Sahte insanlardan ve arkadaşlıklardan bıktım şaka değil arkadaş arıyorum.

Minimalbiri

Aktif Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
2 Ekim 2017
87
154
35
Merhaba arkadaşlar ben 32 yaşında lisans iletişim mezunuyum. Şuan çalışmıyorum. Evliyim mutlu bir evliliğim var eşim en iyi arkadaşım dostum. Diğer konularımdan belki tanıyan çıkar tüp bebek ile ikizlerime hamileyim. Benim derdim gerçekten arkadaşımın olmaması. Ben genelde yatılı okullarda okudum aile evinden ayrılalı neredeyse 15 yıl oldu. Okul hayatı şehir değişiklikleri sebebiyle köklü bir arkadaşım hiç olmadı. Olanlar da o dönem ne kadar samimi olsak da şehir değişikliği sebebiyle zamanla koptu. Üniversite bittiğinde de özel hayatımdaki bir takım sorunlar nedeni ile yine şehir değişikliği yapmak zorunda kaldım ve anlaşabileceğim insanlar karşıma çıksa da mesafeler araya girdi. Evleneli 5 yıl oldu 5 yıldır eşimle İstanbul Anadolu yakasında ikamet ediyorum. Ama burada da bir çok çevrem olamadı malesef. 5 yılın 3 yılı çalıştım orada arkadaşlarım oldu samimiydik te bayağı ama iş özel hayatta görüşmeye gelince herkes bir uzaklaştı. Telefonda görüşelim özledik deniyor görüşmeyi planlayalım deyince her kesin bir işi çıkıyor bahanesi oluyor. Ben de işyerindekileri tanıyınca ne güzel benim de çevrem olacak diye sevinmiştim. Şimdi o arkadaşlıklara da inancım kalmadı sahte geliyor. Çünkü bir sıkıntım olsa dertleşmek için arayabileceğim insanlar olmadığını fark ettim. Aslında gerçekten arkadaşım olmadığını geçen gün anladım o kadar bunaldım ki içimi kemiren bir konu var ( Eşim en iyi arkadaşım olsa da her konuyu ona yansıtmak istemiyorum) Kendimi tam anlamıyla sansürlemeden anlatacağım kimse yok bu çok üzücü bir durum:-(

Tabi oturdum kendimi sorguladım ben de mi bir sorun var diye çünkü bu yaşıma gelip nasıl bir tane bile gerçek arkadaşım olmaz. Ben insanlara çabuk güvenemem ama güvendiğimde ve sevdiğimde aynı dilden konuştuğumuzu anladığımda oldukça bağlanırım ve fedakarımdır. Ama ne oluyorsa olmadı işte . Çok özenirim böyle köklü arkadaş olanlara her konuda birbirini destekleyen yanlış yaptığında yargılamayan düştüğünde ayağa kaldıran biri olmalı hayatında insanın ben bunların hepsini yapmaya hazırım ama karşıma hiç böyle biri çıkmıyor.

İnstagramım var orda bir şey paylaşmak istemiyorum. Utanıyorum begeni sayısı falan çok düşük arkadaşım yok ki doğru dürüst. Utandığım için kendime kızıyorum kültür seviyemin çok altında kalıyor bu düşünce ama üzüyor beni malesef. İnstagramda benim gibi üzülüp paylaşım yapmayanlar bana ulaşabilir mi en azından bir birimizi takip edip beğeniriz.

Çok garip olacak ama buradan yazmak başka güvenilir bir site bulamadım arkadaş edinecek. Şuan istanbul tuzla sahil tarafında oturuyorum. Kendini benim gibi hissedenlere ulaşmak istiyorum. Sahte arkadaşlıklardan sıkılmış bana yakın biri oturur belki de çok güzel arkadaşlıklar kurarız. uzaklarda olanlarla da instagramdan arkadaş oluruz olmaz mı. Bence ben yalnız değilim var benim gibi insanlar bu umarım bu yazıyı okuyup bana ulaşır.

Arkadaş arama gibi oldu oldu madem tam olsun kendimden bahsedeyim. Eğer bu yazı amacına ulaşırsa gerçek dostumu arkadaşımı ya da arkadaşlarımı bulmuş olacağım. Bu konuda bana özelden mesaj atmanızı rica ederim. Aslında bu bir derdimi anlatim insanlar fikir yazsın gibi değil arkadaş bulmak için açıldı.

Ben neşeli eğlenceli araştırmayı ve okumayı seven biriyim.
İlgi alanlarımda fotoğraf çekme dekorasyon film izleme ve müzik dinleme var .(Müzik kulağım oldukça iyidir.)
Çağdaş ve modern yaşam tarzına sahibim.
Anksiyete bozukluğum var yaklaşık 8 senedir onla mücadele ediyorum. (Ansiyete derdi olan varsa birbirimizi daha iyi anlarız)
Sakin dingin ve minimal bir hayatım var.
Çok kalabık ortamları sevmem genelde yalnız kalmaktan ve kafa dinlemekten hoşlanırım.
Madayı ve alışveriş yapmayı severim.
Şuan bir kız bir erkek ikizlerime hamileyim.
Tüp bebek ile ilgili oldukça tecrübeye ve bilgiye sahibim.
Düzeni çok severim biraz düşen takıntım var diyebilirim.
 
Orda olsaydım anlaşabilir misiz gibime geliyor.Biz Instagram da grup kurmuştuk 6 kişiydik başlarda eğlenceli idi ama sonra sorunlar vs derken dağıldılar.Benim köklü 20 yıllık arkadaşlarım var hala görüşürüz geçen hafta İstanbul'dan geldi sırf bizler için bir gece de bizde kaldık.Ama evlendik her birimiz dağıldı eskisi gibi tlf görüşmeleri de olmuyor.Soyle diyebilirim ikizlerin olunca sağlıcakla dogsunlar inşallah sizin de bunu düşünmeye fırsatınız olmayacaktır.Bir de klasik olacak ama anksiyete varmış psikologa gidiyor musunuz?
 
Orda olsaydım anlaşabilir misiz gibime geliyor.Biz Instagram da grup kurmuştuk 6 kişiydik başlarda eğlenceli idi ama sonra sorunlar vs derken dağıldılar.Benim köklü 20 yıllık arkadaşlarım var hala görüşürüz geçen hafta İstanbul'dan geldi sırf bizler için bir gece de bizde kaldık.Ama evlendik her birimiz dağıldı eskisi gibi tlf görüşmeleri de olmuyor.Soyle diyebilirim ikizlerin olunca sağlıcakla dogsunlar inşallah sizin de bunu düşünmeye fırsatınız olmayacaktır.Bir de klasik olacak ama anksiyete varmış psikologa gidiyor musunuz?
Selam canım anksiyete için yaklaşık 8 yıldır uğraşıyorum hem psikoterapi hem bı kaç yöntem denedim zaman zaman artıyor zaman zaman azalıyor bu konuda çok bilincliyim çok araştırdım 8 yıl dile kolay zaten çoğu insanda da var genelde adının aksiyete olduğunu bilmiyorlar. İnstadan ekle istersen sanırım uzaktayiz intadan eklemek istersen özelden yazabilirsin kullanıcı adımizi paylaşırız. İkizler doğunca yoğun olurum muhtemelen ama ben annelerinde kendilerine vakit ayırması gerektiğini düşünüyorum arada kahve içip gerçekten konusabilecegin bir arkadasin olmasi ne guzel olur .
 
Resmen beni anlatmışsın canım ☺️
Bende galiba artık yalnızlığı seçtim. İnsanlarla samimiyet kurduğumda bir süre sonra hep benim koşturduğumu, hep benim düşündüğümü farkedince artık bıraktım.
Şimdi bir tek annem ve eşim var.
Geçen seneye kadar çalışıyordum ve iş yerimdeki arkadaşlarım aynen senin dediğin gibiydi.
Bende senin gibi zaman zaman kendimi sorguladım problem bende mi diye. Bir süre sonra hep ben ilgili olunca da kendimi değersiz hissettiğimden insanlardan uzaklaştım.
Mesela bu bayram kendimce bir deneme yaptım arkadaşlarımın hiçbirinin bayramını kutlamadım. Kimsenin aklına gelmiyorsam ben neden onları düşüneyim ki dedim.
 
Selam canım anksiyete için yaklaşık 8 yıldır uğraşıyorum hem psikoterapi hem bı kaç yöntem denedim zaman zaman artıyor zaman zaman azalıyor bu konuda çok bilincliyim çok araştırdım 8 yıl dile kolay zaten çoğu insanda da var genelde adının aksiyete olduğunu bilmiyorlar. İnstadan ekle istersen sanırım uzaktayiz intadan eklemek istersen özelden yazabilirsin kullanıcı adımizi paylaşırız. İkizler doğunca yoğun olurum muhtemelen ama ben annelerinde kendilerine vakit ayırması gerektiğini düşünüyorum arada kahve içip gerçekten konusabilecegin bir arkadasin olmasi ne guzel olur .
Özelden yazdım
 
Merhaba arkadaşlar ben 32 yaşında lisans iletişim mezunuyum. Şuan çalışmıyorum. Evliyim mutlu bir evliliğim var eşim en iyi arkadaşım dostum. Diğer konularımdan belki tanıyan çıkar tüp bebek ile ikizlerime hamileyim. Benim derdim gerçekten arkadaşımın olmaması. Ben genelde yatılı okullarda okudum aile evinden ayrılalı neredeyse 15 yıl oldu. Okul hayatı şehir değişiklikleri sebebiyle köklü bir arkadaşım hiç olmadı. Olanlar da o dönem ne kadar samimi olsak da şehir değişikliği sebebiyle zamanla koptu. Üniversite bittiğinde de özel hayatımdaki bir takım sorunlar nedeni ile yine şehir değişikliği yapmak zorunda kaldım ve anlaşabileceğim insanlar karşıma çıksa da mesafeler araya girdi. Evleneli 5 yıl oldu 5 yıldır eşimle İstanbul Anadolu yakasında ikamet ediyorum. Ama burada da bir çok çevrem olamadı malesef. 5 yılın 3 yılı çalıştım orada arkadaşlarım oldu samimiydik te bayağı ama iş özel hayatta görüşmeye gelince herkes bir uzaklaştı. Telefonda görüşelim özledik deniyor görüşmeyi planlayalım deyince her kesin bir işi çıkıyor bahanesi oluyor. Ben de işyerindekileri tanıyınca ne güzel benim de çevrem olacak diye sevinmiştim. Şimdi o arkadaşlıklara da inancım kalmadı sahte geliyor. Çünkü bir sıkıntım olsa dertleşmek için arayabileceğim insanlar olmadığını fark ettim. Aslında gerçekten arkadaşım olmadığını geçen gün anladım o kadar bunaldım ki içimi kemiren bir konu var ( Eşim en iyi arkadaşım olsa da her konuyu ona yansıtmak istemiyorum) Kendimi tam anlamıyla sansürlemeden anlatacağım kimse yok bu çok üzücü bir durum:-(

Tabi oturdum kendimi sorguladım ben de mi bir sorun var diye çünkü bu yaşıma gelip nasıl bir tane bile gerçek arkadaşım olmaz. Ben insanlara çabuk güvenemem ama güvendiğimde ve sevdiğimde aynı dilden konuştuğumuzu anladığımda oldukça bağlanırım ve fedakarımdır. Ama ne oluyorsa olmadı işte . Çok özenirim böyle köklü arkadaş olanlara her konuda birbirini destekleyen yanlış yaptığında yargılamayan düştüğünde ayağa kaldıran biri olmalı hayatında insanın ben bunların hepsini yapmaya hazırım ama karşıma hiç böyle biri çıkmıyor.

İnstagramım var orda bir şey paylaşmak istemiyorum. Utanıyorum begeni sayısı falan çok düşük arkadaşım yok ki doğru dürüst. Utandığım için kendime kızıyorum kültür seviyemin çok altında kalıyor bu düşünce ama üzüyor beni malesef. İnstagramda benim gibi üzülüp paylaşım yapmayanlar bana ulaşabilir mi en azından bir birimizi takip edip beğeniriz.

Çok garip olacak ama buradan yazmak başka güvenilir bir site bulamadım arkadaş edinecek. Şuan istanbul tuzla sahil tarafında oturuyorum. Kendini benim gibi hissedenlere ulaşmak istiyorum. Sahte arkadaşlıklardan sıkılmış bana yakın biri oturur belki de çok güzel arkadaşlıklar kurarız. uzaklarda olanlarla da instagramdan arkadaş oluruz olmaz mı. Bence ben yalnız değilim var benim gibi insanlar bu umarım bu yazıyı okuyup bana ulaşır.

Arkadaş arama gibi oldu oldu madem tam olsun kendimden bahsedeyim. Eğer bu yazı amacına ulaşırsa gerçek dostumu arkadaşımı ya da arkadaşlarımı bulmuş olacağım. Bu konuda bana özelden mesaj atmanızı rica ederim. Aslında bu bir derdimi anlatim insanlar fikir yazsın gibi değil arkadaş bulmak için açıldı.

Ben neşeli eğlenceli araştırmayı ve okumayı seven biriyim.
İlgi alanlarımda fotoğraf çekme dekorasyon film izleme ve müzik dinleme var .(Müzik kulağım oldukça iyidir.)
Çağdaş ve modern yaşam tarzına sahibim.
Anksiyete bozukluğum var yaklaşık 8 senedir onla mücadele ediyorum. (Ansiyete derdi olan varsa birbirimizi daha iyi anlarız)
Sakin dingin ve minimal bir hayatım var.
Çok kalabık ortamları sevmem genelde yalnız kalmaktan ve kafa dinlemekten hoşlanırım.
Madayı ve alışveriş yapmayı severim.
Şuan bir kız bir erkek ikizlerime hamileyim.
Tüp bebek ile ilgili oldukça tecrübeye ve bilgiye sahibim.
Düzeni çok severim biraz düşen takıntım var diyebilirim.
Bende aynı durumdayım hiç arkadaşım yok evli değilim ama arkadaş eksikliği yaşıyorum bende hep sorguladım bende mi sorun var
 
Merhaba arkadaşlar ben 32 yaşında lisans iletişim mezunuyum. Şuan çalışmıyorum. Evliyim mutlu bir evliliğim var eşim en iyi arkadaşım dostum. Diğer konularımdan belki tanıyan çıkar tüp bebek ile ikizlerime hamileyim. Benim derdim gerçekten arkadaşımın olmaması. Ben genelde yatılı okullarda okudum aile evinden ayrılalı neredeyse 15 yıl oldu. Okul hayatı şehir değişiklikleri sebebiyle köklü bir arkadaşım hiç olmadı. Olanlar da o dönem ne kadar samimi olsak da şehir değişikliği sebebiyle zamanla koptu. Üniversite bittiğinde de özel hayatımdaki bir takım sorunlar nedeni ile yine şehir değişikliği yapmak zorunda kaldım ve anlaşabileceğim insanlar karşıma çıksa da mesafeler araya girdi. Evleneli 5 yıl oldu 5 yıldır eşimle İstanbul Anadolu yakasında ikamet ediyorum. Ama burada da bir çok çevrem olamadı malesef. 5 yılın 3 yılı çalıştım orada arkadaşlarım oldu samimiydik te bayağı ama iş özel hayatta görüşmeye gelince herkes bir uzaklaştı. Telefonda görüşelim özledik deniyor görüşmeyi planlayalım deyince her kesin bir işi çıkıyor bahanesi oluyor. Ben de işyerindekileri tanıyınca ne güzel benim de çevrem olacak diye sevinmiştim. Şimdi o arkadaşlıklara da inancım kalmadı sahte geliyor. Çünkü bir sıkıntım olsa dertleşmek için arayabileceğim insanlar olmadığını fark ettim. Aslında gerçekten arkadaşım olmadığını geçen gün anladım o kadar bunaldım ki içimi kemiren bir konu var ( Eşim en iyi arkadaşım olsa da her konuyu ona yansıtmak istemiyorum) Kendimi tam anlamıyla sansürlemeden anlatacağım kimse yok bu çok üzücü bir durum:-(

Tabi oturdum kendimi sorguladım ben de mi bir sorun var diye çünkü bu yaşıma gelip nasıl bir tane bile gerçek arkadaşım olmaz. Ben insanlara çabuk güvenemem ama güvendiğimde ve sevdiğimde aynı dilden konuştuğumuzu anladığımda oldukça bağlanırım ve fedakarımdır. Ama ne oluyorsa olmadı işte . Çok özenirim böyle köklü arkadaş olanlara her konuda birbirini destekleyen yanlış yaptığında yargılamayan düştüğünde ayağa kaldıran biri olmalı hayatında insanın ben bunların hepsini yapmaya hazırım ama karşıma hiç böyle biri çıkmıyor.

İnstagramım var orda bir şey paylaşmak istemiyorum. Utanıyorum begeni sayısı falan çok düşük arkadaşım yok ki doğru dürüst. Utandığım için kendime kızıyorum kültür seviyemin çok altında kalıyor bu düşünce ama üzüyor beni malesef. İnstagramda benim gibi üzülüp paylaşım yapmayanlar bana ulaşabilir mi en azından bir birimizi takip edip beğeniriz.

Çok garip olacak ama buradan yazmak başka güvenilir bir site bulamadım arkadaş edinecek. Şuan istanbul tuzla sahil tarafında oturuyorum. Kendini benim gibi hissedenlere ulaşmak istiyorum. Sahte arkadaşlıklardan sıkılmış bana yakın biri oturur belki de çok güzel arkadaşlıklar kurarız. uzaklarda olanlarla da instagramdan arkadaş oluruz olmaz mı. Bence ben yalnız değilim var benim gibi insanlar bu umarım bu yazıyı okuyup bana ulaşır.

Arkadaş arama gibi oldu oldu madem tam olsun kendimden bahsedeyim. Eğer bu yazı amacına ulaşırsa gerçek dostumu arkadaşımı ya da arkadaşlarımı bulmuş olacağım. Bu konuda bana özelden mesaj atmanızı rica ederim. Aslında bu bir derdimi anlatim insanlar fikir yazsın gibi değil arkadaş bulmak için açıldı.

Ben neşeli eğlenceli araştırmayı ve okumayı seven biriyim.
İlgi alanlarımda fotoğraf çekme dekorasyon film izleme ve müzik dinleme var .(Müzik kulağım oldukça iyidir.)
Çağdaş ve modern yaşam tarzına sahibim.
Anksiyete bozukluğum var yaklaşık 8 senedir onla mücadele ediyorum. (Ansiyete derdi olan varsa birbirimizi daha iyi anlarız)
Sakin dingin ve minimal bir hayatım var.
Çok kalabık ortamları sevmem genelde yalnız kalmaktan ve kafa dinlemekten hoşlanırım.
Madayı ve alışveriş yapmayı severim.
Şuan bir kız bir erkek ikizlerime hamileyim.
Tüp bebek ile ilgili oldukça tecrübeye ve bilgiye sahibim.
Düzeni çok severim biraz düşen takıntım var diyebilirim.
Arkadaş olabiliriz
 
Merhaba arkadaşlar ben 32 yaşında lisans iletişim mezunuyum. Şuan çalışmıyorum. Evliyim mutlu bir evliliğim var eşim en iyi arkadaşım dostum. Diğer konularımdan belki tanıyan çıkar tüp bebek ile ikizlerime hamileyim. Benim derdim gerçekten arkadaşımın olmaması. Ben genelde yatılı okullarda okudum aile evinden ayrılalı neredeyse 15 yıl oldu. Okul hayatı şehir değişiklikleri sebebiyle köklü bir arkadaşım hiç olmadı. Olanlar da o dönem ne kadar samimi olsak da şehir değişikliği sebebiyle zamanla koptu. Üniversite bittiğinde de özel hayatımdaki bir takım sorunlar nedeni ile yine şehir değişikliği yapmak zorunda kaldım ve anlaşabileceğim insanlar karşıma çıksa da mesafeler araya girdi. Evleneli 5 yıl oldu 5 yıldır eşimle İstanbul Anadolu yakasında ikamet ediyorum. Ama burada da bir çok çevrem olamadı malesef. 5 yılın 3 yılı çalıştım orada arkadaşlarım oldu samimiydik te bayağı ama iş özel hayatta görüşmeye gelince herkes bir uzaklaştı. Telefonda görüşelim özledik deniyor görüşmeyi planlayalım deyince her kesin bir işi çıkıyor bahanesi oluyor. Ben de işyerindekileri tanıyınca ne güzel benim de çevrem olacak diye sevinmiştim. Şimdi o arkadaşlıklara da inancım kalmadı sahte geliyor. Çünkü bir sıkıntım olsa dertleşmek için arayabileceğim insanlar olmadığını fark ettim. Aslında gerçekten arkadaşım olmadığını geçen gün anladım o kadar bunaldım ki içimi kemiren bir konu var ( Eşim en iyi arkadaşım olsa da her konuyu ona yansıtmak istemiyorum) Kendimi tam anlamıyla sansürlemeden anlatacağım kimse yok bu çok üzücü bir durum:-(

Tabi oturdum kendimi sorguladım ben de mi bir sorun var diye çünkü bu yaşıma gelip nasıl bir tane bile gerçek arkadaşım olmaz. Ben insanlara çabuk güvenemem ama güvendiğimde ve sevdiğimde aynı dilden konuştuğumuzu anladığımda oldukça bağlanırım ve fedakarımdır. Ama ne oluyorsa olmadı işte . Çok özenirim böyle köklü arkadaş olanlara her konuda birbirini destekleyen yanlış yaptığında yargılamayan düştüğünde ayağa kaldıran biri olmalı hayatında insanın ben bunların hepsini yapmaya hazırım ama karşıma hiç böyle biri çıkmıyor.

İnstagramım var orda bir şey paylaşmak istemiyorum. Utanıyorum begeni sayısı falan çok düşük arkadaşım yok ki doğru dürüst. Utandığım için kendime kızıyorum kültür seviyemin çok altında kalıyor bu düşünce ama üzüyor beni malesef. İnstagramda benim gibi üzülüp paylaşım yapmayanlar bana ulaşabilir mi en azından bir birimizi takip edip beğeniriz.

Çok garip olacak ama buradan yazmak başka güvenilir bir site bulamadım arkadaş edinecek. Şuan istanbul tuzla sahil tarafında oturuyorum. Kendini benim gibi hissedenlere ulaşmak istiyorum. Sahte arkadaşlıklardan sıkılmış bana yakın biri oturur belki de çok güzel arkadaşlıklar kurarız. uzaklarda olanlarla da instagramdan arkadaş oluruz olmaz mı. Bence ben yalnız değilim var benim gibi insanlar bu umarım bu yazıyı okuyup bana ulaşır.

Arkadaş arama gibi oldu oldu madem tam olsun kendimden bahsedeyim. Eğer bu yazı amacına ulaşırsa gerçek dostumu arkadaşımı ya da arkadaşlarımı bulmuş olacağım. Bu konuda bana özelden mesaj atmanızı rica ederim. Aslında bu bir derdimi anlatim insanlar fikir yazsın gibi değil arkadaş bulmak için açıldı.

Ben neşeli eğlenceli araştırmayı ve okumayı seven biriyim.
İlgi alanlarımda fotoğraf çekme dekorasyon film izleme ve müzik dinleme var .(Müzik kulağım oldukça iyidir.)
Çağdaş ve modern yaşam tarzına sahibim.
Anksiyete bozukluğum var yaklaşık 8 senedir onla mücadele ediyorum. (Ansiyete derdi olan varsa birbirimizi daha iyi anlarız)
Sakin dingin ve minimal bir hayatım var.
Çok kalabık ortamları sevmem genelde yalnız kalmaktan ve kafa dinlemekten hoşlanırım.
Madayı ve alışveriş yapmayı severim.
Şuan bir kız bir erkek ikizlerime hamileyim.
Tüp bebek ile ilgili oldukça tecrübeye ve bilgiye sahibim.
Düzeni çok severim biraz düşen takıntım var diyebilirim.
Selamlar. Bu arada anksiyeteden baslamak istiyorum aynı konudan yasadıgım seyler var. Trikotillomani. Detayını pek acıklamıyorum dostum tanıdıgım kisiler dısında. Ama sızınle paylasmaktan cekinmem.Bende arkadassızlıktan ve dahasi “ikiyüzlü”insanlardan neler cektim ben bilirim. Henuz size kıyas ile ufagim. Yasim 21. “İlk arkadasım” dediğim kisi bile geride bırakti evlendı cagırmadı genede gittim. İsterdim nedimesi olmak yardm etmek heyecan paylasmk ama bazıları onem vermiyor böyle değerlere ıhtıyac duymuyor. Benden buyuk de kucukte olsa dost ve insan canlısıyımdır ancak bi sure sonradan kendı ıstegmle uzaklasır oldm herseyden. İsterdm dış gozden bakılinca ozenilen bi dostlugum olsn. Yargılamadan dinleyelim cıkarsiz yardımedelim karsılıklı. Hersey cıkar olmus. Evliliginiz ve bebisinizi kutlarım saglıcakla gelsin nesenize nese katsın. İsterseniz sohbet etmek iç dökmek her an her saat kabulum. Kucugum yani belki sizi anlamam diye dusunursunuz saygı duyarm:)ama beklerim yani:)
 
Merhaba arkadaşlar ben 32 yaşında lisans iletişim mezunuyum. Şuan çalışmıyorum. Evliyim mutlu bir evliliğim var eşim en iyi arkadaşım dostum. Diğer konularımdan belki tanıyan çıkar tüp bebek ile ikizlerime hamileyim. Benim derdim gerçekten arkadaşımın olmaması. Ben genelde yatılı okullarda okudum aile evinden ayrılalı neredeyse 15 yıl oldu. Okul hayatı şehir değişiklikleri sebebiyle köklü bir arkadaşım hiç olmadı. Olanlar da o dönem ne kadar samimi olsak da şehir değişikliği sebebiyle zamanla koptu. Üniversite bittiğinde de özel hayatımdaki bir takım sorunlar nedeni ile yine şehir değişikliği yapmak zorunda kaldım ve anlaşabileceğim insanlar karşıma çıksa da mesafeler araya girdi. Evleneli 5 yıl oldu 5 yıldır eşimle İstanbul Anadolu yakasında ikamet ediyorum. Ama burada da bir çok çevrem olamadı malesef. 5 yılın 3 yılı çalıştım orada arkadaşlarım oldu samimiydik te bayağı ama iş özel hayatta görüşmeye gelince herkes bir uzaklaştı. Telefonda görüşelim özledik deniyor görüşmeyi planlayalım deyince her kesin bir işi çıkıyor bahanesi oluyor. Ben de işyerindekileri tanıyınca ne güzel benim de çevrem olacak diye sevinmiştim. Şimdi o arkadaşlıklara da inancım kalmadı sahte geliyor. Çünkü bir sıkıntım olsa dertleşmek için arayabileceğim insanlar olmadığını fark ettim. Aslında gerçekten arkadaşım olmadığını geçen gün anladım o kadar bunaldım ki içimi kemiren bir konu var ( Eşim en iyi arkadaşım olsa da her konuyu ona yansıtmak istemiyorum) Kendimi tam anlamıyla sansürlemeden anlatacağım kimse yok bu çok üzücü bir durum:-(

Tabi oturdum kendimi sorguladım ben de mi bir sorun var diye çünkü bu yaşıma gelip nasıl bir tane bile gerçek arkadaşım olmaz. Ben insanlara çabuk güvenemem ama güvendiğimde ve sevdiğimde aynı dilden konuştuğumuzu anladığımda oldukça bağlanırım ve fedakarımdır. Ama ne oluyorsa olmadı işte . Çok özenirim böyle köklü arkadaş olanlara her konuda birbirini destekleyen yanlış yaptığında yargılamayan düştüğünde ayağa kaldıran biri olmalı hayatında insanın ben bunların hepsini yapmaya hazırım ama karşıma hiç böyle biri çıkmıyor.

İnstagramım var orda bir şey paylaşmak istemiyorum. Utanıyorum begeni sayısı falan çok düşük arkadaşım yok ki doğru dürüst. Utandığım için kendime kızıyorum kültür seviyemin çok altında kalıyor bu düşünce ama üzüyor beni malesef. İnstagramda benim gibi üzülüp paylaşım yapmayanlar bana ulaşabilir mi en azından bir birimizi takip edip beğeniriz.

Çok garip olacak ama buradan yazmak başka güvenilir bir site bulamadım arkadaş edinecek. Şuan istanbul tuzla sahil tarafında oturuyorum. Kendini benim gibi hissedenlere ulaşmak istiyorum. Sahte arkadaşlıklardan sıkılmış bana yakın biri oturur belki de çok güzel arkadaşlıklar kurarız. uzaklarda olanlarla da instagramdan arkadaş oluruz olmaz mı. Bence ben yalnız değilim var benim gibi insanlar bu umarım bu yazıyı okuyup bana ulaşır.

Arkadaş arama gibi oldu oldu madem tam olsun kendimden bahsedeyim. Eğer bu yazı amacına ulaşırsa gerçek dostumu arkadaşımı ya da arkadaşlarımı bulmuş olacağım. Bu konuda bana özelden mesaj atmanızı rica ederim. Aslında bu bir derdimi anlatim insanlar fikir yazsın gibi değil arkadaş bulmak için açıldı.

Ben neşeli eğlenceli araştırmayı ve okumayı seven biriyim.
İlgi alanlarımda fotoğraf çekme dekorasyon film izleme ve müzik dinleme var .(Müzik kulağım oldukça iyidir.)
Çağdaş ve modern yaşam tarzına sahibim.
Anksiyete bozukluğum var yaklaşık 8 senedir onla mücadele ediyorum. (Ansiyete derdi olan varsa birbirimizi daha iyi anlarız)
Sakin dingin ve minimal bir hayatım var.
Çok kalabık ortamları sevmem genelde yalnız kalmaktan ve kafa dinlemekten hoşlanırım.
Madayı ve alışveriş yapmayı severim.
Şuan bir kız bir erkek ikizlerime hamileyim.
Tüp bebek ile ilgili oldukça tecrübeye ve bilgiye sahibim.
Düzeni çok severim biraz düşen takıntım var diyebilirim.
Canım ya burası anonim takılan bir yer sanmıyorum ki senni eklesinler konuşsunlar. Çocuk düşünüyorum olmuyor belki bu konuda seni rahatsız edebilirim. Başka ortak bir nokta göremedim 🙃 burası gerçekten ne kaadar güvenilir bir yer şüpheli. Zaten kendimizi belli etsek çevremize anlatırdık derdimizi. Ama teşşekkkürr ederim kendinizi çok iyi ifade etmişsiniz inşallah aradığınızı bulursunuz 🌺
 
Merhaba arkadaşlar ben 32 yaşında lisans iletişim mezunuyum. Şuan çalışmıyorum. Evliyim mutlu bir evliliğim var eşim en iyi arkadaşım dostum. Diğer konularımdan belki tanıyan çıkar tüp bebek ile ikizlerime hamileyim. Benim derdim gerçekten arkadaşımın olmaması. Ben genelde yatılı okullarda okudum aile evinden ayrılalı neredeyse 15 yıl oldu. Okul hayatı şehir değişiklikleri sebebiyle köklü bir arkadaşım hiç olmadı. Olanlar da o dönem ne kadar samimi olsak da şehir değişikliği sebebiyle zamanla koptu. Üniversite bittiğinde de özel hayatımdaki bir takım sorunlar nedeni ile yine şehir değişikliği yapmak zorunda kaldım ve anlaşabileceğim insanlar karşıma çıksa da mesafeler araya girdi. Evleneli 5 yıl oldu 5 yıldır eşimle İstanbul Anadolu yakasında ikamet ediyorum. Ama burada da bir çok çevrem olamadı malesef. 5 yılın 3 yılı çalıştım orada arkadaşlarım oldu samimiydik te bayağı ama iş özel hayatta görüşmeye gelince herkes bir uzaklaştı. Telefonda görüşelim özledik deniyor görüşmeyi planlayalım deyince her kesin bir işi çıkıyor bahanesi oluyor. Ben de işyerindekileri tanıyınca ne güzel benim de çevrem olacak diye sevinmiştim. Şimdi o arkadaşlıklara da inancım kalmadı sahte geliyor. Çünkü bir sıkıntım olsa dertleşmek için arayabileceğim insanlar olmadığını fark ettim. Aslında gerçekten arkadaşım olmadığını geçen gün anladım o kadar bunaldım ki içimi kemiren bir konu var ( Eşim en iyi arkadaşım olsa da her konuyu ona yansıtmak istemiyorum) Kendimi tam anlamıyla sansürlemeden anlatacağım kimse yok bu çok üzücü bir durum:-(

Tabi oturdum kendimi sorguladım ben de mi bir sorun var diye çünkü bu yaşıma gelip nasıl bir tane bile gerçek arkadaşım olmaz. Ben insanlara çabuk güvenemem ama güvendiğimde ve sevdiğimde aynı dilden konuştuğumuzu anladığımda oldukça bağlanırım ve fedakarımdır. Ama ne oluyorsa olmadı işte . Çok özenirim böyle köklü arkadaş olanlara her konuda birbirini destekleyen yanlış yaptığında yargılamayan düştüğünde ayağa kaldıran biri olmalı hayatında insanın ben bunların hepsini yapmaya hazırım ama karşıma hiç böyle biri çıkmıyor.

İnstagramım var orda bir şey paylaşmak istemiyorum. Utanıyorum begeni sayısı falan çok düşük arkadaşım yok ki doğru dürüst. Utandığım için kendime kızıyorum kültür seviyemin çok altında kalıyor bu düşünce ama üzüyor beni malesef. İnstagramda benim gibi üzülüp paylaşım yapmayanlar bana ulaşabilir mi en azından bir birimizi takip edip beğeniriz.

Çok garip olacak ama buradan yazmak başka güvenilir bir site bulamadım arkadaş edinecek. Şuan istanbul tuzla sahil tarafında oturuyorum. Kendini benim gibi hissedenlere ulaşmak istiyorum. Sahte arkadaşlıklardan sıkılmış bana yakın biri oturur belki de çok güzel arkadaşlıklar kurarız. uzaklarda olanlarla da instagramdan arkadaş oluruz olmaz mı. Bence ben yalnız değilim var benim gibi insanlar bu umarım bu yazıyı okuyup bana ulaşır.

Arkadaş arama gibi oldu oldu madem tam olsun kendimden bahsedeyim. Eğer bu yazı amacına ulaşırsa gerçek dostumu arkadaşımı ya da arkadaşlarımı bulmuş olacağım. Bu konuda bana özelden mesaj atmanızı rica ederim. Aslında bu bir derdimi anlatim insanlar fikir yazsın gibi değil arkadaş bulmak için açıldı.

Ben neşeli eğlenceli araştırmayı ve okumayı seven biriyim.
İlgi alanlarımda fotoğraf çekme dekorasyon film izleme ve müzik dinleme var .(Müzik kulağım oldukça iyidir.)
Çağdaş ve modern yaşam tarzına sahibim.
Anksiyete bozukluğum var yaklaşık 8 senedir onla mücadele ediyorum. (Ansiyete derdi olan varsa birbirimizi daha iyi anlarız)
Sakin dingin ve minimal bir hayatım var.
Çok kalabık ortamları sevmem genelde yalnız kalmaktan ve kafa dinlemekten hoşlanırım.
Madayı ve alışveriş yapmayı severim.
Şuan bir kız bir erkek ikizlerime hamileyim.
Tüp bebek ile ilgili oldukça tecrübeye ve bilgiye sahibim.
Düzeni çok severim biraz düşen takıntım var diyebilirim.
Merhaba ortak noktalarımiz çok 25 yaşındayim özelden Instagram hesabımı yazayım ordan tanışıp konuşuruz ☺️ bu arada konya da yasiyorum 🤓
 
şöyle bir durum var insan en yakınlarına içini dökmek istemiyor. Çünkü kötü gününde ne yapacağı beli olmuyor..
 
Merhaba yuregi belli ki güzel insan.Yazdiginız sicak samimi mesajdan belli.Yazdiklarinizdan adeta kendimi gördüm sanki.Bende uzağa gelin gelmiş biri olaraj sizi o kadar iyi anliyorum ki.Bende yanlizliğimi bebek giderir diye umdum. bes yıllık evliğim bez kez tüp bebek denedim olmadı .Eşiminde ailesi sorunlar yaşadik ben göruşmuyorum bir destekcim sağ olsun eşim.Dusunun artık psikolojimi.Sizin adiniza sevindim, bebeklerinizi umarim sağlıcakla kucaklarsinız. neyse kendinize ve yüreginize iyi bakın hoscakalin.isterseniz burdan yazisabiliriz.hoscakalin.
 
Bende sahte akrabalardan bıktım. Yalan diz boyu şükürüsüzlük ukalalık küstahlık bencillik... bunları değişme imkanımda yok. İyi günde kötü günde yüzyüze....
 
X