Tavsiyelerinize ihtiyacım var arkadaşlar, çünkü kimsenin benim düşüncelerime saygı duyduğunu düşünmüyorum. Lütfen. Olumlu yada olumsuz her yorum kabul

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Pilotluk çok özel bir meslek.
Çalışma koşulları çok farklı. KPSS atamasıyla alım yapılan çok özel meslekler gelmedi aklıma. O yüzden belirttim.
Ben sizi anladım aslında demek istediğim beni strese sokan emeğin başarıya rağmen elimizde olmayan sebeplerle boşa gitmesi durumu bilmiyorum nedense bu tarz şeylerde çok geriliyorum haksızlık gibi geliyor.
 
8 ay hastanede yatmanız, kanınızdan ilacı içip içmediğinize kadar bakılması çok ciddi bir rahatsızlığınız olduğunu gösteriyor. Eğer ilaçları kafanıza göre bırakırsanız durumunuz daha da ciddileşir, bütün tedaviyi baştan almanız gerekebilir. Ruh sağlığınız şu an göğüslerinizden daha önemli. Onları 1 sene sonra halledersiniz. Boşuna senelerinizi yakmayın. İlacı bıraktınız şu an bir şey yok sanıyorsunuz ama bir süre sonra tekrar nüksedecektir.
Çok zeki, saygılı birisiniz belli ki. Lütfen doktorunuzu dinleyin🙏🏻
 
Benim lisanstan arkadaşım da yoğun aşk acısı çekince ruhsal çöküntü yaşadı. Bipolar teşhisi konmuş. Tedavi oldu. Yüksek lisansını da bitirdi. Kaç senedir özel okullarda öğretmenlik yapıyor. Hala ilaç kullandığını sanmıyorum, bipolar öncesi haline dönmüş vaziyette.
 
O kadar fazla ki tedaviye ihtiyaç duyan genç sayısı anlatamam. Kimisi bize geliyor anlatıyor, kimini biz anlıyoruz yardım ediyoruz. Bir öğrencim intihar girişiminde bulundu, onu ziyaret ettiğimde hocam ben atanamayacağım diye ağladı. Bu şüphe gençlerin üzerinde büyük bir yük oluyor. Psikiyatrik tedaviye ihtiyacı olan gençler bunu erteliyor. Halbuki ilaçla tedavi edilebilen kontrol altında tutulabilen hastalığa sahip ve tedavisini aksatmayan kişilerin atanmasında sakınca yok.
Psikiyatride muayene olduğu için subay/polis olamayanlar çok var, malesef ülkemizde Psikiyatri bilim olmaktan çıkıp, devlet tarafından insanları etiketleme, damgalama aracına dönüşmüş durumda. Allah düşürmesin.
İnsanların hayatları zaten zor, bir de şifa bulmak için gittiği doktorlar tarafından damgalanıyorlar resmen.
 
Psikiyatride muayene olduğu için subay/polis olamayanlar çok var, malesef ülkemizde Psikiyatri bilim olmaktan çıkıp, devlet tarafından insanları etiketleme, damgalama aracına dönüşmüş durumda. Allah düşürmesin
Başka bir üyeye de yorum yapmıştım. Askerlik polislik gibi meslekler zaten fiziksel ve psikolojik olarak sağlıklı insanları da yoran meslekler. Muayene olduğu için bir sorun yaşama durumu çok yanlış ancak tanılı özel psikolojik rahatsızlıkları olanlar için uygun olmayabilir. KPSS puanı ile doğrudan atama yoluyla edililen meslekler için böyle bir ayrım yok.
 
Başka bir üyeye de yorum yapmıştım. Askerlik polislik gibi meslekler zaten fiziksel ve psikolojik olarak sağlıklı insanları da yoran meslekler. Muayene olduğu için bir sorun yaşama durumu çok yanlış ancak tanılı özel psikolojik rahatsızlıkları olanlar için uygun olmayabilir. KPSS puanı ile doğrudan atama yoluyla edililen meslekler için böyle bir ayrım yok.
Hocam tik için bile gitseniz anksiyete bozukluğu vs gibi tanılar girilip ilaçlar reçete ediliyor. 10 dk da anskiyete bozukluğu sahibi olup çıkıyosunuz. Mutsuz insanlar gidiyor Major depresyon tanısı alıp çıkıyor. Uykusuzluk için gidiyosun yine ağır ağır tanılar. Yazık değil mi bu insanlara? Ben psikiyatriye olan inancımı kaybettim hocam. Oysaki çok değer verirdim.

Hatta bence herkes psikiyatri konusunda bilinçlenmeli. Psikiyatri malesef bir dahiliye, bir KBB gibi değil. Direkt etiket yapıştırılıyor devlet tarafından
 
Merhabalar, Otrera Otrera ile konuşup ilaçlara devam kararı almanıza çok sevindim.
Ben de raporlu bir şekilde ilaç kullanıyorum. Bir dönem kendimi çok iyi hissettim, dedm ki her şey bende bitiyor neden boşa kimyasal alıyorum. Bir anda bırakıverdim ilaçları. Bundan bir kaç hafta sonra üzücü bir olay yaşadım ve normalden ağır ve uzun tepkiler verdim. Sizin gibi ben de spor, diyet müthiş gidiyordum ve çok neşeliydim. Üzerine o olay gelince resmen dibe battım. Üzerinden 3 ay geçti, tekrar ilaca başlamama rağmen hala o zamanki toparlanmaya gelemedim. Lütfen asla ve asla kontrolsüz ve ailenizin doktorun bilgisi olmadan bırakmayın.
 
İlaç ve tedavi aldığınız için bu kadar iyisiniz. Bana yazdığınız rahatsızlık çok ciddi. Kafaya göre ilaç bırakılacak cinsten değil. Lütfen kafanıza göre ilaç kullanımını bırakmayın.
Bncede bırakmasin ilaçlari ozaman
 
Merhaba arkadaşlar, kendimi acındırmayacağım, olan durumu açıklayıp sizlerden olumlu-olumsuz fikir istiyorum.
Çünkü artık yoruldum.
2017 yılında yaşadığım depresyon sonucu anlamsız bir şekilde ruh sağlığı hastanesinde kendimi buldum ve orada 8 ay ailemin zoruyla kaldım.
Bu süreçte bana antidepresan kullandırttılar ve 5 sene içerisinde antidepresanların içerdiği madde nedeniyle hormonal bozukluk sonucu göğüslerim ileri derece büyüdü, hiçbir kıyafetin yakışmayıp bedenime olmayacak, insan içine çıkamayacak, hiçbir kıyafetle büyüklüklerini kapatamayacak şekilde.
Kendi ailemdekilerin bile bana bakışlarının, buna nolmuş derecesinde diyecek kadar anlatabilmişmdir umarım.
Göğüs büyümesi ve sarkmasından dolayı ciddi derece kamburluk oluştu, posturum bozuldu, sırt ağrılarım arttı.
Göğüs küçültme yapan üniversite hastanesinde bir doktordan bilgi almaya gittik dayımla bu süreçten babamın haberi yok tabi.
Sonradan söyledim babama, bel ağrılarım var dik duramıyorum rahatsız oluyorum ders çalışırken falan diye.
Hayır olamazsın mezun olunca olacaksın dedi.
Mezun olmama 1 sene kaldı arkadaşlar ama ben artık bu bedenimdeki yükleri kaldıramıyorum, kilo verince de küçülmediler çünkü hapın içerdiği madde prolaktin hormonunu uyararak süt bezlerini büyüttü.
Ve bu antidepresanları hala ısrarla benim kullanmamı istiyorlar, ömür boyu içeceksin mecbursun diyorlar, beni tehdit ediyorlar, içmezsen yine seni hastaneye yatırırız, komşu hapları bırakmış eve jandarma gelmiş içmediğin için, iğne tedavisine başlamış diye arkadaşlar. Yok komşu hapları bırakmış kendini camdan atmış falan dediler
Bunu diyen benim kendi öz annem ve babam.
Arkadaşlar ben gerizekalı mıyım, benim beynim yok mu ben neden intihar ediyim ya da niye depresyona gireyim hapları kullanmazsam?
Hapları içmeden de hayatıma devam edebiliyorum sağlıklı düşünen bir birey olarak ama bunu gören yok.
Hapları bi süre kullanmadım acaba ne olacak diye yine ruhsal bir çöküntü yaşayacak mıyım diye ama herhangi bir sıkıntı olmadı, yaşamıma devam ediyorum, ders çalışıyorum kpss ve yds'ye arkadaşlar, herhangi bir psikolojik sıkıntım da olmadı, şu hayatta bana değer veren kimse yok. Kendimden ve inançlarımdan başka beni yaşama bağlayan bir şey yok.
Şuan ekonomik özgürlüğüm olmadığı için evde söz hakkım yok, düşüncelerime önem veren yok, benim mutsuzluğumu gören yok, sadece beni zorlayıp korkutuyolar.
Bu hapları kullanmak benim hayatımda başıma gelecek en kötü şeydi, saçlarım döküldü, kilo aldım, bedenimi tanıyamıyorum artık. Eski özgüvenim ve mutluluğum tamamen gitti.
2018'de hastaneden çıktığım dönemi hatırlıyorum da kendi kendime zamanla sıkıntılarımı atlattım olay beyinde bitiyormuş yani ama çevrenin diretmesi nedeniyle bu haplar bana zorla içirildi. Ben denek olarak kullanıldım. Haplar içirilip sürekli kan değerlerim kontrol edildi.
Ve hala daha beni zorluyorlar.
En sonki doktor görüşmemde doktora uygun bir dille artık kullanmak istemeyip konuşmaya bağlı tedaviye devam etmek istediğimi söyledim ama yok kullanmazsan şu olur bu olur diye saçmalamaya başladı.
Hap değiştirelim dedim yine aynı etken madde içerikli antidepresan isimlerini saymaya başladı. Farklı hap farklı yan etki demeye çalıştım, ben psikiyatrik ilaç tedavisi değil psikologla konuşma tedavisi istiyorum dedim, zırvaladı doktor.
Arkadaşlar bir dahaki kan değerlerimde hapın seviyesi hiç veya çok düşük çıkacak, beni zorla hastaneye yatırıp veya iğne tedavisine başlatma ihtimaller var mı sizce?
Bu durumda ne yapmam gerekiyor?
Sadece benim geleceğimin kararmasını istemiyorum hastaneye yatarak, 8 aylık hastanede yatma sürecimde kendimden, dualarımdan ve yemek odasında çalan müzikten başka hayata tutunacak bir şeyim yoktu.
Benim ideallerim var harıl harıl ders çalışıyorum bir devlet kurumuna atanmak için.
Arkadaşlar çok uzattım, çok özür diliyorum, ama ne zamandır bunları anlatacak bir platform arıyordum, belki aşağılayıp olumsuz eleştiride bulunacaksınız.
Buna bile razıyım.
En azından benim düşüncelerimi önemseyen birileri vardır belki diye buraya yazmak istedim.
Hepinize sağlıklı bir hayat diliyorum.
Çünkü ben her şeyimi kaybettim sağlık adına.
Yaptığım diyet, spor, ders çalışıp geleceğe umutlu bakıp dua etmekten başka hiçbir şeyim kalmadı.
Teşekkür ederim arkadaşlar...
Tanisi konulmuş bir rahatsızlığın varsa ilaçlarını iç aksi taktirde hem aileni hem kendinizi riske atarsınız doktordan memnun değilseniz değişin hem psikologa hem psikiyatrise gidin birinden biri sohbet eder sizle enazindan
 
Hocam 2017 yılında yaşadığım travma nedeniyle korkularım vardı saldırgan bir tutum içerisindeyim o yüzden
doktor ne teşhis koydu güzel kardeşim hangi şehirdesin bilmiyorum ama sana özelden bir doktor tavsiyesi verebilirim bence ilaçlarını kafana göre bırakma bu şuna benzer yara kangrene döner en son bacağı keserler sen iyi olduğunu 5-10 günlük sürede düşünürsün ama ilerleyen süreçte yine aşırı stresli bi durumda belki nüksedecek anne babana kızma bence onlar emin ol seni düşünüyordur
 
Hocam sürekli ben ilaç içtim doktor kan düzeyime baktı ben ilaç içtim kan düzeyime baktı bu yüzden dedim
Bu çok normal ki mesela kolestrol ilacı kullanan birinin de değerlerine bakılıyor gibi düşünün. Tahlil yapılması sizin sağlığınız için herhangi olumsuz bir şey var mı diye ? Şu anda zorlanıyorsunuz çok haklısınız baskılardan dolayı ama biraz sabır . Sakin sakin ailenizle konuşun başka bir doktordan daha randevu almaya çalışın . İlaçları lütfen bırakmayın
 
Evet hocam haklisiniz ama yine de elimden geleni yapıp tevekkül etmek istiyorum belki olmayacak bu hastalık yüzünden ama en azından denedim çabaladım demek istiyorum
Arkadaşım bipolar ve engelli kpss araması ile sosyal çalışmacı olarak atandi. Bu atama türünün şartlarını arartirir mısınız ?
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X