Soğudum boşanmalı mıyım?

paradaisos

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
21 Şubat 2024
3
0
33
Merhaba arkadaşlar,

Ben 2019dan bu yana evliyim. 3 ay sonra hamile kaldım pandemi patladı kızım oldu. Pandemi o bu derken zaten evliliğimi hiç bir şekilde sosyal bir şekilde yaşayamadım ne sinema ne gezme tozma. Oysa bekarken asla durmayan sosyal bir insandım. Maddi durumumuz el vermedi çalışmak zorunda kaldım. Bebeğimle birlikte hem ev hem iş hem evlilik beni zorladı. Fazlasıyla duygusal bir insanım ağlarım ama bir yandan da derdimi anlatırım çokta güzel duygularımı aktarırım. Eşimede hep bu şekilde yaklaştım anlattım hep, sevgiliyken nişanlıyken. Ama artık tükendim. Şuanda biraz ücra bir yerde yaşıyoruz. Arabamız yok bakkal dışında oturduğumuz yerde hiç birşey yok evden çalışıyorum ailemin yanına gidiyorum arada bir 1-2 hafta kalıp geliyorum. Eşim serbest çalışıyor arada para giriyor eve arada girmiyor tamamen şuanda bana bağlıyız maddi konuda. Gir bi işe diyorum başkasının altında çalışmayı sevmiyor kendi başına iş yapmak istiyor ancak başarılı olamadı hala. Bekle sabret ediyor maddi açıdan. En ufak kavgamızda annemin piskolojik ve sağlık sorunları var annen gibi olmaya başladın aynı annen gibisin diyor bunu kaç kez söyleme diyorum ancak yapıyor bazen bana hakaret dahi ediyor koca karı gibisin şudur budur. Ben artık ondan soğudum bir kac kez de söyledim boşalım da dedim sen bu çocuğa dua et diyor ben çocuk icin evli kalmak istemiyorum. Kavgalarda çok kırıcı konuşuyor ve ben bunları asla unutmuyorum.

Maddiyat değil benim sorunum bunu eşimde biliyor isteseydim zengin biriyle evlenirdim ancak ufacık bir şeyde beni rencide etmesi benim laflarımın ona batması aynı dilde konuşamamız benim canımı cok acıtıyor. Ben farklı şeylerde bahsediyorum bize ne ondan diyor. Ortak konuşacak birşeyimiz kalmadı. İnanılmaz bir çıkmazın içindeyim. Ne yapacağımı bilmiyorum. 2 sırnaşma sonrası benden cinsel açından birşey bekliyor aylarca birşeyler yaşamıyoruz istemiyorum cünkü bir kac sağlık sorunum oldu oda bunları biliyor canımı sıkıyor cünkü bu durum kafama takıyorum sağlığımı. Lafın kısası cok iyi bir baba ev işlerinde yardım eder ama duygularımı anlamıyor 2 gün anlasa 3.gün sen şöylesin zaten böylesin sen yaşlanınca kimbilir nasıl olacaksın diyor. Yani ben ne yapcam ?! Şehirdede yaşadım ama benle film izlemek dışında birşey yapmazdı avmye bile gitmezdi. Bir piknik yaptığımızı bile hatırlamıyorum. Çıkmazdayım siz ne yapardınız?
 
Merhaba arkadaşlar,

Ben 2019dan bu yana evliyim. 3 ay sonra hamile kaldım pandemi patladı kızım oldu. Pandemi o bu derken zaten evliliğimi hiç bir şekilde sosyal bir şekilde yaşayamadım ne sinema ne gezme tozma. Oysa bekarken asla durmayan sosyal bir insandım. Maddi durumumuz el vermedi çalışmak zorunda kaldım. Bebeğimle birlikte hem ev hem iş hem evlilik beni zorladı. Fazlasıyla duygusal bir insanım ağlarım ama bir yandan da derdimi anlatırım çokta güzel duygularımı aktarırım. Eşimede hep bu şekilde yaklaştım anlattım hep, sevgiliyken nişanlıyken. Ama artık tükendim. Şuanda biraz ücra bir yerde yaşıyoruz. Arabamız yok bakkal dışında oturduğumuz yerde hiç birşey yok evden çalışıyorum ailemin yanına gidiyorum arada bir 1-2 hafta kalıp geliyorum. Eşim serbest çalışıyor arada para giriyor eve arada girmiyor tamamen şuanda bana bağlıyız maddi konuda. Gir bi işe diyorum başkasının altında çalışmayı sevmiyor kendi başına iş yapmak istiyor ancak başarılı olamadı hala. Bekle sabret ediyor maddi açıdan. En ufak kavgamızda annemin piskolojik ve sağlık sorunları var annen gibi olmaya başladın aynı annen gibisin diyor bunu kaç kez söyleme diyorum ancak yapıyor bazen bana hakaret dahi ediyor koca karı gibisin şudur budur. Ben artık ondan soğudum bir kac kez de söyledim boşalım da dedim sen bu çocuğa dua et diyor ben çocuk icin evli kalmak istemiyorum. Kavgalarda çok kırıcı konuşuyor ve ben bunları asla unutmuyorum.

Maddiyat değil benim sorunum bunu eşimde biliyor isteseydim zengin biriyle evlenirdim ancak ufacık bir şeyde beni rencide etmesi benim laflarımın ona batması aynı dilde konuşamamız benim canımı cok acıtıyor. Ben farklı şeylerde bahsediyorum bize ne ondan diyor. Ortak konuşacak birşeyimiz kalmadı. İnanılmaz bir çıkmazın içindeyim. Ne yapacağımı bilmiyorum. 2 sırnaşma sonrası benden cinsel açından birşey bekliyor aylarca birşeyler yaşamıyoruz istemiyorum cünkü bir kac sağlık sorunum oldu oda bunları biliyor canımı sıkıyor cünkü bu durum kafama takıyorum sağlığımı. Lafın kısası cok iyi bir baba ev işlerinde yardım eder ama duygularımı anlamıyor 2 gün anlasa 3.gün sen şöylesin zaten böylesin sen yaşlanınca kimbilir nasıl olacaksın diyor. Yani ben ne yapcam ?! Şehirdede yaşadım ama benle film izlemek dışında birşey yapmazdı avmye bile gitmezdi. Bir piknik yaptığımızı bile hatırlamıyorum. Çıkmazdayım siz ne yapardınız?
Kafada biten şeylerin bazen dönüşü olmuyor. Sizin aklınız ruhunuz başka bir şeye özlem duyarken eşiniz ile orta yola girmeyince uyum olması zor.. Gittikçe uzaklaşırsınız. Konuşmak duymak istemeyen birine anlatmak insanı yoruyor. Psikolog diyeceğim ama maddi durum belli, ömrünüzün kalanını bu şekilde yaşamak isteyip istemediğinizi kendinize sorun cevap orda aslında🌸
 
Duygularınızı güzel bir şekilde dile getirmişsiniz bir çok kere anlamamış ve ya anlamak istememiş. Bu adamın sizi tüketmesine izin vermeyin. Olmuyorsa bazen olmuyordur. Ayrıca sorumluluk duygusu da yok bu da büyük problem
 
Valla şaşırdım eşiniz ne istiyor Yani hemen çocuk olmuş işe girmissiniz bir anda evlilik çocuk iş hayatı kolay değil.Kimi olsa zorlar üstelik elinizden gelen verimi en iyi şekilde evliliğinize hayatınıza aktarmişsiniz.Size destek olmalıydı hemde her konuda.Siz bu kadar yükleri bile sonuçta bir nevi öyle ona yansitmadan üstelik hallederken gerçekten yani bir tatlı söz bir eve çocuğa destek bir halden anlamak paylaşmak bu kadar zor gelmemeli.Bence açık açık blöf yapmadan konuşun baktınız olmuyor sizde gereken size çocuğunuza iyi gelecek olan her neyse onu hayata geçirin
 
sizi seviyorsa anlamaya çalışmalı, annen gibi oldun vs. rahatsız edici bir yorum.
kimse sevmiyor başkasının altında çalışmayı, ama hayatın gerçekleri ortada. düzgün bir işe girmeli
Kesinlikle aynı şeyi bende söylüyorum herkes bu şekilde hayatına devam ediyor en azından düzlüğe çıkana kadar çalış diyorum belki biraz olsun kavgalarımız azalır seni işteyken özlerim beni anlarsın diyorum bende elin işinde çalışıyorum diyorum. Ailemi hep negatif yönde eleştiriyor sürekli onların lafını yapıyor onları savunmaktan yoruldum .
 
Merhaba arkadaşlar,

Ben 2019dan bu yana evliyim. 3 ay sonra hamile kaldım pandemi patladı kızım oldu. Pandemi o bu derken zaten evliliğimi hiç bir şekilde sosyal bir şekilde yaşayamadım ne sinema ne gezme tozma. Oysa bekarken asla durmayan sosyal bir insandım. Maddi durumumuz el vermedi çalışmak zorunda kaldım. Bebeğimle birlikte hem ev hem iş hem evlilik beni zorladı. Fazlasıyla duygusal bir insanım ağlarım ama bir yandan da derdimi anlatırım çokta güzel duygularımı aktarırım. Eşimede hep bu şekilde yaklaştım anlattım hep, sevgiliyken nişanlıyken. Ama artık tükendim. Şuanda biraz ücra bir yerde yaşıyoruz. Arabamız yok bakkal dışında oturduğumuz yerde hiç birşey yok evden çalışıyorum ailemin yanına gidiyorum arada bir 1-2 hafta kalıp geliyorum. Eşim serbest çalışıyor arada para giriyor eve arada girmiyor tamamen şuanda bana bağlıyız maddi konuda. Gir bi işe diyorum başkasının altında çalışmayı sevmiyor kendi başına iş yapmak istiyor ancak başarılı olamadı hala. Bekle sabret ediyor maddi açıdan. En ufak kavgamızda annemin piskolojik ve sağlık sorunları var annen gibi olmaya başladın aynı annen gibisin diyor bunu kaç kez söyleme diyorum ancak yapıyor bazen bana hakaret dahi ediyor koca karı gibisin şudur budur. Ben artık ondan soğudum bir kac kez de söyledim boşalım da dedim sen bu çocuğa dua et diyor ben çocuk icin evli kalmak istemiyorum. Kavgalarda çok kırıcı konuşuyor ve ben bunları asla unutmuyorum.

Maddiyat değil benim sorunum bunu eşimde biliyor isteseydim zengin biriyle evlenirdim ancak ufacık bir şeyde beni rencide etmesi benim laflarımın ona batması aynı dilde konuşamamız benim canımı cok acıtıyor. Ben farklı şeylerde bahsediyorum bize ne ondan diyor. Ortak konuşacak birşeyimiz kalmadı. İnanılmaz bir çıkmazın içindeyim. Ne yapacağımı bilmiyorum. 2 sırnaşma sonrası benden cinsel açından birşey bekliyor aylarca birşeyler yaşamıyoruz istemiyorum cünkü bir kac sağlık sorunum oldu oda bunları biliyor canımı sıkıyor cünkü bu durum kafama takıyorum sağlığımı. Lafın kısası cok iyi bir baba ev işlerinde yardım eder ama duygularımı anlamıyor 2 gün anlasa 3.gün sen şöylesin zaten böylesin sen yaşlanınca kimbilir nasıl olacaksın diyor. Yani ben ne yapcam ?! Şehirdede yaşadım ama benle film izlemek dışında birşey yapmazdı avmye bile gitmezdi. Bir piknik yaptığımızı bile hatırlamıyorum. Çıkmazdayım siz ne yapardınız?
Hem ekonomik hem karakter yetersizliğini size hakaret ederek, manipüle ederek bastırmaya çalışıyor. İğrenç bir insan kesinlikle. Aileniz yanınızdaysa daha fazla beslemeyin bu embesili.
 
Size koca karı gibisin diyor ama erkek olupta evi geçindiremiyor. Ağzının ayarı yok belli ki.
Senin işin gücün yerindeyse boşan geç.
Hem sırtına yük hem dilinin kemiği yok.
Yaptığın fedakârlıklara değmez bence.
 
Merhaba arkadaşlar,

Ben 2019dan bu yana evliyim. 3 ay sonra hamile kaldım pandemi patladı kızım oldu. Pandemi o bu derken zaten evliliğimi hiç bir şekilde sosyal bir şekilde yaşayamadım ne sinema ne gezme tozma. Oysa bekarken asla durmayan sosyal bir insandım. Maddi durumumuz el vermedi çalışmak zorunda kaldım. Bebeğimle birlikte hem ev hem iş hem evlilik beni zorladı. Fazlasıyla duygusal bir insanım ağlarım ama bir yandan da derdimi anlatırım çokta güzel duygularımı aktarırım. Eşimede hep bu şekilde yaklaştım anlattım hep, sevgiliyken nişanlıyken. Ama artık tükendim. Şuanda biraz ücra bir yerde yaşıyoruz. Arabamız yok bakkal dışında oturduğumuz yerde hiç birşey yok evden çalışıyorum ailemin yanına gidiyorum arada bir 1-2 hafta kalıp geliyorum. Eşim serbest çalışıyor arada para giriyor eve arada girmiyor tamamen şuanda bana bağlıyız maddi konuda. Gir bi işe diyorum başkasının altında çalışmayı sevmiyor kendi başına iş yapmak istiyor ancak başarılı olamadı hala. Bekle sabret ediyor maddi açıdan. En ufak kavgamızda annemin piskolojik ve sağlık sorunları var annen gibi olmaya başladın aynı annen gibisin diyor bunu kaç kez söyleme diyorum ancak yapıyor bazen bana hakaret dahi ediyor koca karı gibisin şudur budur. Ben artık ondan soğudum bir kac kez de söyledim boşalım da dedim sen bu çocuğa dua et diyor ben çocuk icin evli kalmak istemiyorum. Kavgalarda çok kırıcı konuşuyor ve ben bunları asla unutmuyorum.

Maddiyat değil benim sorunum bunu eşimde biliyor isteseydim zengin biriyle evlenirdim ancak ufacık bir şeyde beni rencide etmesi benim laflarımın ona batması aynı dilde konuşamamız benim canımı cok acıtıyor. Ben farklı şeylerde bahsediyorum bize ne ondan diyor. Ortak konuşacak birşeyimiz kalmadı. İnanılmaz bir çıkmazın içindeyim. Ne yapacağımı bilmiyorum. 2 sırnaşma sonrası benden cinsel açından birşey bekliyor aylarca birşeyler yaşamıyoruz istemiyorum cünkü bir kac sağlık sorunum oldu oda bunları biliyor canımı sıkıyor cünkü bu durum kafama takıyorum sağlığımı. Lafın kısası cok iyi bir baba ev işlerinde yardım eder ama duygularımı anlamıyor 2 gün anlasa 3.gün sen şöylesin zaten böylesin sen yaşlanınca kimbilir nasıl olacaksın diyor. Yani ben ne yapcam ?! Şehirdede yaşadım ama benle film izlemek dışında birşey yapmazdı avmye bile gitmezdi. Bir piknik yaptığımızı bile hatırlamıyorum. Çıkmazdayım siz ne yapardınız?

Boşanın demek kolay değil. Sadece bir yazıya bakarak karar vermek olmaz. Psikolojik destek alsanız aile terapisi felan. Bunaldığınız için kafada kestirip atıyor olabilirsiniz. Çünkü anlattıklarınız çok da çözümsüz konular değil. Ancak sonuç değişmezse kimse de içinde olmak istemediği bir birlikteliğe zorlanamaz tabiki. Bebek konusunda çok aceleci davranmışsınız onu söylemeden geçemiycem. Yeni evliliklerde pek moda hemen çocuk sahibi olmak ama insanlar birbirlerini tanımaya keşfetmeye zaman ayırmalılar bence.
 
Eşim dahi olsa benim aileme laf söyleme hakkı yok. Eve siz bakıyorsunuz, herşey sizde. O azcık eminim. Kafanızda bitirdiyseniz bence dönmenize gerek yok. Bitirin. En azından huzursuz bir ev olmaz.
 
Merhaba arkadaşlar,

Ben 2019dan bu yana evliyim. 3 ay sonra hamile kaldım pandemi patladı kızım oldu. Pandemi o bu derken zaten evliliğimi hiç bir şekilde sosyal bir şekilde yaşayamadım ne sinema ne gezme tozma. Oysa bekarken asla durmayan sosyal bir insandım. Maddi durumumuz el vermedi çalışmak zorunda kaldım. Bebeğimle birlikte hem ev hem iş hem evlilik beni zorladı. Fazlasıyla duygusal bir insanım ağlarım ama bir yandan da derdimi anlatırım çokta güzel duygularımı aktarırım. Eşimede hep bu şekilde yaklaştım anlattım hep, sevgiliyken nişanlıyken. Ama artık tükendim. Şuanda biraz ücra bir yerde yaşıyoruz. Arabamız yok bakkal dışında oturduğumuz yerde hiç birşey yok evden çalışıyorum ailemin yanına gidiyorum arada bir 1-2 hafta kalıp geliyorum. Eşim serbest çalışıyor arada para giriyor eve arada girmiyor tamamen şuanda bana bağlıyız maddi konuda. Gir bi işe diyorum başkasının altında çalışmayı sevmiyor kendi başına iş yapmak istiyor ancak başarılı olamadı hala. Bekle sabret ediyor maddi açıdan. En ufak kavgamızda annemin piskolojik ve sağlık sorunları var annen gibi olmaya başladın aynı annen gibisin diyor bunu kaç kez söyleme diyorum ancak yapıyor bazen bana hakaret dahi ediyor koca karı gibisin şudur budur. Ben artık ondan soğudum bir kac kez de söyledim boşalım da dedim sen bu çocuğa dua et diyor ben çocuk icin evli kalmak istemiyorum. Kavgalarda çok kırıcı konuşuyor ve ben bunları asla unutmuyorum.

Maddiyat değil benim sorunum bunu eşimde biliyor isteseydim zengin biriyle evlenirdim ancak ufacık bir şeyde beni rencide etmesi benim laflarımın ona batması aynı dilde konuşamamız benim canımı cok acıtıyor. Ben farklı şeylerde bahsediyorum bize ne ondan diyor. Ortak konuşacak birşeyimiz kalmadı. İnanılmaz bir çıkmazın içindeyim. Ne yapacağımı bilmiyorum. 2 sırnaşma sonrası benden cinsel açından birşey bekliyor aylarca birşeyler yaşamıyoruz istemiyorum cünkü bir kac sağlık sorunum oldu oda bunları biliyor canımı sıkıyor cünkü bu durum kafama takıyorum sağlığımı. Lafın kısası cok iyi bir baba ev işlerinde yardım eder ama duygularımı anlamıyor 2 gün anlasa 3.gün sen şöylesin zaten böylesin sen yaşlanınca kimbilir nasıl olacaksın diyor. Yani ben ne yapcam ?! Şehirdede yaşadım ama benle film izlemek dışında birşey yapmazdı avmye bile gitmezdi. Bir piknik yaptığımızı bile hatırlamıyorum. Çıkmazdayım siz ne yapardınız?

Kocan tembel, bir işe yaramaz, kendini beğenmiş, kibirli birisi. Kimse bayılarak, sevinçle çalışmıyor, bir o mu akıllı, öyle iş beğenmiyor, birde bu haline çocuk yapmış. Bu mu çok iyi baba? Çocuğunun maddi olarak ihtiyacını geleceğini düzgünce düşünmüyor. Sırtında taş taşısın demiyorum, ama iş öğrensin, çabalasın, part time çalışsın, üç kuruş, üç kuruştur artık. Ben ailemle yaşıyorum, bekarım, çalışıyorum, ama maaşım az, aileme pek fazla destek olamadığım için yeri geliyor 27 yaşımdaki halimle utanıyorum, birde şu herifteki rahatlığa bak.
 
Merhaba arkadaşlar,

Ben 2019dan bu yana evliyim. 3 ay sonra hamile kaldım pandemi patladı kızım oldu. Pandemi o bu derken zaten evliliğimi hiç bir şekilde sosyal bir şekilde yaşayamadım ne sinema ne gezme tozma. Oysa bekarken asla durmayan sosyal bir insandım. Maddi durumumuz el vermedi çalışmak zorunda kaldım. Bebeğimle birlikte hem ev hem iş hem evlilik beni zorladı. Fazlasıyla duygusal bir insanım ağlarım ama bir yandan da derdimi anlatırım çokta güzel duygularımı aktarırım. Eşimede hep bu şekilde yaklaştım anlattım hep, sevgiliyken nişanlıyken. Ama artık tükendim. Şuanda biraz ücra bir yerde yaşıyoruz. Arabamız yok bakkal dışında oturduğumuz yerde hiç birşey yok evden çalışıyorum ailemin yanına gidiyorum arada bir 1-2 hafta kalıp geliyorum. Eşim serbest çalışıyor arada para giriyor eve arada girmiyor tamamen şuanda bana bağlıyız maddi konuda. Gir bi işe diyorum başkasının altında çalışmayı sevmiyor kendi başına iş yapmak istiyor ancak başarılı olamadı hala. Bekle sabret ediyor maddi açıdan. En ufak kavgamızda annemin piskolojik ve sağlık sorunları var annen gibi olmaya başladın aynı annen gibisin diyor bunu kaç kez söyleme diyorum ancak yapıyor bazen bana hakaret dahi ediyor koca karı gibisin şudur budur. Ben artık ondan soğudum bir kac kez de söyledim boşalım da dedim sen bu çocuğa dua et diyor ben çocuk icin evli kalmak istemiyorum. Kavgalarda çok kırıcı konuşuyor ve ben bunları asla unutmuyorum.

Maddiyat değil benim sorunum bunu eşimde biliyor isteseydim zengin biriyle evlenirdim ancak ufacık bir şeyde beni rencide etmesi benim laflarımın ona batması aynı dilde konuşamamız benim canımı cok acıtıyor. Ben farklı şeylerde bahsediyorum bize ne ondan diyor. Ortak konuşacak birşeyimiz kalmadı. İnanılmaz bir çıkmazın içindeyim. Ne yapacağımı bilmiyorum. 2 sırnaşma sonrası benden cinsel açından birşey bekliyor aylarca birşeyler yaşamıyoruz istemiyorum cünkü bir kac sağlık sorunum oldu oda bunları biliyor canımı sıkıyor cünkü bu durum kafama takıyorum sağlığımı. Lafın kısası cok iyi bir baba ev işlerinde yardım eder ama duygularımı anlamıyor 2 gün anlasa 3.gün sen şöylesin zaten böylesin sen yaşlanınca kimbilir nasıl olacaksın diyor. Yani ben ne yapcam ?! Şehirdede yaşadım ama benle film izlemek dışında birşey yapmazdı avmye bile gitmezdi. Bir piknik yaptığımızı bile hatırlamıyorum. Çıkmazdayım siz ne yapardınız?
Boşanma demek bu konu için kolay değil. İmkanınız olsa terapi alın dicem. Ancak bu imkan yok. Eşinizle karşılıklı bir şekilde iletişimi düzeltseniz kurtarılabilir gibi duruyor.
Tabi bu sizin yazdıklarınızdan çıkardığım kişisel fikrimHatalıda olabilirim. Yaşayan sizsiniz.
 
X