uzun süre inkar ettim "Ben güzel çizemem ki yav" diye basite indirgedim. Son resmi, o uzun inkardan önce lise sonda yaptım ve bıraktım.
O resim şu, sıfır eğitim, bakarak da değil, kafadan atmasyon (Umarım ifşa olmam :KK70: ):
Eki Görüntüle 2178577

Bu resmin 16-17 yaşlarında eğitimsiz birinin elinden çıktığına kolay kolay kimseyi inandıramadım tabi , geçen seneki kurs hocam bilir bi. Bir bir hatalarını saymıştı sağ olsun, ama o bile "Şaka yapmıyorsun değil mi?" demişti. (Resimleri küçültüp kesip koyuyorum, yükleme yapmıyor, bi de imzalarım var iyice ifşa olmiyim :KK70: )

Sonra 6 sene hiçbir şartta kalem oynatmadım resme dair.
Ardından bi hastalık dönemim oldu, o ara zorla doktorumun bastırması ile resme başladım "Terapi gibi yap" diye diye. Ama o kadar ara vermiş, o kadar paslanmış bitmişim ki, çizemedim. Değil cin Ali, 62den tavşanı bile bk gibi yaptım yani öyle bir süreç. El kapanmış, körelmiş. Ama üzerine gittikçe açılıyor. Vaktinde benden kötü çizen bi arkadaş vardı, kurs alıp Güzel Sanatlara girdi ve şu an beni öttürür diyeyim sen anla; çize çize, pratik yapa yapa eli o kadar serbestleşmiş ki... Yetenek dediğin şey biri için 10 sene olan şeyi senin 5 senede yapabilmen olabilir belki; demek istediğim sabırla, üzerine düşerek, o tutkuyla yaptıkça, yapılıyor, başta dediğim gibi "Herkes eğitimini aldıktan sonra çok da güzel yapar, yeteneği de sabırla işlersin" olayı.
Bu yukarıdakini yapmak kimse için zor değil. :KK66:

Eğitimsizken, kendi kendimi açmak için tekrar denemelere başladım tabi; biraz da "Ne kadarını kaybetmişim, ne kadarım kalmış" diye boya ile denemek istedim; kafadan atmasyon, elime en kolay geldiği haliyle şöyle bi şey çıktı:

Eki Görüntüle 2178579

Gölgeler komple hatalı, ürkek bi boyama.
Bittikten sonra oturdum izledim, resmin en keyifli kısmı bu, yaptığın şey bitince, karşısına bi sandalye koyarsın uzağa az; alırsın eline kahveni bakarsın bi "Bitti mi?" diye.

Neyse, yine bi ara verdim resme... Baktım kopamıyorum, yok; mesleğimi filan sildim attım "Sıfırdan başlıyorum, geç kalsam da, bi sergi açmadan geberip gitmeyeceğim" dedim öyle kendi kendime. Başladım eğitimlere kurslara falan fıstık... :))

Bu da kurs içinde yaptıklarımdan; yine kafadan sallamasyon bi şey:
Eki Görüntüle 2178580

Hata dediğim bazı şeyler ne kadar uğraşsam da değişmiyor, sanırım o da üslup oluyor artık. Bile bile resmi bozmayı da seviyorum. Bunlar yolun başındakilere örnekler; üzerine biraz düşünce hemen fark ediyor ve böyle karışık gibi görünse de, gittikçe kolaylaşıyor.

Bu da birkaç ay, elimde süründürdüğüm bi şey; olmadı, hayır şurası sıradan oldu diye diye suratındaki tüm oranları bozdum, fırça izi doldurdum bile bile. Yüzü bozuk mesela bu resmin; ama sorun değil türü kaldırıyor (Figürlü soyutmuş benim tarzım hocamın dediğine göre):

Eki Görüntüle 2178582

Yani... Bak uğraşınca, isteyince; ister cin Ali çizebil sadece, ya da vaktinde çizmiş on sene kalem oynatmamış ol, yine de oluyor. Sevdiğin tarzı belirleyince de oturuyor, oradan gidiyorsun yani.
Konuna da mini sergi açtım ama kusuruma bakma artık :KK70:
Çok özgün çalışmışsınız ayrı ayrı çok güzel hepsi :)
 
Merhaba, ben cocukluğumdan beri çizmeyi severim, dediğiniz gibi boş bu işler matematik çalış bunlar karın doyurmaz derlerdi. Ee napim benim de matematiksel zekam gelişmemiş, görsel zakam gelişmiş. Şimdi resim öğretmeniyim, atanamasam da halk eğitimde çalışıyorum, atolyem var, resim sevmeyen çocuklara resimi sevdirdim çok şükür, cin aliden harika suluboya karakalem yapmaya başladılar. Seviyorsanız geliştirebilirsiniz kendinizi, sürekli videolar izleyin küçük bir eskiz defteriniz olsun çantanızda. otobüste, hastanede nerde boşluk bulursanız çizin. Ve mutlaka bi kursa kaydolun, ücretsiz kurslar var halk eğitimde.
 
Resim konusunda çok yetenekliyim ve yapmayı çok seviyorum tablolarım var ortaokuldayken satın almak isteyenler oldu ama babam vermemişti :)
 
Bayıldım ya animasyon okumalisin ya da çocuk kitaplarini resimlendirmelisin.. yıllar sonra başlaman bu seviyeye gelmen beni de sevklendirdi benim de yeteneği var ama tembelgillerden oldugum için yillardir hiç geliştirmedim kursa gitmeyi düşünüyorum su an :)

Teşekkür ederimm ^_^
Geçen sene eğitime başladım çok boşladım vaktinde, hocam da diyor biraz daha bastır ve yap kızım kendi çizgi filmini diye, öyle gazlıyor, ben de hayaller hayaller... Hayatlar kısmında tabi biraz "Olur mu olmaz mı?" diye çakılı kalıyor insan. Çocuk ufak, az daha büyüsün, daha ciddi eğileyim üzerine diyorum; hedef olarak içimde kalmasın diye Güzel Sanatları koydum ama hayırlısı diyeyim; okul için kendimi yeterli görmüyorum, önce biraz daha alaylı gideyim, oradan olursa bi okul, üzerine bi sergi falan filan... Sen bakma bana, bende de var tembellik-kaçma-erteleme halleri. Kendimizi çok sıkmadan yapınca, keyfince, o zaman daha tadında sürdürüyorsun. Yeteneğin varsa, çürütme lütfen, kursa git, resmin özgür dünyasını yaşa kesinlikle.

Çok özgün çalışmışsınız ayrı ayrı çok güzel hepsi :)

Çok teşekkür ederim :KK15:

Yaaa muhteşemmmm!! :KK200: Surat ifadesinde Nur Yerlitaştan mı esinlendin acaba :KK70:

Ahahdjas :KK70: Benziyor sanki o ağzın duruşu değil mi? "Bu ne biçim orman, bu ne biçim kurt" :KK70: :KK70:
Ya, bu resim sanırım Nur Yerlitaş capslerinden önceydi ya da farkında olmadan capsi görüp bilinçaltımca böyle işlemiş olabilirim, bilinçli yaptığım bi şey değil, tarih olarak 2014 atmışım ama pcye 2015 şubatta arşivlemişim. :/
Teşekkür ederim iltifatın için, pasaklı bi çalışmaydı o baya, tersten başlamışım resmi yapmaya (En öndekinden) sonra arkalara geçtikçe arada boyasız minik boşluklar filan oldu, eğitim yoktu işte o zaman, sol kulağı sağ elle göstermeye çalışmak gibiydi.^_^
 
X