Yolun sonuna geldik

çalışması normal,hayat şartları artık bunu gerktiriyor.
ama arayıp sormaması,ilgilenmemesi ilginç
insan ne kadar çalışsa da günde bir iki kere mesaj atar, arayamasa da .
bir mesaj bu kadar zor birşey değil.
insanlar lavaboya günde kaç kere gidyor,kaç kere çay kahve içiyor ,bir mesaj mı zor?
işim vardı arayamadıma okey,yer müsait olmayabilir ama mesaj atmak için sadece 1 dakikaya ihtiyaç var ve bir insan ne kadar yoğun olursa olsun bunu yapabilir
Evet tuhaf olanda zaten, ayda bir kere arkadaslariyla bulusur, hemen hemen hergün en az bir arkadasi yaninda olur o calisiyoken oturur, haftada 3 kere antremana gidiyor. Bunlara vakit bulabiliyor.
Akşamları eve geliyor mu ?
En erken 23de geliyor, cogu zaman gece 12yi buluyo gelmesi.
 
Adam çalışıyor ama ne kazanıyor nereye harcıyor yatırım ,birikim yapıyorsa ne , nereye ne kadar konu sahibi hiç bir bilgi sahibi değil.Hic bir konusma ,sohbet olanağı yok Normali adam akşam gelir duş alır yemekte günün özeti yapılır çocuklarla ilgilenir eşle bir kahve sohbet ,bir dizi film ortak neyden hoslaniliyirsa o....
Eşiniz iş kolik ya da başka bir hayatı var bilemeyiz ama normal olmadığı kesin siz susup oturdukca bu asla değişmeyecek zamanla daha da uzaklaşacak . Kararınızı verin ya tamam ya devam.......
 
Merhaba,
ilk defa buraya yaziyorum, dayanamiyorum artik. Evliligim bitmek üzere galiba ama ben o son adimi armaya cesaret edemiyorum.

Kisa bi özet geceyim…
Biz yurtdisinda yasiyoruz. Esimle 10 senedir evliyiz ve 2 tane cocugumuz var, 7 ve 4 yaslarinda.
Esim hep cok calisirdi ama bu senenin basindan beri bu dayanilmaz sekiller aldi. Sabah 8de ise gidiyor ve 17de eve geliyor, 1 saat en fazla evde duruyor ondan sonra kendi tamirhanesi devam calismaya gidiyor.
Kac defa konusmayi denedim, böyle olmaz dedim, bizimle hic vakit gecirmiyosun dedim, cocuklarin sanada ihtiyaci var dedim ama yok, bu böyle ve ben hicbisey degistiremem diyor. Keyfimden ise gitmiyorum diyor. Bi sene öncesine kadar en azindan hafta sonlarini bizimle gecirmeyi özen gösterirdi ama artik haftasonlari bile yok. Eve sadece uyumaya ve dus almaya geliyor desem yalan degil gercekten abartmiyorum.
Bu durumdan dolayi tabi ne aramizda bi sohbet geciyor ne de baska bisey. Aile olarak hicbiseyi birlikte yapmiyoruz.
Beraber bi plan yapabildiysek bile araya herzaman baska bisey giriyor, ya müsteri ariyor acil isi oluyor ve bizim planlar her zaman suya düsüyor ki artik zaten plan bile yapmiyoruz, en basindan vaktim yok diyor.
Birbirimizi tanimaz hale geldik, onun hayatinda ne olup bittigini bilmiyorum. Bana hicbisey anlatmiyor, zaten görmüyoruz birbirmizi ama arayip sormuyorda. Isinden baska hic birseyle ilgilenmiyor. Bizi merak etmiyor.
Ben artik ne yapacagimi sasirmis durumdayim, cok konustum ama ise yaramiyor.
Son cözüm ayrilmak mi sizce?
Bende böyle bir evde büyüdüm. Babamın arkasında kimse yoktu ve bize bakmak zorundaydı. Annem, kardeşim ve ben yaşıyorduk yani hayat gözüme böyle görünüyordu. Babamda işten gelince uyuyuverirdi yorgunluktan. Hatırlıyorum h.sonları bizi yemeğe götürürdü küçüktük ama sonra onlarda bitti.
Sonuç olarak eksik hissetsem de büyüdüm, evlendim, çocuğum var. Babam gençliğini bize verdi, bizi rahat yaşatmak için. Şimdi işinde en iyi konumda ve kendi de rahat yaşayabiliyor. İsterdim elbette daha çok anımız olsun ama şu zamana da şükrediyorum.
Biraz mücadele, biraz sabır, baktınız yapamıyorsunuz düzelmiyor ya tek başınıza çocuklarınızla yaşamaya alışacaksınız yada boşanıp çocuklarınızla yeni bir düzen de kendi hayatınızı kuracaksınız. Ufukta başka bir seçeneğiniz görünmüyor maalesef.
 
Sizi soğutmak istemem ama evlilik bu değil maalesef. İnsan eşiyle oturup kahve içerken iki lafın belini kıramayacaksa isterse milyarder olsun bu ancak ev arkadaşlığı veya iş ortaklığı olur. Hatta insan onları bile daha çok görür daha çok vakit geçirir. Oturup bu paranın nereye gittiğini sorup, eğer mantıklı cevap alamazsanız bunun böyle yürüyemeyeceğinden bahsetmelisiniz. Kaldı ki her şey para değil. Boşan demek dile kolay ama boşanırsanız da hayatınızda pek bir şey değişecek gibi görünmüyor. Hakkınızda hayırlısını diliyorum sizin için 🙏
 
Benim calismami istemiyor mesela aslinda bende calissam oda normal biri gibi calissa gecinebiliriz. Lüks bir hayat yasamiyoruz, zaten alsamlari calistiginda ne kadar kazandigini bilmiyorum, o paranin nereye gittigini bilmiyorum.
Ama siz butun ipleri adamin eline vermissiniz. Allah korusun bir gun birsey olsa ortada dimdizlak kalirsiniz
 
Eşinizin tüm hayatı iş olmuş, bana bir ilişkisi varmış gibi gelmedi ama hadi sizi gözardı edebiliyor diyelim yani çocuklarına da zaman ayırmaması çok enteresan.
Sizin açınızdan çok zor görünüyor, çocuklarınız içinde bir baba figürü yok ortada.
Ama antrenmana ya da arkadaşlarına az da olsa vakit ayırabiliyor bilemedim çok değişik geldi bana. Sabır diliyorum.
 
Bende böyle bir evde büyüdüm. Babamın arkasında kimse yoktu ve bize bakmak zorundaydı. Annem, kardeşim ve ben yaşıyorduk yani hayat gözüme böyle görünüyordu. Babamda işten gelince uyuyuverirdi yorgunluktan. Hatırlıyorum h.sonları bizi yemeğe götürürdü küçüktük ama sonra onlarda bitti.
Sonuç olarak eksik hissetsem de büyüdüm, evlendim, çocuğum var. Babam gençliğini bize verdi, bizi rahat yaşatmak için. Şimdi işinde en iyi konumda ve kendi de rahat yaşayabiliyor. İsterdim elbette daha çok anımız olsun ama şu zamana da şükrediyorum.
Biraz mücadele, biraz sabır, baktınız yapamıyorsunuz düzelmiyor ya tek başınıza çocuklarınızla yaşamaya alışacaksınız yada boşanıp çocuklarınızla yeni bir düzen de kendi hayatınızı kuracaksınız. Ufukta başka bir seçeneğiniz görünmüyor maalesef.
ama bu çok daha farklı bir olay,adam arkadaşlarıyla vakit geçiriyor,antremana gidiyor,eve geç geliyor vs ilgilenmediği eşi ve çocukları,her insanın ilgiye ihtiyacı vardır,ilgilenmiyorsa ilgilendiği başka birisi vardır,ilgi beklemiyorsa ilgilenen başka birisi vardır yani her koşulda adam ilgisiz,sadece işle ilgili değil durum,sizinde dediğiniz gibi çok bir seçenek görünmüyor bu ilişkide.
 
ama bu çok daha farklı bir olay,adam arkadaşlarıyla vakit geçiriyor,antremana gidiyor,eve geç geliyor vs ilgilenmediği eşi ve çocukları,her insanın ilgiye ihtiyacı vardır,ilgilenmiyorsa ilgilendiği başka birisi vardır,ilgi beklemiyorsa ilgilenen başka birisi vardır yani her koşulda adam ilgisiz,sadece işle ilgili değil durum,sizinde dediğiniz gibi çok bir seçenek görünmüyor bu ilişkide.
İlk yazılanlara göre yorumladım. Bu dedikleriniz sonradan yazılmış. Haklarında hayırlısı olsun diyelim.
 
Sizi soğutmak istemem ama evlilik bu değil maalesef. İnsan eşiyle oturup kahve içerken iki lafın belini kıramayacaksa isterse milyarder olsun bu ancak ev arkadaşlığı veya iş ortaklığı olur. Hatta insan onları bile daha çok görür daha çok vakit geçirir. Oturup bu paranın nereye gittiğini sorup, eğer mantıklı cevap alamazsanız bunun böyle yürüyemeyeceğinden bahsetmelisiniz. Kaldı ki her şey para değil. Boşan demek dile kolay ama boşanırsanız da hayatınızda pek bir şey değişecek gibi görünmüyor. Hakkınızda hayırlısını diliyorum sizin için 🙏
Cok haklisiniz, bende evliligi böyle düsünmemistim.
 
Evet tuhaf olanda zaten, ayda bir kere arkadaslariyla bulusur, hemen hemen hergün en az bir arkadasi yaninda olur o calisiyoken oturur, haftada 3 kere antremana gidiyor. Bunlara vakit bulabiliyor.

En erken 23de geliyor, cogu zaman gece 12yi buluyo gelmesi.

adamın ekstra yaptığı iş kendi işiyse (sanırım tamir işini kendi işi gibi yapıyor) 11-12de de eve gelmesi normal

düşününce normal bir mesaili işten çıkıp 5te eve gelip duş alıp, belki yemek yiyip? tekrar çıktığı gittiğini düşünürsek adam belki 7de filan tekrar işbaşı yapıyor. e işten 10.30 da çıkması lazım 11de eve gelmesi çiçin. bakınca saatlerin böyle olması normal yani. 3-4 saat çalışıyor aslında.

bir de arkadaştır antremandır vs. de ihmal etmiyormuş...
e geriye ne zaman kalır ne enerji, bu tempoda

adam hayatından önceliklerini işi ve sosyal hayatı olarak belirlemiş
eşi- çocukları önceliği değil. siz ona toplumda evli çocuklu adam statüsü vermek için varsınız. evlenmesi gerek diye evlenmiş. öyle duruyro yani.

Şimdi siz Türkiye'de olsanız
adam ortalamaya göre iyi kazanıyor olacağı siz de 2 küçük çocukla çalışmakta zorlanacağınız için
adamın getirdiği gelirle iyi geçinip susup oturuyor olabilirdiniz

ama "devam çalışmak" dediğinize göre y.dışında büyümüş Türksünüz. (biz "çalışmaya devam ediyor" deriz weiter arbeiten için :KK70:)
sizin yokluk görme durumunuz yok
sosyal devlette yaşıyorsunuz
çocuklarımı nasıl büyütcem kaygınız yok
sizin bu durumu çekme mecburiyetiniz yok
 
Ciddi bir bosanma konusmasi yapmalisiniz hala degisim yoksa bosanmaniz tek cozum. Varligi yoklugu bir zaten adamin bosanmak cokta fark yasatmicak size.
Bu konusmayi nasil yapicagimida bilmiyorum ki, kac defa konustum ama beni ciddiye almiyor. Ertesi gün hicbisey yokmus gibi davraniyor bende zaten dogru mu yanlis karar mi emin olmadigim icin böyle devam ettiriyorum.
 
adamın ekstra yaptığı iş kendi işiyse (sanırım tamir işini kendi işi gibi yapıyor) 11-12de de eve gelmesi normal

düşününce normal bir mesaili işten çıkıp 5te eve gelip duş alıp, belki yemek yiyip? tekrar çıktığı gittiğini düşünürsek adam belki 7de filan tekrar işbaşı yapıyor. e işten 10.30 da çıkması lazım 11de eve gelmesi çiçin. bakınca saatlerin böyle olması normal yani. 3-4 saat çalışıyor aslında.

bir de arkadaştır antremandır vs. de ihmal etmiyormuş...
e geriye ne zaman kalır ne enerji, bu tempoda

adam hayatından önceliklerini işi ve sosyal hayatı olarak belirlemiş
eşi- çocukları önceliği değil. siz ona toplumda evli çocuklu adam statüsü vermek için varsınız. evlenmesi gerek diye evlenmiş. öyle duruyro yani.

Şimdi siz Türkiye'de olsanız
adam ortalamaya göre iyi kazanıyor olacağı siz de 2 küçük çocukla çalışmakta zorlanacağınız için
adamın getirdiği gelirle iyi geçinip susup oturuyor olabilirdiniz

ama "devam çalışmak" dediğinize göre y.dışında büyümüş Türksünüz. (biz "çalışmaya devam ediyor" deriz weiter arbeiten için :KK70:)
sizin yokluk görme durumunuz yok
sosyal devlette yaşıyorsunuz
çocuklarımı nasıl büyütcem kaygınız yok
sizin bu durumu çekme mecburiyetiniz yok
Yorumunuz icin tesekkür ederim, evet almanyada yasiyoruz. Ben bosanirsam maddi sıkıntım olacak diye korkmuyorum zaten. Cocuklarima normal bir aile hayati vermek istedigim icin bu kadar zorlaniyorum.
 
Ya boşan demek herkese o kadar basit gelmeye başlamış ki. Kimse o çocukların psikolojisini düşünmüyor durumu iyi edelim derken daha kötüye sürükleneceğini bilmeden konuşuyor. Konuşularak ve zamana bırakarak halledilmeyecek hiçbir mesele yok boşanmak her zaman çözüme götürmüyor bazen çocuklarınızın felaketi olabiliyor
 
Adam zaman bulamıyor değil ki , arkadaşlarıma , antrenmanlara zaman buluyor.
Size zaman ayırmıyor .
Önceliği siz değilsiniz .

Yerinizde olsam bu adamı takip ederdim , hayatında başka biri olabilir.
 
Merhaba,
ilk defa buraya yaziyorum, dayanamiyorum artik. Evliligim bitmek üzere galiba ama ben o son adimi armaya cesaret edemiyorum.

Kisa bi özet geceyim…
Biz yurtdisinda yasiyoruz. Esimle 10 senedir evliyiz ve 2 tane cocugumuz var, 7 ve 4 yaslarinda.
Esim hep cok calisirdi ama bu senenin basindan beri bu dayanilmaz sekiller aldi. Sabah 8de ise gidiyor ve 17de eve geliyor, 1 saat en fazla evde duruyor ondan sonra kendi tamirhanesi devam calismaya gidiyor.
Kac defa konusmayi denedim, böyle olmaz dedim, bizimle hic vakit gecirmiyosun dedim, cocuklarin sanada ihtiyaci var dedim ama yok, bu böyle ve ben hicbisey degistiremem diyor. Keyfimden ise gitmiyorum diyor. Bi sene öncesine kadar en azindan hafta sonlarini bizimle gecirmeyi özen gösterirdi ama artik haftasonlari bile yok. Eve sadece uyumaya ve dus almaya geliyor desem yalan degil gercekten abartmiyorum.
Bu durumdan dolayi tabi ne aramizda bi sohbet geciyor ne de baska bisey. Aile olarak hicbiseyi birlikte yapmiyoruz.
Beraber bi plan yapabildiysek bile araya herzaman baska bisey giriyor, ya müsteri ariyor acil isi oluyor ve bizim planlar her zaman suya düsüyor ki artik zaten plan bile yapmiyoruz, en basindan vaktim yok diyor.
Birbirimizi tanimaz hale geldik, onun hayatinda ne olup bittigini bilmiyorum. Bana hicbisey anlatmiyor, zaten görmüyoruz birbirmizi ama arayip sormuyorda. Isinden baska hic birseyle ilgilenmiyor. Bizi merak etmiyor.
Ben artik ne yapacagimi sasirmis durumdayim, cok konustum ama ise yaramiyor.
Son cözüm ayrilmak mi sizce?
Açık açık değişmeyeceğini söylemiş. Zaten değişeceğim deseydi bile en geç 6 ay içinde aslına rücu ederdi.

Sizinle evliliği sadece göstermelik, o işiyle evli.

Bu şekilde çekemem diyorsanız boşanmaktan başka çare yok. Ama böyleleri suçu hiç kendinde aramadığı için çekişmeli davaya gider, aklınızın alamayacağı derecede çirkefleşir. Ayrılmak isteğinize ilgili Bi konuşma yapın bakalım, tepkisi ne olacak
 
Bu konusmayi nasil yapicagimida bilmiyorum ki, kac defa konustum ama beni ciddiye almiyor. Ertesi gün hicbisey yokmus gibi davraniyor bende zaten dogru mu yanlis karar mi emin olmadigim icin böyle devam ettiriyorum.
Ayrilmak en dogru karar o zaman sizi onemsemiyor demek ki. Zaten cocuklar babalarini gormuyor gormek istersede cocuklari bosanincada gorur. Adamin size tek etkisi maddi yonde bunuda nafakayla yine saglarsiniz. Bir dilekce olusturun direk onune koyun bosanmak istiyorum diye tepkisine gore hareket edersiniz.
 
Yorumunuz icin tesekkür ederim, evet almanyada yasiyoruz. Ben bosanirsam maddi sıkıntım olacak diye korkmuyorum zaten. Cocuklarima normal bir aile hayati vermek istedigim icin bu kadar zorlaniyorum.
Bu isteğinizde çok haklısınız ama normal bir aile hayatı var gibi görünmüyor o yüzden hayatınızda bir şey değişmez deniliyor. Eğer hala şans verebileceğinizi düşünüyorsanız ki elinizden geleni yaptığınızı düşünüyorum, evliliğinizi tekrar heyecanlandırmaya renk katmaya çalışın. Kimse boşanmak için evlenmiyor sonuçta, önceden de çok çalışıyordu ama bu kadar değildi demişsiniz belki o da bir süreçten geçiyordur, belki andropoz dönemine girmiştir. Biraz akışına bırakıp, bu süreçte size ve evliliğinize iyi gelecek şeyler yapmaya çalışmanızı tavsiye ederim. Ama siz de insansınız ve bütün yükü üstlenmeyin yorulduğunuz anda artık başka seçenek olmadığını düşünün. Yaşadığımız ilişki hayatımızı kolaylaştırmalı, yük gibi gördüğümüz şeyi taşımamıza gerek yok. Kolaylıklar diliyorum 🙏
 
Bu isteğinizde çok haklısınız ama normal bir aile hayatı var gibi görünmüyor o yüzden hayatınızda bir şey değişmez deniliyor. Eğer hala şans verebileceğinizi düşünüyorsanız ki elinizden geleni yaptığınızı düşünüyorum, evliliğinizi tekrar heyecanlandırmaya renk katmaya çalışın. Kimse boşanmak için evlenmiyor sonuçta, önceden de çok çalışıyordu ama bu kadar değildi demişsiniz belki o da bir süreçten geçiyordur, belki andropoz dönemine girmiştir. Biraz akışına bırakıp, bu süreçte size ve evliliğinize iyi gelecek şeyler yapmaya çalışmanızı tavsiye ederim. Ama siz de insansınız ve bütün yükü üstlenmeyin yorulduğunuz anda artık başka seçenek olmadığını düşünün. Yaşadığımız ilişki hayatımızı kolaylaştırmalı, yük gibi gördüğümüz şeyi taşımamıza gerek yok. Kolaylıklar diliyorum 🙏
evet elimden geleni denedigimi düsünüyorum. Disari cikalim cok teklif ettim, cocuklu cocuksuz, cikmak istemiyosan bile, evde beraber biseyler yapalim ama hicbirine yanasmadi, vaktim yoktan baska bi cevap alamadim malesef. Bu aksam konusmayi düsünüyorum, tabi 12den erken eve gelirse sonucta oda sabah 7de kalkmak zorunda. Eger yine herseye yapamam edemem derse ayrilmak istedigimi söylicem.
 
Ya boşan demek herkese o kadar basit gelmeye başlamış ki. Kimse o çocukların psikolojisini düşünmüyor durumu iyi edelim derken daha kötüye sürükleneceğini bilmeden konuşuyor. Konuşularak ve zamana bırakarak halledilmeyecek hiçbir mesele yok boşanmak her zaman çözüme götürmüyor bazen çocuklarınızın felaketi olabiliyor

Sizin de icerige bakmadan boşanmayi dunya sonu sanmaniz...
Adam 1 saat evde duruyor zaten haftaici hafta, sonu evde yok, birlikte vakit gecirmek yok.
Cocuklar kagit ustunde evli olmaya mi bakacak?

Ayrica boşanan her ailenin cocuklari psikolojisi bozuluacak diye bir sey yok. Cevremde boşanan bir suru insan var kimsenin de cocugu felakete filan suruklenmedi.
 
X