- 16 Şubat 2013
- 8.642
- 3.015
- Konu Sahibi MissisHippi
- #1
Merhaba hanımlar,
Eşimle tanışma ve evliliğe giden hikayemizi yazmak istedim.
Annemle birlikte Bursa'nın bir semtin de yaşıyorduk.
Maddi imkanımız yoktu,çalışıyordum ve aldığım maaş anca kiraya gidiyordu..
Depresyonun dibini yaşıyordum,sinir hastası olmuştum resmen.
31 yaşıma yeni girmiştim ve bir bilgisayarım olsun istiyordum ama malum maddi sebepler izin vermiyordu.
Hiç bilg. ım olmamıştı,çok merak ediyordum..annem asla alamayız diyordu.
Neyse birgün birşey yaşadım(anlatmıcam) sinir krizi geçiyorum gecenin bir yarısı evde..
Annem çaresiz gözlerle beni izliyor.
Ertesi gün ikinci el masa üstü eski püskü bir bilg. almış annem bana.
Gel zaman git zaman işimden çıkarıldım ve nette daha fazla zaman
Kır saçlı,fiziği,duruşu aman Allah'ım aradığım bu adamdı.
Ama tükürdüğümü yalamıcam ya engeli kaldırmadım,içimin yağları eriyor tabii.
O ise başka bir üyelik almış ve bana msj yazmaya başladı ve "ben oyum tekrar bakın lütfen profilime"dedi.
Profiline baktığım da gelir kısmı boştu.
Biz yazışmaya başladık,kendimiz ile ilgili herşeyi anlatıyorduk..
Sonraları ise camera olayına geçtik..
Bu arada asıl şok şu oldu,benim ismim daha çok erkeklerin kullandığı bir isim
ismini söylediğin de bayılacaktım çünküüü onun ismi de daha çok hanımların kullandığı bir isimdi.
Herşeyi anlattım yalansız dolansız dedim ben buyum işine gelirse.
O da anlattı ve camerayı kapatırken "sen benim karım olacaksın biliyorum"dedi.(bu arada boşanalı 5 ay olmuştu tanıştığımız da)
Dalga geçtim,güldüm ve kapattım camı.
Bir gün camera da sohbet ederken ev çarptı gözüme(arkasından görünüyordu) hiç dikkat etmemiştim.
Camerayı eve çevirmesini rica ettim ve işte o an benim bittiğim andı..bu iş olamazdı.
Ona "biz fakiriz,senin durumun ise ortada davul bile dengi dengine,bir daha görüşmeyelim vs" dedim.
Gözlerinden yaşlar dökülmeye başladı"ne olduğun,ne durum da olduğun umurum da değil..seviyorum seni ve bırakmam artık" dedi.
Ağlayarak kapattım camı.
Tel no.muzu vermiştik birbirimize başladı aramaya,cvp vermiyorum tabi.
Arkadaşlar bu arada cidden eşimle çok çok farklıyız(karakter olarak değil)
Eşim üniv. mezunu,maddi olarak iyi durum da,ailesi iyi vs..
Ben ise anneciğimle yıllarca baba zulmünden kaçmış,hayatı çalışmakla geçmiş(her türlü işte çalıştım"o.."hariç)
Biz birbirimizi istesek bile bakalım aileler ne diyecek diye düşünüyordum.
Anneme konuyu açtığım da ayrıl dedi,haklı olarak üzülmemi istemiyordu.
O ise ailesi için "annem ve babam nerden geldiklerini unutmamış insanlardır,onlarda zorluklardan gelmişler ve bu benim kararım saygı duymak zorundalar"demişti.
Bir ay sonun da Bursa'ya gelmek istedi,artık reel de görmek istiyordu beni ve geldi.
Hiç unutmuyorum caddenin karşısın da arabada bekliyordu,bende karşıdan onu izliyordum..
Birden gördü beni ve o şaşkınlığını anlatamam..
Karşıya geçtim ve arabaya bindim,elinde pasta kutusu(frambuazlı pastayı sevdiğimi söylemiştim).
Ama oda nee!!elektrik yok bende.
Dedim "sakın konuşma 10 dk.sür"..
Bir benzin istasyonun da durmasını söyledim ve durdu.
"Birşey hissedemedim,tahmin ettiğim gibi olmadı üzgünüm..ama arkadaş kalabiliriz,en azından İstanbul'da bir dostum var derim"dedim.
Bu arada sinirden frambuazlı koca pastayı ellerimle yiyorum.
Ben pastayı yerken beni izliyordu ve"lütfen üzülme,sorun değil sen nasıl mutlu olacaksan öyle olsun"dedi ve bana sarıldı.
İşte o sarılışla herşey başladı,vücudum kuş gibi titriyordu resmen.
ve bu adam kocam olacak dedim.
Arabaya bindim ve istanbul'a gittik,7 ay beraber yaşadık.
Tüm aile beni merak ediyordu ama ben tanışmak için hazır hissetmiyordum.
Birgün evde kahvaltı ederken kp gelmiş ve gizlice camdan bizi izliyordu,eşim hemen farketti ve "baba ne yapıyorsun?"dedi.
Kp canım yaaaaa"gelinimi merak ettim" dedi.
7 ay sonun da hayallerimde ki bir evlilik teklifi ile geldi eşim.
Gittik evlendik.
Allah'ım tüm isteyenlere hayırlı bir eş nasip etsin inşallah.
Eşimle tanışma ve evliliğe giden hikayemizi yazmak istedim.
Annemle birlikte Bursa'nın bir semtin de yaşıyorduk.
Maddi imkanımız yoktu,çalışıyordum ve aldığım maaş anca kiraya gidiyordu..
Depresyonun dibini yaşıyordum,sinir hastası olmuştum resmen.
31 yaşıma yeni girmiştim ve bir bilgisayarım olsun istiyordum ama malum maddi sebepler izin vermiyordu.
Hiç bilg. ım olmamıştı,çok merak ediyordum..annem asla alamayız diyordu.
Neyse birgün birşey yaşadım(anlatmıcam) sinir krizi geçiyorum gecenin bir yarısı evde..
Annem çaresiz gözlerle beni izliyor.
Ertesi gün ikinci el masa üstü eski püskü bir bilg. almış annem bana.
Gel zaman git zaman işimden çıkarıldım ve nette daha fazla zaman
Kır saçlı,fiziği,duruşu aman Allah'ım aradığım bu adamdı.
Ama tükürdüğümü yalamıcam ya engeli kaldırmadım,içimin yağları eriyor tabii.
O ise başka bir üyelik almış ve bana msj yazmaya başladı ve "ben oyum tekrar bakın lütfen profilime"dedi.
Profiline baktığım da gelir kısmı boştu.
Biz yazışmaya başladık,kendimiz ile ilgili herşeyi anlatıyorduk..
Sonraları ise camera olayına geçtik..
Bu arada asıl şok şu oldu,benim ismim daha çok erkeklerin kullandığı bir isim
ismini söylediğin de bayılacaktım çünküüü onun ismi de daha çok hanımların kullandığı bir isimdi.Herşeyi anlattım yalansız dolansız dedim ben buyum işine gelirse.
O da anlattı ve camerayı kapatırken "sen benim karım olacaksın biliyorum"dedi.(bu arada boşanalı 5 ay olmuştu tanıştığımız da)
Dalga geçtim,güldüm ve kapattım camı.
Bir gün camera da sohbet ederken ev çarptı gözüme(arkasından görünüyordu) hiç dikkat etmemiştim.
Camerayı eve çevirmesini rica ettim ve işte o an benim bittiğim andı..bu iş olamazdı.
Ona "biz fakiriz,senin durumun ise ortada davul bile dengi dengine,bir daha görüşmeyelim vs" dedim.
Gözlerinden yaşlar dökülmeye başladı"ne olduğun,ne durum da olduğun umurum da değil..seviyorum seni ve bırakmam artık" dedi.
Ağlayarak kapattım camı.
Tel no.muzu vermiştik birbirimize başladı aramaya,cvp vermiyorum tabi.
Arkadaşlar bu arada cidden eşimle çok çok farklıyız(karakter olarak değil)
Eşim üniv. mezunu,maddi olarak iyi durum da,ailesi iyi vs..
Ben ise anneciğimle yıllarca baba zulmünden kaçmış,hayatı çalışmakla geçmiş(her türlü işte çalıştım"o.."hariç)
Biz birbirimizi istesek bile bakalım aileler ne diyecek diye düşünüyordum.
Anneme konuyu açtığım da ayrıl dedi,haklı olarak üzülmemi istemiyordu.
O ise ailesi için "annem ve babam nerden geldiklerini unutmamış insanlardır,onlarda zorluklardan gelmişler ve bu benim kararım saygı duymak zorundalar"demişti.
Bir ay sonun da Bursa'ya gelmek istedi,artık reel de görmek istiyordu beni ve geldi.
Hiç unutmuyorum caddenin karşısın da arabada bekliyordu,bende karşıdan onu izliyordum..
Birden gördü beni ve o şaşkınlığını anlatamam..
Karşıya geçtim ve arabaya bindim,elinde pasta kutusu(frambuazlı pastayı sevdiğimi söylemiştim).
Ama oda nee!!elektrik yok bende.
Dedim "sakın konuşma 10 dk.sür"..
Bir benzin istasyonun da durmasını söyledim ve durdu.
"Birşey hissedemedim,tahmin ettiğim gibi olmadı üzgünüm..ama arkadaş kalabiliriz,en azından İstanbul'da bir dostum var derim"dedim.
Bu arada sinirden frambuazlı koca pastayı ellerimle yiyorum.
Ben pastayı yerken beni izliyordu ve"lütfen üzülme,sorun değil sen nasıl mutlu olacaksan öyle olsun"dedi ve bana sarıldı.
İşte o sarılışla herşey başladı,vücudum kuş gibi titriyordu resmen.
ve bu adam kocam olacak dedim.Arabaya bindim ve istanbul'a gittik,7 ay beraber yaşadık.
Tüm aile beni merak ediyordu ama ben tanışmak için hazır hissetmiyordum.
Birgün evde kahvaltı ederken kp gelmiş ve gizlice camdan bizi izliyordu,eşim hemen farketti ve "baba ne yapıyorsun?"dedi.
Kp canım yaaaaa
"gelinimi merak ettim" dedi.7 ay sonun da hayallerimde ki bir evlilik teklifi ile geldi eşim.
Gittik evlendik.
Allah'ım tüm isteyenlere hayırlı bir eş nasip etsin inşallah.
Son düzenleme:
