Bana Annenizi anlatın...

Benimde annemle pek güzel anılarım yok..iyi kötü gününde yanında oldum her zaman maddi manevi Ama sevmedi bi türlü sevemedi kabul edemedi beni 2 çocuğu farklı ben farklı dışlanmış aşağılanan hep kötü ama en ağır hastalıkları geçirirken yine ben vardim yanında....hep gözüne batanım ona göre hiç bişey yapamayan beceremeyen salağın tekiyim...Ama başarılı bir iş kadınıyım...ilginç bi çelişki var ve kendime hiç güvenmiyor sadece doya doya koşulsuz şartsız sevilmek istiyorum hepsi bu
 
Benimde annemle pek güzel anılarım yok..iyi kötü gününde yanında oldum her zaman maddi manevi Ama sevmedi bi türlü sevemedi kabul edemedi beni 2 çocuğu farklı ben farklı dışlanmış aşağılanan hep kötü ama en ağır hastalıkları geçirirken yine ben vardim yanında....hep gözüne batanım ona göre hiç bişey yapamayan beceremeyen salağın tekiyim...Ama başarılı bir iş kadınıyım...ilginç bi çelişki var ve kendime hiç güvenmiyor sadece doya doya koşulsuz şartsız sevilmek istiyorum hepsi bu
Annenin böyle oldugu tabi güzel degil ama kayip edersen acisini tadmasin

Benim hergün icim kan agliyor müsterileri analariyla göünce Heleki Anne kelimesini agzlarindan duyunca gözümde yaslar akiyor , ben anne demeyi cok özledim okadar iyi bir insandi rabbim annemin bütün günahlarini affetsin eger vardiysa tabi :KK43:
 
anne... melek... şefkat kaynağı... sevgi deposu... sıcacık bir kucak... merhametli eller...kendi annesinin böyle olduğunu düşünen var mı?

şu an düşünüyorum.. çocukluğuma dair annemle ilgili tek güzel bir olay gelmiyor aklıma. ama olumsuz şey çok... annem kardeşlerim ve bana çok güzel baktı. tertemiz giydirdi, çeşit çeşit yedirdi hakkı büyük üzerimizde... bunun yanı sıra beni bütün hayatım boyunca eleştirdi. hep en iyiyi en güzeli yapayım diye. ben sığınacak bir kucak aradım o benim günlüğümü okuyup duygularımı yuzume vurdu. şımarmayayım diye övmedi çok fazla.. çok sarılıp öpmedi oyle... babamı cok seviyorum her ne kadar bana o yıllarca elde etmek için ağladığım oyuncak bebeği almasa da.. şimdi eşim aldı bana o bebeği.. pek bir değeri yok artık... çocukkendi o... dayımın kızında vardı. oynatmazdı ama annesi alır dolabın ustune kaldırırdı eskımesın dıye... aylarca yıllarca ağladım... hala da ağlatır benı. keşke alıverseydi...
benim canım babam derdi ki sen de anne olunca anneni anlarsın...

ben bebek oldum, çocuk oldum, genç kız oldum, iş güç sahibi oldum, evlendim, hatta "anne" oldum... ama ben annemi hiçbir zaman anlayamadım...

bebeğimi dünyaya getirdim, normal doğum yapmadım diye beni eleştirdi. beni günlerce ağlattı hamileyken ve lohusayken... güzel yemekler yapıyordu, evim temizdi ama yeyip yeyip kan kusuyordum... annem benim için herşeyin en güzelini istedi ama... daha kötü şeyler soylemeyeceğim. bana annenizi anlatın. anne ne demek anlatın bana...

ben bebek oldum, çocuk oldum, genç kız oldum, iş güç sahibi oldum, evlendim, hatta "anne" oldum... ama ben annemi hiçbir zaman anlayamadım...

yine de hakkını helal etmesini steyeceğim hep...

bende çocukluğuma dair iyi bişi hatırlamıyorum... anne oldum ama annemi hala anlamış değilim... istediğim bisikleti almadı, kardeşime aldı. servisle gidiyorum ayağım yere değmiyor diye bot almadı. o üstü açık ayakkabılarla çok utandım. şimdilerde de pek iyi değil aramız, görmesem özlemiyorum. aramasam aklıma gelmez. o bağı kuramadık. bu saatten sonra da olmaz sanırım. neyse. yapacak bişi yok diyorum kendimi kızıma adadım o da benim gibi olmasın diye...
 
X