Boşanmak mı? Ne yapmalıyım..

ofof23 .!.:

Ben evliliğimde 1 sen 1 ayı doldurdum. Eşim ile problemlerimiz şu anda ayyuka çıkmış durumda. Evliliğimizin başından beri cinsel istesizlik vardı eşimde ve çoğunlukla beni reddiyordu. Zaman ilerledikçe de sadece benden bekler oldu bunu. Şu anda kaç aydır ilk defa geçtiğimiz akşam bunu dile getirdi istediğini ama 15 günde 20 günde bir yaklaşıyor bana. Akaşmları ben 11-12 de yatıyorum o çalışmadığı için 3-4 de yatıyor gece. ilgi konusunda yaptığı hiçbir şey yok. Biz severek evlendik 1,5 seneye yakın bir ilişkiden sonra. kayınvalidem ile birlikte oturuyoruz ve onunda benim ile problemleri var.Eşim aynı zamanda panik atak hastası ilaçlarından dolayı isteksizlik olabilir diye düşünüyorum ama kabul etmiyor bunu. dün akşam ben evde yalnızdım aileme tek başıma gidiyorum bir kaç aydır benim ile gelmiyor. Dün akşam annesi ile gezmiş bütün hafta sonunda ve beni hiç aramadı. Eve geldiklerinde ise ben biraz rahatsızdım ve ben yatak odamda tek başıma oturdum durdum. 2 gün önce de gece yanıma gelmemiş ve annesinin odasında yatıyordu uyandığımda anladı sanırım ayıbını bana sarıldı falan yatak odasına girdik yine vampir oldu. işte annesi ile orada yatamazmıymış hep benim ile mi yatacakmış bu odaya bu yatağa esirmiymiş falan filan. Ailesi ve annesinin benim haklarıma olan saldırılarına karşı çıktığımdan beri bana çok kötü davranıyorlar en kısası umursamıyorlar. Eve gelen giden bitmiyor bakışları halleri tavırları hep bana saldırmaya hazır halde devamlı bir laf sokma ihtiyacındalar eşimde ailesi de. Eşim ayrı eve çıkmayı kesinlikle kabul etmiyor. Kayınvalidem daha çok genç. Yani düşünüyorum da ben bu kadın ile yaşlanırım elzem bir durum olmaz ise. Eşim bir çok şeyi bırakmış durumda benim ile ilgili. Ailesi de devamlı gaz veriyor. Eşim de boşanmak istiyorum ama seni seviyorum mutsuzum dedi bana. bende aynı durumdayım. benim ailem de bana yapılanları görüyor ve boşan diyor. Ben boşanmayı geleceğe bakınca istiyorum karanlıktan başka bir şey göremiyorum en ufan bir ışık zerresi yok. Ama diğer yandan bir umut düzelir belki diyerek bekleyeyim mi diye düşünüyorum. Eşimi çok seviyorum ama bana böyle davranması ailesine iyi samimi davranmamı şart koşması yıpratıyor beni. Çünkü ben ailesiyle önceleri çok iyi anlaşıyordum baktım devamlı ben alttan alıyorum onlar beni sömürüyorlar dayamadım söyledim. Yani ben şimdi ailesi ile ilgili konularda daha az canım sıkılıyor iyi davranmaya çalışırken daha çok canımı sıkıyorlardı. Resmen ezildiğimi hissediyordum ama eşim hiç yanımda olmadı hep onları haklı gördü. Aile durumu belki zamanla çözülür terbiyesizlik yapmadıkça düzelir belki ama eşimin umursamazlığı ben ailesi ile iyiyken de vardı.Cinsel problem o zmaanda vardı tabi şimdi daha da çoğaldı. Ne yapacağımı şaşırdım. Ben evlendiğim adamı geri istiyorum ben eşimi istiyorum onu çok seviyorum ne yapacağımı şaşırdım. Ailem arkamda ama akrabalarım falan çok kınayacaklar boşanınca ailemde hiç böyle bir şey yok fakat eşimin ailesinin hepsi dul. Ailem ondan bana eş olmayacağı konusunda hemfikir annem de babam da. Ama çok üzülüyorlar. Eşimin annesinin ise umurunda gibi durmuyor.Keza eşimin de öyle.Çalışıyorum mesleğim var, üniversite mezunuyum, 23 yaşındayım ama eşimde bir sürü vasıf eksik olmasına rağmen hiç önemsemiyor. Kazanılabilecek bir evlilik mi bilmiyorum. Ama devam edersem de çok yorulacağım bunu da farkındayım. ayrılığın acısını çekeceğime de iananıyorum ama pişman olmak istemiyorum keşke demek istemiyorum hala onu çok sevdiğimi hissediyorum. Onun da içinde bir yerlerde var biliyorum ama evliliğimize çok şart şurt koşuyor bana. Ben sadece onunla ile olmak isterken o ailesini şart koşuyor. Tamam atamaz satamaz ben de o da ama, sürekli onun ailesinin çıkarlarına hizmet etmek, sürekli o insanlarla beni içlerine almak istemeyen insanlarla olmak zoruma gidiyor. Evde adeta hapis gibiyim işe git gel yat kalk işe git gel bu döngü içerisinde deli gibi oldum. Bir de ailesi geldiğinde bana yaptığı laf sokmalarına da dayanamıyorum bazen ama yine bir şey beklenen hep ben oluyorum. Hepsi düzelir belki ama eşim bana karşı çok isteksiz her konuda. ne dışarıya çıkıyoruz ne gezmeye gidiyoruz ne başbaşa kaldığımızda mutlu oluyoruz. Devamlı benim suçlu olduğumu söylüyor ona iyi vakit geçirmiyor muşum diye ama seven insan varlığından bile mutlu olmaz mı? Sürekli benim istediğimi yapcaksın beni dinleyeceksin gibi şeyler söylüyor. ben istediğim gibi davarnamadım hiç evlendiğimizden beri. ama lafa gelince yapıyorsun ya ediyorsun ya saçmalama ben böyle bir şey yapmıyorum diyor ama yapıyor. Ayrılık sonrasından çok korkuyorum pişman olmaktan korkuyorum hayallerim heveslerim vardı 70 yaşında da ömrümüz yeterse el ele olmak istiyordum bir daha bu hayalleri başkasıyla kuramam bir daha böyle aşık olamam. Ame böyle bir hayatı da yaşayamam ilgisiz sevgisiz saygısız değersiz. Ne yapacağımı şaşırdım. çünkü istese biliyorum dünyanın en mutlu kadını eder. Yaptı çünkü, neden istemiyor niye böyle davranıyor. Niye bu kadar zalim bana karşı.Ben sevmekten başka ne yaptım ki. Ailesini de sevemiyorum ama zorluyor beni. Sadece kendi değil ki bir sürü derdi var ailesinin. Sürekli onların sorunlarından kendimize yaşayamıyoruz. Evimde kayınvalide değil de kumam gibi sanki. Eşimde bunu görmüyor hep bana kızıyor ve daha da uzaklaşıyor. Akşama kadar evde oturuyor devamlı bilgisayar oynuyor eve gittiğimde ne sarılır ne öper hiç bir şey yapmaz. Ama teyzesi gelsin ananesi gelsin güler eğlenir sarılır onlara kucaklarına yatar öper ben de öylece seyrederim. Söylüyorum kıskanıyor musun diyor bana e bana yapmıyorsun ki bunları. Ne yapayım. Bir de ben yapmıyorsam sen yap diyor bana devamlı ama kocamın peşinde koşmaktan yoruldum yapınca öfff deyip gidiyor. Bırakıyorum yapmayı yok umursamıyor hiç bir şekilde. Ben evli olduğumu hiç hissedemedim ama ona olan aşkım da susmak bilmiyor. Şimdilerde işe başladığımdan beridir daha da uzak bana. Sadece akşamaları görüdüğü için mi bilmiyorum kayınvalidem doldurduğu için mi hiç anlkamadım. İşten çıkmayı da düşünmedim değil hani aramızı düzeltmek için ama bu türlü de geleceği ne olacak eve kim para getirecek. Bu da ağrıma gidiyor ben sıcak yatağımdan çıkmak zorunda kalıp para kazanıyorum o akşama kadar aramıyor bile. Hep benden bekliyor hep. Ne yapacağım bilmiyorum. Tacrübeli arkadaşlar ne olur yardım etsinler. Öyle bir ikilemdeyim ki sıkıştım kaldım bunun için evlenmedim ki ben. kendimi kullanılmış gibi hissediyorum......:çok üzgünüm:

Genişletmek için tıkla...

ofof23 .!.:

Ben evliliğimde 1 sen 1 ayı doldurdum. Eşim ile problemlerimiz şu anda ayyuka çıkmış durumda. Evliliğimizin başından beri cinsel istesizlik vardı eşimde ve çoğunlukla beni reddiyordu. Zaman ilerledikçe de sadece benden bekler oldu bunu. Şu anda kaç aydır ilk defa geçtiğimiz akşam bunu dile getirdi istediğini ama 15 günde 20 günde bir yaklaşıyor bana. Akaşmları ben 11-12 de yatıyorum o çalışmadığı için 3-4 de yatıyor gece. ilgi konusunda yaptığı hiçbir şey yok. Biz severek evlendik 1,5 seneye yakın bir ilişkiden sonra. kayınvalidem ile birlikte oturuyoruz ve onunda benim ile problemleri var.Eşim aynı zamanda panik atak hastası ilaçlarından dolayı isteksizlik olabilir diye düşünüyorum ama kabul etmiyor bunu. dün akşam ben evde yalnızdım aileme tek başıma gidiyorum bir kaç aydır benim ile gelmiyor. Dün akşam annesi ile gezmiş bütün hafta sonunda ve beni hiç aramadı. Eve geldiklerinde ise ben biraz rahatsızdım ve ben yatak odamda tek başıma oturdum durdum. 2 gün önce de gece yanıma gelmemiş ve annesinin odasında yatıyordu uyandığımda anladı sanırım ayıbını bana sarıldı falan yatak odasına girdik yine vampir oldu. işte annesi ile orada yatamazmıymış hep benim ile mi yatacakmış bu odaya bu yatağa esirmiymiş falan filan. Ailesi ve annesinin benim haklarıma olan saldırılarına karşı çıktığımdan beri bana çok kötü davranıyorlar en kısası umursamıyorlar. Eve gelen giden bitmiyor bakışları halleri tavırları hep bana saldırmaya hazır halde devamlı bir laf sokma ihtiyacındalar eşimde ailesi de. Eşim ayrı eve çıkmayı kesinlikle kabul etmiyor. Kayınvalidem daha çok genç. Yani düşünüyorum da ben bu kadın ile yaşlanırım elzem bir durum olmaz ise. Eşim bir çok şeyi bırakmış durumda benim ile ilgili. Ailesi de devamlı gaz veriyor. Eşim de boşanmak istiyorum ama seni seviyorum mutsuzum dedi bana. bende aynı durumdayım. benim ailem de bana yapılanları görüyor ve boşan diyor. Ben boşanmayı geleceğe bakınca istiyorum karanlıktan başka bir şey göremiyorum en ufan bir ışık zerresi yok. Ama diğer yandan bir umut düzelir belki diyerek bekleyeyim mi diye düşünüyorum. Eşimi çok seviyorum ama bana böyle davranması ailesine iyi samimi davranmamı şart koşması yıpratıyor beni. Çünkü ben ailesiyle önceleri çok iyi anlaşıyordum baktım devamlı ben alttan alıyorum onlar beni sömürüyorlar dayamadım söyledim. Yani ben şimdi ailesi ile ilgili konularda daha az canım sıkılıyor iyi davranmaya çalışırken daha çok canımı sıkıyorlardı. Resmen ezildiğimi hissediyordum ama eşim hiç yanımda olmadı hep onları haklı gördü. Aile durumu belki zamanla çözülür terbiyesizlik yapmadıkça düzelir belki ama eşimin umursamazlığı ben ailesi ile iyiyken de vardı.Cinsel problem o zmaanda vardı tabi şimdi daha da çoğaldı. Ne yapacağımı şaşırdım. Ben evlendiğim adamı geri istiyorum ben eşimi istiyorum onu çok seviyorum ne yapacağımı şaşırdım. Ailem arkamda ama akrabalarım falan çok kınayacaklar boşanınca ailemde hiç böyle bir şey yok fakat eşimin ailesinin hepsi dul. Ailem ondan bana eş olmayacağı konusunda hemfikir annem de babam da. Ama çok üzülüyorlar. Eşimin annesinin ise umurunda gibi durmuyor.Keza eşimin de öyle.Çalışıyorum mesleğim var, üniversite mezunuyum, 23 yaşındayım ama eşimde bir sürü vasıf eksik olmasına rağmen hiç önemsemiyor. Kazanılabilecek bir evlilik mi bilmiyorum. Ama devam edersem de çok yorulacağım bunu da farkındayım. ayrılığın acısını çekeceğime de iananıyorum ama pişman olmak istemiyorum keşke demek istemiyorum hala onu çok sevdiğimi hissediyorum. Onun da içinde bir yerlerde var biliyorum ama evliliğimize çok şart şurt koşuyor bana. Ben sadece onunla ile olmak isterken o ailesini şart koşuyor. Tamam atamaz satamaz ben de o da ama, sürekli onun ailesinin çıkarlarına hizmet etmek, sürekli o insanlarla beni içlerine almak istemeyen insanlarla olmak zoruma gidiyor. Evde adeta hapis gibiyim işe git gel yat kalk işe git gel bu döngü içerisinde deli gibi oldum. Bir de ailesi geldiğinde bana yaptığı laf sokmalarına da dayanamıyorum bazen ama yine bir şey beklenen hep ben oluyorum. Hepsi düzelir belki ama eşim bana karşı çok isteksiz her konuda. ne dışarıya çıkıyoruz ne gezmeye gidiyoruz ne başbaşa kaldığımızda mutlu oluyoruz. Devamlı benim suçlu olduğumu söylüyor ona iyi vakit geçirmiyor muşum diye ama seven insan varlığından bile mutlu olmaz mı? Sürekli benim istediğimi yapcaksın beni dinleyeceksin gibi şeyler söylüyor. ben istediğim gibi davarnamadım hiç evlendiğimizden beri. ama lafa gelince yapıyorsun ya ediyorsun ya saçmalama ben böyle bir şey yapmıyorum diyor ama yapıyor. Ayrılık sonrasından çok korkuyorum pişman olmaktan korkuyorum hayallerim heveslerim vardı 70 yaşında da ömrümüz yeterse el ele olmak istiyordum bir daha bu hayalleri başkasıyla kuramam bir daha böyle aşık olamam. Ame böyle bir hayatı da yaşayamam ilgisiz sevgisiz saygısız değersiz. Ne yapacağımı şaşırdım. çünkü istese biliyorum dünyanın en mutlu kadını eder. Yaptı çünkü, neden istemiyor niye böyle davranıyor. Niye bu kadar zalim bana karşı.Ben sevmekten başka ne yaptım ki. Ailesini de sevemiyorum ama zorluyor beni. Sadece kendi değil ki bir sürü derdi var ailesinin. Sürekli onların sorunlarından kendimize yaşayamıyoruz. Evimde kayınvalide değil de kumam gibi sanki. Eşimde bunu görmüyor hep bana kızıyor ve daha da uzaklaşıyor. Akşama kadar evde oturuyor devamlı bilgisayar oynuyor eve gittiğimde ne sarılır ne öper hiç bir şey yapmaz. Ama teyzesi gelsin ananesi gelsin güler eğlenir sarılır onlara kucaklarına yatar öper ben de öylece seyrederim. Söylüyorum kıskanıyor musun diyor bana e bana yapmıyorsun ki bunları. Ne yapayım. Bir de ben yapmıyorsam sen yap diyor bana devamlı ama kocamın peşinde koşmaktan yoruldum yapınca öfff deyip gidiyor. Bırakıyorum yapmayı yok umursamıyor hiç bir şekilde. Ben evli olduğumu hiç hissedemedim ama ona olan aşkım da susmak bilmiyor. Şimdilerde işe başladığımdan beridir daha da uzak bana. Sadece akşamaları görüdüğü için mi bilmiyorum kayınvalidem doldurduğu için mi hiç anlkamadım. İşten çıkmayı da düşünmedim değil hani aramızı düzeltmek için ama bu türlü de geleceği ne olacak eve kim para getirecek. Bu da ağrıma gidiyor ben sıcak yatağımdan çıkmak zorunda kalıp para kazanıyorum o akşama kadar aramıyor bile. Hep benden bekliyor hep. Ne yapacağım bilmiyorum. Tacrübeli arkadaşlar ne olur yardım etsinler. Öyle bir ikilemdeyim ki sıkıştım kaldım bunun için evlenmedim ki ben. kendimi kullanılmış gibi hissediyorum......:çok üzgünüm:

Genişletmek için tıkla...