- 4 Nisan 2014
- 1.931
- 83
Şu hayattan kendini soyutlamak öyle lanet bi durum ki 1 yıldır toparlayamıyorum... Bunun bi taraftan iyi yönlerini düşünüyorum... Hayatımda kimse yok, ailemle sıkça zaman geçiriyorum, arkadaşlarım yok ve vermek istedikleri akıllar yok, ya da -kelin ilacı olsa kendi başına sürer durumlarına vakıf olmuyorum...
Kafam rahat, içim rahat... Arasıra o da yokluyor, mesaj atıyor ,şarkılar,resimler yolluyor...
Bunlar beni sallasa da yıkmıyor...
Sonrasında hayatımda olmak isteyen mücadele veren ,hatta benim de olabilir gözüyle bakmaya çalıştığım olmayan bi çok insan oldu... Güven gidince herşey gidiyor... Ama kendine güvenini yitirmezsen, etrafına duyduğun güvensizlik seni sadece güçlendirecek... Hayatın yüreğinde beslediklerinle eşdeğer olsun...Esen kal...
Tabii ki suan benimde oyle ama verdigi acilar vs zor durum nasil toparlandim inan bende bilmiyorum ama zamanla alisiliyormus sadece
Edebim el vermez edepsizlik edene,susmak en güzel cevap edebi elden gidene...