Evlat Edinme Evlat Edinilen Çocuğa Gerçeğin Söylenmesi

Evlat edinen annelerin paylaşım alanı. Prosedürler neler ? Neler yaşadık ? Neler yaşıyoruz ?

EstetikEditor

ne mutlu TÜRKÜM diyene
Kayıtlı Üye
28 Ekim 2008
6.986
145

Çocuğa evlat edinildiği sosyal hizmet uzmanının önerdiği yaş ve zamanda mutlaka söylenmelidir!

» Çocuk psikolojisi alanında yapılan çalışmalar ışığında çocukların bu durumu normal kabul ederek sorun yaşamamaları ve yaşatmamaları için evlat edinmenin açıklanacağı en uygun dönemin çocuğun henüz sosyal yaşama tam olarak açılmadığı, anne ve baba objesinin yaşamında birinci derecede önem taşıdığı okul öncesi çağ (4-6 yaş) olduğu bilinmektedir. Bu açıklamanın zamanında yapılmaması halinde çocuğun hazır olmadığı dönemde herhangi bir kaynaktan (aile dışı kişiler/belgeler vb.) gerçeği öğrenme olasılığı çok yüksek olup,başta size olan güveninin sarsılmasının yanı sıra diğer insanlarla iletişimi bozulacak ve yaşamında onarılamayacak büyük bir yara açılacaktır.

» Aile açısından ise yaşam boyu böyle bir gerçeği saklama zorunluluğu her zaman omuzlarında ağır bir yük olarak kalacaktır. Uygun olmayan şekilde gerçeği öğrenen çocuk da evlat edinen aileyi suçlayacaktır.

» Çocuğa onu karnınızda değil kalbinizde büyüttüğünüzü, onun kendi çocuğunuz olmasını çok istediğinizi açıklarken asla biyolojik ailesini kötüleyen ifadeler kullanmamaya dikkat edilmesi, çocuğun kendi hakkındaki 'beni ailem istememiş' duygusunun oluşmaması için büyük önem taşımaktadır.

SHCEK
 
Konu cinsellik olunca, aldatma olunca, alışveriş olunca, epilasyon olunca, güzellik olunca vs. vs hemen hepimiz yazıyor, döktürüyoruz.
Hepimiz birer ordinaryus prof.'uz....
Yazıklar olsun hepimize....
en önemli bir toplumsal meselede yazan kimse yok.
Zaten bir evlat edinen ve bir zahmet evlat edindiği çocuğun duygularını düşünenmeye teveccüh eden de yok...
Bizler yaşatmayız, öldürürüz biz.
Hisleri hevesleri hatta kürtaj yapıp kendi öz çocuğumuzu öldürürüz biz.

Sizi çok çok tebrik ediyorum bu duyarlılığınızdan ötürü.
Çok tebrik ediyorum bizim gibi "lay lay lom" insanların yüzüne attığınız bu şamardan ötürü...

Sevgilerimle....
 
Konu cinsellik olunca, aldatma olunca, alışveriş olunca, epilasyon olunca, güzellik olunca vs. vs hemen hepimiz yazıyor, döktürüyoruz.
Hepimiz birer ordinaryus prof.'uz....
Yazıklar olsun hepimize....
en önemli bir toplumsal meselede yazan kimse yok.
Zaten bir evlat edinen ve bir zahmet evlat edindiği çocuğun duygularını düşünenmeye teveccüh eden de yok...
Bizler yaşatmayız, öldürürüz biz.
Hisleri hevesleri hatta kürtaj yapıp kendi öz çocuğumuzu öldürürüz biz.

Sizi çok çok tebrik ediyorum bu duyarlılığınızdan ötürü.
Çok tebrik ediyorum bizim gibi "lay lay lom" insanların yüzüne attığınız bu şamardan ötürü...

Sevgilerimle....

belkide bilmediğimiz bir konu hakkında yanlış yorum yaparak hata yapmak istemiyoruz. bu konuda nasıl bir yorum bekliyorsunuz ki bizden anlayamadım?
 
cok karisik bi duygu oncelikle ben evlat edinen babamin olumunden hemen sonra ogrendim 20 yasinda babam evlenince kendi yuvasi olunca soyleriz diyomus cok zordu zor atlattim ama oz ablami cok seviyorum hic bilmedigim ablam varmis yegenim icin canimi veririm su an cok seviyorum ama ilk zamanlar cok zordu keske 7 -8 yasindayken soyleselermis yada belki hic ogrenmeseydim karisik tabi duygular inanilmaz dengede olmasi gereken bi terazi bu ama dengede tutmak nerdeyse imkansiz
 
cok karisik bi duygu oncelikle ben evlat edinen babamin olumunden hemen sonra ogrendim 20 yasinda babam evlenince kendi yuvasi olunca soyleriz diyomus cok zordu zor atlattim ama oz ablami cok seviyorum hic bilmedigim ablam varmis yegenim icin canimi veririm su an cok seviyorum ama ilk zamanlar cok zordu keske 7 -8 yasindayken soyleselermis yada belki hic ogrenmeseydim karisik tabi duygular inanilmaz dengede olmasi gereken bi terazi bu ama dengede tutmak nerdeyse imkansiz
Merhaba canim bende senin gibi evlat edinilen biriyim sana sonuna kadar katiliyorum tùm duygularini senin gibi hissede biliyorum bende 16 yasimda bir tesaduf olarak ògrendim hem ergenlik donemi zorlugu birde ùstùne bu olaylar cok bùyùk tiranvalar yasadim
 
Sancılıydı kotuydu tesadüfi öğrendim ben de, kendim psikoloji alanını okusam da asla bu durumun ızlerini silmedim silemedim ama gecti iyiyim artık nasıl solersen sole o baş bi kere vuruluyor duvara. Tabi ki herkesin hıkayesi farklı ama memnunum onemli olan bakandır emektir anne odur. Umarım her çocuk bu gerceği bulur tüm evlat edinilmişlere selam olsun
 
gerçekten zor bir durum. benim de çocuğum olmuyor. 4 seferdir tüp bebek tedavisi görüyoruz. 5.yi denicez. ama aklımın bi ucunda evlatlık alma fikri var... kısmet diyelim...
 
Çocuğa evlat edinildiği sosyal hizmet uzmanının önerdiği yaş ve zamanda mutlaka söylenmelidir!

» Çocuk psikolojisi alanında yapılan çalışmalar ışığında çocukların bu durumu normal kabul ederek sorun yaşamamaları ve yaşatmamaları için evlat edinmenin açıklanacağı en uygun dönemin çocuğun henüz sosyal yaşama tam olarak açılmadığı, anne ve baba objesinin yaşamında birinci derecede önem taşıdığı okul öncesi çağ (4-6 yaş) olduğu bilinmektedir. Bu açıklamanın zamanında yapılmaması halinde çocuğun hazır olmadığı dönemde herhangi bir kaynaktan (aile dışı kişiler/belgeler vb.) gerçeği öğrenme olasılığı çok yüksek olup,başta size olan güveninin sarsılmasının yanı sıra diğer insanlarla iletişimi bozulacak ve yaşamında onarılamayacak büyük bir yara açılacaktır.

» Aile açısından ise yaşam boyu böyle bir gerçeği saklama zorunluluğu her zaman omuzlarında ağır bir yük olarak kalacaktır. Uygun olmayan şekilde gerçeği öğrenen çocuk da evlat edinen aileyi suçlayacaktır.

» Çocuğa onu karnınızda değil kalbinizde büyüttüğünüzü, onun kendi çocuğunuz olmasını çok istediğinizi açıklarken asla biyolojik ailesini kötüleyen ifadeler kullanmamaya dikkat edilmesi, çocuğun kendi hakkındaki 'beni ailem istememiş' duygusunun oluşmaması için büyük önem taşımaktadır.

SHCEK
Merhabalar ben de 2 melegı evlat edindim iki kardesı bizde büyük kızama başladık söylemeye gecen sene 4 yaşındaydı kızım cok anlamadı gibi geldı bana ama pedagog yardımıyla anladı şimdi bazen soruyor biz bu resimde yurttamıydık dıye biz ona onları bi yurtta bir Sürü cocukların yaşadığı bir evde gördüğümüzü görünce bir birimizi cok sevdıgımızı ayrılmak istemedıgımızı anlattık biz sizin sevgınızı kalbımızde büyüttük dıye anlattık onlara masallar anlattık annesiz babasız cocuk Masalları anladığını artık biliyorum şimdi 5 Yaşında benım size sorun dıger kardeşine durumu biz mi anlatalım yoksa ablasının anlatmasını mı bekleyelım aynı seyleri küçük kızımda anlatalım mı..? Simdi 3,5 Yaşında yardım edersenız sevınırım
 
Merhabalar ben de 2 melegı evlat edindim iki kardesı bizde büyük kızama başladık söylemeye gecen sene 4 yaşındaydı kızım cok anlamadı gibi geldı bana ama pedagog yardımıyla anladı şimdi bazen soruyor biz bu resimde yurttamıydık dıye biz ona onları bi yurtta bir Sürü cocukların yaşadığı bir evde gördüğümüzü görünce bir birimizi cok sevdıgımızı ayrılmak istemedıgımızı anlattık biz sizin sevgınızı kalbımızde büyüttük dıye anlattık onlara masallar anlattık annesiz babasız cocuk Masalları anladığını artık biliyorum şimdi 5 Yaşında benım size sorun dıger kardeşine durumu biz mi anlatalım yoksa ablasının anlatmasını mı bekleyelım aynı seyleri küçük kızımda anlatalım mı..? Simdi 3,5 Yaşında yardım edersenız sevınırım

merhaba öncelikle tebrik ediyorum 2 kardeşi ayırmamışsınız ne kadar güzel insanlarsınız siz ve eşiniz. bence küçüğe pedagog aracılığı ile söylemek gerekiyor, sizin kadar tecrbeli değilim ama ablasının söylemesini istemeyin ablası da 5 yaşında bir bebek daha sonuçta, nasıl anlatabilir ki. sadece söylerken yanında olabilir diye düşünüyorum
 
Bir de sanırım çocuğa yavaş yavaş açıklarken ailenin kendisinin de hala annesi-babası olduğunu söylemek gerekiyor. Diğerinin ikinci annesi olması gibi. Yanlış tabir etmiş de olabilirim.
Yani çocuğun dünyasında, evet bunlar benim annem babam, bir annem babam daha varmış gibi duygular oluşmalı, benim annem babam bunlar değilmiş gibi kendini dışlamasına, içine kapanmasına sebep olacak şekilde olmamalıymış.
 
Merhaba.Bu kulübe yeni Katılan biriyim .şu an 4,5 Yaşında olan canımın taaaa içi bir Evladım var .Bende evlat edindim.Ona annesiz babasız hikayeler anlatıyorum zaman zaman.Seni kalbimden doğurdum diyorum.Öyle çok seviyorum ki onu şu zamanlarda söylemem gerektiğimi bilerek erteliyorum .Çokk korkuyorum.Onu incitmek ve üzülebileceğini bilmek beni kahrediyor .Sanırım desteğe ihtiyacım var .Nasıl söylüycem bilmiyorum.
 
Benim anaannem durumu iyi olduğu için bir erkek evlat edinmiş, kendi çocuğu gibi büyütmüşler.

Ne zaman ki vefat edecek evli barklı, yaşlı dayıma evlatlık olduğunu söylemii. Ananem huzur içinde vefat etmiş ama dayım kaç yaşında olursa olsun bu gerçeği kaldıramamış, ailesini bırakmoş, şehir değiştirmiş, izini kaybettirmiş vs vs ve en 9-sonunda bir şehirde vefat etmiş. Annem babam kimsesizler mezarında görmüşler:KK43:

Herkes ananemi çok severdi ama bu durum karşısında "rahmetlinin b.k yemesi" diyip durdular, çok kızdılar.

Bence öğrenme ihtimali yoksa asla söylenmemeli, varsa da en başından iyibaren bu gerçek saklanmamalı.
 
böyle bi konuda benim fikrim eğer çocuğun öğreneceği herhangi bi detay yoksa hiç söylememek.
 
Bence bir insann yapabilecegi en yuce gonullu davranis bu. Hic anlam veremiyoru insanlar coxuhum olmuyor diye yiyip bitiriyorlar kendilerini ne anlami var bu kadar yipranmanin. Disarda bir suru yavru var anme sicakkigindan mahrum. Kol kanat germek bise mmm
 
Ne guzel dusunuyorsun.keske toplumda bunun farkina varsa..maddi imkanlarim daha iyi olsa evlatlarima birkac kardes evlat edinip bakmayi cok istetdim..zaman sartlar degisiyor belki ilerde olur.
 
Bencede uygun dille anlatmak gerek zaten dogru bir anne baba gibi davraniyosaniz cocuk kendini eksik hissetmeyecektir heleki küçük yastan beri sizlerle beraberse ztn sizi benimsemis olacaktir ama ilerse duyupda keske daha once soyleseydiniz durumu yasamaktan daha iyidir anladığı yaşta soylemek
 
Benim anaannem durumu iyi olduğu için bir erkek evlat edinmiş, kendi çocuğu gibi büyütmüşler.

Ne zaman ki vefat edecek evli barklı, yaşlı dayıma evlatlık olduğunu söylemii. Ananem huzur içinde vefat etmiş ama dayım kaç yaşında olursa olsun bu gerçeği kaldıramamış, ailesini bırakmoş, şehir değiştirmiş, izini kaybettirmiş vs vs ve en 9-sonunda bir şehirde vefat etmiş. Annem babam kimsesizler mezarında görmüşler:KK43:

Herkes ananemi çok severdi ama bu durum karşısında "rahmetlinin b.k yemesi" diyip durdular, çok kızdılar.

Bence öğrenme ihtimali yoksa asla söylenmemeli, varsa da en başından iyibaren bu gerçek saklanmamalı.

Allah rahmet eylesin ikisine de ama o yaşa gelmiş artık öğrenmeden, kötülük yaptığı bir yalanı itiraf eder gibi son anda söylemiş hiç gerek yokmuş ya, onca yıldan sonra daha kötü olur bence ki olmuş :KK43: Ama -muş -müş işte artık..
Hiç bir şey olmasa sağlık sorunlarından dolayı öğrenebilir bir gün ya da biri boşboğazlık yapabilir söylemek en mantıklısı gibi.
 
X