Yüzyüze görüşmeye ikna edemiyorum. son çare kapısına gitmek sanırım
yanında olmam gereken bir zamanda yeterince olmadım
neden?
hayat memat meselesi olacak bir durumum yoktu.
Bir keresinde ben de en yakın arkadaşıma çok kırılmıştım. Tepkimi gösterdiğimde acımı küçümseyerek insanlar neler yaşıyor, çok büyütüyorsun tarzı laflar etti. Benim için geri dönüşü olmayan cümlelerdi, empati yeteneğini kaybetmiş bir insan haline dönüşmüştü ve o saatten sonra ne dese ne yapsa eskisi gibi olamazdık ama bir özür dahi dilemedi. Sonra bir kayıp yaşadım ve sadece mesajla başsağlığı dilediğinde, taziyeye gelmemek için bahane ileri sürdüğünde aslında en yakın arkadaşım olmadığını fazlasıyla idrak ettim. Şimdi gelse özür dilese bir anlamı olmaz. Sizinkisi de böyle bir olay olabilir, belki arkadaşınız o kırgınlığı sebebiyle bir farkındalık yaşamıştır. Değilse tüm samimiyetinizle yüz yüze konuşun derim.
yanında olman gereken ne işte?
haklı kırılmakta
kaçak göçek yazıyor
