Çok kolay normal doğum hikayem :))))

girlinred .!.:

37. haftadan sonra her gün 6 km. yürümek seni yormadı mı? ağırlaşmadın demek ki hiç...

Genişletmek için tıkla...

elsa__ .!.:

P.tesi günü doktora gittiğimde 40+4 günlüktüm doktorum izinden yeni dönmüştü doğurmadığımı görünce hem şaşırdı hem de bu kadar beklemek bile bebek için tehlikelidir dedi açıklığa baktı 1.5 cm suni sancı için yeterli dedi istersen bugün istersen yarın doğumu başlatalım dedi ben de ailelerimizle beraber geliriz diye salı sabahını uygun gördüm. Sabah 8 de hastanede olacaktık suni sancıyı deneyecektik . Eve dönerken yolda beni panik aldı eşime sürekli nasıl olacak ne yapacağım şimdi diye sorup durdum. gece annemler geldi sabah hazırlanıp hastaneye gideceğiz neyse uyuduk sonra saat 4 gibi hem sıcaktan hem de sivrisineklerden uyandık eşimle bir kavgaya tutuştuk ki sinekler yüzünden o odaya makine takalım dedi ben de bebeğin sağlığına zararlı olmaz dedim sinirlendi ışığı açıp sinekleri öldürmeye çaşıyor falan neyse 5 gibi uyudu benim gözümde gram uyku yok heyecandan saat beş buçuk oldu benim belime karnıma adet sancısı gibi bir ağrı girdi yok değildir dedim 10 dakika sonra tekrar girdi aşkım Doğuruyorum sancım var dedim eşime 5 dk düşünce haber ver diye dalga geçiyor gerçekten doğuruyorum niye inanmıyorsun dedim kalktı ne gece ama dedi ne yapmam gerekiyor dedi neyse sen uyu ben annemi kaldırayımnasıl olsa gideceğiz hastaneye dedim annemi uyandırdım bu acaba doğum sancısımı diye evet dedi sancı geldikçe ben hareket ediyorum adet sancısı kadar şiddeti odaya geldim çorap giymeye eşim şıkır şıkırgiyinmiş hadi gitmiyor muyuz diyor ya sen uyu zaten gideceğiz dur kahvaltı hazırlayalım yiyelim öyle gideriz dedim uyudu biz de annemle mutfağa geçtik kahvaltı hazırlıyoruz bir yandan kayınvalidemi arıyorum gel sancım var diye bir yandan sancı çekiyorum herkes kahvaltıya oturdu herkes çok mutlu sancımın olmasına bende içten içe seviniyorum ama onlara da kızıyorum sancılar 5 dk da bire düştü kesinlikle dayanılmayacak gibi değil hatta bence doğum sancısı olmayacak kadar hafif bir iki lokma yiyorum sancı girince eşimle salona koşuyoruz sandalyeye tutunuyorum eşim belime masaj yapıyor öyle iyi geliyor ki sekize çeyrek kala yola çıktık sekiz de hastanedeydik beni tekerlekli sandaylyeye oturtmak istediler hayır ya iyiyim dedim kabul etmedim yürüyerek çıktım yatışım yapıldı odamıza geçtik sekiz buçukta ebe geldi dedim ben bugün suni sancı alacaktım ama biraz sancım var emin değilim ama doğum sancısı olabilir şiddetli değil ama düzenli dedim kontrol etti ilk doğumun mu dedi evet dedim olamaz 5 cm açıklık var dedi ben inanamadım yolu yarılamıştım ve çok kolay olmuştu şaka zannettim ebe doktorumu aradı ayrıca birkaç saate kalmaz doğurursun dedi doktoru beklemeye başladık ben nst ye bağlıyım sancıları eşimle beraber karşılıyoruz sancı arasında gülüp eğleniyoruz candy crash oynuyorum kk ya bakıyorum:))) ben çok mutluyum şükürler ediyorum kendi sancımla oldu mesai saatindeyim anestezi uzmanı hastanede aklımda hep olumlu şeyler sancı geldikçe bu çok hafif diyorum doktorum on buçukta geldi ne güzel kendi sancılarınız gelmiş bir kontrol edeyim dedi açıklık 8 cm :) doktor ebeye suyunu patlatın dedi sonra da doğuma alaım demez mi hayırrrr ben eepidural alacağım dedim doktor epidural yapana kadar doğurusun dedi ya başaramazsam dedim zaten bebek doğmak üzere başarırsın dedi ebe suyumu patlattı benim sancılar hafif hafif arttı tam eşime ben epidural alackatım dayanamayacığım diyordum ki hadi doğuma gidiyoruz dediler sonrası birkaç ıkınma içimden balık gibi ılık bir şeyin kayması bebeğimin ağlama sesi göğsüme bebeği koymaları benim ağlamam muhteşem duygular mucizeler tarifi imkansız anlar.... dikişerim yapıldı doğumhaneden çıkınca beni kapıda sadece eşim beilyordu herkes bebeğin yanındaydı onu görür görmez ağlamaya başladım her anımda yanımdaydı tekrar aşık oldum gurur duydum onunla odada annemler vardı onları görünce de ağladım herkes ağlıyordu çok karışık duygular içindeydik..
Sonuçta nasıl olup bittiğini anlamadan doğurdum hamileliğim boyunca hep yüzdüm 37. haftadan sonra her gün 6 km yürüdüm her işimi kendim yaptım annemin deyimiyle hiç hamile gibi olmadım nitekim faydası da oldu sancılar zor değildi adet sancısının birkaç tık üstündeydi zaten allah dayanma gücü veriyor zaten devamlı değil sancılar aralarda dinlenmek için vakit oluyor bence önemli olan sancıları güçlü karşılamak onları hafife almak ben hep birazdan geçecek diye diye doğuma gittim normal doğum düşünen arkadaşlar korkmayın geröekten zor değil ve en önemlisi bebeği görünce her şey unutuluyor yeni doğan o değil de benmişim sanki ondan öncesi yokmuş gibi çok çok mutluyum biraz uzun anlattım doğumdan önce hep bu hikayeleri okurdum olumlu şeyler duymaya çok ihtiyacımız var hikayemin hiçbir yerinde abartı yok gerçekten çok kolay oldu herkese kolaylıklar diliyorum :))))

Genişletmek için tıkla...

elsa__ .!.:

P.tesi günü doktora gittiğimde 40+4 günlüktüm doktorum izinden yeni dönmüştü doğurmadığımı görünce hem şaşırdı hem de bu kadar beklemek bile bebek için tehlikelidir dedi açıklığa baktı 1.5 cm suni sancı için yeterli dedi istersen bugün istersen yarın doğumu başlatalım dedi ben de ailelerimizle beraber geliriz diye salı sabahını uygun gördüm. Sabah 8 de hastanede olacaktık suni sancıyı deneyecektik . Eve dönerken yolda beni panik aldı eşime sürekli nasıl olacak ne yapacağım şimdi diye sorup durdum. gece annemler geldi sabah hazırlanıp hastaneye gideceğiz neyse uyuduk sonra saat 4 gibi hem sıcaktan hem de sivrisineklerden uyandık eşimle bir kavgaya tutuştuk ki sinekler yüzünden o odaya makine takalım dedi ben de bebeğin sağlığına zararlı olmaz dedim sinirlendi ışığı açıp sinekleri öldürmeye çaşıyor falan neyse 5 gibi uyudu benim gözümde gram uyku yok heyecandan saat beş buçuk oldu benim belime karnıma adet sancısı gibi bir ağrı girdi yok değildir dedim 10 dakika sonra tekrar girdi aşkım Doğuruyorum sancım var dedim eşime 5 dk düşünce haber ver diye dalga geçiyor gerçekten doğuruyorum niye inanmıyorsun dedim kalktı ne gece ama dedi ne yapmam gerekiyor dedi neyse sen uyu ben annemi kaldırayımnasıl olsa gideceğiz hastaneye dedim annemi uyandırdım bu acaba doğum sancısımı diye evet dedi sancı geldikçe ben hareket ediyorum adet sancısı kadar şiddeti odaya geldim çorap giymeye eşim şıkır şıkırgiyinmiş hadi gitmiyor muyuz diyor ya sen uyu zaten gideceğiz dur kahvaltı hazırlayalım yiyelim öyle gideriz dedim uyudu biz de annemle mutfağa geçtik kahvaltı hazırlıyoruz bir yandan kayınvalidemi arıyorum gel sancım var diye bir yandan sancı çekiyorum herkes kahvaltıya oturdu herkes çok mutlu sancımın olmasına bende içten içe seviniyorum ama onlara da kızıyorum sancılar 5 dk da bire düştü kesinlikle dayanılmayacak gibi değil hatta bence doğum sancısı olmayacak kadar hafif bir iki lokma yiyorum sancı girince eşimle salona koşuyoruz sandalyeye tutunuyorum eşim belime masaj yapıyor öyle iyi geliyor ki sekize çeyrek kala yola çıktık sekiz de hastanedeydik beni tekerlekli sandaylyeye oturtmak istediler hayır ya iyiyim dedim kabul etmedim yürüyerek çıktım yatışım yapıldı odamıza geçtik sekiz buçukta ebe geldi dedim ben bugün suni sancı alacaktım ama biraz sancım var emin değilim ama doğum sancısı olabilir şiddetli değil ama düzenli dedim kontrol etti ilk doğumun mu dedi evet dedim olamaz 5 cm açıklık var dedi ben inanamadım yolu yarılamıştım ve çok kolay olmuştu şaka zannettim ebe doktorumu aradı ayrıca birkaç saate kalmaz doğurursun dedi doktoru beklemeye başladık ben nst ye bağlıyım sancıları eşimle beraber karşılıyoruz sancı arasında gülüp eğleniyoruz candy crash oynuyorum kk ya bakıyorum:))) ben çok mutluyum şükürler ediyorum kendi sancımla oldu mesai saatindeyim anestezi uzmanı hastanede aklımda hep olumlu şeyler sancı geldikçe bu çok hafif diyorum doktorum on buçukta geldi ne güzel kendi sancılarınız gelmiş bir kontrol edeyim dedi açıklık 8 cm :) doktor ebeye suyunu patlatın dedi sonra da doğuma alaım demez mi hayırrrr ben eepidural alacağım dedim doktor epidural yapana kadar doğurusun dedi ya başaramazsam dedim zaten bebek doğmak üzere başarırsın dedi ebe suyumu patlattı benim sancılar hafif hafif arttı tam eşime ben epidural alackatım dayanamayacığım diyordum ki hadi doğuma gidiyoruz dediler sonrası birkaç ıkınma içimden balık gibi ılık bir şeyin kayması bebeğimin ağlama sesi göğsüme bebeği koymaları benim ağlamam muhteşem duygular mucizeler tarifi imkansız anlar.... dikişerim yapıldı doğumhaneden çıkınca beni kapıda sadece eşim beilyordu herkes bebeğin yanındaydı onu görür görmez ağlamaya başladım her anımda yanımdaydı tekrar aşık oldum gurur duydum onunla odada annemler vardı onları görünce de ağladım herkes ağlıyordu çok karışık duygular içindeydik..
Sonuçta nasıl olup bittiğini anlamadan doğurdum hamileliğim boyunca hep yüzdüm 37. haftadan sonra her gün 6 km yürüdüm her işimi kendim yaptım annemin deyimiyle hiç hamile gibi olmadım nitekim faydası da oldu sancılar zor değildi adet sancısının birkaç tık üstündeydi zaten allah dayanma gücü veriyor zaten devamlı değil sancılar aralarda dinlenmek için vakit oluyor bence önemli olan sancıları güçlü karşılamak onları hafife almak ben hep birazdan geçecek diye diye doğuma gittim normal doğum düşünen arkadaşlar korkmayın geröekten zor değil ve en önemlisi bebeği görünce her şey unutuluyor yeni doğan o değil de benmişim sanki ondan öncesi yokmuş gibi çok çok mutluyum biraz uzun anlattım doğumdan önce hep bu hikayeleri okurdum olumlu şeyler duymaya çok ihtiyacımız var hikayemin hiçbir yerinde abartı yok gerçekten çok kolay oldu herkese kolaylıklar diliyorum :))))

Genişletmek için tıkla...

new girl .!.:

Maşallah size ve bebeğinize...

Geçenlerde (36+4 iken) beni rutin kontrolüm gereği Nst ye bağladıklarında sancım ara ara, düzensiz bir şekilde 60 ları gösterdi. Çok daha önce bağlandığımda en fazla 17 yi görmüştüm.

60 lık sancı anımda hiç ama hiç bişey hissetmiyordum.
Bu bana gerçekçi olmayan ama bi şekilde beni mutlu eden bi umut verdi, belki ben de o okuduğum yazılardaki kadınlar gibi sancıyı doğru düzgün hissetmeden normal doğum yapabilirdim

Bahtımda nasıl bir doğum yapmak var bilmiyorum, ama güzel normal doğum hikayelerini okumak çok iyi geliyor, o kesin.
Cesaret ve moral veriyor.

Teşekkürler

Genişletmek için tıkla...

elsa__ .!.:

P.tesi günü doktora gittiğimde 40+4 günlüktüm doktorum izinden yeni dönmüştü doğurmadığımı görünce hem şaşırdı hem de bu kadar beklemek bile bebek için tehlikelidir dedi açıklığa baktı 1.5 cm suni sancı için yeterli dedi istersen bugün istersen yarın doğumu başlatalım dedi ben de ailelerimizle beraber geliriz diye salı sabahını uygun gördüm. Sabah 8 de hastanede olacaktık suni sancıyı deneyecektik . Eve dönerken yolda beni panik aldı eşime sürekli nasıl olacak ne yapacağım şimdi diye sorup durdum. gece annemler geldi sabah hazırlanıp hastaneye gideceğiz neyse uyuduk sonra saat 4 gibi hem sıcaktan hem de sivrisineklerden uyandık eşimle bir kavgaya tutuştuk ki sinekler yüzünden o odaya makine takalım dedi ben de bebeğin sağlığına zararlı olmaz dedim sinirlendi ışığı açıp sinekleri öldürmeye çaşıyor falan neyse 5 gibi uyudu benim gözümde gram uyku yok heyecandan saat beş buçuk oldu benim belime karnıma adet sancısı gibi bir ağrı girdi yok değildir dedim 10 dakika sonra tekrar girdi aşkım Doğuruyorum sancım var dedim eşime 5 dk düşünce haber ver diye dalga geçiyor gerçekten doğuruyorum niye inanmıyorsun dedim kalktı ne gece ama dedi ne yapmam gerekiyor dedi neyse sen uyu ben annemi kaldırayımnasıl olsa gideceğiz hastaneye dedim annemi uyandırdım bu acaba doğum sancısımı diye evet dedi sancı geldikçe ben hareket ediyorum adet sancısı kadar şiddeti odaya geldim çorap giymeye eşim şıkır şıkırgiyinmiş hadi gitmiyor muyuz diyor ya sen uyu zaten gideceğiz dur kahvaltı hazırlayalım yiyelim öyle gideriz dedim uyudu biz de annemle mutfağa geçtik kahvaltı hazırlıyoruz bir yandan kayınvalidemi arıyorum gel sancım var diye bir yandan sancı çekiyorum herkes kahvaltıya oturdu herkes çok mutlu sancımın olmasına bende içten içe seviniyorum ama onlara da kızıyorum sancılar 5 dk da bire düştü kesinlikle dayanılmayacak gibi değil hatta bence doğum sancısı olmayacak kadar hafif bir iki lokma yiyorum sancı girince eşimle salona koşuyoruz sandalyeye tutunuyorum eşim belime masaj yapıyor öyle iyi geliyor ki sekize çeyrek kala yola çıktık sekiz de hastanedeydik beni tekerlekli sandaylyeye oturtmak istediler hayır ya iyiyim dedim kabul etmedim yürüyerek çıktım yatışım yapıldı odamıza geçtik sekiz buçukta ebe geldi dedim ben bugün suni sancı alacaktım ama biraz sancım var emin değilim ama doğum sancısı olabilir şiddetli değil ama düzenli dedim kontrol etti ilk doğumun mu dedi evet dedim olamaz 5 cm açıklık var dedi ben inanamadım yolu yarılamıştım ve çok kolay olmuştu şaka zannettim ebe doktorumu aradı ayrıca birkaç saate kalmaz doğurursun dedi doktoru beklemeye başladık ben nst ye bağlıyım sancıları eşimle beraber karşılıyoruz sancı arasında gülüp eğleniyoruz candy crash oynuyorum kk ya bakıyorum:))) ben çok mutluyum şükürler ediyorum kendi sancımla oldu mesai saatindeyim anestezi uzmanı hastanede aklımda hep olumlu şeyler sancı geldikçe bu çok hafif diyorum doktorum on buçukta geldi ne güzel kendi sancılarınız gelmiş bir kontrol edeyim dedi açıklık 8 cm :) doktor ebeye suyunu patlatın dedi sonra da doğuma alaım demez mi hayırrrr ben eepidural alacağım dedim doktor epidural yapana kadar doğurusun dedi ya başaramazsam dedim zaten bebek doğmak üzere başarırsın dedi ebe suyumu patlattı benim sancılar hafif hafif arttı tam eşime ben epidural alackatım dayanamayacığım diyordum ki hadi doğuma gidiyoruz dediler sonrası birkaç ıkınma içimden balık gibi ılık bir şeyin kayması bebeğimin ağlama sesi göğsüme bebeği koymaları benim ağlamam muhteşem duygular mucizeler tarifi imkansız anlar.... dikişerim yapıldı doğumhaneden çıkınca beni kapıda sadece eşim beilyordu herkes bebeğin yanındaydı onu görür görmez ağlamaya başladım her anımda yanımdaydı tekrar aşık oldum gurur duydum onunla odada annemler vardı onları görünce de ağladım herkes ağlıyordu çok karışık duygular içindeydik..
Sonuçta nasıl olup bittiğini anlamadan doğurdum hamileliğim boyunca hep yüzdüm 37. haftadan sonra her gün 6 km yürüdüm her işimi kendim yaptım annemin deyimiyle hiç hamile gibi olmadım nitekim faydası da oldu sancılar zor değildi adet sancısının birkaç tık üstündeydi zaten allah dayanma gücü veriyor zaten devamlı değil sancılar aralarda dinlenmek için vakit oluyor bence önemli olan sancıları güçlü karşılamak onları hafife almak ben hep birazdan geçecek diye diye doğuma gittim normal doğum düşünen arkadaşlar korkmayın geröekten zor değil ve en önemlisi bebeği görünce her şey unutuluyor yeni doğan o değil de benmişim sanki ondan öncesi yokmuş gibi çok çok mutluyum biraz uzun anlattım doğumdan önce hep bu hikayeleri okurdum olumlu şeyler duymaya çok ihtiyacımız var hikayemin hiçbir yerinde abartı yok gerçekten çok kolay oldu herkese kolaylıklar diliyorum :))))

Genişletmek için tıkla...