Kızlar merhaba.27 yaşındayım Haziran ayında düğünüm var.Şimdiye kadar ne nişanlımla ne kaynanamla ne de görümcemle hiç sorun yaşamamıştık. Ama annemin gazına geldim nişanlımla çok fena tartıştık barışır mıyız bilmiyorum .
Nişanlım ve ben ikimizde memuruz.Nişanlımın babası vefat etmiş annesinin sadece babadan kalan maaşı ve evi var .Şimdiye kadar hiç destek istememişlerdi.Kız kardeşi mayıs öğretmen atamalarında atandı.Eylül ayında göreve başlayacaklardı.Temmuz gibi atandığı ile ev kiralamaya gitti.Geçen sene ücretli öğretmenlik yapmıştı birikimi vardı biraz.Fakat birikimi emlakçı depozito eşya falan derken yetmemiş.Nişanlımdan 10 bin tl kadar borç istedi göreve başlayınca ödeyeceğini söyledi.Annemin gazına geldim kabul etmedim nişanlıma çok sert çıktım.Ailenin kıçında dolanmaktan vazgeç dedim göndertmedim.Annesi akrabalarından borç bulmuş bunu duyunca çok pişman oldum.Bizimkilerlede biraz atıştık.Hata yaptığımı anladım ama baya geç anladım.Geçen hafta annem para istedi. Erkek kardeşim lise son sınıf dershaneneye kaydoldu.Desteğe ihtiyaçları olmuş hayır diyemedim.50 bin kadar verdim.Nişanlım bunu öğrenmis çok büyük tartıştık.İşte kardeşime 2 aylık borca hayır diyon ama senin kardeşin olunca direk geri gelmeyeceğini bile bile yardım ediyosun, sen öğrenememişsin ailenin kıçında gezmemeyi falan dedi.Benim o zaman dediğim şeyleri teker teker yüzüme vurdu hiçbir şey diyemedim.En son giderken kendi ailene ağam paşam benim aileme hadi ordan diyorsun seni nasıl sevmişim dedi yıkıldım.
1 haftadır konuşmuyor.Kaynanam araya girdi barıştırmak için çırpınıyor.Görümcem başka şehirden telefonla abisini ikna etmeye uğraşıyor.Ya onların bu çabasını görünce yerin dibine giriyorum.Bana moral vermeye çalışıyorlar nişanlımı ikna etmeye uğraşıyorlar. Bizimkilere bakıyorum parayı aldılarya hicbir şey umurlarında değil.En son 2 gün önce patladım aileme bağırıp çağırdım 2 gündür ananemde kalıyorum.Ne annem ne babam arayıp sordukları yok.Nişanlımın ailesine bakıyorum o dediğim laflara rağmen hep yanımda olmaya çalışıyorlar çok utanıyorum.
Güncelleme
Kaynanam ve görümcen nişanlımla konuşmuş.Haftaya cuma Van'a gidecekler.Nişamlım kardeşinin onu affettiğini görmeli.Görümcem telde ne kadar derse desin kendini suçlamaktan vazgeçmiyor.Çökmüş durumda.Önce kendini affetmeli.Sonra beni affeder mi bilmiyorum.Umarım affeder.Bunun için ugraşıcam nasıl yapıcam bilmiyorum.Yaptığım şeyin onu seçim yapmak zorunda bırakmamın ne kadar kötü olduğunu zaman geçtikçe daha çok anlıyorum.Elimden keşke demekten başka bir şey gelmiyor.
ruhunuza bu kötülüğü yapmayınız lütfen. İç dünyanızda Affedin, affetmek size iyi gelecek, hemde çok iyi gelecek.affetmek demek herşey eskisi gibi olacak demek değildir çoğu zaman. Mesafenin başlangıcı ve ya bitişlerin başlangıcı.Fark ettiniz mi peki,bu olanların en başında siz onay verdiniz. Siz üzüldünüz, hırpalanıp acı çektiniz. Bu hayat sizin,onay vermeden önce, empati ile süzgecimizden geçirip, paylaşmak sağlıklı olacaktır. Yaşadıklarımız bizim izin verdiğimiz için gerçekleşir. ( sadece fikir , kardesinize 50bin vermişsiniz unutun affedin. Görümcenizin ihtiyacı sadece 10bindi bir ihtiyacı olan eşyayı alıp hediye edin, alın verin unutun. Burada para mevzusundan çıktığı içindir yazım. ) Bakın o paralar bir gün ödenir, böylece siz parlamış olursunuz ruhunuz,vijdanınız huzur bulur ve yeni bir beni tanıştırırsınız kendiniz, çevrenizle. Sevgiler 
